Convergenze utopiche (2014) Ζωγραφική από Giovanni Greco

Ο Τζιοβάνι Γκρέκο, ένας σύγχρονος Ιταλός καλλιτέχνης, ξεκίνησε το καλλιτεχνικό του ταξίδι μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του. Αλίευσε τις δεξιότητές του στο Nuked School της Ακαδημίας Καλών Τεχνών στην Κατάνια, σηματοδοτώντας την αρχή της ζωγραφικής του καριέρας στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Κατά τη διάρκεια αυτών των διαμορφωτικών χρόνων, ο Γκρέκο βυθίστηκε σε συλλογικές προσπάθειες με γκαλερί και πολιτιστικούς συλλόγους, καλλιεργώντας ένα περιβάλλον που τροφοδότησε το καλλιτεχνικό του πάθος και τον εμπλούτισε με το πολιτιστικό βάθος που ήταν απαραίτητο για τις δημιουργικές του αναζητήσεις.

Στα πρώτα στάδια της καλλιτεχνικής του εξερεύνησης, ο Τζιοβάνι Γκρέκο βρήκε έμπνευση στην τέχνη του 16ου και 17ου αιώνα. Η γοητεία του με τα έργα των Καραβάτζιο, Πουσέν και Φλαμανδών δασκάλων όπως ο van Eyck, ο Brueghel και ο Bosch τον οδήγησε σε μια σχολαστική μελέτη των τεχνικών τους. Καθοδηγούμενος από μια κλασικιστική κλίση, εμβαθύνει στην ελληνική τέχνη, αναζητώντας την αισθητική τελειότητα και την τεχνική μαεστρία για να ικανοποιήσει την αντισυμβατική περιέργειά του. Αυτή η διασταύρωση της σύγχρονης και της κλασικής ζωγραφικής έγινε ακρογωνιαίος λίθος στην καλλιτεχνική εξέλιξη του Γκρέκο, προκαλώντας έναν βαθύτερο προβληματισμό για τη ζωή και μια προσπάθεια ερμηνείας της συχνά άφατης «σκέψης» μέσω της οπτικής έκφρασης.

Καθώς εξελισσόταν το καλλιτεχνικό ταξίδι του Γκρέκο, εμβαθύνθηκε στη μεταφυσική ζωγραφική, όχι μόνο για στυλιστικές επιλογές αλλά για το βαθύ ενδιαφέρον που βρήκε για τη στιβαρότητα της σύνθεσης. Τα έργα του μεταμόρφωσαν αντικείμενα, φιγούρες και χώρο σε ισχυρές μάζες που προσδιορίζονταν από σκοτεινούς και απαλούς χρωματικούς όγκους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο χρόνος φαινόταν ανασταλμένος και τα θέματα υπήρχαν σε μια σφαίρα επηρεασμένη από μεταφυσικές και νεοκλασικές αναφορές, δημιουργώντας έναν άγνωστο κόσμο εμποτισμένο με διαχρονικές ιδιότητες.

Μεταβαίνοντας από μια περίοδο παραστατικής ζωγραφικής που ξεπέρασε την αντικειμενική αναπαράσταση, ο Γκρέκο ανακατεύθυνε την έρευνά του προς μια ανάλυση της ανθρώπινης φύσης και της ουσίας των πραγμάτων. Αυτή η αλλαγή κορυφώθηκε με τη σύνθεση μιας πιο άμεσης πραγματικότητας, όπου η χειρονομία, το σχήμα, το χρώμα και η γραμμή έγιναν συναισθηματικά στοιχεία που μεταφέρουν πάθη, εντάσεις και ενοχλήσεις. Αυτή η εξέλιξη επηρεάστηκε από τα έργα σημαντικών καλλιτεχνών από την πόλη του, όπως ο Giuseppe De Gregorio, ο Manlio Bacosi και ο Emilio Vedova. Οι επαναστατικές προσεγγίσεις τους αναμόρφωσαν την οπτική του Γκρέκο για την τέχνη, την αυτοέκφραση και το συναίσθημα.

Η καλλιτεχνική εξερεύνηση του Τζιοβάνι Γκρέκο τροφοδοτήθηκε περαιτέρω από τη γοητεία των υλικών σχέσεων, είτε παρατηρήθηκαν στις επιφάνειες των αντικειμένων, κατά μήκος των τειχών της πόλης ή μέσα στις εσοχές της μνήμης. Η εστίασή του στη δομικότητα και την τεχνική έγινε κεντρική στον καλλιτεχνικό του λόγο. Η δέσμευση του Γκρέκο να πιέζει τα καλλιτεχνικά όρια και να εξερευνά τις αποχρώσεις της φόρμας, της υφής και του συναισθήματος αντανακλά το διαρκές πάθος του για τη μεταμορφωτική δύναμη της τέχνης.

• Ιθαγένεια: ΙΤΑΛΊΑ
• Ημερομηνία γεννήσεως : άγνωστη ημερομηνία
• καλλιτεχνική τομείς: Έργα επαγγελματιών καλλιτεχνών,
• Ομάδες: Επαγγελματίας Καλλιτέχνης Σύγχρονοι Ιταλοί Καλλιτέχνες