Wywiad | Yağmur Turan: Psychologia ma głęboki wpływ na moją sztukę

Co zainspirowało Cię do tworzenia sztuki i zostania artystą? (wydarzenia, uczucia, doświadczenia...)

Psychologia jest dziedziną, która ma głęboki wpływ na moją praktykę artystyczną. Tworzę serie tematyczne bazujące na psychologicznym oddziaływaniu kolorów i słów. W swoich pracach celowo stosuję słowa i frazy motywujące, starając się wywołać u odbiorcy pozytywne emocje.

Jakie jest Twoje artystyczne wykształcenie, jakie techniki i tematy do tej pory eksperymentowałeś?

Ukończyłem Wydział Malarstwa na Uniwersytecie Mugla Sitkı Koçman. W 2016 roku ukończyłam studia wyższe, uzyskując tytuł magistra i broniąc pracę dyplomową na Wydziale Sztuki i Projektowania Uniwersytetu Yaşar. Przez całą moją karierę eksperymentowałem z różnymi technikami. Najczęściej stosuję metodę tworzenia wielowarstwowych kompozycji z kolaży wykonanych z gazet lub magazynów, które następnie wzbogacam o motywujące słowa lub frazy. Nadałem tej kolekcji prac tytuł „Ulotne”.

Jakie 3 aspekty wyróżniają Cię na tle innych artystów i sprawiają, że Twoja praca jest wyjątkowa?

1. Głębia konceptualna: Moja praca jest silnie inspirowana psychologią. Staram się nawiązać kontakt z wewnętrznym światem widza poprzez eksplorację emocjonalnego wpływu kolorów i słów. Każda seria ma na celu podnoszenie świadomości i inspirowanie pozytywnych uczuć.

2. Charakterystyczna technika: Często stosuję technikę kolażu warstwowego, łącząc wycinki z gazet i czasopism. Te ulotne materiały symbolizują przemijalność codziennego życia, podczas gdy motywujące słowa, które umieszczam na ich szczycie, tworzą poczucie trwałości i nadziei.

 3. Zaangażowanie emocjonalne: Moja sztuka nie jest tylko wizualna, ale i emocjonalna. Staram się tworzyć dzieła, które poruszają odbiorcę na poziomie osobistym, dzieła, które inspirują, podnoszą na duchu i oferują chwilę refleksji lub odnowy.

Skąd czerpiesz inspirację?

Większość moich inspiracji pochodzi z psychologii człowieka. Mieszkając w Turcji, uważam, że być może ze względu na nasze dziedzictwo kulturowe, a nawet genetyczne, jesteśmy społeczeństwem głęboko przyzwyczajonym do negatywności i trudności emocjonalnych. Ciągle potrzebujemy ruchu, budujących wiadomości i budujących słów. Jako współczesny artysta chcę dać impuls ludziom dotkniętym sytuacją w kraju.

 Ponieważ sztuka jest językiem uniwersalnym, w swoich pracach tekstowych świadomie używam języka angielskiego. Odkryłem, że ludzki mózg reaguje na słowa negatywne, niezależnie od języka. Na przykład, choć zdanie „nigdy się nie poddawaj” brzmi motywująco, mózg interpretuje słowo „nigdy” jako polecenie negatywne, które prawdopodobnie wywoła reakcję stresową lub pobudzi nas do ciągłej walki. Dlatego w swojej pracy starannie dobieram pozytywne słowa i afirmacje. Stało się to dla mnie osobistą misją: wspierać innych poprzez przemyślany i psychologicznie świadomy język wizualny.

Jakie jest Twoje podejście artystyczne? Jakie wizje, wrażenia i uczucia chcesz wywołać u widza?

Chcę, aby czytelnik, odkrywając moje prace, poczuł uśmiech i wdzięczność, jakby odkrył coś naprawdę znaczącego. Moim celem jest, aby powiedział sobie: „To jest to!” i umieścił swoją pracę w widocznym miejscu we wnętrzu, gdzie będzie często widziana. Seria „Éphémères”, która moim zdaniem stanowi pomost między kolekcjonerami, którzy kupują w celu inwestycji, a tymi, którzy kupują w celu dekoracji, powinna stworzyć głęboką i emocjonalną więź z odbiorcą.

Czy stosujesz jakąś szczególną technikę pracy? Jeśli tak, czy możesz to wyjaśnić?

