Le linge qui sèche (2010) Malarstwo autorstwa Yves Le Brun

Pewnego dnia podczas żeglowania moja żona zdaje sobie sprawę, że to, co piszę na papierze, nie jest takie złe. Jakiś czas później podarowała mi pudełko akwareli, które powoli odmienią moje życie.

To było 40 lat temu.

Rysowanie, malowanie polega na przekazywaniu chwili swojego życia, zaznaczaniu czasu. Praca odzwierciedla duszę nielakierowaną, pozbawioną kłamstw, przekracza czas bez starzenia się, jest świadectwem, które się nie starzeje.

Miałam to szczęście, że wiodłam szczęśliwe, bezproblemowe życie, co odnajdujemy w pewnej świeżości, kiedy maluję.

Tekst napisany przez przyjaciela:

Yves Le Brun maluje.

Przez długi czas.

Przed malowaniem chyba śniło mu się o malowaniu, ale nie pomyślał, nie chciał, albo nie odważył się wziąć do ręki ołówka lub pędzla, tak jak pisarz marzy o pisaniu, ale trzyma pióro nad papierem.

Ale pewnego dnia przekroczył próg stworzenia, zwierzając się białemu płótnu, w roztargnieniu, nieśmiało, z tego, co oferowało mu jego spojrzenie. Zaczął rysować świat, swój świat. Wreszcie świat takim, jakim go widzi, bez okłamywania go, bez zdradzania go, będąc mu wiernym: wiernością jego percepcji, wrażeń, wrażeń.

Jego świat składa się z wilgotnych krain, rozmytego nieba, dyskretnych świateł, trzaskających piasków podczas odpływu, drżących perspektyw, drzew zmęczonych nordyckim wiatrem, rozciągniętych półwyspów w zachodzącym słońcu, łodzi ociężałych w morzu skradzione świty.

Wstaje wcześnie, aby uchwycić, na plażach wciąż pozbawionych śladów, pierwsze światła i koniec nocy, falowanie łodzi, sztywność molo, niepewność zgubionej ścieżki w trawie lub reszcie zmęczonego ciała.

Yves Le Brun z delikatnością i pasją ofiarowuje nam swoje chwile szczęścia, w tajemnicy mając nadzieję, że podzieli się nimi z nami. Prowadzi nas ze zwinnym, pięknym wyrazem twarzy i pędzlem w swoje madreporyczne wędrówki. Podobnie jak poeta, podnosi dla nas jedną po drugiej zasłony świtu. Czasem, patrząc na jego obrazy, słyszę szum morza, krzywiznę gałęzi, ciszę zaułka.

Malarstwo – pisała Almada Negreiros – to rozmowa ze sobą, nawet jeśli ktoś Cię słyszy.

Yves Le Brun mówi cicho, przynajmniej na tyle, żebyśmy go usłyszeli.

FTL#34;

• Obywatelstwo: FRANCJA
• Data urodzenia : 1945
• Domeny artystyczne:
• Grupy: Współcześni Artyści Francuscy