Julia Kuzina, η τέχνη του να λέω τι είναι σημαντικό για μένα

Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε τέχνη και να γίνετε καλλιτέχνης; (γεγονότα, συναισθήματα, εμπειρίες...)

Ζωγράφιζα από μικρός, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα την τέχνη ως επάγγελμα.

Μου άρεσε να ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ήμουν καλός σε αυτό. Ζωγράφισα αστείες εικόνες των φίλων μου, ζωγράφισα κινούμενα σχέδια δασκάλων στο σχολείο, σχεδίασα αφίσες, ζωγράφισα δημιουργικά έργα για μένα και φίλους. Προς ντροπή μου τα σχολικά βιβλία και τα τετράδιά μου ήταν πάντα ζωγραφισμένα. Ήμουν από τους καλύτερους στο μάθημα της σχολής τέχνης. Τούτου λεχθέντος, δεν είχα ιδέα ότι ήταν δυνατόν να επιλέξω την τέχνη ως επάγγελμα. Ήμουν απλώς ένα κορίτσι που ήταν καλό στο σχέδιο. Μου άρεσαν τα σύνθετα προβλήματα τότε, μου άρεσαν τα μαθηματικά και τα οικονομικά και η ζωγραφική ήταν εύκολη για μένα. Τότε πολλοί έγιναν δικηγόροι και οικονομολόγοι, ασχολήθηκα και με τα οικονομικά.

Όταν ήρθα στο πανεπιστήμιο, είχα μαζί μου έναν φάκελο με χαρτί και σκιαγράφουσα ανθρώπους στο μετρό. Στον κοιτώνα, συνάντησα κάποια παιδιά που ήταν καλλιτέχνες και σκέφτηκα: «Ουάου, θα μπορούσες να το κάνεις αυτό, γιατί δεν το είχα σκεφτεί πριν».

Στο κτίριο που σπούδαζα υπήρχε ένα τμήμα ζωγραφικής έναν όροφο πιο πάνω, μερικές φορές ανέβαινα εκεί και απολάμβανα τη γνώριμη μυρωδιά της μπογιάς. Με έλκυε ακόμα η τέχνη.

Μετά δούλευα σε τράπεζα και γραφείο και δεν έβαφα. Μια μέρα με πήγαν σε ένα εργαστήριο ζωγραφικής. Ήταν τρομερό, αλλά εκεί συνειδητοποίησα ότι η ζωγραφική ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Έτσι κι αλλιώς η ζωή με επανέφερε εκεί που ξεκίνησα. Απλώς ο δρόμος μου δεν ήταν ευθύς, αλλά με τεράστιο βρόχο. Ζηλεύω αυτούς που ξέρουν αμέσως τι θέλουν να κάνουν.

Ξεκίνησα το καλλιτεχνικό μου ταξίδι πριν από εννέα χρόνια. Όσο έψαχνα το στυλ μου, ζωγράφιζα λουλούδια και ουρανοξύστες σε μινιμαλιστικό στυλ. Ήταν ο φόρος μου στην ομορφιά της φύσης, αλλά βρίσκω περισσότερες ευκαιρίες να εκφραστώ στον σουρεαλισμό.

Η τέχνη είναι ο τρόπος μου να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, τα συναισθήματά μου, να λέω τι είναι σημαντικό για μένα, να δείχνω αυτό που βρίσκω όμορφο και εκπληκτικό.

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σας εμπειρίες, τεχνικές και θέματα με τα οποία έχετε πειραματιστεί;

Τα πρώτα μου έργα ήταν πιο κοντά στον ιμπρεσιονισμό στο στυλ. Ζωγράφισα τοπία, λουλούδια, καθώς η ομορφιά της φύσης είναι για μένα ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Ζωγράφισα πολύ κόσμο, βλέπω ομορφιά στα πρόσωπα. Δοκίμασα τις δυνάμεις μου στην αφαίρεση - δεν πέτυχε, οπότε θαυμάζω τους αφαιρετικούς. Δοκίμασα να δουλέψω με υγρό ακρυλικό, ήταν ενδιαφέρον, αλλά δεν ήταν δικό μου. Είχα μια σειρά από μινιμαλιστικούς πίνακες με ουράνια τοπία, όπου μόνο ο ουρανός και η γραμμή του ορίζοντα, η ομορφιά του ουρανού με γοητεύει. Η ζωγραφική μου στην αρχή ήταν πιο παστέλ. Τώρα μου αρέσει να ζωγραφίζω σε λεπτές στρώσεις.

