Przekwitłe 4 ’2024 & Withered 4 ’2024 & Flétri 4' 2024 (2024) Фотография - Sara Duszczyk

"Przekwitłe"
Na moich fotografiach posługuję się symboliką, która, dla każdej z nas jest jak druga intuicja. W tym projekcie są to stare, zapomniane, przekwitłe główki porcelanowych lalek, które wyszukuję na aukcjach antyków.
Są już nie kochane, w stanie rozkładu, bo czas nie jest dla nich łaskawy. Ich popękane buzie, są niczym nasze zmarszczki, a wytarte oczy, może jak nasze? od płaczu? Ich głowy są bez włosów, oderwane, od reszty ciała, bo tak się mentalnie dzieje, gdy nie akceptujemy swojej cielesności. Przekwitłe, odtrącone, zapomniane...
Właśnie dlatego chcę o nas mówić! o naszych trudnych doświadczeniach, emocjach tłumionych i chowanych głęboko przed rodziną i przyjaciółmi, które nas blokują i unieszczęśliwiają.
Chcę krzyczeć! o tym co nas boli! stąd ten projekt🤍
Na koniec powiem, że, one same mnie wybierają. Sara

********
"Withered"
In my photographs I use symbolism, which is like a second intuition for each of us. In this project, these are old, forgotten, faded heads of porcelain dolls that I find at antique auctions.
They are no longer loved, in a state of decay, because time is not kind to them. Their cracked faces are like our wrinkles, and their worn-out eyes are like ours? from crying? Their heads are hairless, detached from the rest of the body, because this is what happens mentally when we do not accept our corporeality. Withered, rejected, forgotten...
That's why I want to talk about us! about our difficult experiences, emotions suppressed and hidden deeply from family and friends, which block us and make us unhappy.
I want to scream! about what hurts us! hence this project🤍
Finally, I will say that they choose me. Sarah



*******

"Flétri"
Dans mes photographies j'utilise le symbolisme, qui est comme une seconde intuition pour chacun de nous. Dans ce projet, ce sont des têtes de poupées en porcelaine anciennes, oubliées, décolorées, que je trouve dans les ventes aux enchères d'antiquités.
Ils ne sont plus aimés, en état de décadence, car le temps n’est pas tendre avec eux. Leurs visages crevassés sont comme nos rides, et leurs yeux usés sont comme les nôtres ? de pleurer ? Leurs têtes sont glabres, détachées du reste du corps, car c'est ce qui arrive mentalement lorsque nous n'acceptons pas notre corporéité. Flétri, rejeté, oublié…
C'est pourquoi je veux parler de nous ! à propos de nos expériences difficiles, de nos émotions réprimées et profondément cachées à notre famille et à nos amis, qui nous bloquent et nous rendent malheureux.
Je veux crier! sur ce qui nous fait mal ! d'où ce projet🤍
Enfin, je dirai qu'ils m'ont choisi. Sarah

Связанные темы

DollLalkaPoupeePortretPortrait