Inleiding tot Onam
Onam is een levendig en belangrijk festival dat voornamelijk in de Indiase deelstaat Kerala wordt gevierd. Het festival staat bekend om zijn rijke culturele erfgoed en diverse tradities, markeert het jaarlijkse oogstfeest en wordt gevierd met grote festiviteiten, waardoor het een van de belangrijkste evenementen is.
Onam herdenkt de terugkeer van de mythische koning Mahabali, wiens regering wordt herinnerd als een tijd van voorspoed en geluk. Volgens de legende was Mahabali een rechtvaardige en welwillende heerser wiens koninkrijk enorme vrede en rijkdom kende. Het festival is een viering van zijn terugkeer om zijn volk en hun welzijn te zien, en symboliseert de eeuwige strijd tussen goed en kwaad en de triomf van gerechtigheid. Het wordt gevierd gedurende tien dagen, waarbij de hoofddag bekend staat als Thiruvonam, en deze periode wordt gekenmerkt door verschillende rituelen, feesten en culturele evenementen.
Beeldende kunst speelt een belangrijke rol bij de viering ervan, waarbij ambachten als Pookalam (bloemenrangoli) en muurschilderingen centraal staan in de festiviteiten. Pookalam omvat ingewikkelde ontwerpen gemaakt van kleurrijke bloemen, die welvaart symboliseren en de legendarische koning Mahabali verwelkomen. Muurschilderingen in Kerala, die vaak tempelmuren sieren, beelden mythologische scènes en thema's uit met levendige kleuren en gedetailleerde beelden. Ook de hedendaagse beeldende kunst haalt inspiratie uit deze tradities, waarbij moderne kunstenaars festivalmotieven verwerken in schilderijen, decoratieve voorwerpen en milieuvriendelijke ambachten.
Podiumkunsten zijn een ander essentieel aspect van vieringen. Kathakali, het klassieke dansdrama, brengt de verhalen uit hindoeïstische heldendichten tot leven met zijn uitgebreide kostuums, expressieve gebaren en dramatische uitvoeringen. Thiruvathira, een sierlijke dans uitgevoerd door vrouwen, viert vrouwelijkheid en gemeenschappelijke harmonie en weerspiegelt de geest van Onam. Deze uitvoeringen vermaken niet alleen het publiek, maar informeren het ook over het culturele en mythologische erfgoed.
Ambachten en artefacten die tijdens het festival zijn gemaakt, tonen de talenten van lokale ambachtslieden. Het maken van boten voor Vallam Kali (slangenbootraces) onderscheidt zich als een uitzonderlijk ambacht, dat de creatie van omvangrijke, ingewikkeld versierde boten omvat. Handwerk zoals klei- en houten artefacten, Kathakali-maskers en kleding zoals Kasavu-sari's versterken de feestelijke sfeer, terwijl hedendaagse interpretaties van deze ambachten, zoals Pookalam-kits en modieuze accessoires, klassieke esthetiek combineren met moderne ontwerpen, waardoor Onam's aantrekkingskracht op een breder publiek wordt vergroot. .
God Vamana onderwijst koning Mahabali, 1672 Nederlandse schilderkunst. Bron: Wellcome Images via Wikipedia
Artistieke voorstellingen van Onam: Pookalam (Flower Rangoli)
Pookalam, ook wel Athapookalam genoemd, vertegenwoordigt een uitgebreid en levendig bloemstuk dat tijdens het festival zorgvuldig op de grond is vervaardigd. Deze kunstvorm is van groot belang en belichaamt thema's als schoonheid, overvloed en de genadige terugkeer van koning Mahabali. De term 'Pookalam' is afkomstig van 'Poo', wat bloem betekent, en 'Kalam', wat een kunstwerk of kleurrijke schets vertegenwoordigt.
De creatie van Pookalam begint op Atham, de eerste dag van het tiendaagse festival, en gaat door tot Thiruvonam, de laatste en belangrijkste dag. Elke dag worden er nieuwe lagen bloemen toegevoegd en wordt het ontwerp complexer en levendiger. Het proces omvat nauwgezette planning, creativiteit en teamwerk, waarbij vaak hele gezinnen en gemeenschappen bij de totstandkoming ervan worden betrokken.
