133 Originele hedendaagse sculpturen te koop:
Hoe Tribal Art stijl definiëren?
De beeldende kunst en materiële cultuur van inheemse volkeren worden tribale kunst genoemd, ook wel bekend als niet-westerse kunst, etnografische kunst of, meer controversieel, primitieve kunst. Tribale kunst heeft meestal een rituele of spirituele functie. Het ontwerp en vakmanschap van objecten uit tribale culturen, meestal met een landelijke oorsprong, wordt tribale kunst genoemd.
In de 19e eeuw beschouwden beroemde westerse kunstprofessionals niet-westerse kunst niet eens als kunst. In plaats daarvan werden deze objecten gezien als relikwieën en voorbeelden van 'exotische' of 'primitieve' samenlevingen. Maar in de tweede helft van de 20e eeuw zijn de opvattingen over tribale kunsten veranderd. Voordat het postmodernisme in de jaren zestig opkwam, zagen kunstcritici tribale kunsten voornamelijk vanuit een formalistisch standpunt, waarbij ze weinig aandacht schonken aan de symbolische betekenis, de historische of culturele context of de bedoeling van de kunstenaar met het stuk. Sindsdien wordt tribale kunst, zoals Afrikaanse kunst in westerse collecties, zeer gewaardeerd door internationale verzamelaars, tentoonstellingen en de kunstmarkt.
De uitdrukking "tribal" zou een minder verfijnde vorm van kunst kunnen betekenen die wordt geassocieerd met primitivisme en suggereert een gebrek aan vaardigheid, ontwerp, intentie of concept. Naarmate musea echter hun bezit opnieuw onderzoeken en recupereren als erkenning voor de realiteit dat tribale kunst verre van eenvoudig en primitief is en vaak een uitvoeringsvaardigheid heeft die veel verder gaat dan we verwachten, krijgt het steeds meer publieke belangstelling. Bovendien heeft het de kracht om onze ziel te bereiken. Onze innerlijke instincten kunnen worden gewekt en we verbinden ons met hun waarheid als gevolg van hun meeslepende aanwezigheid en emotionele energie, waardoor onze perceptie van spirituele diepte wordt versterkt.
Historisch gezien hebben westerse antropologen, privéverzamelaars en musea voor etnografie en natuurlijke historie tribale kunstwerken verzameld. In museumcollecties kan tribale kunst worden onderverdeeld in drie hoofdcategorieën: kunst uit Amerika en Oceanië, vooral die uit Australië, Melanesië, Nieuw-Zeeland en Polynesië; en Afrikaanse kunst, met name die uit Sub-Sahara Afrika.
Afrikaanse tribale kunst
Steengravures, houtsnijwerk (maskers en sculpturen), sieraden, mandenmakerij, textiel, pijpen, muziekinstrumenten, wapens, kralenwerk en het ontwerp van architectonische kenmerken zoals deuren en muurversieringen zijn allemaal voorbeelden van Afrikaanse tribale kunst. De ontwikkeling van deze ambachten werd beïnvloed door de toegankelijkheid van tools, middelen en knowhow; niet alle stammen die zich bezighouden met deze artistieke inspanningen. Het meest typische materiaal was hout, vaak versierd met klei, verf, schelpen, kralen, ivoor, metaal, veren, dierenhaar, raffia en in zeldzame gevallen zelfs halfedelstenen.
Afrikaanse kunst was een fundamenteel onderdeel van een allesomvattende religie. De vitale krachten die naar verluidt in alle levende wezens aanwezig waren, werden vertegenwoordigd door specifieke afbeeldingen die fungeerden als hun belichaming of vertegenwoordigers. De essentie van stamafkomst werd bewaard door deze afbeeldingen van de doden, die vaak namens hen spraken en mensen de kans gaven om contact te maken met de geesten van de voorouders. Afrikaanse tribale artefacten werden meestal gemaakt als religieuze kunst - voor een specifiek ritueel of ceremonieel gebruik - ondanks het feit dat veel van de gebruikte vormen seculiere componenten bevatten en sommige kunstwerken puur decoratief en decoratief zijn.