Μετά από ένα χρόνο καλλιτεχνικού πειραματισμού, άρχισα να δουλεύω στο είδος του φανταστικού ρεαλισμού (μαγικός ρεαλισμός ή σουρεαλισμός), που είναι το είδος στο οποίο συνεχίζω να δουλεύω.

Εκτός από τη ζωγραφική, ασχολούμαι εύκολα με κάθε είδους κεντήματα. Κάποτε μου άρεσαν οι χάντρες. Άρχισα να χρησιμοποιώ ημιδιαφανείς χάντρες στην τέχνη μου ράβοντάς τες στον έτοιμο πίνακα. Μου αρέσει να παρακολουθώ τη διάθλαση του φωτός και τη σκιά των χαντρών στον καμβά. Ράβοντας τις χάντρες στον πίνακα, βλάπτω τον καμβά τρυπώντας τον με μια βελόνα, μέσα από αυτή την καταστροφή αναδύεται ένα νέο έργο τέχνης. Επιπλέον, οι χάντρες είναι ένας αγωγός μεταξύ του φυσικού μας κόσμου και του κόσμου που απεικονίζεται στον πίνακα.

Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας ξεχωρίζουν από άλλους καλλιτέχνες, κάνοντας τη δουλειά σας μοναδική;

Τι δύσκολη ερώτηση. Υποθέτω ότι όλοι οι καλλιτέχνες είναι τόσο διαφορετικοί όσο και παρόμοιοι.

Τα θέματα στους πίνακές μου είναι η προσωπική μου εμπειρία και έμπνευση, τα σκέφτομαι μόνος μου, αυτό είναι που τα κάνει μοναδικά. Το ίδιο κάνουν και άλλοι πραγματικοί δημιουργοί, αυτό είναι που μας κάνει να μοιάζουμε.

Τα πλάσματα που κατοικούν στους πίνακές μου είναι μοναδικά. Οι κανόνες του σύμπαντός μου που δημιουργήθηκαν για αυτούς ισχύουν για αυτούς.

Νομίζω ότι η χρωματική μου παλέτα είναι αναγνωρίσιμη. Δεν ξέρω αν θα το έλεγα μοναδικό.

Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας;

Έχω πολλές πηγές έμπνευσης. Σχεδιάζοντας ένα κομμάτι από καθένα από αυτά, καταλήγω σε μια ολόκληρη εικόνα.

Εμπνέομαι από αυτό που βλέπω και βρίσκω όμορφο. Είναι ο ουρανός, η φύση. Υπάρχουν τόσα πολλά καταπληκτικά πλάσματα στον κόσμο. Νιώθω μια σύνδεση με τη φύση, και αυτή η σύνδεση είναι παρούσα στους πίνακές μου.

Με εμπνέει ο τρόπος που τα συναισθήματά μου μετατρέπονται σε οπτικές εικόνες.

Αλλά η τελική πλοκή του πίνακα γεννιέται καθώς δουλεύω και συχνά δεν μπορώ να το προβλέψω. Δεν περιμένω την έμπνευση για να αρχίσει να λειτουργεί. Ξέρω ότι θα έρθει όταν πιάσω ένα μολύβι.

Ποια είναι η καλλιτεχνική σας προσέγγιση; Ποια οράματα, συναισθήματα ή αισθήσεις θέλετε να προκαλέσετε στον θεατή;

Θέλω ο θεατής να νιώσει τη θεματολογία των πινάκων και να έχει τη δική του ιστορία πίσω τους. Θέλω οι πίνακές μου να προκαλούν αντιφατικά συναισθήματα και να κάνουν ερωτήσεις στον θεατή. Νομίζω ότι μια συναισθηματική απάντηση είναι το πιο πολύτιμο πράγμα.

