Lümpen Proletaryam (2022) Sculpture par Uğur Ömer Pekince

Metropolde yaşam gerektirdiği şekilde hızlı ve yorucudur, sürekli bir şeylere yetişmeye çalışırsınız, bu yetişme-erişme eylemi bir böceğin kaçışına ve korkusuna benzer. Kentler gelişmiş ve canlı görünümüyle, vaadettiği yaşam ile kendini oluşturmanın önünü açar. Bireysel davranışlar sergileyen yığınlar, ne yazık ki kentin üretim araçlarında kullanılan tüketim nesnesi olmaktan da kendini kurtaramaz. Mülkiyet çılgınlığı ile kentsel varoluş ve şehrin dayattığı kayıtsızlık ise beraberinde bireyin teslimiyetini sağlar. İlkel dürtülerin modern yaşamda tekrar imlenmesi kentteki kültürün eziciliğiyle toplumu veya insanı şeyleştiren bir yapıyı da ortaya çıkartır.

Varlığını her geçen gün zedeleyen bu istenilmeyen zorlayıcı uyum sağlama evresi küçük canlı oluşumu şeklinde onu kuytu köşeye çekilmeye iter. Bireyin kalabalıklar içinde yalnızlaştığı ve tanımadığı ama sosyalleşmek ve rekabet etme mecburiyetinde olduğu bir yığınla yaşamını paylaşması yozlaşmaya, bezginliğe ve tükenişe iter. Beden, bu süreçte zihinsel çaresizliğin çilesini çekerken, maduniyetle birlikte benzersizliğinde var ettiği amorfluğu beraberinde taşır ve bedenin varlığı içsel sıkıntı ile garabet bir görünüm kazanır.

Thèmes connexes

KafkaeskBedenleşmeTükenişKimlik