W moich ostatnich pracach skupiłem się na malarstwie olejnym bezpośrednio na płótnie. Jednakże moją najbardziej charakterystyczną techniką, tą, która moim zdaniem definiuje moją praktykę artystyczną, jest tworzenie kolaży przy użyciu mokrych magazynów i białego gesso na płótnie. Stosuję tę technikę do tworzenia warstw, zaczynając od pierwszej warstwy, na której rysuję linie, a następnie dodaję kolejne warstwy sklejonych czasopism. W drugiej warstwie farba pełni rolę bazy, w trzeciej zaś sama farba zaczyna kształtować kompozycję. Kontynuuję dodawanie warstw, aż praca wydaje się ukończona. Dzięki takiemu wielowarstwowemu podejściu mogę tworzyć głębię i fakturę, odzwierciedlające ewolucję mojej wizji artystycznej.

Czy w Twojej pracy są jakieś innowacyjne aspekty? Czy możesz nam o nich opowiedzieć?

Tak, uważam, że moja praca ma kilka innowacyjnych aspektów. Jedną z najbardziej godnych uwagi jest wykorzystanie przeze mnie techniki warstwowej, polegającej na łączeniu farby z materiałami kolażowymi, takimi jak mokre magazyny i białe gesso, w celu stworzenia teksturowanej i ewoluującej kompozycji. To podejście jest wyjątkowe, ponieważ łączy w sobie tradycyjne malarstwo i nowoczesny kolaż, co pozwala mi badać wzajemne przenikanie się różnych mediów. Kolejnym innowacyjnym aspektem jest używanie przeze mnie słów i zwrotów motywujących. Wykorzystuję je w swoich pracach nie tylko jako elementy dekoracyjne, ale także jako psychologiczne bodźce, mające na celu wywołanie u widza określonych emocji i myśli. To połączenie sztuki wizualnej i zamysłu psychologicznego tworzy głębszą, bardziej osobistą więź z odbiorcą.

Czy jest jakiś format lub medium, w którym czujesz się najswobodniej? Jeśli tak, to dlaczego?

Pracuję głównie farbami olejnymi i akrylowymi na płótnie. Mój stosunek do materiałów, zwłaszcza w procesie łączenia ich z czasopismami, odgrywa ważną rolę w moim procesie twórczym. Kiedy kolor artykułu w czasopiśmie pokrywa się z obszarem, który chcę namalować, często prowadzi mnie to do intuicyjnego wniosku. Ta spontaniczna interakcja między materiałami pozwala na organiczny rozwój dzieła, dzięki czemu proces twórczy staje się szybszy i płynniejszy.

Gdzie tworzysz swoje dzieła? W domu, we wspólnej pracowni czy we własnej pracowni? A jak w tej przestrzeni organizujesz swoją twórczą pracę?

Swoje prace tworzę w moim osobistym studiu, znajdującym się w Izmirze. Przestrzeń ta jest niezwykle istotna dla mojego procesu twórczego, gdyż zapewnia mi samotność i swobodę, pozwalającą skupić się na mojej pracy. Organizuję warsztaty w taki sposób, aby ułatwić przejście pomiędzy poszczególnymi etapami procesu twórczego. Przestrzeń podzielona jest na strefę rysowania, malowania i przechowywania, co pozwala mi pracować efektywnie i zachować stałe tempo. Materiały, takie jak farby, czasopisma i płótna, przechowuję w sposób uporządkowany i łatwo dostępny, dzięki czemu mogę łatwo przechodzić z jednej fazy do następnej.

Czy Twoja praca wymaga od Ciebie podróżowania, aby spotykać się z nowymi kolekcjonerami na targach lub wystawach? Jeśli tak, co ci to daje?

Tak, moja praca czasami zmusza mnie do podróżowania, aby spotykać się z nowymi kolekcjonerami, uczestniczyć w targach i wystawach. Te doświadczenia są dla mnie cenne, ponieważ pozwalają mi nawiązać kontakt z szerszą publicznością, lepiej zrozumieć różne rynki sztuki i zbudować wzbogacające relacje z kolekcjonerami i innymi artystami. Udział w wystawach i targach daje mi również okazję do obserwowania, jaki oddźwięk moja praca wywołuje wśród ludzi z różnych środowisk, co wzbogaca mój proces twórczy i pomaga mi rozwijać się jako artyście. Te interakcje często otwierają nowe możliwości i prowadzą do współpracy, przez co podróżowanie staje się istotnym aspektem mojej artystycznej podróży.

Jak wyobrażasz sobie rozwój swojej twórczości i swojej kariery artystycznej w przyszłości?

