Robert Andersen
1985 yılında Kişinev'de doğdum. 1997'de bir ressam olarak yoluma başladım ve günümüzde genellikle olduğu gibi soyutlama ile başladım. 2001'den beri Dali ve Tanga ruhuyla sürrealizmle çalışıyorum. 2003 yılına gelindiğinde, tuval üzerinde halüsinasyonlar, hayaller ve dilekler üretmenin tehlikeli oyunlarını bitirmek istiyordum. Aynı dönemde, fauvistler ve izlenimciler tarzında deneyler yapmaya başladım. Fovizm, kendini ifade etmenin bir yolu olarak bana çok basit geldi, renklerin izlenimci dağılımı teknik ihtiyaçlarımı karşıladı ve benim için en uygun resim tarzı oldu. Şu anda 19. yüzyılın sonlarındaki ilk modern açılımlardan ilham alıyorum ve aynı şekilde kendi eşyalarımı yaratıyorum. Düşüncelerimi tuvale aktarırken, modernizmin ruhunu empresyonizm ruhuna uyumlu bir şekilde bağlamaya çalışıyorum. Eklenebilir ki, benim yaratıcı eğitimim, yani Sanat Akademisi'ndeki çalışmalarım, yaratımımı 19. yüzyılın sonundaki Rus ressamların deneyimlerine dayandırıyor. Başka bir deyişle, izlenimciliğim ve modern, Rus gerçekçiliğinin, özellikle Repin ve Serov'un etkisiyle ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. Bu yüzden bir bakıma oldukça tutucuyum, ancak eski sanattan sadece yöntemleri almaya çalışıyorum, ruhun kendisi ise açıkçası modern dünyayı araştırıyorum.
Resimlerimin iç kısmına gelince, kompozisyonlarda topladığım görüntülerin çoğu zaman tesadüfen geldiğini söyleyebilirim. Şans, sürrealist oyunlar zamanından kalan bir alışkanlıktır. Benim bestelerim belirli, örneğin felsefi bir anlayış taşımamaktadır. Tam tersine, resmimi herhangi bir ideal ve felsefi yönden ayırmaya çalışıyorum, çünkü tarihin gösterdiği gibi, ressamların çoğunun iç dünyalarının güzelliğini ifade etmesini engelledi, şiiri yakalamasını engelledi. Resmimi içsel, ruhsal yönümün ifşası ve kendini tanıma yöntemi olarak görüyorum. Çalışmamın bir sonraki yönü, resim sürecinin kendisinin kendine özgü özelliklerinde yatmaktadır. Özel bir şey yaratmak istiyorum, diğer tüm terbiyeli ressamlar gibi, bu da kişinin dikkatini toplaması gereken bir şey. Güzel sanatlar dünyasının bugünkü durumuna bakarsanız, genel olarak keşfedilecek yeni bir şey yok. Ortaya çıkan tüm yeni şeyler, büyük olasılıkla tavırcılıktır. Ancak bir ressam için her zaman sonsuz ilham kaynakları vardır, örneğin insan, doğa. Çağdaş sanat üzerine düşüncelerde herkesin bildiği bir şeyi anladım. Ana şey, bir ressamın özgün bir şey yaratması gerekmiyor, mesele şu ki bir ressamın resme hayat vermesi gerekiyor. Er ya da geç ressam, bu şeyin onun temel arzusu olduğunu anlar. Resme hayat vermek, resmi kendi hayatını yaşamaya zorlamak, tuvalin yapısı üzerinden elektriği açmak, bir st...
Çağdaş sanat eserlerini Robert Andersen ile keşfedin, en yeni sanat eserlerine göz atın ve çevrimiçi satın alın. Kategoriler: çağdaş moldovalı sanatçılar. Sanatsal alanlar: Tablo. Hesap türü: Sanatçı , 2006 üyelik (Menşei ülke Moldova). Robert Andersen'nin ArtMajeur'daki son çalışmalarını satın al: Robert Andersen: çağdaş sanatçı tarafından çarpıcı eserler keşfedin. , Eserleri göz atın özgün eserler ya da lüks gösterim satın.