Traditionele Pookalam-ontwerpen worden gekenmerkt door geometrische vormen, symmetrische patronen en ingewikkelde details. Deze ontwerpen kunnen variëren van eenvoudige cirkelmotieven tot uitgebreide patronen die scènes uit de mythologie, de natuur of het dagelijks leven weergeven. Gemeenschappelijke elementen in Pookalam-ontwerpen zijn onder meer cirkelvormige patronen, het meest fundamentele en wijdverbreide ontwerp, dat de eenheid en de cyclische aard van het leven vertegenwoordigt. Geometrische vormen zoals vierkanten, driehoeken en andere vormen worden vaak verwerkt om complexiteit en balans toe te voegen. Bloemmotieven zijn ook prominent aanwezig, waarbij bloemen zoals goudsbloemen, jasmijn, chrysanten en hibiscus vaak worden gebruikt vanwege hun levendige kleuren en beschikbaarheid tijdens het seizoen. Symbolische beelden kunnen afbeeldingen van goden, dieren of mythische taferelen omvatten, vooral die welke verband houden met de legende van Mahabali. De keuze aan kleuren en bloemen is belangrijk, waarbij elke kleur verschillende aspecten van het leven en spiritualiteit symboliseert. Geel symboliseert bijvoorbeeld welvaart, terwijl wit staat voor zuiverheid en vrede.
Pookalam heeft een diepgaande symbolische en culturele betekenis en overstijgt louter artistieke expressie om een spirituele en gemeenschappelijke onderneming te worden die rijk is aan betekenislagen. Volgens de legende is de Pookalam een manier om koning Mahabali in elk huis te verwelkomen, omdat men gelooft dat hij zijn onderdanen tijdens festivals bezoekt. De levendige bloemmotieven zijn een teken van respect en eer voor de geliefde koning. Het gebruik van bloemen betekent een viering van de overvloed van de natuur en het oogstseizoen. Het is een uiting van dankbaarheid voor de agrarische overvloed die het leven in stand houdt. De gezamenlijke inspanning die betrokken is bij het creëren van een Pookalam bevordert een gevoel van gemeenschap en eenheid. Families, buren en vrienden komen samen en weerspiegelen de geest van saamhorigheid en harmonie van het festival. Het proces van het maken van Pookalam is een meditatieve en vreugdevolle activiteit, waarbij esthetiek met spiritualiteit wordt gecombineerd. Het versterkt de feestelijke sfeer en zorgt door kleuren en geuren voor een zintuiglijk genot.
Bloem Rangoli (pookalam). Auteur: Challiyan op Malayalam Wikipedia
Kerala's muurschilderingen
Muurschilderingen staan bekend om hun ingewikkelde details, levendige kleuren en spirituele thema's. Deze muurschilderingen, afkomstig uit de vroege middeleeuwen, sieren de muren van tempels, kerken en paleizen in de hele staat. De traditie van muurschilderingen in Kerala gaat terug tot de 8e eeuw na Christus, met belangrijke ontwikkelingen in de 14e tot 16e eeuw onder de bescherming van lokale heersers en de invloed van klassieke Indiase kunstvormen zoals grotschilderingen van Ajanta en Ellora.
Muurschilderingen kenmerken zich door het gebruik van natuurlijke pigmenten en plantaardige kleurstoffen, die de schilderijen hun unieke, aardse kleuren geven. Deze muurschilderingen beelden vaak mythologische en religieuze thema's uit en leggen verhalen vast uit hindoeïstische heldendichten zoals de Ramayana en de Mahabharata, maar ook uit lokale legendes en folklore. De kunstvorm volgt een specifieke stijl en techniek, met de nadruk op uitgebreide detaillering, harmonieuze kleurenschema's en expressieve menselijke en goddelijke figuren.
Onam, een festival dat diep geworteld is in cultureel en mythologisch erfgoed, is een populair thema in muurschilderingen. Deze muurschilderingen tonen vaak de legendarische koning Mahabali en de verschillende festiviteiten die verband houden met zijn jaarlijkse bezoek aan Kerala. Scènes uit de mythologische verhalen rond Mahabali's regering, zijn welwillende heerschappij en zijn uiteindelijke vertrek naar de onderwereld worden vaak geïllustreerd.