Inwijding in leeftijdsgroepen, zoals de 'genootschappen' van jonge mannen of oude mannen, die elk hun eigen unieke symbolen en cultusmotieven hebben, is de basis van veel stamrituelen. Dergelijke 'samenlevingen' staan bekend om hun overvloed aan gebeeldhouwde beeldjes en maskers, waarvan vele beschermgoden vertegenwoordigen, zoals de god van de donder of de god van het vuur. Hoewel houtsnijwerk door sommige samenlevingen bijna uitsluitend als luxeartikel werd vervaardigd, waren ze net zo alomtegenwoordig en populair als maskers en hadden ze een rituele betekenis. De Yoruba-stam in Nigeria waren bekwame beeldhouwers van ronde figuren en bekroonden hun typisch grote maskers vaak met hordes zeer levende poppen, waardoor de illusie werd gewekt dat er een feest aan de gang was. Beeldhouwers konden een status en bekendheid bereiken die enigszins verwant was aan die van een bekende kunstenaar in het Westen vanwege het uitstekende kaliber en de reputatie van de Afrikaanse beeldhouwkunst bij andere stammen, met name de Yoruba.
Oceanische stamkunst
De subregio Oceanië bestaat uit vier verschillende etnogeografische regio's: Polynesië, Micronesië, Melanesië en Australazië. Oceanische tribale kunst verwijst naar de culturele tradities en creatieve geschiedenis van de inheemse bevolking die in deze vier gebieden leeft. Deze Lapita-cultuur had uiteindelijk invloed op het grootste deel van Polynesië, Micronesië en Melanesië. Een andere factor was de Vietnamese Dong-Son-beschaving, die bloeide vanaf ongeveer 600 na Christus en een belangrijke handelaar was in de westelijke Stille Oceaan. Bronzen artefacten van deze beschaving zijn overal in Oceanië gevonden.
Hoewel elke regio en eilandengroep zijn unieke esthetische tradities had die zijn kunsten en ambachten vormgaven, was oceanische tribale kunst gekoppeld aan heidense gebeurtenissen waarbij het bovennatuurlijke, geestenaanbidding en vruchtbaarheid betrokken waren. Er werd een grote verscheidenheid aan kunstvormen geproduceerd, waaronder bodypainting, tatoeage, schilderen, beeldhouwen, houtsnijwerk en textielkunst, waarbij de meeste materialen die door kunstenaars en ambachtslieden werden gebruikt, bederfelijk waren. Als gevolg hiervan is slechts een klein aantal voorbeelden - met uitzondering van stenen gebouwen en sculpturen - bewaard gebleven.
De monumentale stenen sculpturen (moai) op Rapa Nui/Paaseiland en de Marquesas, die een voorbeeld zijn van het gebruik van ontwerpen met antropomorfe figuren met uitstekende tongen en uitpuilende ogen, gebruikelijk in veel oostelijke en afgelegen gebieden van Polynesië, behoren tot de beroemde voorbeelden van Polynesische kunst die hebben overleefd. Andere voorbeelden zijn onder meer zeer versierde boombastdoek in West-Polynesië.
Omdat ze werden gebruikt in gecompliceerde heidense rituelen en cultuspraktijken in heel Melanesië, waren maskers een belangrijk motief in de inheemse kunst. Micronesische tribale relikwieën omvatten ook bewerkte houten kommen, beschilderde boten en gestileerde houten maskers naast bodypainting en tatoeage. Lichaamsschildering, rotsschildering, schorsschildering, rotsgravures, staande stenen, snijwerk, beeldhouwkunst en sierversieringen op gereedschappen en wapens zijn slechts enkele voorbeelden van de talrijke stijlen en media die in de Australische Aboriginal-kunst worden gebruikt.
Amerikaanse stamkunst
De Indiaanse kunst is sterk beïnvloed door zowel de nomadische levensstijl in jagerstijl van de eerste als de iets meer statische maar desalniettemin verarmde omgeving van de latere. Een ander belangrijk aspect bij de opkomst van regionaal verschillende creatieve tradities was de toegankelijkheid van hulpbronnen zoals hout, teenwilgen, metaal, dierlijk bot, klei en katoen.
Stammen in het zuidwesten waren experts in weven, keramiek maken en fresco's maken. Deze stammen omvatten de Zuni-, Navaho- en Hopi-volkeren, evenals de Hohokam in het zuiden van Arizona, de Ansazi in het noorden van Arizona en New Mexico, de Mimbres in het zuidwesten van New Mexico en de Ansazi. Inheemse Amerikanen uit het zuidwesten vonden zandschilderen uit, ook wel bekend als droog schilderen (met name de Navajo).
In het middenwesten waren alleen stammen verantwoordelijk voor het vormgeven van de cultuur. Deze stammen stonden bekend om hun ingewikkelde textielkunst en hun bekende grondwerken, of 'beeltenisheuvels', die werden gebouwd om op verschillende dieren te lijken. Tribale kunst omvatte ook gebeeldhouwde stenen pijpen met patronen variërend van extreem realistisch tot abstract, naast gebeeldhouwde houten schalen en gepolijste stenen en koperen ornamenten.
