Μια μορφή τέχνης, κυρίως η ζωγραφική, που έχει επηρεαστεί από τον πνευματισμό ονομάζεται πνευματιστική τέχνη, πνευματική τέχνη, μεντιουμιστική τέχνη ή ψυχική ζωγραφική. Η πνευματική τέχνη είχε σημαντική επιρροή στον μοντερνισμό, και ως εκ τούτου, στην τέχνη σήμερα.
Η Georgiana Houghton και ο Piet Mondrian είναι δύο γνωστοί πνευματικοί καλλιτέχνες. Ο πνευματισμός λειτούργησε επίσης ως έμπνευση για την πρωτοποριακή αφηρημένη τέχνη των Βασίλι Καντίνσκι, Πιετ Μοντριάν, Κασιμίρ Μάλεβιτς και Φράντισεκ Κούπκα. Ο Χόουτον και άλλοι Πνευματιστές καλλιτέχνες βοήθησαν τους ιστορικούς να αναγνωρίσουν τη σημασία του Πνευματισμού και του αποκρυφιστικού περιβάλλοντος.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί ειδικοί της τέχνης αναγνωρίζουν πλέον τη συμβολή του Πνευματισμού στην ανάπτυξη της σύγχρονης αφηρημένης τέχνης. Κορυφαίοι σύγχρονοι καλλιτέχνες εξακολουθούν να αλληλεπιδρούν με την πνευματικότητα. Υπό τις οδηγίες του διάσημου Βραζιλιάνου μεσαίου θεραπευτή John of God, η Σέρβα καλλιτέχνιδα Μαρίνα Αμπράμοβιτς έγινε μέσο. Πολλά πνευματιστικά στοιχεία καθώς και εκείνα που αντλούνται από αφροαμερικανικές και αβορίγινες αυστραλιανές παραδόσεις είναι παρόντα στο έργο της.
Αν και πολλοί καλλιτέχνες επηρεάστηκαν από τον Πνευματισμό, πολύ λίγοι δημιούργησαν αυτό που οι Πνευματικοί αναφέρουν ως «τέχνη του πνεύματος». Τι ακριβώς συνιστά «τέχνη πνεύματος» μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε τρεις κύριες κατηγορίες: «κατακρημνισμένα» έργα τέχνης. Πορτρέτα πνευμάτων ζωγραφισμένα από τα χέρια των μέντιουμ κατά τη διάρκεια συναυλιών. και δημιουργίες από μεσαίους καλλιτέχνες που ισχυρίζονται ότι τα χέρια τους καθοδηγούνται από πνεύματα.
Τα μέσα υποστηρίζουν ότι στην πρώτη περίπτωση «κατακρήμνισης», τα πνεύματα δεν χρησιμοποίησαν έναν άνθρωπο καλλιτέχνη για να οδηγήσουν τα χέρια τους. Αντίθετα, δημιούργησαν οι ίδιοι τους πίνακες. Σε ένα δεύτερο παράδειγμα πνευματικής τέχνης, τα πορτρέτα πνευμάτων, ήταν πολύ δημοφιλές για τα μέντιουμ να σκιαγραφούν πορτρέτα των πνευμάτων που έλεγαν ότι ήταν παρόντα στις συναυλίες κατά τη διάρκεια της ακμής του Πνευματισμού. Οι «αυράγραφοι», που απεικονίζουν την ιστορία, το παρόν και το μέλλον ενός ατόμου όπως τα βλέπει ένα μέσο ή διορατικό, είναι κοντά στον δεύτερο τύπο «τέχνης του πνεύματος».
Σύμφωνα με τους Spiritualists, ο τρίτος τύπος «τέχνης πνεύματος» αποτελείται από έργα αρχιτεκτονικής, γλυπτικής και ζωγραφικής που παράγονται από πνεύματα που κατευθύνουν τα χέρια του καλλιτέχνη. Στη δεύτερη ομάδα (πορτρέτα πνευμάτων), τα πνεύματα λέγεται ότι συχνά κατευθύνουν και τα χέρια του μέσου, αλλά στην τρίτη κατηγορία δημιουργούνται διάφορα έργα τέχνης και όχι πορτρέτα των ίδιων των πνευμάτων.