Widzę, że moja praca i kariera rozwijają się w sposób, który pozwala mi na ciągłe eksperymentowanie z nowymi technikami, materiałami i koncepcjami. Jako artysta chcę poszerzać granice mojej dotychczasowej praktyki i włączać więcej różnorodnych wpływów sztuki współczesnej i klasycznej. W przyszłości mam nadzieję uczestniczyć w większej liczbie wystaw i projektów międzynarodowych, co pozwoli mi zaprezentować moją twórczość szerszej publiczności. Mam nadzieję, że uda mi się nawiązać bliższe relacje z kolekcjonerami i miłośnikami sztuki i że ostatecznie moja praca będzie inspirować i motywować innych, przyczyniając się tym samym do pozytywnych zmian. Wyobrażam sobie, że moja kariera będzie się dalej rozwijać i ewoluować, jako część szerszego dialogu artystycznego.

Jaki jest temat, styl i technika Twojej najnowszej produkcji artystycznej?

Styl moich najnowszych prac nadal opiera się na użyciu słów, ale z bardziej realistycznym podejściem. Moje szkice powstają poprzez fotografowanie porzuconych i pogniecionych wersji poprzednich szkiców, uchwytując ich surowe i chaotyczne formy. Fotografie te stanowią podstawę moich nowych szkiców, które następnie maluję na płótnie, stosując realistyczną technikę. Aby tchnąć życie w te szkice, wykorzystuję głównie farby olejne na płótnie, łączę tekst i realistyczne obrazy, aby zbadać związek między nimi.

Czy możesz opowiedzieć nam o swoim najważniejszym doświadczeniu wystawienniczym?

Jedną z moich najbardziej pamiętnych wystaw była moja wystawa indywidualna w Stambule. Wzięło w nim udział wielu moich przyjaciół artystów, kolekcjonerów, przedstawicieli gazet i magazynów. Udało mi się nawet przeprowadzić z nimi wywiad i pamiętam, że byłem tak podekscytowany, że głos mi się trząsł. Miałem problem z wymówieniem swojego imienia z powodu intensywnych emocji. Oprócz emocji i radości związanych z moją wystawą indywidualną, wzięłam także udział w GTZ Art Days w Turcji, gdzie wybrano dwie moje prace. Bycie częścią tak prestiżowego i elitarnego jury było niesamowicie wzbogacającym doświadczeniem. Niedawno, w 2022 roku, zorganizowałam w Izmirze moją czwartą indywidualną wystawę zatytułowaną Efemera Alıntılar. Znów poczułem to samo podekscytowanie, a moje ręce trzęsły się, gdy przygotowywałem się do wydarzenia.

Gdybyś mógł stworzyć jedno słynne dzieło sztuki, które byś wybrał? A dlaczego?

Gdybym miał stworzyć słynne dzieło w historii sztuki, wybrałbym „To nie jest fajka” René Magritte’a. To ikoniczne dzieło podważa relację między obiektem a jego przedstawieniem, skłaniając nas do zastanowienia się nad tym, co tak naprawdę widzimy i co jest rzeczywiste. To, co mnie fascynuje w tym malarstwie, to sposób, w jaki bawi się ono pojęciami percepcji i rzeczywistości. Jest to temat, który głęboko rezonuje w mojej twórczości. To nie jest zwykła rura; Przedstawia rurę, co skłania nas do zastanowienia się nad tym, w jaki sposób język, obrazy i symbole kształtują nasze pojmowanie świata. Podziwiam pomysłowość Magritte'a w wyrażaniu tej idei za pomocą ironii i surrealizmu. Chciałbym stworzyć dzieło, które zachęci widza do spojrzenia poza to, co oczywiste, i do ponownego przemyślenia sposobu, w jaki interpretujemy to, co jest nam prezentowane.

Gdybyś mógł zaprosić na kolację dowolnego znanego artystę (żywego lub nieżyjącego), kogo byś wybrał? Jak byś mu zaproponował spędzić wieczór?

Gdybym mógł zaprosić na kolację jakiegokolwiek znanego artystę, z pewnością byłby to Andy Warhol. Chciałbym omówić jego proces twórczy, od metod produkcji po podejście do marketingu sztuki, a także elementy, które skłoniły go do wyboru pop-artu jako środka wyrazu. Umiejętność Warhola do przekształcania codziennych przedmiotów w dzieła sztuki i jego rewolucyjny wpływ na świat sztuki to tematy, które bardzo mnie intrygują. Wieczór niewątpliwie będzie pełen ożywionych rozmów, a wyobrażam sobie, że wystrój zostanie wzbogacony o kolorowe i dynamiczne elementy odzwierciedlające energię i śmiałość, którymi Warhol przepełniał swoje dzieła.