Emma Lapassouze
Emma Lapassouze, çalışmaları resimsel kreasyonlar, heykel montajları ve enstalasyonlar da dahil olmak üzere çok çeşitli ortamları kapsayan çağdaş bir Fransız sanatçıdır. Sanatsal pratiğinin kökleri madde ve malzemelerin keşfine dayanıyor; dokulara olan erken hayranlığı ve kum, toprak, ahşap ve boyayla çalışmanın dokunsal deneyimini yansıtıyor.
Etkileri hem geniş hem de kişisel; üniversite araştırmaları, karşılaşmalar ve seyahatlerle şekilleniyor. Katalan sanatçı Antoni Tàpies'in çalışmaları ve "Materistik" resimleri önemli bir erken ilham kaynağıydı. Ayrıca Fransız-Çinli sanatçı Zao Wou-Ki'nin çalışmaları onun resimsel evreninin şekillenmesinde çok önemli bir rol oynadı.
Lapassouze başlangıçta "Materyalizm" ve Lirik Soyutlama gibi sanatsal eğilimler arasında gezindi ve sonunda konuyu yeni bağlamlara taşımak için odağını çerçevenin sınırlarının ötesine genişletti. Mevcut çalışmaları, hem iç hem de dış mekanları inceleyerek insan bağlantısı ve yaşayan dünyayla olan ilişkimizi araştırıyor.
Kahve telvesi gibi alışılmadık malzemeleri kullanarak, resimlerine vücut izlenimlerini dahil ederek, ölü ahşaptan heykeller yaparak ve cam kırıklarını, taşları ve alçıyı birleştirerek bağlantı alanları yaratıyor. Bu unsurlar aracılığıyla, öznenin ve çevrenin silinmesiyle ilgili endişeleri ele alarak ve varoluşsal soruların ortasında insanlığın doğal dünyadaki yeri üzerine düşünerek, aksi takdirde hareketsiz görünebilecek şeylere enerji aşılamayı amaçlıyor.
Çağdaş sanat eserlerini Emma Lapassouze ile keşfedin, en yeni sanat eserlerine göz atın ve çevrimiçi satın alın. Kategoriler: çağdaş fransız sanatçılar. Sanatsal alanlar: Tablo, Heykel. Hesap türü: Sanatçı , 2009 üyelik (Menşei ülke Fransa). Emma Lapassouze'nin Artmajeur'daki son çalışmalarını satın al: Emma Lapassouze: çağdaş sanatçı tarafından çarpıcı eserler keşfedin. , Eserleri göz atın özgün eserler ya da lüks gösterim satın.
Sanatçının değerlendirmesi, Biyografi, Sanatçının stüdyo:
İndirimli fiyatlarla özel seçim • 3 sanat
Hepsini görMatières, Corps et Cosmos • 6 sanat
Hepsini gör
Les travaux exposés dans cette galerie questionnent notre intériorité, notre identité en perpétuel mouvement.[...]
Les travaux exposés dans cette galerie questionnent notre intériorité, notre identité en perpétuel mouvement. Le corps est présenté comme un espace de connexion où naviguent le palpable et l'impalpable.
Abstractions • 54 sanat
Hepsini gör
Mes abstractions dévoilent des bouts d'espaces, de matières, des horizons peints qui traduisent des[...]
Mes abstractions dévoilent des bouts d'espaces, de matières, des horizons peints qui traduisent des interactions et des connexions. Je crois au pouvoir de la Matière comme substance pensante automne ayant ses propres règles, sa propre vie. Mon travail est de révéler cette Matière, d’y poser des couleurs, de l’enrichir, d’essayer d’en capter les nuances, les strates, d’en saisir le rythme et de l’intégrer au mouvement du monde.
Sculptures & Cercles Infinis • 9 sanat
Hepsini görSculptures et Intériorités • 22 sanat
Hepsini gör
Cette galerie présente des sculptures, que j’apparente à des assemblages et qui questionnent notre connexion[...]
Cette galerie présente des sculptures, que j’apparente à des assemblages et qui questionnent notre connexion à l'univers.
Tanıma
Tanınmış sanatçı
Sanatçı eseriyle tanınır
Sanatçı eseriyle tanınır
Ödüllü
Sanatçı ödüller ve ödüller kazandı
Sanatçı ödüller ve ödüller kazandı
Medyada yayınlandı
Sanatçının medyada, radyoda veya TV basınında yayınlanmış olması
Sanatçının medyada, radyoda veya TV basınında yayınlanmış olması
Sanat eğitimi
Sanatçı, akademik çalışmalarıyla sanat eğitimi aldı.