Sanatçının değerlendirmesi, Biyografi, Sanatçının stüdyo:
Sunshine days • 34 sanat
Hepsini görEvening • 30 sanat
Hepsini görSatılan Sanat Eserleri • 29 sanat
Tanıma
Biyografi
1985 yılında Kişinev'de doğdum. 1997'de bir ressam olarak yoluma başladım ve günümüzde genellikle olduğu gibi soyutlama ile başladım. 2001'den beri Dali ve Tanga ruhuyla sürrealizmle çalışıyorum. 2003 yılına gelindiğinde, tuval üzerinde halüsinasyonlar, hayaller ve dilekler üretmenin tehlikeli oyunlarını bitirmek istiyordum. Aynı dönemde, fauvistler ve izlenimciler tarzında deneyler yapmaya başladım. Fovizm, kendini ifade etmenin bir yolu olarak bana çok basit geldi, renklerin izlenimci dağılımı teknik ihtiyaçlarımı karşıladı ve benim için en uygun resim tarzı oldu. Şu anda 19. yüzyılın sonlarındaki ilk modern açılımlardan ilham alıyorum ve aynı şekilde kendi eşyalarımı yaratıyorum. Düşüncelerimi tuvale aktarırken, modernizmin ruhunu empresyonizm ruhuna uyumlu bir şekilde bağlamaya çalışıyorum. Eklenebilir ki, benim yaratıcı eğitimim, yani Sanat Akademisi'ndeki çalışmalarım, yaratımımı 19. yüzyılın sonundaki Rus ressamların deneyimlerine dayandırıyor. Başka bir deyişle, izlenimciliğim ve modern, Rus gerçekçiliğinin, özellikle Repin ve Serov'un etkisiyle ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. Bu yüzden bir bakıma oldukça tutucuyum, ancak eski sanattan sadece yöntemleri almaya çalışıyorum, ruhun kendisi ise açıkçası modern dünyayı araştırıyorum.
Resimlerimin iç kısmına gelince, kompozisyonlarda topladığım görüntülerin çoğu zaman tesadüfen geldiğini söyleyebilirim. Şans, sürrealist oyunlar zamanından kalan bir alışkanlıktır. Benim bestelerim belirli, örneğin felsefi bir anlayış taşımamaktadır. Tam tersine, resmimi herhangi bir ideal ve felsefi yönden ayırmaya çalışıyorum, çünkü tarihin gösterdiği gibi, ressamların çoğunun iç dünyalarının güzelliğini ifade etmesini engelledi, şiiri yakalamasını engelledi. Resmimi içsel, ruhsal yönümün ifşası ve kendini tanıma yöntemi olarak görüyorum. Çalışmamın bir sonraki yönü, resim sürecinin kendisinin kendine özgü özelliklerinde yatmaktadır. Özel bir şey yaratmak istiyorum, diğer tüm terbiyeli ressamlar gibi, bu da kişinin dikkatini toplaması gereken bir şey. Güzel sanatlar dünyasının bugünkü durumuna bakarsanız, genel olarak keşfedilecek yeni bir şey yok. Ortaya çıkan tüm yeni şeyler, büyük olasılıkla tavırcılıktır. Ancak bir ressam için her zaman sonsuz ilham kaynakları vardır, örneğin insan, doğa. Çağdaş sanat üzerine düşüncelerde herkesin bildiği bir şeyi anladım. Ana şey, bir ressamın özgün bir şey yaratması gerekmiyor, mesele şu ki bir ressamın resme hayat vermesi gerekiyor. Er ya da geç ressam, bu şeyin onun temel arzusu olduğunu anlar. Resme hayat vermek, resmi kendi hayatını yaşamaya zorlamak, tuvalin yapısı üzerinden elektriği açmak, bir st...
-
Milliyet:
MOLDOVA
- Doğum tarihi : 1985
- Sanatsal alanlar:
- Gruplar: Çağdaş Moldovalı Sanatçılar
Devam eden ve Gelecek sanat etkinlikleri
etkiler
Eğitim
Sertifikalı Sanatçı değeri
Başarılar
ArtMajeur kullanıcısının aktiviteleri
Son Haberler
Çağdaş sanatçı Robert Andersen en son haberler
Andersen
I was born in 1985, in Chisinau. In 1997 I began my way as a painter and I began with abstractionism, as it usually happens nowadays. Since 2001 I have been working with surrealism, in the spirit of Dali and Tanga. By the year 2003 I had wanted to finish the dangerous games of reproducing hallucinations, dreams and wishes on the canvas. In the same period I begin to experiment in the manner of fauvists and impressionists. Fauvism as a way of self-expression turned out to be too simple for me, while the impressionistic apportionment of colors satisfied my technical needs and became the most appropriate manner of painting for me. At the moment I get inspired by the first modern openings of the end of the 19th century and I create my own things in the same manner. While expressing my thoughts on the canvas, I try to connect harmonically the spirit of modernism with that of impressionism. It may be added that my creative education, I mean my studies at the Academy of Art, leans my creation on the experience of the Russian painters of the end of the 19th century. In other words, my impressionism and modern are inseparably linked with the influence of the Russian realism, in particular, Repin and Serov. That is why in a certain way I am quite conservative, however I try to get only the methods from the old art, while the spirit itself, it is clear, I search in the modern world.