Ο David Duguid (1832-1907) ήταν το πρώτο γνωστό μέσο που μπόρεσε να «κατακρημνίσει» ζωγραφιές με πνεύματα. Αν και ο Duguid ζωγράφιζε συχνά με τη βοήθεια πνευματικών ζωγράφων, κατά τη διάρκεια των συναυλιών του οι οδηγοί του δημιουργούσαν επίσης «άμεσους» (κατακρημνισμένους) πίνακες.
Οι αδερφοί Κάμπελ, οι οποίοι διέμεναν στην κοινότητα των Πνευματικών της Λίλι Ντέιλ της Νέας Υόρκης, ήταν ίσως από τα πρώτα μέσα που ειδικεύτηκαν στην κατακόρυφη ζωγραφική. Παρόλο που δεν ήταν αδέρφια, ο Άλεν Κάμπελ (1833-1919) και ο Τσαρλς Σουρντς (1863-1926) μοιράζονταν ένα σπίτι και έκαναν συναυλίες μαζί. Οι αδερφοί Κάμπελ δεν έβαλαν ποτέ τα χέρια τους στον καμβά ενώ δημιουργούσαν τα πιο γνωστά πορτρέτα τους, που περιλαμβάνουν αυτά του Ναπολέοντα και του Αβραάμ Λίνκολν, τα οποία ολοκληρώθηκαν δημόσια. Ακόμη και σήμερα, τουρίστες και ντόπιοι της Lily Dale ισχυρίζονται ότι είχαν πνευματικές συναντήσεις μπροστά στα αριστουργήματα των Campbells.
Οι αδερφές Bangs, Elizabeth (1859-1920) και May Mary Elvira (1862-1917), ήταν εξίσου γνωστές για τα κατακρημνισμένα πορτρέτα των νεκρών προσώπων τους. Αν και συχνά αποκαλύφθηκαν ως απάτες, οι Αδελφοί Κάμπελ και οι Αδελφές Μπανγκς προστατεύονταν σθεναρά από ένα σημαντικό τμήμα της κοινότητας των Αμερικανών Πνευματικών.
Η "Swami Laura Horos", γνωστή και ως Ann Odelia Diss Debar (1849–1911), η οποία ισχυρίστηκε ότι καθοδηγείται από τα πνεύματα αρκετών Ευρωπαίων παλαιών δασκάλων, συνδέθηκε επίσης με πίνακες με πνεύματα. Η Ντεμπάρ φυλακίστηκε το 1901 αφού κρίθηκε ένοχη για απάτη και ανήθικη σεξουαλική συμπεριφορά στον ναό της στο Λονδίνο.
Στην αρχή της καριέρας της, η Madame Helena Blavatsky (1831–1891), η πιο γνωστή και θρυλική αποκρυφίστρια του 19ου αιώνα και η ιδρυτής του κινήματος της Νέας Εποχής, ασχολήθηκε επίσης με την κατακρήμνιση πνευματικών ζωγραφιών.
Ο Βίκτορ Ουγκώ (1802–1855) δημιούργησε τους πίνακές του με πνεύματα κατά τη διάρκεια συνεδριάσεων που πραγματοποιήθηκαν στην κατοικία του στο Τζέρσεϊ, στα Channel Islands. Εκείνη την εποχή, μια ακμάζουσα αγορά Πνευματικών υποστηρίχτηκε επίσης από ανθρώπους που αναζητούσαν πορτρέτα των θανόντων αγαπημένων τους προσώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί, η Wella Percy (1833–1900) και η Lizzie Pet Anderson (1839–1896, εξέχουσα) ήταν σύντροφοι στη ζωή και στον πνευματισμό. Προωθήθηκαν από την Gallery of Spirit Art, μια έκδοση με έδρα το Μπρούκλιν που παρουσίαζε μόνο έργα τέχνης που δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια των πνευμάτων.
Τα πορτρέτα πνευμάτων που εμφανίζονται σε συναυλίες εξακολουθούν να αποτελούν μέρος της τρέχουσας σκηνής των Πνευματικών και για άτομα που πιστεύουν ότι αναγνωρίζουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έχουν πεθάνει, μπορεί να είναι μια πολύ συγκινητική εμπειρία. Ο Frank Leah (1886-1972) και ο Coral Polge (1924-2001), δύο Βρετανοί πνευματικοί καλλιτέχνες, ήταν διεθνούς φήμης σε αυτόν τον τομέα.
