LA CADUTA DI FETONTE / Bozzetto (2022) Σχέδιο από Costantino Di Renzo

Ο Costantino Di Renzo είναι ένας σύγχρονος Ιταλός καλλιτέχνης. Ξεκίνησε το καλλιτεχνικό του ταξίδι το 1965 όταν γράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης. Στις αρχές της καριέρας του, εμβαθύνθηκε σε μια περίπλοκη εξερεύνηση της τέχνης του παρελθόντος, αντλώντας έμπνευση ιδιαίτερα από τον Ολλανδό ζωγράφο Βερμέερ. Αυτό σηματοδότησε την αρχή μιας εννοιολογικής ανάλυσης των εικόνων στο έργο του. Το 1974, εντάχθηκε στο υπερρεαλιστικό κίνημα και τα έργα του έκαναν το ντεμπούτο τους στη γκαλερί Margutta στην Πεσκάρα (1976) και στην γκαλερί Il Modulo στο Σαλέρνο (1977). Επιδιώκοντας να βελτιώσει την υπερρεαλιστική τεχνική του, τολμούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1978, όπου βελτίωσε τις δεξιότητές του υπό την καθοδήγηση καλλιτεχνών όπως οι Richard Estes, Don Eddy και Chuk Close. Αυτή η περίοδος σηματοδότησε επίσης την αλληλεπίδρασή του με τη γκαλερί Borghi στη Νέα Υόρκη, όπου διοργάνωσε μια έκθεση με τίτλο "New York, sphinx of cement, aluminium, and mirrors" το 1979.

Ακολούθησε η κριτική αναγνώριση καθώς εξέχοντες κριτικοί τέχνης, συμπεριλαμβανομένων των Duilio Morosini, Marcello Venturoli και Giuseppe Marchiori, αναγνώρισαν το βάθος της ζωγραφικής του. Το 1975 και το 1979, συμμετείχε στα XXIX και XXXIII "FP Michetti Prize".

Αλλάζοντας ταχύτητα το 1980, ο Costantino έστρεψε το καλλιτεχνικό του ταλέντο προς τη γλυπτική, αποκαλύπτοντας τις δημιουργίες του το 1982 στην γκαλερί Cesare Manzo στην Πεσκάρα και στην γκαλερί Centro sei στο Μπάρι. Τα γλυπτά του, οι καλυμμένες φιγούρες φιλοτεχνημένες από υαλοβάμβακα, μεταμόρφωσαν τους εκθεσιακούς χώρους σε καθηλωτικές εγκαταστάσεις. Την ίδια χρονιά, παρουσίασε τα μνημειώδη γλυπτά του στη Διεθνή Έκθεση του Μπάρι, μια πρόσκληση που κέρδισε χάρη στο ταλέντο του.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Costantino ασχολήθηκε και με τη θεατρική σκηνογραφία, συνεργαζόμενος με διάφορες θεατρικές εταιρείες. Αυτό περιελάμβανε την εργασία σε παραγωγές όπως το «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ, το «Lazzarina tra i coltelli» του Rosso di San Secondo, το «La Moscheta» του Ruzante και άλλα. Το 1985, επέστρεψε στη ζωγραφική, δημιουργώντας μια μαγευτική σειρά έργων κατά τη διάρκεια μιας παραμονής ενός έτους στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου άντλησε έμπνευση από τη φυσική ομορφιά της χώρας. Αυτά τα έργα ακολούθησαν μια σειρά από πίνακες αφιερωμένους στο φεγγάρι, που εκτέθηκαν στη Ρώμη το 1989.

Το 1992, μια σημαντική έκθεση στην Ιαπωνία σηματοδότησε τη διεθνή του αναγνώριση, με 36 έργα μεγάλου σχήματος. Παρά την επιτυχία της αγοράς, ο Costantino έκανε μια σκόπιμη απομάκρυνση από τη Ρώμη το 1992. Εγκαταστάθηκε στην ύπαιθρο κοντά στην πόλη του, αναλαμβάνοντας μια βαθιά μελέτη του ομηρικού Οδυσσέα. Η σειρά έργων του εξέτασε την αναχώρηση του Οδυσσέα από το νησί του, δημιουργώντας μια μοναδική συμβίωση μεταξύ ζωγραφικής και λογοτεχνίας.

Το 2002, εξέθεσε έργα της προηγούμενης δεκαετίας στο "Rolnick House" του Μαϊάμι. Το 2003, το ζωγραφικό του στυλ εξελίχθηκε, σπάζοντας σε ακανόνιστες γεωμετρίες εμπλουτισμένες με πλαστικά στοιχεία που συνέχιζαν την αφήγηση πέρα ​​από την επιφάνεια του καμβά. Διαφοροποίησε περαιτέρω το δημιουργικό του χαρτοφυλάκιο γράφοντας διηγήματα το 2005 και δημιουργώντας βίντεο το 2008.

Η καλλιτεχνική εξέλιξη του Costantino πήρε άλλη τροπή το 2009, όταν εξέθεσε σαράντα έργα μεγάλου σχήματος στο Λέτσε, σηματοδοτώντας το τέλος της μυθολογικής του περιόδου. Η τέχνη του μεταμορφώθηκε, αγκαλιάζοντας σύγχρονα θέματα και εμβαθύνοντας στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής. Αυτή η νέα φάση διερεύνησε θέματα όπως η ανθρώπινη αδυναμία, η τρέλα και οι κοινωνικές αδυναμίες, που συχνά παρουσιάζονται με βαθιά ειρωνεία. Τα μεταγενέστερα έργα του παρουσιάστηκαν στην Unigallery του Μιλάνου κάτω από την έκθεση "Pratica-Mente", συνοδευόμενη από ένα βίντεο με τίτλο "Practice-Mind-None". Αυτό σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στην καλλιτεχνική του πορεία, επιδεικνύοντας την ικανότητά του να προσαρμόζεται και να εξερευνά διάφορες πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας μέσω της τέχνης του.

• Ιθαγένεια: ΙΤΑΛΊΑ
• Ημερομηνία γεννήσεως : 1946
• καλλιτεχνική τομείς:
• Ομάδες: Σύγχρονοι Ιταλοί Καλλιτέχνες