Valerio Adami, włoski malarz znany ze swojego wpływu na pop-art, urodził się 17 marca 1935 roku w Bolonii. Jego artystyczna podróż rozpoczęła się już w młodym wieku, gdyż w 1945 roku, w wieku dziesięciu lat, rozpoczął edukację malarską pod okiem Felice Careny. Zaangażowanie w rzemiośle zaprowadziło go do prestiżowej Accademia di Brera w Mediolanie, gdzie został przyjęty w 1951 roku. Tutaj doskonalił swoje umiejętności jako rysownik, studiując do 1954 roku w pracowni Achille Funi.
W 1955 roku horyzonty artystyczne Valerio Adamiego poszerzyły się, gdy udał się do Paryża, miasta, które wywarło trwały wpływ na jego twórczość. Na tętniącej życiem paryskiej scenie artystycznej zetknął się z artystami takimi jak Roberto Matta i Wifredo Lam i pozostawał pod ich głębokim wpływem. To zetknięcie się z nowymi pomysłami i twórczą energią stanowiło kluczowy moment w jego artystycznej ewolucji.
Świat sztuki po raz pierwszy zwrócił uwagę na Adamiego w 1959 roku, kiedy miał on swoją inauguracyjną wystawę indywidualną w Mediolanie. Na początku swojej twórczości jego prace nosiły znamiona ekspresjonizmu. Jednak już w 1964 roku, kiedy zaprezentował swoją drugą wystawę w Kassel, jego styl uległ zmianie. Obrazy Adamiego nawiązywały teraz do ducha francuskiego kloisonnizmu, przedstawiając wyraźne obszary o płaskich, żywych kolorach, wyznaczone odważnymi czarnymi liniami. W przeciwieństwie do artystów takich jak Gauguin, tematy Adamiego były mocno stylizowane i często przedstawiane w fragmentarycznych formach, co widać w jego pracy „Telescoping Rooms” z 1965 roku.
Wraz z nastaniem lat 70. sztuka Valerio Adamiego przyjęła nowy obrót, zagłębiając się w politykę i podejmując szerokie spektrum tematów, w tym historię współczesnej Europy, literaturę, filozofię i mitologię. W 1971 roku współpracował ze swoim bratem Gioncarlo przy realizacji filmu „Vacances dans le désert”. Twórczość Adamiego rozszerzyła się także na literaturę, gdyż w 1974 roku zilustrował wiersz Helmuta Heissenbuttela „Wiersz okazjonalny nr 27”, zawierający dziesięć oryginalnych litografii w Gallerie Maeght.
W 1975 roku ceniony filozof Jacques Derrida napisał obszerny esej zatytułowany „+R: Into the Bargain” poświęcony twórczości Adamiego. Wykorzystując wystawę rysunków Adamiego jako tło, Derrida zgłębiał funkcję „litery i imienia w malarstwie”, zagłębiając się w takie obszary, jak narracja, reprodukcja techniczna, ideologia, fonem, biografem i polityka.
Artystyczna podróż Valerio Adamiego została uwieczniona poprzez cztery retrospektywne wystawy, które odbyły się w latach 1985–1998, odbywające się w różnych miejscach na świecie, w tym w Paryżu, Centre Julio-Gonzalez de Valence w Hiszpanii, Tel Awiwie i Buenos Aires. W 2010 roku w Muzeum Sztuki Boca Raton odbyła się specjalna wystawa poświęcona malarstwu i rysunkom Adamiego, oferująca kompleksowe spojrzenie na bogaty dorobek jego kariery artystycznej. Artystyczne dziedzictwo Valerio Adamiego nadal fascynuje miłośników sztuki i badaczy, pozostawiając niezatarty ślad w świecie sztuki współczesnej.