Ζωγραφική με τίτλο ""Das Leben ist zu k…" από Nataly Schirokov, Αυθεντικά έργα τέχνης, Λάδι

"Das Leben ist zu kurz für irgendwann" (2014) Ζωγραφική από Nataly Schirokov

Όχι προς πώληση

Πωλείται από το Nataly Schirokov

Περιλαμβάνεται πιστοποιητικό γνησιότητας

Αυτό το έργο τέχνης εμφανίζεται σε 2 συλλογές

Αυθεντικά έργα τέχνης Ζωγραφική, Λάδι στο Καμβάς

Ταξινόμηση έργων τέχνης

Αυθεντικά έργα τέχνης

Τα πρωτότυπα έργα τέχνης είναι κάθε έργο που θεωρείται αυθεντικό και όχι αντίγραφο ή απομίμηση των πρωτότυπων έργων ενός καλλιτέχνη. Τα πρωτότυπα έργα τέχνης μπορεί να είναι οποιοσδήποτε τύπος ζωγραφικής, γλυπτικής, παράστασης ή άλλων μέσων. Υπάρχουν πολλοί τύποι πρωτότυπων μέσων. Τα μικτά μέσα περιλαμβάνουν χρώματα λαδιού, ακρυλικά και ακουαρέλα. Για πίνακες εργαστηρίων που μαρτυρούν τη χειροτεχνία, αυτή η απόδοση πρέπει να είναι πιο αποχρωματισμένη. Αν και μπορεί να είναι λιγότερο πολύτιμα για διάφορους λόγους, οι αναπαραγωγές και τα αντίγραφα είχαν τεράστιο αντίκτυπο στην εμπειρία μας. Προσεγγίζουν ένα ευρύτερο κοινό από τα πρωτότυπα και ενεργούν ως τονωτικό κατά της εμπορευματοποίησης. Το πρωτότυπο έργο θα μπορούσε επίσης να αναφέρεται στο πρώτο έργο, το οποίο προηγείται πάντα όλων των άλλων. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε ένα πρωτότυπο ή ένα μοντέλο από το οποίο μπορούν να γίνουν και άλλα έργα. Κάθε έργο έχει μεγάλες ομοιότητες με το πρωτότυπο.
Διαστάσεις Ύψος 19,7in, Πλάτος 15,8in
Κατηγορίες Εννοιολογική Τέχνη

Σχετικά με αυτό το έργο τέχνης: Ταξινόμηση, Τεχνικές & Στυλ Λάδι Βαφή που αποτελείται από χρωστικές που συνδέονται με λινέλαιο ή γαρίφαλα. Η παραδοσιακή τεχνική[...]

Nataly Schirokov

Γερμανία

Приветствую всех.

Год назад... неожиданно для самой себя я начала писать картины. Стечение множества мелочей - и вот уже, умирая от страха, я писала свою первую картину... Результат заставил меня усомниться в том, что видят мои собственные глаза... Я абсолютно точно знала, что не умею рисовать... И вдруг... я беру кисть и под моей рукой рождается картина... Это было равносильно Чуду... это есть до сих пор так.

Наверно в каждом Человеке живет свой особый Дар... Он живёт где-то глубоко, скромно, смиренно, потихонечку. Никого не волнует и только изредка выходит из укромного сердечного местечка и с улыбкой, по-доброму так спрашивает: "А может уже пора? Я так хочу, чтоб хоть кто-то знал обо мне. Пусть не твои близкие и друзья. А чтобы ТЫ узнала – Я тут, я здесь живу уже давно и долго…."

И когда ощущаешь что-то эдакое у себя внутри, думаешь: "А может попробовать? Да, я не могу писать так, как Пикассо... но и Пикассо не может писать так, как я. У каждого из нас Дар проявляется по-своему. Каждый из нас делит с другими свое видение и понимание Мира - я думаю, что именно это важно и ценно". И тогда появляется некий трепеток в сердце, шалость и... просто берёшь палитру, кисть... подходишь к холсту и начинаешь просто дышать изнутри, так трепетно и радостно. Ничего не ожидая... Просто даришь радость СЕБЕ.

И тогда – солнце начинает сиять на картине… Луна шлет свой мягкий свет... И слышен шум морского прибоя, шелест листвы под дуновением легкого ветерка... а вот величественные горы и разноцветье летних трав... Мир оживает на холсте...

***

Блаженством влажного мазка
Мечту в потоке озаренья
И Счастья зыбкого,- творенья
Душа рисует средь песка...

И по холсту волной искристой
Гонима розою ветров
Сбегает кисть,- стезёю чистой
Из пробудившихся Миров

И обличённая в скольженья
И в преломление теней
Вздыхает Эхом навожденья...
Из красок памяти своей...

Карен Самунджян