Muurschilderingen met thema's geven op levendige wijze de feestelijke sfeer en jubelende energie van de gelegenheid weer. Kunstenaars portretteren verschillende rituelen en gebruiken, waaronder het maken van Pookalam (bloemenrangoli), de verwennerij in Onasadya (het grote feest) en het opwindende schouwspel van Vallam Kali (bootraces). Bovendien tonen deze muurschilderingen traditionele dansen zoals Kathakali en Pulikali, die scènes van eenheid en vrolijkheid uitbeelden. Door deze artistieke representaties herdenken de muurschilderingen niet alleen het festival, maar dienen ze ook als visuele verhalen die het rijke culturele erfgoed en de essentie ervan documenteren.
Verschillende tempels en erfgoedlocaties in Kerala staan bekend om hun prachtige muurschilderingen. De Vadakkunnathan-tempel in Thrissur, de Ettumanoor Mahadeva-tempel en het Padmanabhapuram-paleis staan bekend om hun prachtige muurschilderingen. Deze locaties tonen kunstwerken die een breed scala aan culturele en religieuze thema's uitbeelden.
Gerenommeerde kunstenaars van muurschilderingen, zoals Mammiyoor Krishnan Kutty Nair, worden geprezen om hun inspanningen om muurschilderingen nieuw leven in te blazen en te beschermen. Op dezelfde manier wordt AS Menon geprezen vanwege zijn vruchtbare inspanningen bij het restaureren en creëren van muurschilderingen die resoneren met mythologische en culturele erfenis. Moderne kunstenaars als MV Devan en KK Warrier hebben ook onuitwisbare sporen nagelaten door klassieke technieken naadloos te combineren met hedendaagse motieven, terwijl ze tegelijkertijd hulde brachten aan de kern van Kerala's muurschilderingen.
Hedendaagse Onam-interpretaties
Verschillende hedendaagse kunstenaars vinden inspiratie in traditionele thema's en levendige festiviteiten en herinterpreteren deze via diverse stijlen en media, waardoor klassieke tradities worden verbonden met moderne esthetiek.
Een prominente kunstenaar is MF Husain, die bekend staat om zijn gedurfde en dynamische werken. Hoewel ze niet uit Kerala komen, hebben de schilderijen van Husain vaak Indiase festivals en culturele thema's onderzocht. Zijn gebruik van levendige kleuren en dynamische composities vangen de levendigheid en de geest van het festival op.
KG Subramanyan, een andere opmerkelijke kunstenaar, combineert klassieke Indiase motieven met modernistische benaderingen. Zijn creaties vangen vaak de dynamische culturele sfeer van festivals op en presenteren ze met een eigentijdse flair terwijl ze hun inherente essentie behouden.
De in Kerala gevestigde kunstenaar Paris Viswanathan staat bekend om zijn abstracte interpretaties van culturele festivals. Zijn werken staan bekend om hun gebruik van levendige kleuren en abstracte vormen, die de feestelijke sfeer oproepen.
Bose Krishnamachari, een andere prominente hedendaagse kunstenaar, heeft ook thema's afgebeeld die verband houden met culturele festivals. Zijn eclectische en levendige stijl brengt een fris perspectief op klassieke onderwerpen, waardoor ze relevant worden voor het moderne publiek.
Moderne kunstenaars gebruiken een breed scala aan stijlen en technieken om Onam te interpreteren, variërend van abstract en expressionistisch tot figuratief en mixed media.
De aanpak van MF Husain wordt gekenmerkt door zijn gebruik van heldere, vlakke kleuren en krachtige lijnen. Zijn uitbeelding kan dynamische composities bevatten die de energie en levendigheid van het festival overbrengen. Husain maakt vaak gebruik van vereenvoudigde vormen en overdreven kenmerken, die beweging en emotie benadrukken en de essentie van feest en feestelijkheid vastleggen.