Sanatçı, akademik çalışmalarıyla sanat eğitimi aldı.
Editörün Seçimi
Sanatçının eserleri editörler tarafından fark edildi.
Sanatçının eserleri editörler tarafından fark edildi.
galerilerde satılır
Sanatçı galerilerde satılıyor
Sanatçı galerilerde satılıyor
Sanat Fuarlarında Sunulan
Sanatçı, sanat gösterilerine ve fuarlara katılır.
Sanatçı, sanat gösterilerine ve fuarlara katılır.
Profesyonel Sanatçı
Sanatçılık mesleğini ana faaliyet olarak icra eder.
Sanatçılık mesleğini ana faaliyet olarak icra eder.
Biyografi
Emma Lapassouze, çalışmaları resimsel kreasyonlar, heykel montajları ve enstalasyonlar da dahil olmak üzere çok çeşitli ortamları kapsayan çağdaş bir Fransız sanatçıdır. Sanatsal pratiğinin kökleri madde ve malzemelerin keşfine dayanıyor; dokulara olan erken hayranlığı ve kum, toprak, ahşap ve boyayla çalışmanın dokunsal deneyimini yansıtıyor.
Etkileri hem geniş hem de kişisel; üniversite araştırmaları, karşılaşmalar ve seyahatlerle şekilleniyor. Katalan sanatçı Antoni Tàpies'in çalışmaları ve "Materistik" resimleri önemli bir erken ilham kaynağıydı. Ayrıca Fransız-Çinli sanatçı Zao Wou-Ki'nin çalışmaları onun resimsel evreninin şekillenmesinde çok önemli bir rol oynadı.
Lapassouze başlangıçta "Materyalizm" ve Lirik Soyutlama gibi sanatsal eğilimler arasında gezindi ve sonunda konuyu yeni bağlamlara taşımak için odağını çerçevenin sınırlarının ötesine genişletti. Mevcut çalışmaları, hem iç hem de dış mekanları inceleyerek insan bağlantısı ve yaşayan dünyayla olan ilişkimizi araştırıyor.
Kahve telvesi gibi alışılmadık malzemeleri kullanarak, resimlerine vücut izlenimlerini dahil ederek, ölü ahşaptan heykeller yaparak ve cam kırıklarını, taşları ve alçıyı birleştirerek bağlantı alanları yaratıyor. Bu unsurlar aracılığıyla, öznenin ve çevrenin silinmesiyle ilgili endişeleri ele alarak ve varoluşsal soruların ortasında insanlığın doğal dünyadaki yeri üzerine düşünerek, aksi takdirde hareketsiz görünebilecek şeylere enerji aşılamayı amaçlıyor.
- Milliyet: FRANSA
- Doğum tarihi : 1978
- Sanatsal alanlar: Sertifikalı sanatçı değeri olan sanatçıların eserleri, Profesyonel sanatçıların eserleri,
- Gruplar: Sertifikalı Sanatçılar Profesyonel Sanatçı Çağdaş Fransız Sanatçılar
etkiler
Eğitim
1999 - 2002
Licence en Arts Plastiques
Bordeaux,
Fransa
Sertifikalı Sanatçı değeri
Akoun, 1985 yılından beri sanat piyasası hakkında bilgi dünya lideri ile işbirliği içinde Belgelendirme.
Sanatçının değerlendirmesi 2019 | €1.400,00 ($1.562,68)
Sertifikasyon 12 Kas 2019 tarihinde Jacques-Armand Akoun tarafından kurulmuştur.
Galeriler & Gruplar
BRISS ART GALLERY tarafından sunulmuştur
BRISS ART GALLERY
(Sanat Galerisi, İspanya)
Başarılar
Toplu Sergi
2023
Art Shopping
Biarritz,
Fransa
Artmajeur kullanıcısının aktiviteleri
Son değişiklik tarihi: 15 Eyl 2024
(2009 Üyelik)
Görüntüleme görüntü: 410.765
Emma Lapassouze tarafından hazırlanan sanat çalışmaları favori koleksiyonlara eklendi: 688
Son Haberler
Çağdaş sanatçı Emma Lapassouze en son haberler
3 Ağu 2023 Eklendi
Exposition | Art3F MONACO
5 Avenue des Ligures, Monaco
Çarşamba
23
Ağustos
2023
Cuma
25
Ağustos
2023
12 Haz 2020 Eklendi
Exposition Galerie PromenArts - Ile de Ré
58 Grande Rue, 17670 La Couarde-sur-Mer, France
Pazartesi
1
Haziran
2020
Salı
22
Haziran
2021
Très heureuse d'exposer mes toiles chez Promenarts Galeries :)
Renseignements: 05 46 37 08 26
29 Nis 2020 Eklendi
Grand bleu après l'orage
Un message d'espoir pour vous toutes et tous, au regard de cette période si particulière.
