Paolo Damiani, ανάσα τέχνη στην οικογένειά μου

Τι σας ώθησε να δημιουργήσετε τέχνη και να γίνετε καλλιτέχνης; (γεγονότα, αισθήσεις, εμπειρίες...)

Το πρώτο μου πάθος ήταν σίγουρα ο κινηματογράφος. Η ζωγραφική ήρθε αργότερα, σε μια κρίσιμη στιγμή της ζωής μου.

Ποιο είναι το καλλιτεχνικό σου υπόβαθρο, οι τεχνικές και τα θέματα με τα οποία έχεις πειραματιστεί μέχρι τώρα;

Αναπνέω τέχνη στην οικογένειά μου. Ο πατέρας μου, ζωγράφος και καλλιτέχνης, συνέβαλε στο πάθος μου που αργότερα μετατράπηκε σε επάγγελμά μου. Η παρουσία του ήταν πάντα σιωπηλή, με συνόδευε στην εικονογραφική μου έρευνα χωρίς ποτέ να παρέμβει στις επιλογές και στη δουλειά μου. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια και σε ένα περιβάλλον όπου η ζωγραφική ήταν η φωτογραφία του τι ήμασταν μαζί της εκείνη τη στιγμή. Μπορώ να είμαι μόνο ζωγράφος σήμερα. Ωρίμασα και μέσα από καμβάδες και ο άνθρωπος που είμαι σήμερα, καλώς ή κακώς, είναι σίγουρα το αποτέλεσμα αυτής της άπειρης καλλιτεχνικής έρευνας. Οποιαδήποτε μορφή τέχνης προφανώς γεμίζει την περιέργειά μου. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.

Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας διαφοροποιούν από άλλους καλλιτέχνες, κάνοντας τη δουλειά σας μοναδική;

Θεωρώ τον εαυτό μου μοναδικό ως άτομο, όπως ο καθένας μας σε αυτόν τον πλανήτη. Ως ζωγράφος δεν μπορώ να αξιολογήσω τον εαυτό μου και πιστεύω ότι είναι πάντα πολύ περίπλοκο να ορίζεις τη μοναδικότητα ενός έργου και ενός ζωγράφου. Βοηθά βεβαίως στη διαμόρφωση του έργου του, της ιστορικής του περιόδου, των Σχολών και των καλλιτεχνών, αλλά το να είναι μοναδικός, για τους οποίους και για τι μπορεί πραγματικά να είναι προνόμιο, ίσως για εκείνες τις πολύ λίγες Ιδιοφυΐες που έχουν κάνει την Τέχνη αριστοτεχνική.

Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας;

Τώρα λατρεύω τα κλασικά. Η διαδρομή μου ήταν διαφορετική στο παρελθόν, πειραματιζόμουν και με τη ζωγραφική με τη χρήση υλικών που ήταν «άλλα» από το χρώμα. Και βρήκα «προσωπικές» ιστορίες μέσα σε ιστορίες μεγαλύτερες από εμάς. Η έρευνα είναι η βάση του πάθους μου, το οποίο έχω την τύχη να το βιώνω ως «τέχνη μου». Και κάπως έτσι ξαναβλέπω σήμερα τους μεγάλους κλασικούς, αυτούς που αγαπώ περισσότερο, ζω και γνωρίζω, πάντα με μια ερμηνεία που προσπαθώ να εκπροσωπώ, ωστόσο, σύμφωνα με τον Paolo Damiani και στις μύτες των ποδιών.

Ποια είναι η καλλιτεχνική σας προσέγγιση; Ποια οράματα, αισθήσεις ή συναισθήματα θέλετε να προκαλέσετε στον θεατή;

Για να ανανεώσετε μια χειρονομία, τη χρήση του χρώματος και τις πινελιές, σε έναν πίνακα με κλασική, αρχαία γεύση. Η συγχρονικότητα που φαίνεται μέσα από αιώνες ιστορίας. Είμαστε τόσο «Τώρα», εξαιτίας αυτού που έχουμε ζήσει, λόγω της σύνδεσής μας με το παρελθόν. Το σημερινό μας είναι το αποτέλεσμα αυτού που ήμασταν. Δεν ισχύει μόνο για μένα.