As for the inner side of my paintings, I can say that the images that I gather in compositions come in most cases accidentally. The fortuity is a residuary habit from the time of the surrealistic games. My compositions do not carry a definite, for example, philosophic conception. On the contrary I try to isolate my painting of any ideal and philosophical side, inasmuch as the history shows, it hindered the majority of the painters from expressing the beauty itself of their inner world, it hindered from catching the poetry. I consider my painting as a discloser of my internal, spiritual side and as a method of self-knowledge. The next aspect of my work lies in the specific peculiarities of the painting process itself. Like any other decorous painter I want to create something special, this is something one needs to focus his attention on. If you look at the today’s situation in the world of fine arts, on the whole there is nothing new to discover. All the new things that appear are most likely to be mannerism. But for a painter there are always the eternal sources of inspiration, for example, the man, nature. In reflections about the contemporary art I understood one thing that is already known to everyone. The main thing is that a painter does not have to create something original, the thing is that a painter has to breathe life into the painting. Sooner or later the painter realizes that this very thing is his basic desire. To breathe life into the image, to coerce the painting to live its own life, to turn on electricity through the structure of the canvas, to inject a stream of energy into the canvas… Well, at least this compels me to create something.
…Мне как-то подумалось однажды, что своим творчеством я хочу создать своего рода некую альтернативу окружающего мира
Родился в 1985 году, в Кишинёве. В 1997 начал свой путь как художник и начал с абстракционизма, как это обычно бывает в наше время. С 2001 работаю с сюрреализмом, в духе Дали и Танги. К 2003 году я решил завершить опасные игры с передачей на холст галлюцинаций, снов и желаний и отказался от подсознательной живописи. В это же время я начинаю экспериментировать в духе фовистов и импрессионистов. Фовизм как метод самовыражения оказался для меня слишком уж простым, а импрессионистическая раскладка цветов удовлетворила мои технические потребности и стала для меня наиболее подходящей живописной манерой. На данный момент я вдохновляюсь первыми модерновыми открытиями конца 19 века и создаю свои вещи в таком же духе. Выражая свои мысли на холст, я стараюсь органично связать дух модерна с импрессионизмом. К этому ещё можно добавить, что моё творческое воспитание, я имею в виду обучение в Академии Искусств, опирает мою живопись на опыт русских художников конца 19 века. Иначе говоря, мои импрессионизм и модерн неразрывно связаны с влиянием русского реализма, в частности, Репина и Серова. Поэтому в какой-то степени я вполне консервативен, однако от старого искусства я стараюсь брать только приёмы, а сам дух разумеется, ищу в современном мире. Что касается внутренней стороны моих картин, то скажу, что образы, которые я собираю в композиции, приходят в большинстве своём случайно. Случайность это привычка оставшаяся у меня со времён сюрреалистических игр. Мои композиции не несут определенной, к примеру, философской концепции. Наоборот я стараюсь отгородить свою живопись от всякой идейной и философской стороны, поскольку как показывает история, большинству художников это мешало выражать саму красивость их внутреннего мира, мешало уловить поэзию. Я рассматриваю своё творчество как вскрытие своей внутренней, духовной стороны и как метод самопознания.
Следующий аспект моей работы состоит в определённых особенностях самого процесса живописи. Как и любой приличный художник, я хочу создать что-то особое, на что стоит обратить внимание. Если посмотреть на сегодняшнюю обстановку в мире изобразительного искусства, то в общем-то ничего нового уже не откроешь. Всё новое, что появляется это скорее маньеризм. Но для художника всегда остаются вечные источники вдохновения, к примеру, такие как человек, природа. В размышлениях о современном искусстве я понял одну уже всем известную вещь. Главным является не то, что художник должен создать что-то оригинальное, а то, что художник должен вдохнуть в картину жизнь. Рано или поздно художник сознаёт, что именно это и является основным его желанием. Оживить изображение, заставить картину жить своей жизнью, пустить электрический ток по структуре холста, впрыснуть в полотно поток энергии.… Пожалуй, хотя бы это и заставляет меня что-то создавать. …Мне как-то подумалось однажды, что своим творчеством я хочу создать своего рода некую альтернативу окружающего мира. И это скорее не оттого, что я не удовлетворён реальностью, а к тому, что я хочу переделать объективную реальность по-своему, прибавить к ней свои краски, свою эстетику.
Yorumlar ve yorumlar




