aqua13 (2005) Schilderij door Adriana Ureche

Ik ben geboren op 6 maart 1958 in Roemenië. Ik was nog heel klein toen ik begon met tekenen.
Mijn moeder gaf meer uit aan papier en kleuren dan aan snoep. We waren met vier zussen, allemaal begaafd in de kunst.
Op 12-jarige leeftijd studeerde ik aan de Hoge School voor Beeldende Kunsten in Cluj-Napoca, samen met mijn oudere zus Lidia.
Ik heb mijn universitaire studie gevolgd aan het Instituut voor Beeldende Kunsten in Cluj-Napoca. Daarna heb ik veel gewerkt en mezelf verdeeld tussen mijn familie en de kunst.


"Ze leeft nog :) Toen ik een jaar en een paar maanden oud was, heb ik haar bijna vermoord. Waarschijnlijk huilde ze en ik wilde haar laten zwijgen. Het was een geluk dat onze moeder werd gezien voordat er een tragedie plaatsvond. Ik plaatste mezelf op zijn gezicht, klaar om hem te verstikken. Maar wat wist ik na een jaar en een paar maanden?
Sinds ze op twaalfjarige leeftijd werd toegelaten tot de middelbare school voor beeldende kunst in Cluj-Napoca, heeft ze nooit zonder potloden en penselen gezeten. Het is moeilijk om haar voor te stellen zonder haar accessoires. Collega's van ons herinneren zich Adriana altijd als een zeer gepassioneerd en hardwerkend meisje, onvermoeibaar, boordevol energie en een goed humeur. Ze was een voorbeeld geworden om te volgen.
We hadden bewonderenswaardige leraren. Maar in 1974 arriveerde er een nieuwe professor, Ioan Sbârciu. Hij veranderde iets als bij toverslag. Hij was een knappe, imposante verschijning en werd de meest populaire leraar. Hij vroeg ons om van de ene op de andere week 500 schetsen te maken. Je moest zweten. Maar het heeft ons goed gedaan! Hij praatte niet veel en hoefde ons niets uit te leggen. Zijn methode was om ons alles te laten observeren, alles, zelfs wat niet interessant leek. Bovendien wilde hij ons duidelijk maken dat tekenen en schilderen disciplines zijn die net zo serieus zijn als wiskunde, vooral voor degenen die hun studie in de kunst willen voortzetten.
Tijdens het toelatingsexamen tot het Instituut voor Beeldende Kunsten "Ion Andréescu" vanuit Cluj-Napoca bevonden we ons in het grote stadspark waar het pand van de afdeling Schilderkunst was gevestigd. Het was destijds algemeen bekend dat het erg moeilijk was om in Roemenië een student beeldende kunst te worden. Er waren altijd mensen die de voorkeur hadden en die verder moesten, en die vervolgens geluk hadden.
Adriana liep trots en zelfverzekerd door het gangpad en zei: ‘’ Wees gerust, de eerste plaats is voor mij dit jaar (1978). Ik ben de dochter van de decaan van het instituut. Natuurlijk maakte ze een grapje, maar velen namen het serieus en hielden de vraag tijdens de vier jaar studie in hun gedachten. Ze werd gewaardeerd omdat ze zowel in de werkplaats als in de theorielessen goed presteerde.
Ze studeerde af als hoofd promotie en koos voor een baan als docent beeldende kunst in Zalau, een stad vlak bij Cluj-Napoca. Later verliet ze het onderwijs om zich volledig te wijden aan de opvoeding en opvoeding van haar dochter Karin, maar ook om tijd te winnen...

• Nationaliteit: ROEMENIË
• Geboortedatum : 1958
• Artistieke domeinen:
• Groepen: Roemeense Hedendaagse Kunstenaars