Ποια είναι η διαδικασία δημιουργίας του έργου σας; Αυθόρμητα ή με μακρά προπαρασκευαστική διαδικασία (τεχνική, κλασική έμπνευση, κλπ);

Συνήθιζα να ξεκινήσω αμέσως έναν πίνακα στον καμβά, αλλά γι' αυτό έπρεπε να ξανακάνω πολλά πράγματα. Τώρα έχω πολλές προπαρασκευαστικές εργασίες πριν πάρω τις μπογιές.

Πρώτα κάνω πολλά σκίτσα για να φτιάξω την ιδέα. Μετά βγάζω φωτογραφίες αναφοράς για να κάνω πιο λεπτομερή σκίτσα. Φωτογραφίζω τον εαυτό μου και διάφορα αντικείμενα που θα υπάρχουν στον πίνακα ή είναι παρόμοια με αυτά για να τοποθετήσω σωστά το φως και τη σκιά. Μερικές φορές πλάθω φιγούρες από πλαστελίνη και τις φωτογραφίζω. Έχω ένα κεφάλι από πλαστελίνη ενός κοριτσιού που είναι η ηρωίδα των πινάκων μου. Όταν υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες, ξανασκιτσώνω και μεταφέρω το τελικό σκίτσο με μολύβι σε καμβά.

Η ζωγραφική μου είναι πολυεπίπεδη. Συνήθως ζωγραφίζω πολλές εικόνες ταυτόχρονα, ώστε να μην χάνω χρόνο καθώς στεγνώνουν τα στρώματα του χρώματος. Ξοδεύω πολύ χρόνο σε κάθε πίνακα, σαν να τον ζω.

Χρησιμοποιείτε κάποια συγκεκριμένη τεχνική; Εάν ναι, μπορείτε να εξηγήσετε;

Η τεχνική μου είναι να βάζω ένα λεπτό στρώμα χρώματος σε όλο τον καμβά ώστε να μην υπάρχουν λευκές κηλίδες και μετά να ζωγραφίζω σε λεπτές στρώσεις, επεξεργάζομαι τις λεπτομέρειες.

Υπάρχει κάποια καινοτόμος πτυχή στη δουλειά σας; Μπορείτε να μας πείτε ποιες;

Για τη σειρά πινάκων "Shards", άρχισα να ράβω ημιδιαφανείς χάντρες στον καμβά. Θέλω να συνδυάσω ζωγραφική και φυσικά αντικείμενα. Να απελευθερώσει το θέμα από τον πίνακα στον φυσικό κόσμο του θεατή.

Έχετε την πιο άνετη μορφή ή μέσο; Εάν ναι, γιατί;

Προτιμώ τις λαδομπογιές και τον λεπτόκοκκο καμβά. Το λάδι χρειάζεται πολύ χρόνο για να στεγνώσει και σας επιτρέπει να εργαστείτε σε έναν πίνακα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συγχωρεί τα λάθη.

Πού παράγετε το έργο σας; Στο σπίτι, σε ένα κοινόχρηστο στούντιο ή στο δικό σας εργαστήριο; Και σε αυτόν τον χώρο, πώς οργανώνεις τη δημιουργική σου δουλειά;

Ζωγραφίζω στο διαμέρισμά μου. Έχω μια γωνιά στο δωμάτιό μου όπου έχει καλό φως και μπορώ να βάλω το καβαλέτο και την καρέκλα μου. Μου αρέσει η μυρωδιά της μπογιάς και το γεγονός ότι περιβάλλω τον εαυτό μου με τέχνη. Μερικές φορές γίνεται ακατάστατο όταν πολλοί πίνακες στεγνώνουν ταυτόχρονα, αλλά αυτό ενοχλεί τα μέλη της οικογένειάς μου, όχι εμένα.