" Ce n'est qu'au prix d'une ardente patience que nous pourrons conquerir la cité splendide qui donnera la lumière, la justice et la dignité à tous les hommes. Ainsi la poésie n'aura pas chanté en vain " Arthur Rimbaud
3 Kas 2019 Eklendi
Vision du monde
Pazar
3
Kasım
2019
Cumartesi
30
Kasım
2019
VISION DU MONDE
https://www.youtube.com/watch?v=6ubck8MHqqM&feature=youtu.be
31 Tem 2019 Eklendi
Extrait univers artistique
28 Eyl 2017 Eklendi
ARTEVISTAS GALLERY
Passatge del Credit, 4 - BARCELONA -
Salı
1
Ocak
2019
Perşembe
31
Aralık
2020
Collection "les cœurs d'Emma"
27 Tem 2017 Eklendi
Biographie... #viensjeteracontemavie :)
Comme beaucoup d’enfants uniques, j’ai très tôt appris le goût de l’ennui. J’ai grandi dans une maison de campagne relativement isolée et proche d’une forêt. Très vite j’ai appris les odeurs, les bruits, les sensations de cette forêt, de Ma forêt.
Je partais souvent seule jusqu’au ruisseau que je connaissais par cœur, à tel endroit il y avait une pierre, puis une autre qui me permettait de traverser et d’arriver à la limite d’une propriété. Autour de cette forêt: des champs de maïs et des pierres fossiles, c’était chaque jour le grand trésor à rencontrer et lorsque la magie opérait et que sur mon chemin une pierre se laissait trouver, alors c’était merveilleux. J’ai aimé très tôt ce rapport à la nature, aussi je ramassais tout ce qui me semblait beau, et presque tout me semblait beau : les feuilles, les grains de maïs, les perles de pluies, les bouts de bois, la terre que je transformais ensuite en « poudre de terre » une fois épurée de tous ses résidus. La sensation de la terre mouillée, son odeur brute de fraîcheur me ravissait et me donnait envie de la pétrir encore et encore en y incorporant tout ce que j’avais récolté sur mon chemin. Mes parents étaient ensuite invités à déguster des gâteaux de terre au maïs ou autres bouts de bois marinés aux feuilles.
Ma connexion avec La Matière s’est faite là. Puis la fusion de la peinture avec les matières fut une découverte féerique. Tout d’un coup la terre pouvait être bleue, le bois rouge, et mes pierres multicolores… L’ennui s’est transformé en création car grâce à lui j’avais appris à regarder, à fabriquer. Aujourd’hui encore la sensation de mes mains dans des mélanges de marc de café, de colle et de sable me procure de grandes émotions. Il y a dans ce geste ancestral de création une sensation pure difficilement égalable. D’abord l’excitation de Faire, de fabriquer, comme un rendez-vous avec une pulsion vitale qui garantit un grand plaisir. Ensuite il y a le contact physique avec les matières : c’est froid, granuleux, épais, fragile, léger, doux, saillant ou coupant selon les assemblages et puis vient le moment où surgit l’impression de se rapprocher d’une sorte d’unité, de faire un avec la matière et les matériaux; l’impression d’être plus proche de soi mais également dépassée par quelque chose de plus grand que soi. Un tout qui apaise et rassure de son voile de plénitude.
