Frédéric Menguy
Frédéric Menguy był francuskim malarzem i litografem urodzonym w 1927 r. w 20. dzielnicy Paryża, zmarłym w 2007 r. w Perpignan. Początkowo mieszkał w Paryżu, później w 1967 r. przeprowadził się do Villeneuve-la-Rivière (Pireneje Wschodnie). Jego twórczość malarska jest związana ze Szkołą Paryską.
Od najmłodszych lat pasjonował się rysunkiem i malarstwem, doskonalił swoje umiejętności na zajęciach wieczorowych w warsztatach miasta Paryża. W 1951 roku zapisał się do École Normale d'Enseignement du Dessin, gdzie uzyskał certyfikat z edukacji artystycznej i zaczął uczyć rysunku w 1953 roku.
Kierowany pasją do rysowania i malowania od najmłodszych lat, rozwijał swoje umiejętności poprzez wieczorowe zajęcia w warsztatach City of Paris. W 1951 roku zapisał się do École Normale d'Enseignement du Dessin, gdzie uzyskał certyfikat zdolności do nauczania sztuki.
W 1956 roku Frédéric Menguy zrezygnował z kariery nauczycielskiej, aby całkowicie poświęcić się malarstwu, podążając ścieżką Bernarda Buffeta i André Minaux w ramach ekspresjonistycznej tradycji Francisa Grubera, którego mroczne i ponure dzieła odzwierciedlały pesymizm ery powojennej. W 1957 roku Menguy zorganizował swoje pierwsze wystawy, w tym pokazy indywidualne w Théâtre du Tertre z pisarzem i grawerem Georgesem Charaire, a później w różnych paryskich salonach.
Frédéric Menguy – „Intymność” (1990). Litografia na papierze
Późniejsze badania Frédérica Menguya początkowo skierowały go w stronę abstrakcyjnego malarstwa pejzażowego, czerpiąc inspirację od Nicolasa de Staëla. Zaczął pracować z litografiami w 1964 roku, a odkrycie regionu Corbières w 1966 roku skłoniło go do przeprowadzki do Villeneuve-la-Rivière w następnym roku. Tam w pełni przyjął żywą figurację, stając się znanym ze swoich kolorowych krajobrazów cyprysowych i onirycznych przedstawień kobiecości, cyrku, klaunów i przejażdżek konnych.
Sztuka Menguya jest natychmiast rozpoznawalna dzięki śmiałemu użyciu koloru, dynamicznym kompozycjom i kapryśnemu podejściu, które łączy figurację z abstrakcją. Jego prace często przedstawiają sceny z życia Paryża, romantyczne postacie i surrealistyczne krajobrazy, wszystkie przesiąknięte zabawną energią, która urzeka widza. Zdolność Menguya do przekazywania złożonych emocji i narracji za pomocą kilku szerokich pociągnięć pędzla dowodzi jego mistrzostwa w tym medium.
Jego obrazy nie są jedynie wizualnymi reprezentacjami; są zaproszeniem do eksploracji świata wyobraźni i emocji. Stosowanie przez Menguya żywych kolorów i płynnych linii tworzy poczucie ruchu i witalności, dzięki czemu jego sztuka wydaje się żywa. Jego prace często wywołują poczucie nostalgii i radości, odzwierciedlając jego głęboką więź ze światem wokół niego i jego zdolność dostrzegania piękna w codzienności.
Międzynarodowe uznanie Frédérica Menguy’a
Talent Menguya nie pozostał niezauważony. Przez całą swoją karierę wystawiał wiele prac we Francji i na świecie, a jego prace były prezentowane na wystawach indywidualnych i grupowych w Paryżu, ale także w Nowym Jorku i Miami. Jego sztuka znalazła oddźwięk wśród szerokiej publiczności, zyskując mu uznanie krytyków i oddanych fanów.
