Τι σας ώθησε να δημιουργήσετε τέχνη και να γίνετε καλλιτέχνης (γεγονότα, συναισθήματα, εμπειρίες...);
Η επιθυμία να πω την ιστορία μου, η ανάγκη να ξορκίσω την απώλεια του πατέρα μου δουλεύοντας με τα υλικά του, κάνοντας μοναδικές με τσιμέντο τις αναμνήσεις που μας έδεσαν. Ο πατέρας μου ήταν οικοδόμος και ήταν αυτός που με έγραψε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Περούτζια. Σε αυτόν χρωστάω πολλά, σε αυτόν χρωστάω τη γυναίκα που είμαι.
Ποιο είναι το καλλιτεχνικό σου υπόβαθρο, οι τεχνικές και τα θέματα με τα οποία έχεις πειραματιστεί μέχρι τώρα;
Χρησιμοποιώ οικοδομικά υλικά: τσιμέντο, άμμο, γυαλί χαλαζιακό κονίαμα, σοβά και ούτω καθεξής. Όλα αυτά προς τιμή και στη μνήμη του πατέρα μου.
Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας διαφοροποιούν από άλλους καλλιτέχνες, κάνοντας τη δουλειά σας μοναδική;
Η ιστορία μου, η ιστορία μου, οι ρίζες μου. Μιλάω για μένα, για τη ζωή μου.
Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας;
Του πατέρα μου και την επιθυμία να καλύψει το κενό της απουσίας του.
Ποια είναι η καλλιτεχνική σας προσέγγιση; Ποια οράματα, αισθήσεις ή συναισθήματα θέλετε να προκαλέσετε στον θεατή;
Θέλω τα θραύσματα των αναμνήσεων μου να γίνουν μέρος τους, να τα οδηγήσω στον κόσμο μου και ταυτόχρονα να αναβιώσω τους πίνακές μου με νέα ενέργεια, την ενέργειά τους.
Ποια είναι η διαδικασία δημιουργίας των έργων σας; Αυθόρμητη ή με μακρά προπαρασκευαστική διαδικασία (τεχνική, έμπνευση από κλασικά έργα τέχνης ή άλλη);
Παρακολούθησα την Ακαδημία Καλών Τεχνών, η τεχνική και η μελέτη προέρχονται από εκεί. Όμως η διαδικασία είναι πάντα αυθόρμητη, η ζωγραφική πηγάζει πάντα από μια ιδέα, ένα συναίσθημα, μια νοσταλγία...
Χρησιμοποιείτε κάποια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας; Εάν ναι, μπορείτε να το εξηγήσετε;
βασικό στοιχείο είναι το τσιμέντο και ο συνεχής πειραματισμός με διαφορετικά οικοδομικά υλικά.
Η δουλειά σας περιλαμβάνει καινοτόμες πτυχές; Μπορείτε να μας πείτε ποιες;
Πιστεύω ότι στον κόσμο της τέχνης έχουν γίνει όλα, ακόμα κι αν συνεχίσουμε να πειραματιζόμαστε και να αναζητούμε νέες γλώσσες έκφρασης. Στη μικρή μου κλίμακα, αναζητώ την απλότητα σε γραμμές και σχήματα με θολά, βρώμικα και μπερδεμένα περιγράμματα. Μιλάω για συναισθήματα, θραύσματα αναμνήσεων... συναισθήματα που αφήνουν μια καλή γεύση αλλά είναι άπιαστα και άρα αόριστα.
Έχετε κάποιο σχήμα ή μέσο με το οποίο αισθάνεστε πιο άνετα; Αν ναι, γιατί;
Δεν έχω κάποιο αγαπημένο σχήμα, οποιοδήποτε μέσο μπορεί να είναι ιδανικό για να δημιουργήσει και να εντυπωσιάσει ένα συναίσθημα.
Πού παράγετε τα έργα σας; Στο σπίτι, σε ένα κοινόχρηστο στούντιο ή στο δικό σας στούντιο; Και σε αυτόν τον χώρο πώς οργανώνεις τη δημιουργική σου δουλειά;
Στο στούντιο μου, μου αρέσει να δουλεύω σε σύγχυση, περιτριγυρισμένη από διαφορετικά υλικά και χρώματα.