A cette enfance passée à sentir la terre rouler sous mes doigts, les feuilles crisser sous le vent et les cailloux se polir dans les ruisseaux, s’est ensuite imposée une adolescence un peu plus compliquée. Je voulais créer car ça me semblait la chose la plus naturelle du monde, mais très vite mon environnement familial et scolaire me conseillèrent de passer mon « Bac » d’abord et de me « divertir » ensuite ! Ce que je fis mais dans le « mauvais » ordre. J’ai donc « échoué » à mon premier baccalauréat ce qui donna raison à mon entourage. Comme je n’étais même pas admise aux rattrapages, j’ai décidé de partir en Turquie avec un organisme d’échange international. Je fuyais ma famille et un système qui ne proposaient aucune solution, et je n’étais pas assez armée pour imposer mes choix. J’ai donc fui mais comme chaque fuite à son retour, j’ai dû, un mois après cette expérience très enrichissement me confronter à la réalité scolaire qui m’attendait. Aucun établissement n’acceptait mon redoublement car mon seul intérêt pour l’art n’était pas suffisant pour prétendre à une deuxième terminale. Il a donc fallu sous la pression de mes parents et de l’établissement scolaire dans lequel j’étais que je m’engage par écrit, à travailler dans toutes les matières pour « espérer » faire quelque chose de mon avenir. L’école fut un poids réel et je ne comprenais pas pourquoi les filières artistiques étaient aussi déconseillées alors même qu’elles faisaient partie d’un champ de possibles proposés. J’aurais préféré à cette époque faire n’importe quelle formation artistique aussi peu diplomate fut-elle plutôt que de repasser mon bac. Mais je n’ai pas eu le choix.
Une fois mon baccalauréat en poche après une année scolaire de contraintes et d’efforts à apprendre des choses par obligation pour pouvoir les recracher le jour J, j’ai décidé de poursuivre mes études d’art. Cette fois, la réticence est venue du système scolaire seul, qui me déconseillait fortement cette voie qui ne débouchait sur aucun métier stable, excepté peut-être professeur, dixit : l’éducation nationale ! Alors je suis devenue professeur d’art sans jamais cesser de créer. J’ai essayé de faire plaisir en m’y retrouvant quand même !!!
Sortie de l’université, je commençais à donner, à droite à gauche, quelques cours d’art dans différentes structures. Un jour, après des heures de classe un peu mouvementées, je décidais d’aller boire un café près de l’Océan. La patronne des lieux engagea la conversation avec moi et me demanda ce que je faisais dans la vie et pour la première sans réfléchir je dis un peu timidement: « artiste, je suis artiste », c’était la première fois que je répondais en disant artiste avant professeur. Elle voulut savoir ce que je faisais. Je n’avais à ce moment-là que quelques toiles visibles mais je lui proposais de les lui apporter, simplement par plaisir pour les lui montrer. Quelle ne fut ma surprise lorsqu’elle me demanda quel était le prix de mes toiles ! N’ayant absolument pas réfléchi à cette problématique et de surcroit très embarrassée je répondis un prix au hasard et relativement dérisoire. La dame acheta sur le champ les trois toiles que j’avais amenées.
En sortant de son établissement, à la fois heureuse et un peu hagarde de cette opportunité inespérée, je réalisais combien il m’était agréable de recevoir l’intérêt de quelqu’un pour mon travail et que je n’avais jusque-là jamais ressenti quelque chose d’aussi gratifiant. C’était une évidence maintenant, je voulais partager et vendre mon travail.
Je commençais alors à passer de plus en plus de temps à produire pour créer mon fonds de commerce. En même temps que je produisais je réfléchissais aux endroits dans lesquels j’allais bien pouvoir proposer mon travail. Des restaurants ? Des Bars ? Des magasins de décoration ? Des galeries ? Oui des galeries ! Je me disais que c’était le meilleur endroit pour vendre et obtenir une « reconnaissance » et que si la chance continuait à me sourire ce serait facile.
J’ai d’abord démarché la galerie de ma ville, qui ne prenait que des artistes de maturité (maturité artistique bien entendu m’avait-on expliqué) puis je commençais à envoyer des dossiers dans des salons d’art. Je découvris aussi par la même occasion qu’il fallait payer dans certains endroits pour montrer son travail. Je n’obtins que des refus ou des déclinaisons pendant des mois et des mois. Tout ce qui m’avait semblé si facile avec cette première cliente s’avérait maintenant un casse-tête sans complaisance. J’essayais alors des démarches auprès de restaurateurs pensant que c’étaient peut-être les seuls, au même titre que cette unique cliente, à aimer mon travail. Rien n’y faisait je me sentais comme punie d’avoir commencée trop vite, comme s’il fallait que je paye le fait d’avoir était si heureuse et si enthousiaste de vendre ces trois toiles. Face à l’ampleur des refus répétés, je pensais que j’avais sûrement dû être trop prétentieuse de penser que mon travail aller intéresser, aller se vendre, et que tout ce qui m’avait été dit dans mon entourage, et, durant ma scolarité était bel et bien vrai : Le métier d’artiste n’était pas un métier, à quelques exceptions près, on ne pouvait pas vivre réellement de ce travail et ceux qui y parvenaient, étaient beaucoup plus talentueux que moi à l’évidence. Le milieu de l’art était donc devenu un univers que je parcourais dans les magazines spécialisés, qui continuait à me faire rêver mais que je regardais de loin car je n’y avais pas ma place.