KG Subramanyan staat bekend om het combineren van volkskunstconventies met modernistische esthetiek in zijn werken. Zijn artistieke benadering omvat gedetailleerde patronen, vloeiende lijnen en levendige kleuren. Subramanyan bevat motieven zoals traditionele dansers, bloemenversieringen en feestelijke decors, waardoor traditionele elementen in harmonie worden gebracht met hedendaagse interpretaties.
De abstracte interpretaties van Paris Viswanathan verdiepen zich vaak in de emotionele en zintuiglijke aspecten van het festival. Met behulp van abstracte vormen en levendige kleurenschema's roepen zijn kunstwerken de essentie en sfeer van het festival op, waarbij de stemming prioriteit krijgt boven de letterlijke representatie. Zijn stukken kunnen wervelende tinten en dynamische vormen bevatten, die het ritme en de levendigheid overbrengen die doen denken aan traditionele dansen of de energieke drukte van festiviteiten.
De eclectische stijl van Bose Krishnamachari omvat verschillende media en technieken, wat vaak resulteert in levendige, gelaagde werken. Zijn voorstellingen kunnen een mix van schilderkunst, collage en installatiekunst omvatten, die de complexiteit en rijkdom van het festival weerspiegelt. Krishnamachari's gebruik van gedurfde kleuren, gemengde texturen en innovatieve composities biedt een eigentijdse kijk op traditionele thema's, waardoor ze toegankelijk en boeiend worden voor moderne kijkers.
Deze moderne interpretaties van hedendaagse kunstenaars vieren niet alleen het festival, maar benadrukken ook de relevantie ervan in het hedendaagse culturele landschap. Door klassieke elementen in moderne kaders te integreren, behouden deze kunstenaars de essentie van Onam, terwijl ze deze introduceren bij een nieuw publiek en zorgen voor de voortdurende evolutie en waardering ervan.
Podiumkunsten en Onam: Kathakali en Thiruvathira
Kathakali is een van de meest bekende en visueel verbluffende dansvormen die geassocieerd worden met Kerala en wordt prominent uitgevoerd tijdens het festival. Dit klassieke dansdrama wordt gekenmerkt door zijn uitgebreide kostuums, ingewikkelde make-up, gedetailleerde gebaren en goed gedefinieerde lichaamsbewegingen. Kathakali-uitvoeringen tonen doorgaans verhalen uit hindoeïstische heldendichten zoals de Mahabharata en Ramayana, maar ook uit lokale folklore en legendes.
Kathakali-optredens draaien vaak rond thema's die de culturele en mythologische betekenis van het festival weerspiegelen. Het verhaal van koning Mahabali, de centrale figuur in de Onam-legende, is een veel voorkomend onderwerp. Deze uitvoeringen zijn niet louter entertainment, maar een rijke samensmelting van dans, drama, muziek en rituelen.
De artiesten, bekend als Kathakali-kunstenaars, ondergaan een rigoureuze training om de precieze bewegingen en uitdrukkingen onder de knie te krijgen die verschillende emoties en verhalen overbrengen. De make-up is zeer symbolisch, met kleuren die verschillende karakters vertegenwoordigen: groen voor helden en goden, rood voor schurken en zwart voor demonen. De uitgebreide hoofddeksels en kostuums dragen verder bij aan de grandeur van de voorstelling.
In Kathakali versterkt muziek gespeeld op instrumenten als de chenda (drum), maddalam en elathalam (cimbalen) de dramatische impact en vormt een aanvulling op het verhaal. Zangers hanteren een unieke stijl die essentieel is voor het vertellen van verhalen, waarbij ze vaak verzen uitbrengen in het Malayalam, de regionale taal van Kerala.
Bobinson KB, Dhuryodhana Vadham Kathakali Prestaties, Kochi, India. Auteur: Bobinsonkb, via Wikipedia
Thiruvathira is een andere dansvorm die nauw verbonden is met Onam en wordt vereerd vanwege zijn gratie en culturele belang. Het wordt voornamelijk door vrouwen uitgevoerd en kenmerkt zich door ritmische, cirkelvormige bewegingen en een verfijnde eenvoud. Thiruvathira is toegewijd aan het eren van de godin Parvati en er wordt gedacht dat het huwelijksgeluk en een lang leven schenkt aan getrouwde vrouwen.