Αρκετές εκατοντάδες ζωγράφοι πνεύματος συνεχίζουν την παράδοση, συμπεριλαμβανομένων των Coral Ryder και Ann Bridge Davies στο Ηνωμένο Βασίλειο, Francesca Ferraro στον Καναδά και Angelique van Bezouwen στην Ολλανδία.
Οι Βραζιλιάνοι πνευματικοί που ασκούν τη ζωγραφική τρανς συχνά διοχετεύουν τα έργα γνωστών ζωγράφων και γλυπτών. Ο José Medrado (γεν. 1961) είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο για τους πίνακές του με ακρυλικά trance και για το πόσο απλό είναι για αυτόν να παράγει ένα έργο τέχνης με τη βοήθεια πολλών πνευματικών βοηθών. Σε κατάσταση έκστασης έχει δημιουργήσει πίνακες υπό την επιρροή δασκάλων της ζωγραφικής όπως οι Renoir, Vincent Van Gogh, Claude Monet, Matisse, Gauguin, Cassatt, Da Vinci, Morisot, Manet. Γνωστός και ως Medrado στη Βραζιλία είναι ο Luiz Antônio Gasparetto (1949-2018), ο οποίος ζωγραφίζει και γλυπτά με τα χέρια του με οδηγό τον Degas, τον Sandro Botticelli, τον Amedeo Modigliani και πολλούς άλλους διάσημους καλλιτέχνες.
Ορισμένα παραδείγματα αρχιτεκτονικής πνεύματος εμπίπτουν επίσης σε αυτήν την κατηγορία. Μέσω της χρήσης των μέντιουμ, η Iulia Hasdeu (1869–1888), αποκάλυψε τα αρχιτεκτονικά της σχέδια τόσο για το διάσημο «Castle Hasdeu» στην Câmpina όσο και για τον τάφο της στο Βουκουρέστι. Το ιταλικό χωριό Rosazza, κοντά στην Biella, που κατασκευάστηκε μεταξύ 1880 και 1899 για τον Ιταλό γερουσιαστή και Ελευθεροτέκτονα Federico Rosazza (1813–1899), είναι ένα άλλο παράδειγμα αρχιτεκτονικής πνεύματος. Σχεδιάστηκε από τον ζωγράφο Giuseppe Maffei (1821-1901). Βασίστηκε σε σχέδια που του έδωσαν τα πνεύματα του Αυγουστίνου του Ιπποπόταμου (354–430), ο οποίος δεν εργάστηκε ποτέ ως αρχιτέκτονας στη ζωή του, και ενός ανώνυμου άνδρα από τη Βολτέρρα της Τοσκάνης.
Τα τελευταία χρόνια έχει αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον για την πνευματικότητα στη βιομηχανία της τέχνης. Στα μουσεία δίνεται μεταθανάτια προσοχή σε νεκρούς καλλιτέχνες που εμβαθύνουν εκτενώς στον μυστικισμό και τη θρησκεία. Η σαγηνευτική έκθεση Hilma af Klint στο Μουσείο Guggenheim το 2018–19, η οποία έγινε η έκθεση με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην ιστορία του μουσείου, είναι ίσως το πιο γνωστό παράδειγμα αυτού. Το Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney παρουσίασε το 2020 την πρώτη ατομική έκθεση της Agnes Pelton με τη δουλειά της μετά από περισσότερα από 20 χρόνια.
Η ιδέα της πνευματικότητας γίνεται όλο και πιο σημαντική σε πολυάριθμους πολιτιστικούς λόγους στον εικοστό πρώτο αιώνα, συμπεριλαμβανομένης αυτής της σύγχρονης τέχνης. Μια πνευματική ή θρησκευτική παράδοση μπορεί να αναφέρεται ή να αναπαρίσταται σε τέχνη που θεωρείται πνευματική. Στο παρελθόν, η σύνδεση της τέχνης με τη θρησκεία λειτούργησε ως μεσολαβητής μεταξύ πνευματικότητας και τέχνης. Ωστόσο, παρά την πτώση της οργανωμένης θρησκείας στη Δυτική Ευρώπη, έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον που σχετίζεται με την πνευματικότητα σε άλλους τομείς του πολιτισμού, ιδιαίτερα στις τέχνες.