De regio Zuidoost produceerde ook pijpen in de vorm van vogels en dieren, fijn uitgesneden schelpen en uitbundig beschilderde kledingaccessoires. Ondanks het gebruik van ondermaatse klei, stond het bekend om het produceren van voortreffelijk aardewerk. Er werden aardewerkstukken gemaakt en versierd in een verscheidenheid aan bloemen- en geometrische patronen voor ceremonieel, religieus en privégebruik.
Native American mandenmakerij was een prominente vorm van kunst aan de westkust, met name in Californië. Met name de Iroquois-stam van de Noordoost-Indianen stond bekend om hun geweven wampum-riemen, stekelvarkenquillwork en maskers van de False Face Society. De beste tribale kunst die in het noordwesten werd geproduceerd, was beeldhouwkunst, met name houtsnijwerk. Totems, kleine houten beeldjes en maskers die minutieus werden beschilderd en vaak ingelegd met stenen en abalone schelpen behoorden tot de meest populaire stijlen van handgesneden beeldhouwkunst.
Hoe tribale kunst moderne kunst beïnvloedde
Tegen het midden van de 19e eeuw, toen meer expedities tribale artefacten terugbrachten, begon de belangstelling voor wat toen bekend stond als primitivisme / primitieve kunst - typisch de kunst van zwart Afrika - te groeien. Aanzienlijke tribale kunsttentoonstellingen uit de late 19e en vroege 20e eeuw toonden ook niet-westerse kunst aan de westerse kunstgemeenschap. Belangrijke tentoonstellingen, zoals de American Indian Art uit 1941 en de African Negro Art uit 1935, werden gehouden in het Museum of Modern Art.
Kunstenaars ontdekten een model voor een alternatief voor westerse kunst in beelden van stamgoden en rituele maskers, waarvan de niet-naturalistische, sterk gestileerde vormen ook krachtige, zeer emotionele beelden bevatten. Tribale kunst had een grote invloed op beroemde kunstenaars als Vincent van Gogh en Henri Matisse, Paul Gauguin en Pablo Picasso. Het meest opvallende vroege effect was het kubisme, dat, door het beeld te fragmenteren en het perspectief op te geven, het westerse paradigma snel verzwakte door voornamelijk te putten uit de formele implicaties van tribale kunst. Abstracte kunst was hiervan een van de belangrijkste resultaten.
De Duitse groep Die Brücke begon zich rond dezelfde periode meer te concentreren op de primitieve, instinctieve en rituele elementen van niet-westerse kunst, en vestigde de grote moderne kunstbeweging die bekend staat als het expressionisme. De dadaïsten bevorderden de ineenstorting van het westerse paradigma door zich te laten inspireren door tribale kunst, kubisme en expressionisme in Zürich, New York en ten slotte Parijs. Dada's picturale of sculpturale werk bestond voornamelijk uit collage en assemblage, de driedimensionale tegenhanger ervan. Het feit dat kunst uit alles kan worden gemaakt en niet hoeft te worden geverfd, gesneden of gemodelleerd, werd bevestigd door dit werk dat is samengesteld uit gevonden materialen. De beeldtaal bevatte vaak aspecten van tribale kunst en was confronterend op politiek, sociaal of esthetisch niveau. Dada presenteerde de concepten die uiteindelijk leidden tot conceptuele kunst, waarvan de impact zich vermengde met die van de andere stromingen van moderne kunst om de enorme, brede, enorm rijke, gevarieerde en wereldwijd diverse rivier van hedendaagse kunst te creëren die de wereld momenteel geniet.
Ontdek hedendaagse tribale kunstsculpturen op Artmajeur
Hedendaagse tribale kunstbeelden zijn een vorm van originele Kunstwerken die traditionele technieken van tribale kunst combineren met moderne materialen en concepten. Deze beelden zijn meestal gemaakt van natuurlijke materialen zoals hout, steen en klei, maar bevatten ook synthetische materialen zoals metaal en plastic. De ondersteuningen die worden gebruikt voor deze beelden kunnen variëren, van sokkels tot wandmontages en zelfs buiteninstallaties. Wat uniek is aan deze beelden, is hun vermogen om de culturele en spirituele betekenis van tribale kunst over te brengen en tegelijkertijd een statement te maken over de hedendaagse samenleving. De kunstenaars achter deze beelden gebruiken hun creativiteit en vaardigheid om stukken te creëren die niet alleen mooi zijn, maar ook tot nadenken stemmen. Het gebruik van traditionele technieken en materialen in combinatie met moderne thema’s heeft geleid tot een stijl van kunst die werkelijk uniek is.
