François Gérard był francuskim malarzem urodzonym 4 maja 1770 roku w Rzymie, a zmarłym 11 stycznia 1837 roku w Paryżu. Jest znany jako jeden z najwybitniejszych portrecistów swoich czasów.
Syn miniaturysty, rozpoczął terminowanie we Włoszech u swojego ojca, a następnie studiował malarstwo w Akademii Francuskiej w Rzymie. Następnie przeniósł się do Paryża, gdzie został uczniem Jacquesa-Louisa Davida, najsłynniejszego malarza tamtych czasów.
W 1795 roku zdobył Prix de Rome, co pozwoliło mu na wyjazd studyjny do Włoch. Po powrocie do Paryża poświęcił się głównie malowaniu portretów, pracując dla wielu ważnych osobistości tamtych czasów, takich jak Napoleon Bonaparte, Józefina de Beauharnais, Talleyrand czy król Ludwik XVIII.
Cieszył się wielkim powodzeniem i został mianowany oficjalnym malarzem Cesarstwa w 1808 r. Został również wybrany członkiem Akademii Sztuk Pięknych w 1816 r., aw 1824 r. został profesorem rysunku w École des beaux-arts.
Jego portrety charakteryzują się swoją elegancją i wyrafinowaniem, a także umiejętnym wykorzystaniem światła w celu podkreślenia tematu. Gérard jest również znany ze współpracy ze słynnym stolarzem Jacobem-Desmalterem, z którym pracował przy wielu projektach mebli.