man op een ladder (2024) Γλυπτική από Jef Roefs

Hij houdt een reiskoffer stevig vast, zijn grip is vastberaden maar kwetsbaar. De koffer symboliseert de lasten van het leven, de herinneringen aan avonturen en de dromen die nog niet zijn vervuld.
Voor hem strekt zich een ladder uit, een ladder zonder duidelijk einde. De ladder is geen gewone ladder; het is een metafoor voor de reis die we allemaal maken. Elke trede vertegenwoordigt een keuze, een stap in de richting van onze doelen, maar ook de obstakels die we tegenkomen. De man weet dat hij moet blijven klimmen, maar de vraag is: waar leidt deze ladder naartoe?
De ruimte om hem heen is gevuld met echo's van de toekomst en de schaduwen van het verleden. De ladder lijkt te reiken naar de sterren, maar de hoogte is intimiderend. Terwijl hij de eerste stap zet, voelt hij de zwaarte van zijn koffer – de verantwoordelijkheden, de verwachtingen, de dromen die soms te zwaar kunnen wegen. Toch is er ook een sprankje hoop: elke stap is een kans om te groeien, om te leren, en om dichter bij zijn bestemming te komen. De ladder zonder einde roept vragen op: Wat is de betekenis van de reis? Is het de bestemming die telt, of de weg ernaartoe? Terwijl de man verder klimt, beseft hij dat de ware betekenis van zijn reis niet alleen ligt in de top van de ladder, maar ook in de momenten van reflectie, de ontmoetingen met anderen en de lessen die hij onderweg leert. Zo verplaatst hij zich, stap voor stap, de ladder op, met zijn reiskoffer als getuige van zijn leven. Elke treden is een verhaal, elke ademhaling een herinnering. En terwijl de zon ondergaat, weet hij dat de reis nog maar net begonnen is, en dat de ladder, hoe eindeloos ook, hem zal leiden naar de horizon van zijn dromen.