Oorsprong en Geschiedenis
Hedendaagse Tribal Art Sculpturen vinden hun oorsprong in de traditionele sculpturen die geproduceerd werden door inheemse gemeenschappen over de hele wereld. Deze sculpturen werden gemaakt voor verschillende doeleinden, van religieuze rituelen tot dagelijks gebruik. De geschiedenis van Tribal Art Sculpturen gaat terug tot de prehistorie, maar het was tijdens de koloniale periode dat deze sculpturen de aandacht trokken van de westerse wereld. Dit kwam door hun exotische en "primitieve" uitstraling, die zeer gewaardeerd werd door verzamelaars en musea. In de 20e eeuw werden kunstenaars zoals Picasso en Matisse geïnspireerd door Tribal Art Sculpturen, en verwerkten hun esthetiek in hun eigen werken.
Evoluaties van deze werken op de hedendaagse kunstmarkt
Hedendaagse tribale kunstbeelden zijn de afgelopen jaren geëvolueerd, waarbij moderne technieken en materialen worden geïntegreerd, terwijl de traditionele wortels behouden blijven. Deze beelden zijn steeds populairder geworden op de hedendaagse kunstmarkt, waarbij verzamelaars en liefhebbers op zoek zijn naar unieke en authentieke stukken.
Gerelateerde Beroemde Kunstenaars
Hedendaagse kunstenaars die erkenning hebben gekregen voor hun werk in hedendaagse tribale kunstsculpturen zijn onder meer Kiki Smith, Nick Cave en Nnenna Okore. Kiki Smith staat bekend om haar sculpturen die het menselijk lichaam en de relatie tot de natuur verkennen, waarbij ze vaak natuurlijke materialen zoals brons en glas gebruikt. Het werk van Nick Cave richt zich op het creëren van draagbare sculpturen die elementen van mode en performancekunst combineren. Nnenna Okore gebruikt materialen zoals jute en papier om grootschalige sculpturale installaties te creëren die inspiratie putten uit haar Nigeriaanse erfgoed. Deze kunstenaars hebben bijgedragen aan de voortdurende discussie over de intersectie van hedendaagse kunst en traditionele tribale kunstvormen, waarbij ze thema’s van identiteit, cultuur en geschiedenis verkennen door middel van hun werk. De populariteit van hedendaagse tribale kunstsculpturen heeft geleid tot een grotere interesse in de culturele betekenis en geschiedenis van inheemse kunstvormen, evenals een diepere waardering voor de vaardigheid en creativiteit van hedendaagse kunstenaars die in dit veld werken.
Opmerkelijke hedendaagse tribale kunst sculpturen
Hedendaagse Tribal Art Sculpturen hebben de afgelopen jaren aan populariteit gewonnen en tonen de schoonheid en ingewikkelde ontwerpen van inheemse culturen. Hier zijn enkele bekende kunstwerken en hun beschrijvingen:
"Ngati Pumau" van George Nuku, gemaakt in 2013, is een verbluffend beeldhouwwerk gemaakt van fluorescerend acryl, hout en schelp. Het kunstwerk vertegenwoordigt de voorouderlijke waka (kano) van de Maori-cultuur, die hun reis en verbinding met de zee symboliseert.
"Spiral Jetty" van Robert Smithson, gemaakt in 1970, is een land art-beeldhouwwerk gelegen in de Great Salt Lake, Utah. De grote spiraalvorm van het kunstwerk is gemaakt van rotsen en aarde en zorgt voor een opvallend contrast met het helder roze water van het meer.
"Nkisi Nkondi" van een onbekende kunstenaar, gemaakt in de late 19e eeuw, is een krachtig beeldhouwwerk uit de Kongo-cultuur. Het kunstwerk toont een houten figuur met spijkers in zijn lichaam, wat de spirituele kracht en bescherming van de nkisi (geest) vertegenwoordigt.
"The Messenger" van Michael Nicoll Yahgulanaas, gemaakt in 2010, is een hedendaags Haida-kunstbeeldhouwwerk gemaakt van roestvrij staal en beschilderd aluminium. Het kunstwerk toont een fusie van oude Haida- en Aziatische kunststijlen en toont de culturele erfgoed en hedendaagse visie van de kunstenaar.
"The Dreamers" van Brian Jungen, gemaakt in 2018, is een serie beeldhouwwerken gemaakt van Nike Air Jordan-sneakers. Het kunstwerk vertegenwoordigt het Eerste Naties-erfgoed van de kunstenaar en bekritiseert de commercialisering van inheemse cultuur.
Over het algemeen laten deze hedendaagse tribale kunstsculpturen de diversiteit en rijkdom zien van inheemse culturen, waarbij hun betekenis in de kunstwereld van vandaag wordt benadrukt.