La forêt aux mille oiseaux (2018) Obrazy i ryciny autorstwa Mélissa Tresse

Mélissa jest współczesną artystką urodzoną w 1985 roku w Grasse we Francji, w rodzinie malarzy. Odkryła swoją pasję do rysowania i malowania w bardzo młodym wieku. Po ukończeniu studiów na kierunku sztuk plastycznych w Tuluzie poczuła silną potrzebę nauki nowych technik, co skłoniło ją do wyruszenia w podróż eksploracyjną.

Jej podróże obejmowały czteromiesięczny staż w Atelier Antonin Artaud na Teneryfie, gdzie uczyła się grawerowania, a następnie doświadczenie w dmuchaniu szkła w La Marsa w Tunezji. Podróżowała również do Mali, gdzie nauczyła się tradycyjnej techniki barwienia tkanin „bogolan”. W 2007 roku Mélissa zapisała się do École Supérieure des Beaux-Arts w Nîmes, gdzie miała okazję wziąć udział w dwumiesięcznym stażu w szkole Luxun w Chinach, kończąc DNSEP w 2010 roku.

Obecnie mieszka w regionie paryskim, gdzie nadal pracuje i uczy grawerowania, malarstwa i rysunku w swoim studio. Po kilku latach praktyki malarskiej, obecnie prowadzi równoległe badania w grafice warsztatowej — bogatej technice, która nieustannie ewoluuje. Poprzez grafikę warsztatową Mélissa rozwija graficzne i narracyjne cechy swojej pracy, tworząc tętniący życiem i drobiazgowy świat, który rozwija się na papierze, pozostawiając ślady historii, które są zarówno dziwne, jak i zabawne.

Jej badania graficzne skupiają się na wrażliwych relacjach między ludźmi i zwierzętami, odzwierciedlając jej fascynację niewiarygodną różnorodnością życia i niezliczonymi formami, które ono obejmuje. W swoich rysunkach stara się sugerować, a nie definiować osobliwą naturę przedstawionych ciał, zachowując poczucie spontaniczności w swoim graficznym wyrazie. Mit i bajka służą jako żywy język, który pomaga jej kwestionować teraźniejszość.

Twórczość artystyczna Mélissy rodzi się z konstrukcji mentalnych i poetyckich architektur, które wyłaniają się z żyznego gruntu mitów i opowieści, gdzie starożytne historie rezonują ze współczesnymi obrazami. Jej oniryczne obrazy, tworzone delikatnymi pociągnięciami pióra, mówią o pragnieniu znalezienia swojego miejsca, siedliska i legowiska — trwającej obsesji odzwierciedlonej w jej twórczości.