Η δουλειά σας σας κάνει να ταξιδεύετε για να γνωρίσετε νέους συλλέκτες, εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι σας φέρνει αυτό;

Ναι, συμμετέχω σε εκθέσεις και εκθέσεις. Για μένα είναι ένα μέρος για να συναντήσω θεατές και άλλους καλλιτέχνες. Η πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση είναι πολύ πολύτιμη, οι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτοί από ότι στα social media. Οι καλλιτέχνες μοιράζονται τις εμπειρίες τους, οι θεατές μοιράζονται τα συναισθήματά τους. Είναι όλα πολύ υποστηρικτικά και εμπνευσμένα.

Πώς φαντάζεστε την εξέλιξη της δουλειάς και της καριέρας σας ως καλλιτέχνης στο μέλλον;

Είναι δύσκολο να πω πώς θα αλλάξει η δουλειά μου. Είμαι περίεργος και ανοιχτός σε νέα πράγματα. Σκοπεύω να συνεχίσω να ζωγραφίζω και να συμμετέχω σε εκθέσεις. Ελπίζω η γεωγραφία τους να επεκταθεί.

Ποιο είναι το θέμα, το στυλ ή η τεχνική του πιο πρόσφατου έργου τέχνης σας;

Η τελευταία μου δουλειά, «Η Μυστική Πόρτα», ήταν σε μεγάλο μέγεθος για μένα, 65x155 cm. Έδωσα τόσο πολύ από τον εαυτό μου σε αυτό που δεν έχω ξεκινήσει ακόμα κάτι νέο μετά από αυτό. Σε αυτό, ένα κορίτσι μέδουσας ψάχνει για μια μυστική πόρτα πίσω από την οποία ο κόσμος είναι ασφαλής και ασφαλής. Βάζει το χέρι της εκεί μέσα, κάποιος την παίρνει από το χέρι και τη σηκώνει. Είναι κλειστό σύστημα, το κορίτσι βγαίνει έξω.

Είναι ένας πίνακας για την εύρεση του τόπου σας, του σπιτιού σας, για τη βοήθεια και τη διάσωση.

Μιλήστε μας για τη σημαντικότερη εκθεσιακή σας εμπειρία;

Κάθε εκθεσιακή εμπειρία μου έδωσε κάτι σημαντικό. Ίσως οι πιο αξέχαστες εμπειρίες είναι οι ατομικές εκθέσεις. Συνήθως γράφω αργά και χρειάζεται πολύς χρόνος και προσπάθεια για να δημιουργήσω μια έκθεση για μένα. Αλλά η ανταμοιβή από τους επισκέπτες μετά είναι τεράστια.

Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο στην ιστορία της τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Γιατί θα το επιλέξατε;

Θα διάλεγα τον Κήπο των Επίγειων Απολαύσεων του Hieronymus Bosch. Όταν συνάντησα για πρώτη φορά αυτό το έργο, έμεινα έκπληκτος που ζωγραφίστηκε στις αρχές του 16ου αιώνα, τόσο μπροστά από την εποχή του. Τόσες λεπτομέρειες και τόσες πολλές ερωτήσεις. Κάθε φορά που το κοιτάς βλέπεις κάτι νέο και εκπληκτικό. Είμαι κοντά σε πολλές εικόνες της Bosch.

Αν μπορούσατε να καλέσετε έναν διάσημο καλλιτέχνη (νεκρό ή ζωντανό) σε δείπνο, ποιος θα ήταν; Πώς θα του προτείνατε να περάσει το βράδυ;

Θα ήθελα πολύ να περάσω χρόνο με τον Σαλβαδόρ Νταλί στο Θέατρο-Μουσείο του στο Φιγκέρες. Ήμουν εκεί πριν από μερικά χρόνια, θα ήταν υπέροχο να επιστρέψω εκεί με τον συγγραφέα του. Περπατάγαμε στις αίθουσες του θεάτρου και ο Νταλί μου έλεγε τα μυστικά τους. Θα ήθελα να τον γνωρίσω καλύτερα, πώς σκεφτόταν και τι ανέπνεε.