Et puis il y eu cette annonce pour le salon international de Shanghai (2004) dans une revue d’art qui cherchait des artistes pour aller exposer en Chine. Il fallait candidater par dossier, toutes les formes d’expressions étaient admises. Ce fut comme un nouveau réveil, « pourquoi ne pas essayer ? » pensais-je, « si on ne veut pas de moi ici on voudra peut-être de moi ailleurs, et puis c’est quand même la Chine! Il doit y avoir beaucoup plus d’opportunités, c’est certain !! » Je constituais donc mon dossier et recevais quelques jours plus tard une réponse favorable. Quelle joie ! Quelle opportunité géniale de pouvoir exposer à l'international ! Tous les voyants de la bonne humeur s’allumaient devant la reconnaissance de ces spécialistes !!! Une fois les conditions d’exposition entendues, je me mis à produire une vingtaine de toiles spécialement pour cette exposition et confectionnais une caisse pour leur l’exportation. Ce fut une période débordante d’énergie où tout me semblait à nouveau possible.
Une fois en Chine, dépassant tour à tour les décalages auxquels je faisais face, je regardais ces six jours d’exposition qui étaient maintenant là devant moi comme un véritable tournant dans ma vie artistique. J’allais pouvoir vendre, trouver de bons contacts, et pourquoi pas: travailler de manière pérenne avec une galerie Chinoise.
Mais rien de ce que j’avais prévu ne se déroula, pendant les cinq premiers jours aucune vente ne se concrétisa, tout s’effondrait devant moi, tous les espoirs que j’avais misés dans cette exposition n’étaient qu’illusion, déception, sans compter l’argent que je j’avais engagé pour le voyage, tout ce temps de travail perdu, parti aux oubliettes. Les quelques galeristes que j’avais approchés, avaient tous déclinés mes demandes, il ne restait qu’un jour et je savais que tout était déjà joué pour ne pas dire perdu. Il y eu quand même une bonne âme charitable qui m’acheta deux toiles, deux heures avant la fermeture, en faisant baisser le prix de moitié, ce qui allégea un peu le méandre financier, mais pas ma peine. Traverser la moitié du globe n’était donc toujours pas suffisant, je ne voyais plus de solution, sauf celle de me rendre à l’évidence que la vie d’artiste était très compliquée et que je n’étais peut-être pas capable d’endurer autant de difficultés.
Après cette période décevante, il y eu en 2006: cette merveille exposition de Zao-Wou-Ki à laquelle je couru, je me souviens de la mise en scène parfaite des toiles immenses qui se jetaient dans l’espace avant de nous engloutir ; c’est sans aucun doute la plus grande émotion artistique que j’ai vécu cette année-là. Juste avant de sortir, j’engageai la conversation avec l’inconnu qui travaillait à l’organisation des évènements artistiques de la ville et qui me disait l’importance d’être côté pour un artiste en devenir. Il m’expliquait que ça me permettrait de me libérer d’une hésitation par rapport aux prix de mes toiles et d’obtenir une crédibilité face aux futurs acquéreurs. Son discours me semblait cohérent. Je partis donc en quête d’une maison de vente aux enchères, en me disant qu’effectivement une côte était un argument d’importance, et que je serais par la même occasion enfin fixée sur le prix de mon travail.
J’ai donc été cotée en 2006 par une maison de vente aux enchères à Neuilly, ce fut un véritable tournant car quelque chose d’officiel venait de se produire, j’étais maintenant référencée, c’était vrai puisque j’avais une attestation de vente et une côte officielle à la clé. Le message de mon travail était passé. J’avais été entendue. Je pouvais dorénavant dire sans avoir la sensation de m’excuser: « je suis artiste »
Cette reconnaissance a été fondamentale car je n’ai par la suite, jamais cessé d’utiliser cette donnée pour informer mes interlocuteurs. J'ai depuis la chance de voyager grâce à mon travail, de rencontrer des horizons aussi différents qu'enrichissants et de croire profondément aux ressources de chacun d'entre nous.