Thiruvathira wordt collectief opgevoerd, waarbij dansers een brandende lamp omcirkelen en harmonieus bewegen op het ritme van de gebruikelijke melodieën. Deze melodieën, getiteld Thiruvathirappattu, prijzen Onam en de daarmee samenhangende verhalen, waarbij vaak de legende van koning Mahabali en de overvloed van zijn heerschappij wordt verteld.
Thiruvathira's dansbewegingen zijn weliswaar rechtlijnig, maar vereisen een nauwgezette coördinatie en synchronisatie tussen de artiesten. De bewegingen stralen een zachte, vloeiende kwaliteit uit en belichamen de elegantie en allure die geassocieerd worden met de vrouwelijkheid in Kerala. Gekleed in traditionele kledij – witte sari’s versierd met gouden randen – en versierd met jasmijnbloemen in hun haar, versterken de dansers de visuele aantrekkingskracht van de voorstelling.
Thiruvathira is meer dan alleen een dans; het is een gemeenschappelijke activiteit die een gevoel van eenheid en gedeeld cultureel erfgoed onder vrouwen bevordert. De dans is een viering van vrouwelijkheid, culturele traditie en de collectieve geest van het festival.
Zowel Kathakali als Thiruvathira spelen een cruciale rol in de culturele vieringen. Het zijn niet alleen artistieke uitingen, maar ook belichamingen van rijke tradities en gemeenschappelijke waarden. Door deze uitvoeringen worden de verhalen en legendes tot leven gebracht, waardoor het publiek verbinding kan maken met hun culturele wortels en de tijdloze tradities van hun land kan vieren.
Kathakali, met zijn dramatische verhalen en uitgebreide visuele aantrekkingskracht, vangt de grootsheid en mythologische essentie van Onam, terwijl Thiruvathira, met zijn sierlijke en ritmische bewegingen, de vreugde en gemeenschappelijke harmonie weerspiegelt die het festival bevordert. Samen verrijken deze dansvormen de vieringen, waardoor ze een levendige en cultureel meeslepende ervaring worden.
Traditionele ambachten tijdens Onam-vieringen
Vallam Kali, ook wel bekend als de slangenbootrace, is een van de meest opwindende en iconische elementen van de Onam-festiviteiten. Deze races dienen als eerbetoon aan de vaardigheid en samenwerkingsgeest van lokale ambachtslieden. De schepen die in Vallam Kali worden gebruikt, ook wel "chundan vallams" of slangenboten genoemd, tonen de beheersing van het vakmanschap van het maken van boten. Deze boten zijn doorgaans 30 tot 30 meter lang en bieden plaats aan maximaal 100 roeiers. De bouw van een slangenboot is een nauwgezet proces, waarbij specialistische kennis van houtsoorten en bootontwerp vereist is. Het primaire materiaal dat wordt gebruikt is een specifieke houtsoort die bekend staat om zijn duurzaamheid en drijfvermogen, vaak anjili (wilde jack) of teak. Ambachtslieden vormen het hout tot de slanke, langwerpige vorm die kenmerkend is voor de slangenboot, zodat deze met minimale weerstand door het water kan snijden. De boten worden vervolgens versierd met levendige kleuren en ingewikkelde patronen, die de culturele rijkdom weerspiegelen. Het hele proces, van de inkoop van het hout tot de laatste hand, omvat de gezamenlijke inspanning van bekwame vakmensen, waardoor elke boot een uniek meesterwerk wordt.
Handwerk en kunstvoorwerpen gemaakt tijdens het festival
Onam ziet ook de creatie van verschillende handwerken en artefacten die bijdragen aan de feestelijke sfeer. Deze omvatten Pookalam-versieringen, waarbij de bloemenrangoli of Pookalam het middelpunt van de vieringen is. Ambachtslieden maken uitgebreide gereedschappen en sjablonen om te helpen bij het maken van ingewikkelde Pookalam-ontwerpen, zodat de bloemen met precisie worden gerangschikt. Klei- en houten artefacten zijn prominent aanwezig, terwijl ambachtslieden een reeks stukken maken die scènes uit legendes uitbeelden, waaronder beeldjes van koning Mahabali en afbeeldingen van het feest. Kathakali-maskers vormen een ander opmerkelijk ambacht dat wordt gebruikt bij Kathakali-dansvoorstellingen, gemaakt door bekwame ambachtslieden van materialen als papier-maché, hout en natuurlijke kleurstoffen om verschillende personages uit mythologische verhalen te vertegenwoordigen. Bovendien blijft traditionele kledij een integraal onderdeel, met handgeweven wevers die Kasavu-sari's en dhoti's maken, versierd met gouden randen, gedragen tijdens festiviteiten.
