Shibuya Nonbei Yokocho, Tokyo (n°3) (2024) Ζωγραφική από David Stany Garnier

Ο Ντέιβιντ Στάνι Γκαρνιέ, ένας σύγχρονος Γάλλος καλλιτέχνης, ξεκίνησε το καλλιτεχνικό του ταξίδι μπαίνοντας σε ένα στούντιο ζωγραφικής κατά τα εφηβικά του χρόνια. Μετά από αυτό, παρακολούθησε μια προπαρασκευαστική τάξη στο Ateliers de Sèvres στο Παρίσι και αργότερα συνέχισε τις σπουδές του στο Beaux-Arts d'Angers. Ειδικευόμενος στην επιλογή οπτικής επικοινωνίας από το τρίτο έτος και μετά, εξερεύνησε διάφορα μέσα όπως βίντεο, γραφικά υπολογιστή, φωτογραφία, λιθογραφία και μεταξοτυπία.

Επηρεασμένος από διάφορες πηγές, όπως η διαφήμιση, οι ιαπωνικές εικαστικές τέχνες και ο κινηματογράφος, ο Garnier ανέπτυξε μια μοναδική προσέγγιση στην τέχνη του. Σε αντίθεση με τα ψηφιακά μέσα, δίνει σημαντική σημασία στην υλικότητα των έργων του. Εκτιμά τα στοιχεία υφής που δημιουργούνται από στρώματα μπογιάς, αγκαλιάζοντας τα ατυχήματα και τα επιπλέον πάχη που τραβούν το φως με διακριτικούς τρόπους.

Τα έργα τέχνης του Garnier μοιάζουν συχνά με παλίμψηστα, όπου τα απομεινάρια προηγούμενων προσπαθειών συμβάλλουν στο πάχος και τον πλούτο μιας νέας εικόνας. Η χρήση ακρυλικών, γνωστών για το γρήγορο στέγνωμα, του επιτρέπει να εργάζεται γρήγορα και να αιχμαλωτίζει την αμεσότητα των δημιουργικών του παρορμήσεων. Η διαδικασία είναι παρόμοια με τη γρήγορη σκιαγράφηση, όπου μια μόνο διαδρομή μπορεί να περικλείει την ουσία της επιδιωκόμενης αναπαράστασης.

Μια αξιοσημείωτη διάκριση από την ψηφιακή τέχνη είναι η μη αναστρέψιμη φύση της ζωγραφικής, χωρίς την πολυτέλεια της εντολής Ctrl + Z. Ο Garnier περιηγείται στην πολυπλοκότητα της λήψης αποφάσεων στη δημιουργική του διαδικασία, παλεύοντας με το αν πρέπει να βελτιώσει, να διαγράψει ή να αφήσει ανέγγιχτο ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Η συσσώρευση εγκεφαλικών επεισοδίων και κηλίδων, αν και απρόβλεπτη, συχνά οδηγεί σε απροσδόκητα σημεία εκκίνησης και νέες προσεγγίσεις στο αρχικά οραματιζόμενο θέμα.