Η δουλειά σας σας οδηγεί στο ταξίδι για να γνωρίσετε νέους συλλέκτες, για εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι αποκομίζετε από αυτό;
Ταξιδεύω πολύ και είμαι πολύ περίεργος. Οι εκθέσεις τέχνης και οι εκθέσεις μου δίνουν την ευκαιρία να ανακαλύψω νέους τρόπους έκφρασης και η επαφή με άλλους καλλιτέχνες είναι σίγουρα πολύ σημαντική για την προσωπική ανάπτυξη αλλά και για να προκαλέσω τον εαυτό μου.
Πώς φαντάζεσαι την εξέλιξη της δουλειάς σου και της καριέρας σου ως καλλιτέχνη στο μέλλον;
Η δουλειά μου εξελίσσεται συνεχώς, δεν ξέρω πού ακριβώς θα με βγάλει, αλλά ξέρω ότι θα συνεχίσω να κάνω αυτή τη δουλειά χωρίς δεύτερη σκέψη. Το μέλλον θα είναι, είμαι σίγουρος, μια υπέροχη έκπληξη.
Ποιο είναι το θέμα, το στυλ ή η τεχνική της τελευταίας σας καλλιτεχνικής παραγωγής;
Υπάρχουν τέσσερα κύρια θέματα... πρόσωπα, φύση, γυναίκες και αναμνήσεις.
Τα εναλλάσσω συχνά, μου αρέσει να πηδάω από το ένα θέμα στο άλλο, αντιπροσωπεύει το άτομό μου, τον ανεμοστρόβιλο των συναισθημάτων που ταράζει το μυαλό μου.
Μπορείτε να μας πείτε για τη σημαντικότερη εμπειρία σας στην έκθεση;
Χωρίς αμφιβολία η Μπιενάλε της Φλωρεντίας, όχι γιατί ήταν η πιο σημαντική, αλλά σίγουρα γιατί ήταν η πρώτη μου πραγματική εμπειρία έκθεσης. Κουβαλάω στην καρδιά μου τη μνήμη του κάθε καλλιτέχνη που είχα τη χαρά να γνωρίσω και με τον οποίο αντάλλασσα ιδέες, όνειρα, έργα.
Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο ιστορίας της τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Και γιατί ?
Οι πατατοφάγοι του Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ. Το αχνό φως, τα σκληρά χαρακτηριστικά των καλεσμένων, τα χέρια σαφώς δοκιμασμένα από τη σκληρή δουλειά, η αναπαράσταση μιας σεμνής οικογένειας, μιας ύπαρξης που αποτελείται από θυσίες.
Αν μπορούσατε να καλέσετε έναν διάσημο καλλιτέχνη (νεκρό ή ζωντανό) σε δείπνο, ποιος θα ήταν; Πώς προτείνετε να περάσουν το βράδυ;
Εδώ η επιλογή είναι δύσκολη... Σίγουρα θα προσκαλούσα τον Πικάσο, όχι μόνο από σεβασμό και θαυμασμό για το έργο του, αλλά και για να καταλάβει τον άνθρωπο πίσω από τα έργα του, τον κόσμο του. Διάβασα πολλά για αυτόν και όχι πάντα ευχάριστα. Εδώ είμαι περίεργος να μάθω περισσότερα. Ή ίσως θα προσκαλούσα τον Μοντιλιάνι να γευτεί λίγο από την τρελή αγάπη που τον έδενε με τον σύντροφό του, ή τον Ρόθκο ή τον Πικάσο. Ειλικρινά, με γοητεύουν πολύ οι καλλιτέχνες που είναι παρόντες από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι σήμερα, νιώθω ότι είναι κοντινοί, σύγχρονοι, σύγχρονοι. Προτείνω να περάσουμε το βράδυ μιλώντας ο ένας στον άλλο για τον εαυτό μας, για τα όνειρά μας, σίγουρα παρέα με ένα καλό κόκκινο κρασί. Η βραδιά έκλεισε με ένα παιχνίδι τράπουλας μεταξύ απλών ανθρώπων... γιατί πίσω από κάθε καλλιτέχνη, κρύβεται ένας άνθρωπος με τους φόβους του, τις επιθυμίες του και... τις αναμνήσεις του.
Olimpia Gaia Martinelli
| ArtMajeur Magazine