De afgelopen jaren hebben hedendaagse ambachtslieden en ontwerpers inspiratie gevonden in de traditionele ambachten van het festival, waardoor ze moderne esthetiek en bruikbaarheid hebben gekregen. Deze moderne interpretaties omvatten Pookalam-kits, die het creatieproces vereenvoudigen met vooraf geselecteerde bloemen en ontwerpsjablonen, en zijn vooral gericht op stadsbewoners die willen deelnemen aan de traditie zonder de uitdaging van het kopen van individuele bloemen. Decoratieve woonartikelen, beïnvloed door klassieke motieven, hebben aan populariteit gewonnen, omdat hedendaagse ambachtslieden wandkleden, tafellopers en kussenhoezen maken die zijn versierd met traditionele patronen en symbolen. Modeaccessoires hebben deze invloed ook omarmd, waarbij ontwerpers sieraden creëerden waarin elementen van traditionele kledij zijn verwerkt, zoals oorbellen en halskettingen met motieven die doen denken aan de gouden rand van de Kasavu-sari. Bovendien is er een groeiende belangstelling voor milieuvriendelijke ambachten, aangezien veel ambachtslieden milieubewuste ambachten produceren met behulp van gerecyclede materialen en natuurlijke kleurstoffen, waardoor de voortzetting van traditionele technieken wordt gewaarborgd en tegelijkertijd prioriteit wordt gegeven aan duurzaamheid.
Rol van lokale ambachtslieden en ambachtslieden
Lokale ambachtslieden en ambachtslieden spelen een cruciale rol bij het behoud van Onam-ambachten en het introduceren van innovatieve interpretaties. Zij erven hun vaardigheden en kennis en geven deze door van generatie op generatie, waardoor de continuïteit van het cultureel erfgoed wordt gewaarborgd. Vaak opererend in coöperaties of kleine werkplaatsen, combineren deze ambachtslieden traditionele technieken met moderne gereedschappen om zowel conventionele als hedendaagse ambachten te produceren. Ze nemen actief deel aan lokale en nationale ambachtsbeurzen, waar ze hun creaties tentoonstellen en erkenning krijgen voor hun bijdragen aan cultureel behoud. Overheids- en niet-gouvernementele organisaties bieden substantiële steun aan deze ambachtslieden via verschillende initiatieven, waaronder training, financiële hulp en platforms voor productpromotie. Dergelijke hulp helpt ambachtslieden bij het in stand houden van hun levensonderhoud en bevordert tegelijkertijd de rijke culturele erfenis.
De traditionele en hedendaagse ambachten die bij het festival horen, zijn een levendige weerspiegeling van cultureel erfgoed. Van het ingewikkelde maken van boten voor Vallam Kali tot het creëren van moderne decoratieve voorwerpen: deze ambachten belichamen de geest en benadrukken de vindingrijkheid en het kunstenaarschap van lokale ambachtslieden. Door hun werk zorgen deze ambachtslieden ervoor dat de tradities blijven bloeien en evolueren, waarbij het verleden met het heden wordt gecombineerd.
Deze artistieke uitingen dienen als levende registraties van Kerala's tradities en zorgen ervoor dat de verhalen, waarden en gebruiken die met Onam geassocieerd worden, van generatie op generatie worden doorgegeven. De kunsten zijn onmisbaar bij het vieren van Onam, omdat ze de vrolijke geest en diepe culturele wortels van het festival weerspiegelen, terwijl ze zich ook aanpassen aan de hedendaagse smaak en gevoeligheden. Door deze artistieke uitingen bloeit de culturele erfenis van het festival en verrijkt het de levens van degenen die deelnemen aan en getuige zijn van deze levendige tradities.