Fotografia zatytułowany „Espérance…” autorstwa Alexandre Maelst, Oryginalna praca, Fotografia cyfrowa

NEW

Espérance… (2020) Fotografia autorstwa Alexandre Maelst

Oryginalny

Nie na sprzedaż

Oryginalna praca Fotografia, Fotografia cyfrowa / Fotografia nie manipulowana

Klasyfikacja dzieł

Oryginalna praca

Oryginalne dzieła sztuki to wszelkie dzieła uważane za autentyczne, a nie kopie lub imitacje oryginalnych dzieł artysty. Oryginalne dzieła sztuki mogą być dowolnym rodzajem malarstwa, rzeźby, performance lub innych mediów. Istnieje wiele rodzajów oryginalnych mediów. Do mediów mieszanych należą farby olejne, akrylowe i akwarelowe. W przypadku obrazów warsztatowych, które świadczą o rzemiośle, atrybucja ta musi być bardziej zniuansowana. Choć z różnych powodów mogą być mniej wartościowe, reprodukcje i kopie miały ogromny wpływ na nasze doświadczenie. Docierają do szerszego grona odbiorców niż oryginały i działają jako tonik przeciwko utowarowienia. Oryginalna praca może również odnosić się do pierwszego dzieła, które zawsze poprzedza wszystkie pozostałe. Może również odnosić się do prototypu lub modelu, z którego można wykonać inne prace. Każda praca ma duże podobieństwa do oryginału.
Wymiary Wymiary są dostępne na życzenie
Stan grafiki Grafika jest w idealnym stanie!
Kategorie Klasycyzm Muzyka

Il y a toujours de l’espérance. La fatalité ne représente que les murs que nous nous construisons. Barberine plongée dans la détresse s’élance et tend la main dans un effort pour trouver du secours. C’est l’ouverture sur la scène suivante, où Figaro la rejoint, symbolisant le courage de s’ouvrir à l’autre malgré tout. Seuls nos murs nous enferment, [...]

Alexandre Maelst

Francja

Zdaniem Alexandre'a Maelsta każdy ruch modela wnosi szczególny akcent: pęd, kolor lub emocję, która nadaje świetlistą siłę jego pracom. Używa zarówno światła ciągłego, jak i lampy błyskowej, decydując się na wydłużenie lub zatrzymanie momentu obserwowanej choreografii. Czasem z inicjatywy choreografii współpracuje też ściśle z osobami zaangażowanymi w każdy fotografowany projekt. Jego twórczość jest sumą ruchów i emocji przeżywanych na scenie, przecinanych jego spojrzeniem i urzeczywistnianych w obiektywie aparatu.

W dużej mierze inspiruje się malarstwem, zwłaszcza impresjonistami i twórczością Degasa w Operze, swoją kulturę wizualną czerpie także z dzieł rzeźbiarskich Auguste'a Rodina i Raffeelle Monti. W fotografii prace Murraya, Muybridge'a, Earnesta Hassa, Ansela Adamsa, ale także Malo, Flore'a i Zulliego zrodziły w nim pragnienie stanięcia obok współczesnych i wymyślenia na nowo klasycznych procesów fotografowania.

Specyfika jego techniki polega na połączeniu różnych procesów. W chronofotografii modelka wykonuje choreografię twarzą do obiektywu przez długi czas naświetlania, a przy świetle ciągłym lampa błyskowa jest wyzwalana ręcznie i pozwala artyście uchwycić precyzyjne momenty, zakotwiczone w nieprzerwanych gestach.

Pracując wcześniej z modelką, tancerką czy piosenkarką, wyznacza kierunek pracy i zaczyna zastanawiać się nad subtelnościami swojego procesu fotograficznego. W tym procesie twórczym ruch modela staje się pędzlem fotografa, a gest we wszystkich jego formach stanowi centralny element jego wrażliwego podejścia, zarówno w filmie, jak i w fotografii cyfrowej.

W procesie refleksji trwającym od kilku tygodni do kilku miesięcy Alexandre Maelst poświęca czas na refleksję nad symbolami i estetyką przywoływaną w każdym ze swoich dzieł. Następnie kilka minut zdjęć konkretyzuje jego badania: stworzony obraz otwiera drzwi i pozwala na przejście od kontemplacji do refleksji. Każda z jego kompozycji ma swój własny wszechświat: poprzez temat, historię i przemyślaną symbolikę zatrzymuje ruch i nadaje nowe, plastyczne znaczenie.