Gustave Doré był wybitnym francuskim artystą, ilustratorem i rzeźbiarzem, urodzonym 6 stycznia 1832 r. w Strasburgu we Francji. Najbardziej znany jest ze swoich pomysłowych i skomplikowanych ilustracji, które ożywiały klasyczne dzieła literackie, zapewniając mu trwałe dziedzictwo zarówno w świecie sztuki, jak i literatury.
Talent artystyczny Doré'a był widoczny od najmłodszych lat, a karierę jako rysownik i ilustrator rozpoczął w latach 40. XIX wieku. Szybko zyskał uznanie za swoją pracę w różnych magazynach i gazetach, prezentując swoją umiejętność przekazywania narracji i emocji za pomocą szczegółowych obrazów. Przełom nastąpił w 1854 roku, kiedy zilustrował „Przygody Don Kichota”, co ugruntowało jego pozycję czołowej postaci w dziedzinie ilustracji książkowej.
Przez całą swoją karierę Doré ilustrował liczne wpływowe dzieła literackie, w tym „Boską komedię” Dantego, „Raj utracony” Miltona i Biblię, między innymi. Jego ilustracje charakteryzowały się dramatycznymi kompozycjami, skrupulatną dbałością o szczegóły i wyjątkową zdolnością do wywoływania nastroju i atmosfery ilustrowanych tekstów. Praca Doré nie ograniczała się do ilustracji; tworzył również obrazy i rzeźby, prezentując swoją wszechstronność jako artysty.
Oprócz sukcesów w ilustrowaniu, Doré zyskał uznanie za swoje prace na większą skalę, w tym obrazy historyczne i sztukę dekoracyjną. Został członkiem Académie des Beaux-Arts i otrzymał zlecenia na znaczące prace publiczne, w tym dekorację Palais Garnier w Paryżu.
Wpływ Gustave'a Doré'a trwał dłużej niż jego życie; jego ilustracje nadal inspirują i urzekają publiczność. Zmarł 23 stycznia 1883 r. w Paryżu, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo osiągnięć artystycznych, które łączą literaturę i sztukę wizualną. Jego dzieła są nadal cenione za ich wyobraźniową moc i techniczny geniusz, co umacnia jego pozycję jako jednego z największych ilustratorów XIX wieku.