Palm (2021) Malarstwo autorstwa Glib Franko

Glib Franko to młody ukraiński artysta, który pracuje z klasycznymi środkami wyrazu, takimi jak malarstwo i grafika, w których opanował szeroki wachlarz technicznych i stylistycznych udoskonaleń wyprowadzonych z obserwacji arcydzieł historii sztuki, które w jego twórczym języku łączą się ze spontanicznością i równowagą, generując absolutnie współczesne atmosfery. Jego twórczość to aluzyjna i delikatna figuracja, która wykorzystuje naturalne krajobrazy i codzienne sytuacje jako pretekst do eksperymentowania z nieskończonymi możliwościami koloru, aby magicznie odnowić rzeczywistość. Tematy, którym się poświęca, są bardzo różnorodne i zmieniają się w zależności od projektu, który od czasu do czasu łączy różne serie obrazów: znajdujemy wnętrza i zewnętrza domów, oniryczne i naszkicowane postacie ludzkie, fragmenty abstrakcyjnego malarstwa i fragmenty bujnej natury, które, patrząc uważnie, widzimy jako dominujący aspekt wszystkich malowanych przez niego scen.
Poza wizualnym pretekstem przypisywanym migawkom rzeczywistości, artystę interesuje eksperymentowanie z procesem przerabiania pamięci wizualnej, w którym powietrze, przezroczystości, grubości i miary mieszają się ze sobą, aby przywrócić odcisk chwili przywołanej w potencjalnie nieskończonej trwałości. Płótno staje się miejscem przemiany świata w łańcuch obrazów należących do osobistego symbolicznego wszechświata, w którym życie nie ginie, wręcz przeciwnie, odnajduje się w delikatności zmieniającego się odcisku, który potrafi pogodzić pozornie sprzeczne pojęcia, takie jak „wrażliwość” i „metoda”. Jest to wynalazek, który na nowo odkrywa korzenie działania i nie akceptuje żadnych założeń ideologicznych, ale który jednocześnie wydaje się implikować, że sztuka, jak pisał Claudio Parmiggiani w A faith in nothing but all-encompancing (2010), „jest silniejsza niż rzeczywistość, jedynie z powodu wiary w marzenie”. Wrażliwość Gliba Franko opiera się na metodzie, która z kolei kieruje ruchami pędzla tak, aby wszystko, na co natrafi, zostało ujęte w delikatnej emulsji chromatycznej, która materializuje chwilę za pomocą precyzyjnych, ale także ulotnych i lekkich pociągnięć. Jego podejście do malarstwa przypomina nieco styl impresjonistyczny: w tym przypadku jednak celem nie jest uchwycenie niepowtarzalnej świetlistej esencji miejsca lub rzeczy o określonej porze dnia i roku, jak czynili to dziewiętnastowieczni francuscy mistrzowie, ale skondensowanie emocjonalności wizji w niejednoznacznej panoramie mentalnej, klarownie zwróconej ku tonom snów i rekonstrukcji, w której widzowie mogą projektować i dekantować swoje doświadczenia.
Jednym z motorów poetyki Gliba Franko jest celebracja spektakularnej samowystarczalności koloru, którego potencjał twórczy jest domyślnie asymilowany ze zdolnością natury do regeneracji i podkradania się do siebie nawet w najbardziej niegościnnych zakątkach świata. Dlatego obrazy artysty dosłownie wydają się emanować naturą, nawet gdy wydają się być skupione na czymś innym.

• Obywatelstwo: UKRAINA
• Data urodzenia : nieznana data
• Domeny artystyczne: Prace profesjonalnych artystów,
• Grupy: Profesjonalny artysta Współcześni Artyści Ukraińscy