No.2: The Crux dissimulata or the stupefaction of numbers (1977) Tekening door Wilf Tilley

Wilf Tilley (prof. Michael Miller) werd geboren in Noord-Engeland en begon zijn acteurscarrière op 16-jarige leeftijd bij het National Youth Theater in The Old Vic. in een productie van Antony and Cleopatra, waarin Helen Mirren Cleopatra speelde en hij een speer droeg. "Wilf Tilley" (een combinatie van ouderlijke namen) werd gedeeltelijk geadopteerd voor een eerste solotentoonstelling in de AIR Gallery in Londen, toen hij 27 was. Hij studeerde Engelse en Europese literatuur met Italiaans voordat hij een postdoctorale opleiding volgde aan het Royal College of Art, en was medeorganisator van fondsenwervende tentoonstellingen voor de Campaign for Nuclear Disarmament en de anti-apartheidsbeweging, waarvan de laatste aan de Royal Academy of Arts in Londen. Zijn interesse in de neuroanatomische tekeningen van Leonardo da Vinci leidde, via de Open Universiteit, tot onderzoek naar neuronale modellering aan de afdeling Fysiologie, Anatomie en Genetica van de Universiteit van Oxford. Hij was Fellow van St. Catherine's College in Oxford en na een tweejarig fellowship aan het International Center for Medical Research was Kobe medeoprichter en vervolgens senior adviseur bij het RIKEN Brain Science Institute. Tijdens zijn tijd bij dit instituut ontwierp en superviseerde hij de installatie van een exploratorium voor hersenonderzoek: "BrainBox". Wilf heeft acht solotentoonstellingen gehad, deelgenomen aan internationale groepstentoonstellingen en in 2003 een eerste retrospectief in Japan gehouden, "The Neuro-mytheologian And Other Works". Een tweede retrospectief vond plaats in de Frederick Harris Gallery in Tokio in 2017. Een recent portret, "Manami-san (2023)", werd geselecteerd voor de New Light Art Prize Exhibition in het Verenigd Koninkrijk en toerde door vijf galerieën in het land (2023-2024). Als co-auteur van verschillende neurologische casestudies hield Wilf in 2017 een lezing in Japan over mentale tijd als neurowetenschappelijk fenomeen. Hij gebruikte daarbij de technieken van de klassieke retoriek – zoals beschreven in Ad Herrenium – om het episodisch geheugen te verhelderen. Hij werkt momenteel aan een panelserie, A story in silico, over persoonlijke herinneringen, nostalgie en fabulatie, en publiceerde onlangs twee korte verhalen over de kunstwereld in de Ekphrastic Review (2022 en 2023).

• Nationaliteit: JAPAN
• Geboortedatum : onbekende datum
• Artistieke domeinen:
• Groepen: Hedendaagse Japanse Artiesten