18 624 Oryginalne dzieła sztuki, limitowane edycje i druki:

Jak zdefiniować Naive Art / sztuka naiwna styl ?

Czym jest sztuka naiwna?

Czym jest sztuka naiwna i jak definiujesz sztukę naiwną? Malarstwo nawowe to styl sztuki zapoczątkowany przez artystów takich jak Henri Rousseau, który nie wiedział zbyt wiele o sztuce. Przez większość czasu sztuka nawy jest definiowana jako sztuka wizualna wykonana przez kogoś, kto nie przeszedł szkolenia i edukacji, jaką ma profesjonalny artysta. Kiedy profesjonalny artysta próbuje skopiować ten styl, często nazywa się go „prymitywizmem”.

Jaka jest definicja sztuki naiwnej?

Sztuka nawy jest zwykle definiowana jako sztuka wizualna stworzona przez kogoś, kto nie ma formalnego wykształcenia i wykształcenia, które ma profesjonalny artysta (w anatomii, historii sztuki, technice, perspektywie, sposobach widzenia). Kiedy wyszkolony artysta próbuje skopiować ten styl, jest to czasami nazywane prymitywizmem, sztuką pseudo-nawową lub fałszywą sztuką nawową.

W przeciwieństwie do sztuki ludowej, sztuka nawy nie musi pochodzić z określonego kontekstu lub tradycji popularnej kultury. W rzeczywistości, przynajmniej w rozwiniętych gospodarkach i od czasów rewolucji drukarskiej, nie można nie wiedzieć o lokalnej tradycji sztuk pięknych, która rozprzestrzeniła się za pośrednictwem popularnych druków i innych mediów. Artyści naiwni znają konwencje „sztuki pięknej”, takie jak perspektywa graficzna i konwencje kompozycyjne, ale nie potrafią lub nie wykorzystują ich w pełni. Z drugiej strony sztuka outsidera (zwana także „art brut”) odnosi się do dzieł, które wywodzą się z podobnego środowiska, ale mają niewiele wspólnego z głównym nurtem świata sztuki.

Sztuka nawy znana jest z prostoty i szczerości dziecka, dlatego często jest kopiowana. Ten rodzaj malarstwa ma zwykle płaski styl rysowania i prosty sposób pokazania głębi. Henri Rousseau, francuski postimpresjonista żyjący w latach 1844-1910, odkryty przez Pabla Picassa, był jednym z najważniejszych malarzy „sztuki naiwnej”.

Nie było zgody co do tego, co ten termin oznacza i gdzie „kończy się” z innymi terminami, takimi jak sztuka ludowa i sztuka outsiderów. Sztuka nawy jest zwykle używana do opisywania dzieł sztuki wykonanych przez samouków, takich jak obrazy i rzeźby. Z kolei sztuka ludowa odnosi się do rzeczy, które można wykorzystać w życiu codziennym. Ale o tej różnicy dyskutowano. „Prowincjonalny” to kolejne słowo, którego można użyć, zwłaszcza w odniesieniu do obrazów i budynków. Najczęściej jest używany do opisania prac artystów, którzy przeszli tradycyjne szkolenie, ale których twórczość przypadkowo odbiega od standardów metropolitalnych lub dworskich.

Jakie są cechy sztuki naiwnej?

Ludzie często myślą o sztuce nawy jako o pracy osoby z zewnątrz, która nie miała (lub nie miała zbyt wiele) wykształcenia ani stopnia. Przed XX wiekiem było to prawdą, ale teraz istnieją szkoły sztuki naiwnej. Sztuka naiwna to obecnie w pełni uznany rodzaj sztuki, który można oglądać w galeriach na całym świecie.

Cechy sztuki nawy nie pasują dobrze do formalnych aspektów malarstwa, zwłaszcza gdy nie są przestrzegane trzy zasady perspektywy (opisane przez progresywnych malarzy renesansu):

• Rozmiar rzeczy maleje wraz z oddalaniem się,
• Kolory zmieniają się w miarę oddalania się, -Szczegóły stają się mniej wyraźne w miarę oddalania się,

Oto wyniki:

• Efekty perspektywy są geometrycznie błędne (wyglądają jak rysunki dzieci lub obrazy ze średniowiecza, ale na tym porównanie się kończy).
• Mocne użycie wzoru, niewyrafinowany kolor na wszystkich planach kompozycji, bez osłabienia w tle. - Równą uwagę zwracaj na szczegóły, w tym te w tle, które powinny być zacienione.

