Κολάζ με τίτλο "Tubes de couleurs" από Arman, Αυθεντικά έργα τέχνης

Επιπλέον θέα

Ενημερώστε μας αν θέλετε να δείτε περισσότερες φωτογραφίες από αυτό το έργο τέχνης!

Το πίσω μέρος του έργου / Πλευρά της δουλειάς
Λεπτομέρειες / Υπογραφή / επιφάνεια ή υφή του έργου τέχνης
Έργο τέχνης σε κατάσταση, Άλλος...

Tubes de couleurs (1970) Κολάζ από Arman

Πωλείται από το Kraemer Gallery

Περιλαμβάνεται πιστοποιητικό γνησιότητας

Αυθεντικά έργα τέχνης Κολάζ,

Ταξινόμηση έργων τέχνης

Αυθεντικά έργα τέχνης

Τα πρωτότυπα έργα τέχνης είναι κάθε έργο που θεωρείται αυθεντικό και όχι αντίγραφο ή απομίμηση των πρωτότυπων έργων ενός καλλιτέχνη. Τα πρωτότυπα έργα τέχνης μπορεί να είναι οποιοσδήποτε τύπος ζωγραφικής, γλυπτικής, παράστασης ή άλλων μέσων. Υπάρχουν πολλοί τύποι πρωτότυπων μέσων. Τα μικτά μέσα περιλαμβάνουν χρώματα λαδιού, ακρυλικά και ακουαρέλα. Για πίνακες εργαστηρίων που μαρτυρούν τη χειροτεχνία, αυτή η απόδοση πρέπει να είναι πιο αποχρωματισμένη. Αν και μπορεί να είναι λιγότερο πολύτιμα για διάφορους λόγους, οι αναπαραγωγές και τα αντίγραφα είχαν τεράστιο αντίκτυπο στην εμπειρία μας. Προσεγγίζουν ένα ευρύτερο κοινό από τα πρωτότυπα και ενεργούν ως τονωτικό κατά της εμπορευματοποίησης. Το πρωτότυπο έργο θα μπορούσε επίσης να αναφέρεται στο πρώτο έργο, το οποίο προηγείται πάντα όλων των άλλων. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε ένα πρωτότυπο ή ένα μοντέλο από το οποίο μπορούν να γίνουν και άλλα έργα. Κάθε έργο έχει μεγάλες ομοιότητες με το πρωτότυπο.
Διαστάσεις Ύψος 39,4in, Πλάτος 39,4in

Σχετικά με αυτό το έργο τέχνης: Ταξινόμηση, Τεχνικές & Στυλ Technic Κολάζ Το κολάζ είναι μια τεχνική καλλιτεχνικής δημιουργίας[...]

Arman

Γαλλία

Arman ou Armand Fernandez, né le 17 novembre 1928 à Nice et mort le 22 octobre 2005 à New York, est un artiste français, peintre, sculpteur et plasticien classé parmi les Nouveaux Réalistes, un groupe qu’il fonde avec César notamment. Arman étudie d’abord à l’École des Arts décoratifs de Nice où il rencontre Yves Klein, puis à l’École du Louvre. Il s’intéresse au statut de l’objet et au rapport que les sociétés modernes entretiennent avec celui-ci, entre sacralisation et consommation.Ses « accumulations » d’objets, suivant une logique quantitative qui efface leur singularité, renvoient une image de profusion, en même temps qu’elles soulignent le caractère périssable des produits de la société d’abondance. Tandis que la destruction qui est présente dans ses œuvres prend la forme de colères, de coupes ou de combustions. L’artiste a investi également les espaces publics de près d’une centaine de villes du monde par la réalisation d’œuvres monumentales.