Ποια είναι η διαδικασία δημιουργίας των έργων σας; Αυθόρμητη ή με μακρά προπαρασκευαστική διαδικασία (τεχνική, εμπνευσμένη από κλασικά έργα τέχνης ή άλλη);

Δεν έχω κανόνες. Η δουλειά μου μπορεί να είναι γρήγορη ή να ακολουθεί μια πολύ μακρά προπαρασκευαστική διαδικασία. Είναι στον καμβά που η διαδικασία ζωγραφικής αναπτύσσεται με τους απρόβλεπτους χρόνους: επαναλαμβανόμενες δοκιμές, σβησίματα και μετά επικαλύψεις χρωμάτων, επανεπισκέψεις. Μέχρι να δω, και να νιώσω, ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό που έψαχνα.

Χρησιμοποιείτε κάποια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας; αν ναι, μπορείς να το εξηγήσεις;

Απλά ζωγραφική.

Υπάρχουν καινοτόμες πτυχές στη δουλειά σας; Μπορείτε να μας πείτε ποια είναι αυτά;

Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό. Θα αποκαλούσα τον εαυτό μου «μοναδικό» και δεν νομίζω ότι είναι εφικτό. Ελπίζω όμως να είμαι καλός και ποιος ξέρει, ίσως για όσους με μαζεύουν, καινοτόμος. Το θέμα είναι να καταλάβουμε τι είναι καινοτόμο σήμερα.

Έχετε κάποιο σχήμα ή μέσο με το οποίο αισθάνεστε πιο άνετα; Εάν ναι, γιατί;

Αυτή τη στιγμή σίγουρα ζωγραφίζω, αλλά όπως είπα και πριν, θα ήθελα να πειραματιστώ και με άλλες τεχνικές, συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας.

Πού παράγετε το έργο σας; Στο σπίτι, σε ένα κοινό εργαστήριο ή στο εργαστήριό σας; Και σε αυτόν τον χώρο πώς οργανώνεις τη δημιουργική σου δουλειά;

Το εργαστήριό μου βρίσκεται στο σπίτι μου. Όντας νωρίς, η εργάσιμη μέρα ξεκινά πολύ νωρίς. Γενικά το πρωί είναι το αγαπημένο μου μέρος της ημέρας για δουλειά.

Η δουλειά σας σας οδηγεί στο ταξίδι για να γνωρίσετε νέους συλλέκτες, σε εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι σας φέρνει;

Εν μέρει. Ταξιδεύω και συναντιέμαι όταν μπορώ. Το κομμάτι της οργάνωσης και των σχέσεων, ωστόσο, αφήνεται στον γκαλερίστα μου.

Πώς φαντάζεστε την εξέλιξη της δουλειάς και της καριέρας σας ως καλλιτέχνης στο μέλλον;

Δεν γνωρίζω. Αν ανησυχούσα για το μέλλον μου, δεν θα μπορούσα να κάνω παραγωγή. Εμείς οι καλλιτέχνες δεν αποσυρόμαστε ποτέ.

Ποιο είναι το θέμα, το στυλ ή η τεχνική της τελευταίας σας καλλιτεχνικής παραγωγής;

Ασχολούμαι με τη σχέση κινηματογράφου και ζωγραφικής. Πόσο έχουν επηρεάσει τα έργα τέχνης τους κινηματογραφιστές, τις ταινίες τους, ακόμα και τις ακριβείς σεκάνς.

Μπορείτε να μας πείτε για τη σημαντικότερη εμπειρία σας στην έκθεση;

Αδύνατο. Θα έπρεπε να σας απαριθμήσω κάθε εμπειρία έκθεσης. Κάθε έκθεση, συλλογική, προσωπική, αντιπροσώπευε ένα κομμάτι μου μέσα από τους πίνακές μου. Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι κατά τη διάρκεια των εκθέσεων συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους καλλιτέχνες, και αυτό είναι εκπληκτικό, κάθε φορά.

Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο στην ιστορία της τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Και γιατί ?

Ο Ρέμπραντ και οι αυτοπροσωπογραφίες του: ήταν ένας γενναίος, ελεύθερος άνθρωπος. Με γοητεύουν τα έργα του. Έχουν μια εξαιρετική δύναμη, ικανή να εκπροσωπήσει πέρα από την εποχή του, ακόμη και τον σύγχρονο κόσμο.

Αν μπορούσατε να καλέσετε έναν διάσημο καλλιτέχνη (ζωντανό ή νεκρό) σε δείπνο, ποιος θα ήταν; Πώς θα προτείνατε να περάσουν το βράδυ;

Φράνσις Μπέικον. Θα μιλούσα για τα πάντα μαζί του. Ακόμη και άλλα θέματα εκτός από την τέχνη.....αλλά μετά, θα καταλήξεις να τα συζητάς, φυσικά. Κρίμα που δεν γίνεται.