Mówi się, że sztukę naiwną łatwo zauważyć, bo nie jest skomplikowana. Stało się jednak tak popularne i znane, że wiele przykładów można by nazwać „pseudo-naiwnymi”.

Sztuka „pseudonawy” lub „fałszywej nawy” to dzieło artysty, który jest bardziej naśladowczy lub świadomy siebie i którego prace wyglądają bardziej na skopiowane niż oryginalne. Sztuka „nawy” to dzieło artysty, który nie kończył szkoły artystycznej ani akademii, jak Henri Rousseau czy Alfred Wallis.

Ponieważ autodydaktyzm stał się bardziej popularny jako sposób uczenia się w czasach nowożytnych, raczej nie można znaleźć ścisłej naiwności u współczesnych artystów. Żyjący artyści nie zawsze lubią naiwne kategoryzacje, ale prawdopodobnie zmieni się to, gdy poznane zostaną bardziej dostojne sygnały. Obecnie w Kecskemét na Węgrzech znajdują się muzea sztuki naiwnej; Kovaica, Serbia; Ryga, Łotwa; Jaén, Hiszpania; Rio de Janeiro, Brazylia; Vicq, Francja; i Paryż. Gary Bunt, Lyle Carbajal, Gabe Langholtz, Gigi Mills, Barbara Olsen, Paine Proffitt i Alain Thomas to żyjący anglojęzyczni artyści, którzy przyznają, że mają naiwny styl.

„Sztuka prymitywna” to kolejny termin, którego często używają ludzie, którzy nie studiowali sztuki. Jednak historycznie był używany bardziej do opisywania sztuki z kultur, które zachodnie środowiska akademickie uznały za „prymitywne” społecznie lub technologicznie, takich jak sztuka rdzennych Amerykanów, Afryki Subsaharyjskiej i wysp Pacyfiku (patrz sztuka plemienna ). Różni się to od inspirowanego „prymitywizmem”, samoświadomego ruchu zwanego „prymitywizmem”. Sztuka ludowa to kolejny termin podobny do sztuki nawy, ale nie to samo.

Istnieją również terminy „nawizm” i „prymitywizm”, które są zwykle używane do opisania profesjonalnych malarzy, którzy używają sztuki nawy jako swojego stylu (jak Paul Gauguin, Michaił Larionow, Paul Klee).

Czym charakteryzują się obrazy naiwne?

Sztuka nawy jest czasami używana do opisania sztuki wykonanej przez osoby bez profesjonalnego wykształcenia lub stopni naukowych. Przed XX wiekiem było to prawdą, ale teraz istnieją akademie malarstwa nawowego. Teraz sztuka naiwna jest dobrze znaną formą sztuki, którą można oglądać w galeriach na całym świecie. Formalne części malarstwa są dziwnie podobne do tego, co składa się na sztukę nawy, zwłaszcza jeśli chodzi o nieprzestrzeganie trzech zasad perspektywy.

-Gdy rzeczy oddalają się, ich rozmiary stają się mniejsze.

- W miarę oddalania się od koloru staje się on mniej żywy.

-Gdy się oddalasz, szczegóły stają się mniej wyraźne.

Jednym z rezultatów jest to, że efekty perspektywy są błędne z geometrycznego punktu widzenia. W żadnym z planów kompozycji nie ma osłabienia tła, a schematów jest wiele. Z taką samą dbałością poświęcono wszystkie szczegóły, nawet te w tle, które powinny być ciemniejsze.

Ludzie mówią, że sztuka nawy jest łatwa do rozpoznania, ponieważ nie ma wielu szczegółów. Ale ponieważ stał się tak dobrze znanym stylem, wiele elementów można umieścić w kategoriach pseudonawy lub prymitywizmu. Samokształcenie staje się coraz bardziej popularne jako sposób uczenia się, więc ścisła naiwność nie jest czymś, co często spotyka się u dzisiejszych artystów.

Żyjący artyści nie zawsze akceptują proste kategoryzacje, ale prawdopodobnie ulegnie to zmianie, gdy pojawią się bardziej godne uwagi sygnały.