Oprócz sukcesów jako malarz, Menguy był utalentowanym grafikiem, tworzącym litografie i akwaforty, które dodatkowo ukazywały jego wszechstronność i techniczne umiejętności. Jego oniryczne przedstawienia kobiecości, fascynacja cyrkiem i jego pierrotami oraz żywe przedstawienia stających koni, mórz i cyprysów — wszystko to przeplatane karnawałowymi kolorami i kulistymi kształtami — są dostępne jako litografie u naszego uroczego dealera, Tabity (Circus Brixton). Pozyskuje ona prace Menguya z wybranych lokalizacji w południowej Francji na nasze wystawy Mid Century East i Mid Century Modern.
Wpływ Menguya wykraczał poza jego osobiste dzieła sztuki. Aktywnie obecny na paryskiej scenie artystycznej, był członkiem Salon d'Automne i zasiadał w Komitecie Société Nationale des Beaux-Arts. Jego spostrzeżenia na temat sztuki i jej roli społecznej przyniosły mu szacunek w środowisku artystycznym, umacniając jego dziedzictwo jako znaczącej postaci w sztuce francuskiej XX wieku.
Frédéric Menguy był związany ze Szkołą Paryską poprzez swoje zaangażowanie w paryską scenę artystyczną i zgodność jego prac z ekspresjonistycznymi i figuratywnymi trendami, które definiowały ten ruch. Szkoła Paryska (École de Paris) była zróżnicowaną i wpływową grupą artystów pracujących w Paryżu na początku i w połowie XX wieku. Obejmowała różne style, w tym kubizm, fowizm i ekspresjonizm, i charakteryzowała się żywymi, innowacyjnymi podejściami do sztuki. Żywe, dynamiczne kompozycje Menguya i wykorzystanie koloru rezonowały z artystycznymi eksperymentami i eksploracją Szkoły Paryskiej.
Frédéric Menguy: nagrody i prestiżowe kolekcje
W trakcie swojej kariery Frédéric Menguy otrzymał liczne nagrody, m.in. Pierwszą Nagrodę za Rysunek w Deauville w 1957 r., Nagrodę Prasy i Krytyków w Deauville w 1958 r., Nagrodę za Rysunek na Salon de l'Art Libre w 1959 r., Nagrodę Krytyków od Galerii Saint-Placide w 1968 r. oraz Wielką Nagrodę Puvis de Chavannes od Narodowego Towarzystwa Sztuk Pięknych w 1985 r. Pełnił również funkcję Honorowego Wiceprezesa Narodowego Towarzystwa Sztuk Pięknych.
Jego prace znajdują się w kilku kolekcjach publicznych, w tym w Narodowym Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu, Gabinecie Grafiki Biblioteki Narodowej Francji, Muzeum Departamentu Spuścizny w Sceaux, Muzeum Sztuk Pięknych w Angers (z obrazem „Grupa młodych dziewcząt”), Muzeum Sztuki Saint-Cyprien („Net Mender”), Muzeum Saint-Maur-des-Fossés („Cień z czerwonym krzesłem”), Muzeum Transportu Miejskiego, Międzymiastowego i Wiejskiego w Saint-Mandé, Muzeum Hôtel-Dieu w Mantes-la-Jolie, Muzeum Hyacinthe-Rigaud w Perpignan, Muzeum Tain-l'Hermitage, Zamku Val w Lanobre, Generalnej Radzie Yvelines w Wersalu („W pobliżu Château d'Écouen”), Miejskim Muzeum Sztuk Pięknych w Ixelles, Muzeum Sztuki w Pully w Szwajcarii, Muzeum Sztuki Dimona w Izraelu („Orange Fruits and Glassware”) oraz miasto Frankfurt („The Ferris Wheel”). Jego prace znajdują się również w kolekcjach prywatnych, takich jak Cultural Heritage of the Lions Clubs of France w Paryżu, gdzie znajduje się jego obraz „Two Clowns Backstage”.
Selena Mattei
