37.jpg (2004) Rysunek autorstwa Fabrice Réhel

Nazwisko Fabrice Réhel kryje poruszającą kolekcję skromnych, wyjątkowych artystów, znanych między innymi z chęci zachowania anonimowości i alegorycznego zaproszenia do (ponownego) wstania.

Większość z nich, urodzonych w latach siedemdziesiątych, doszła do świadomości, gdy piosenka Beach Boys „Kokomo” pochłonęła fale jak ptasie mleczko, powodując niezwykłe wypadki neuropsychiatryczne w ich skrzyniach czaszki.

W młodości zawsze słyszeli, że to kryzys i że trzeba pracować, a nawet pracować. Prattiańskie i władcze „pragnienie bycia bezużyteczne” zaprowadziło ich następnie na czarne ścieżki sztuki.

Te niestrudzone dusze, nie planując wkroczyć w życie zawodowe, niemniej nie robiąc kariery zawodowej, musiały stawić czoła absurdowi pracy, religii, szkodliwej ignorancji i samookaleczających się przekonań, celowo angażując swoje podejście w ciągłe nakazy dla widza nie składać się (tylko z ważnych powodów).

„Moje słowo, jest was wielu!”Pragnąc nie skatalogować tylko jednego sposobu wyrażania, etykiety, rozpoznawalnej nogi lub stylu, postanowili 1 kwietnia 2005 r. Utopić się w delikatnym łonie kolektywu o nieszkodliwym nazwisku Fabrice Réhel. Ich wspaniała publiczność, tętniąca tyloma amatorami, co kolektywnymi środkami wyrazu, zawsze czeka na nowe przygody, liczne publikacje, wystawy, spotkania, wyprzedaże i wędrówki.

Tak kształtowało się od najmłodszych lat życie nasycone najważniejszymi czynnościami: malowaniem gniewu, rysowaniem nieporozumień, pisaniem woli do władzy i demaskowaniem prób wyśmiewania się. Długofalowe przedsięwzięcie, w którym trwają bezbłędnie iz radością życia.

Wreszcie nic poważnego.

• Obywatelstwo: FRANCJA
• Data urodzenia : 1976
• Domeny artystyczne: Prace profesjonalnych artystów,
• Grupy: Profesjonalny artysta Współcześni Artyści Francuscy