Discover original contemporary Naive Art artworks on ArtMajeur

Original contemporary Naive Art is a type of artwork that features simple, childlike shapes, bold colors, and a lack of perspective. The main types of supports used in Naive Art are canvas, paper, and wood. The materials used to create these artworks can range from acrylic and oil paints to colored pencils and markers. What makes this type of original artwork unique is its ability to transport the viewer to a simpler time and evoke feelings of nostalgia and joy. Naive Art is often created by self-taught artists who have a raw, untrained talent that lends itself to a charming and endearing aesthetic. The result is a body of work that is refreshingly authentic and relatable.

Origins and History

Naive Art, also known as Primitive Art or Folk Art, is a genre of art that emerged in the late 19th century. Naive Art pieces are characterized by their simplicity, childlike imagery, and lack of formal artistic training. The movement’s name comes from the French word "naïf," meaning "naive" or "innocent." The earliest examples of Naive Art can be traced back to the 17th century, with the works of French artist Henri Rousseau being some of the most well-known. The movement gained popularity in the early 20th century, with artists such as Grandma Moses and Horace Pippin gaining international recognition for their work. Naive Art has continued to evolve throughout the years, with contemporary artists putting their own unique spin on the style. Today, Naive Art continues to be celebrated for its childlike charm and whimsical imagery.

Evolutions of theses works in the contemporary art market

Original contemporary Naive Art has undergone a significant transformation in recent years, reflecting the changing tastes of the art market. This style of art, known for its childlike simplicity and lack of formal training, has evolved to encompass a wider range of themes and techniques. Artists are now exploring more complex subject matter, such as social issues and political commentary, while also experimenting with new mediums and textures.

Related Famous Artists

Contemporary artists who are recognized for their exceptional work in contemporary Naive Art include:

1. Andre Bauchant, a French artist who gained recognition for his lively and colorful paintings of landscapes and still-life compositions. Bauchant’s works express a sense of simplicity and innocence, reflecting the spirit of Naive Art.

2. Séraphine Louis, a French painter known for her unique style of painting, which is characterized by its strong use of color and bold brushstrokes. Louis’s works are often inspired by religious themes and nature.

3. Henri Rousseau, a French post-impressionist painter who is recognized as one of the pioneers of Naive Art. Rousseau’s works are characterized by their flatness, bold color, and simplified forms, which reflect his lack of formal training.

4. Nikifor Krynicki, a Polish painter known for his depictions of life in the Polish countryside. Krynicki’s works are characterized by their vibrant colors, playful compositions, and a sense of childlike innocence.

5. Grandma Moses, an American folk artist who gained recognition for her paintings of rural life in the United States. Moses’s works are characterized by their simplicity, bright colors, and charming depictions of everyday life.

These artists have made significant contributions to the contemporary Naive Art movement, and their works continue to inspire and captivate audiences around the world.

Notable original contemporary Naive Art artworks

"La Danse" painted by Haitian artist Hector Hyppolite in 1946, depicts a colorful and whimsical scene of dancers in traditional Haitian dress. The painting is filled with vibrant hues and intricate patterns, capturing the energy and joy of the dance.

"Tree of Life" by Nigerian artist Prince Twins Seven-Seven, created in 1984, features a densely populated and intricately detailed tree with a multitude of human and animal figures interwoven with its branches. The piece is a celebration of life and the interconnectedness of all living things.

"Le Coq" by French artist Henri Rousseau, painted in 1899, portrays a proud and regal rooster surrounded by lush foliage and exotic animals. The painting’s bold colors and flattened perspective are hallmarks of Rousseau’s naively stylized approach to painting.

"Self-Portrait with Thorn Necklace and Hummingbird" by Mexican artist Frida Kahlo, completed in 1940, is a haunting and deeply personal depiction of the artist’s physical and emotional pain. The painting features Kahlo wearing a thorn necklace and a dead hummingbird, symbolizing her physical suffering and the loss of her fertility.

"La Reve" by French artist Séraphine Louis, painted in 1927, is a dreamlike and otherworldly depiction of a fantastical garden. The painting’s swirling colors and ethereal quality capture the sense of wonder and mystery that permeates Séraphine’s work.