Contemporary Spiritual Art is a genre of artwork that aims to evoke spiritual feelings and emotions through visual representations. The artwork is created using a variety of supports and materials, such as canvas, paper, wood, and metal. The artists use a range of techniques, including painting, drawing, printmaking, and mixed media. What makes this type of original artwork unique is the way it explores and expresses spiritual themes, such as the search for meaning, the connection between humanity and nature, and the nature of existence itself.
Spiritual Art originates from the early 20th century and is rooted in the desire to express the spiritual essence of the universe.
In recent years, original contemporary Spiritual Art artworks have undergone a significant evolution, both in their techniques and themes. Many artists have shifted their focus from traditional religious iconography to explore more personal and abstract concepts of spirituality. These artworks often incorporate diverse mediums, including painting, sculpture, and mixed media, and explore spirituality through a range of cultural, historical, and philosophical lenses. These works have great importance in the contemporary art market, as they offer unique and thought-provoking perspectives on spirituality that resonate with a wide audience.
Contemporary Spiritual Art is a genre that has evolved over time, and there are many artists who have contributed to its growth. Here are some notable names in the field:
Alex Grey: Known for his intricate and detailed paintings that explore the intersection of spirituality, science, and consciousness. Grey’s work often features human figures, anatomy, and otherworldly landscapes.
Marina Abramović: A performance artist whose work often explores the limits of the human body and mind. Abramović’s work can be deeply spiritual, with pieces that involve meditation, ritual, and transformation.
James Turrell: A sculptor and installation artist who creates immersive environments that play with light and perception. Turrell’s work often involves creating spaces that encourage contemplation and introspection.
Bill Viola: A video artist whose work explores themes of spirituality, consciousness, and mortality. Viola’s videos often feature slow-motion images of people experiencing intense emotions or undergoing transformative experiences.
Yayoi Kusama: A Japanese artist who creates installations that immerse the viewer in a world of color, pattern, and repetition. Kusama’s work often has a meditative quality, inviting viewers to lose themselves in the experience.
These artists all bring a unique perspective to the genre of Contemporary Spiritual Art, and their work reflects a deep engagement with questions of spirituality, consciousness, and the human experience. Whether through painting, sculpture, performance, or video, these artists create works that inspire wonder, contemplation, and awe.
"Stations of the Cross" by George Tooker, created in 1984, depicts the traditional Catholic practice of the fourteen stations, but in a modern, abstract way. The figures are faceless, representing all of humanity, and the colors are muted, creating a somber atmosphere.
"Angel" by Bill Viola, created in 2001, is a video installation that shows a figure falling through water, then rising again, symbolizing the cycle of life and death. The figure is illuminated, giving it an otherworldly quality, and the slow motion adds to the dreamlike effect.
"Ecstasy" by Anish Kapoor, created in 1992, is a large, shiny red sculpture that seems to glow from within. The shape is suggestive of a human form, but abstract enough to allow for multiple interpretations. The overall effect is both sensual and spiritual.
"The Gates" by Christo and Jeanne-Claude, created in 2005, was a temporary installation in New York City’s Central Park that consisted of thousands of bright orange fabric panels hung from metal frames. The effect was both playful and majestic, and the way that the panels moved in the wind gave the impression of a spiritual dance.
"Untitled (Holy Bible)" by Felix Gonzalez-Torres, created in 1990, is a stack of paper that visitors are encouraged to take and read. The papers have biblical text printed on them, but the fact that they are free to take and use as they wish subverts the traditional authority of the church. The piece invites viewers to create their own relationship with religious texts.
"The Great Wave off Kanagawa" by Katsushika Hokusai, created in the early 1800s, is a woodblock print that depicts a massive wave about to crash down on a boat. The wave is both awe-inspiring and terrifying, and has become a symbol of the natural world’s power and unpredictability. The image has been used in countless spiritual and philosophical contexts.
