BARBIE VACATION. FROM THE SERIES AFRICA # 29 (2022) Fotografia por Marta Lesniakowska

W oślepiającym słońcu różowe wnętrze baru elektryzuje wzrok dialogiem między wnętrzem i zewnętrzem, statyką pustego, niknącego w mroku lokalu i zwielokrotnioną dynamiką odbić miasta w szybie. Jesteśmy odgrodzeni szybą od leniwego, rozgrzanego letnim słońcem wnętrza, którego przestrzeń, zbudowaną na ostrym kontraście światła, cienia i diagonali, możemy percypować z zewnątrz. I dostrzegamy, że ta scena nie jest niewinna. Odkrywamy jej dwuznaczność. Różowa zabawka nagle traci cechy sweet maskotki z pokoju nastolatki z jej emocjami pierwszej menstruacji, a staje się wprost rekwizytem seksualnym: naga różowa noga flaminga, jego „spojrzenie” czarnego oka i falliczny dziób prowokują erotycznie przechodnia. Wytwarzają duszny klimat sex shopu i witryn w dzielnicach czerwonych latarni. W moim pamiętającym spojrzeniu różowy pluszak, prowokująco leżący na różowej kanapie na tle różowej ściany, podprogowo przywołuje „Olimpię” Édouarda Maneta (1863), jeden z kanonicznych obrazów nowoczesności, którego zakorzeniona kulturowo mitologiczna ikonografia jest dyskursem o modernizmie i jego paradygmatach: u Maneta patrząca wprost na widza naga kobieta to już nie idealizowany akt, ale żywe ciało pracownicy seksualnej z epoki wczesnego kapitalizmu, wystawione jako towar. Oglądane przez szybę wnętrze z zabawką zwabiającą nas do siebie przywołuje więc obraz Maneta jako dzisiejsze studium świeckiej zsekularyzowanej kultury, wyemancypowanej i dostosowanej do norm liberalizmu handlowego. W ten sposób moja fotografia staje się analizą metamodernistyczną: odnosi się do istoty obrazu jako środka doświadczenia i jest krytyką obrazów we współczesnych massmediach. Autokomentarz („opis obrazu”) do mojej ironicznej „quasi-Olimpii” lawiruje więc w gęstej sieci znaczeń opartych na psychoanalizie, semiotyce, teorii kultury, Gender Studies, studiach nad obrazem i jego funkcjonowaniem w modernizmie i popkulturze XXI wieku jako metamodernizmie. Jako studium przypadku, moja fotografia pozwala więc obserwować zdolność obrazów do wytwarzania innych obrazów, których sens, jak to ujął Victor Burgin (1973), polega na demontażu istniejących kodów komunikacyjnych i na ich rekombinacji, by mogły być wykorzystane do generowania nowych obrazów świata. (ml)

Fotografia wyróżniona przez kuratora Artmajeur jako Fotografia tygodnia 2023

In the blinding sunlight, the pink interior of the bar electrifies the eye with a dialogue between inside and outside, the static of the empty premises fading into the darkness and the multiplied dynamics of the city's reflections in the glass. We are separated by the glass from the lazy, summer-sun-warmed interior, whose space, built on a sharp contrast of light, shadow and diagonals, we can perceive from the outside. And we perceive that this scene is not innocent. We discover its ambiguity. The pink toy suddenly loses the qualities of the sweet mascot of a teenage girl's room with its emotions of first menstruation, and becomes explicitly a sexual prop: the flamingo's naked pink leg, its black-eyed 'look' and its phallic beak provoke the passer-by erotically. They produce a sultry atmosphere of sex shop and shop windows in red-light districts. In my memorable gaze, the pink teddy bear, lying provocatively on a pink couch against a pink wall, subliminal evokes Édouard Manet's Olympia (1863), one of the canonical images of modernity, whose culturally rooted mythological iconography is a discourse on modernism and its paradigms: in Manet's work, the naked woman looking directly at the viewer is no longer an idealised nude, but the living body of an early capitalist sex worker, displayed as a commodity. Viewed through the glass, the interior with the toy luring us in thus evokes Manet's image as a contemporary study of secular secularised culture, emancipated and adapted to the norms of commercial liberalism. In this way, my photography becomes a metamodernist analysis: it addresses the essence of the image as a means of experience and is a critique of images in contemporary mass media. The self-commentary ('image description') to my ironic 'quasi-Olimpia' thus lavers in a dense web of meanings based on psychoanalysis, semiotics, cultural theory, Gender Studies, studies on the image and its functioning in modernism and 21st century pop culture as metamodernism. As a case study, then, my photography allows me to observe the ability of images to produce other images, the meaning of which, as Victor Burgin (1973) puts it, is to dismantle existing communicative codes and to recombine them so that they can be used to generate new images of the world. (ml)

Photograph highlighted by curator Artmajeur as Photograph of the Week 2023

Fotografia kolekcjonerska kolor. Wydruk cyfrowy na papierze Hahnemühle Photo Rag Baryta 315g (semi-flash), papier archiwalny bezkwasowy . Wydruk idealny BAT (bon á tirer)
sygn. na licu i na odwrocie. datowana 2022. Format w świetle obrazu 40x40 cm, papier 50x50 cm. Egzemplarz nr 1 z limitowanej edycji 5 egzemplarzy, nie podklejona, bez oprawy, bez uszkodzeń
Certyfikat autentyczności. Plik archiwalny: L1220829

Collector's photography color. Digital print on Hahnemühle Photo Rag Baryta 315g (semi-flash), archival paper, acid-free. print perfect BAT (bon á tirer). signed on the front and on the back. dated 2022. Image size 40x40 cm, paper 50x50 cm. Copy no 1 from a limited edition of 5 copies. not glued, without frame, without damages. Certificate of Authenticity. Ref. archive file: L1220829

Temas relacionados

BarbieAfrykaMiastoMartwa NaturaRóżowy