On ne sait jamais d’où viendra la reconnaissance, celle qui nous réconcilie avec nous même, avec nos choix, celle qui fait que l’on se réveille en se disant j’ai bien fait de persévérer. Chaque reconnaissance, (du moins que l’on identifie comme telle) est un pas, un sourire, un élan à la vie et une source d’énergie infinie qui nourrit l’existence de notre travail. Depuis, je puise dans chaque regard qui me fait du bien, car j’ai compris que la reconnaissance n’est pas tant ce que l’on obtient de l’extérieur mais ce que l’on en fait. J’ai peut-être cherché la légitimation car tout autour de moi m’en dissuadait, mais au final le plus important c’est que je me suis rencontrée moi, avec cette sensation fabuleuse de me sentir à ma place dans ce monde.
29 Oca 2009 Eklendi
Distinctions Récompenses
2010 Prix d'excellence des peintres et sculpteurs de France
2006 COTATION Maître Aguttes - Neuilly - France
2004 Certificat de sélection au 8ème SALON D’Art Fair - SHANGHAI- CHINE
2003 1er PRIX DES JEUNES ARTISTES - Dax - FRANCE
2002 1er PRIX DES JEUNES ARTISTES - Dax - FRANCE
1999 3ème PRIX ROTARY CLUB INTERNATIONAL- Dax - FRANCE
29 Oca 2009 Eklendi
Principales parutions presses
ARTICLES
2023 Presse locale: Articles dans SUD-OUEST - Exposition Villa SEREN -
2021 Presse locale: Articles dans SUD-OUEST
2020 Presse locale: Articles dans SUD-OUEST
2018 Landes Art - Presse locale -
2017 Parution dans le magazine ARTMAJEUR (au sujet des mystères du cerveau)
2012 Presse locale: Articles dans SUD-OUEST
2008 Presse locale: Articles dans SUD-OUEST
2007 Parution dans le magasine ART ACTUEL / Article dans Sud-Ouest
2006 Parution de cotation : Revue de l’hôtel des ventes de Neuilly.
Presse Départementale : Article SUD-OUEST
2005 Article dans le magasine IMPRESSIONS D’ARTISTES
Presse locale: Articles dans SUD-OUEST
2004 Presse locale: Articles dans SUD-OUEST
Parution dans le magasine ARTENSION
Parution dans le “Shanghai Art Fair International”- CHINE -
2003 Presse locale: Articles dans SUD-OUEST
TELEVISION
2004 REPORTAGE avec la chaîne « Alegria » (Canal Satellite)
INTERVIEW PLATEAU TV -chaîne Alegria-
Yorumlar ve yorumlar
J'aime beaucoup votre travail, j'y retrouve des similitudes avec le miens, félicitations
Dear Emma, this painting is really great ! Otto Frühwach
Celui là aussi je l'aime bien...
Il met l’accent sur la notion d’écart par rapport à des normes idéales du paysage, on devrait tous être d’accord pour un sens positif de l’imperfection.
Un éveil comme un paysage intérieur où la réalité du monde extérieur tend à disparaître dans la couleur d’une mer rouge et où la lumière apparaît avec fracas.
On se trouve en face de sensations fluides, matières presque déchirée par l’absence de netteté d'autant plus troublantes peut-être qu'elles sont momentanées. Le seul dilemme c’est savoir s’arrêter, laisser le pinceau, faire autre chose… Contempler...
j'aime ce travail, il me correspond.
Belle nouvelle année. chrsitophe
Plongeons dans ce paysage......Onirique !
Le plaisir d'ouvrir j"aime beaucoup.
Magnifique ce bleu si pure et profond! J'adore! Félicitations!
Merci de votre intérêt et de votre partage. Amicalement Emmanuelle
Très beau travail de la matière...........Puissant !
Trés beau travail de la matière et ce bleu, magnifique océan de bleu!!!!!
Atteindre la pureté........!
...." Just a gigolo........" Super cette sculpture.....!
Poignante et touchante cette sculpture......!
Une composition abstraite empreinte de créativité et de qualité mise en valeur par une palette chromatique savamment orchestrée, bravo à vous pour votre travail.
Quand notre fort intérieur cri et s'ouvre enfin ....... Emma , belle oeuvre !
Amitié
Fée
J'aime les couleurs ; j'aime le mouvement ; j'aime ce tableau.
Tout est là ..... Zen ! Beaucoup de beauté dans cette oeuvre Emma
Art'micalement
Fée
Ce titre emprunté à F . Cheng est en harmonie avec cette création .
Merci Emma pour les ajouts dans ta galerie
Art'micalement
Fée