TAXI DANS LA NEIGE (2018) Obraz Raymonda Agostiniego
Koce polarowe i Netflix
Wielkimi krokami zbliża się zima, a ja poczułam, że nie mogę przeoczyć tej okazji, celebrując ją wygodną piżamą, kołdrą, gorącymi napojami, zupami, Netflixem, polarowymi kocami i futrzanym towarzyszem na kolanach. Jak jednak z perspektywy historyczno-artystycznej upamiętnić ten szczególny czas w roku, który akurat zbiega się z Bożym Narodzeniem? Zdecydowałem się odłożyć tworzenie listy 10 najlepszych obrazów śnieżnych do ewentualnie 2024 roku, gdyż na razie chciałbym zgłębić temat, analizując go w konkretnym kontekście figuratywnym: sztuki flamandzkiej i Złotego Wieku, znanego z łyżwiarze ożywiający dziewicze, ale chłodne krajobrazy. Ta narracja będzie miała następującą strukturę: zacznę od wyjaśnienia, co oznacza sztuka flamandzkia, przedstawię mistrzów okresu śnieżnego, przejdę do Złotego Wieku i przedstawię innych wielkich artystów żyjących w niższych temperaturach. Jesteś gotowy? Zapraszam Cię do założenia najcieplejszego koca, najwygodniejszej piżamy na świecie, napicia się parującej ziołowej herbaty i usadowienia się na wygodnej kanapie, aby zanurzyć się w „fikcji” narracji!
LYON, SAINT-PAUL SOUS LA NEIGE (2006)Malarstwo Sanniera Alaina
Sztuka flamandzka
Po raz kolejny moją intencją jest przekazanie bez wyjaśniania, napełnienie Was wiedzą bez czynienia tego oczywistym, poprzez zilustrowanie kilku, ale kluczowych kluczowych koncepcji, które pomogą Wam umieścić podstawy sztuki flamandzkiej we właściwym chronologicznym i zrozumiałym kontekście, jak to zrobię także dla Złotego Wieku. Lokalizacja: Termin „sztuka flamandzka” jest powiązany z miejscem jego powstania, regionem Flandrii, mimo że jego wpływ rozciągał się na całą Holandię, ze szczególnym uwzględnieniem miast Brugia, Gandawa i Antwerpia. Rok: Wyobraź sobie siebie w XV wieku! W tym okresie Holandia doświadczyła znacznego rozwoju gospodarczego i kulturalnego, co doprowadziło do potrzeby autentycznego przedstawienia tego, co się działo, fachowo wykonanego w oparciu o realizm. Realizm epoki: w sztuce malarskiej przywiązywano dużą wagę do szczegółów, mając na celu przede wszystkim ukazanie życia codziennego, intymności i piękna natury. Teraz przekazuję pałeczkę flamandzkim mistrzom, którzy pod czystością śniegu połączyli realizm i krajobrazy!
SNOWFLAKE WOOD (2021) Obraz Amandy Horvath
Mistrzowie na śniegu
Wiek XV to wiek, w którym spotykamy mistrzów zwanych prymitywami flamandzkimi, natomiast w drugiej połowie omawianego okresu, a także w wieku XVI, możemy mówić o renesansie flamandzkim. Mistrzem tego późniejszego okresu sztuki flamandzkiej jest Jacob Grimmer, autor „Zimowego pejzażu z wioską i łyżwiarzami na zamarzniętej rzece, myśliwi na pierwszym planie” obrazu, na którym, jak wspomniano wcześniej, widzimy łyżwiarzy w środku zimowy krajobraz. W tej obrazowej narracji wyraźnie widać podziw, jakim artysta żywił proste, codzienne życie mieszkańców wsi, perspektywę, w której prawdopodobnie dał się odczuć wpływ Pietera Bruegla Starszego, chociaż, jak zobaczymy, twórczości Grimmera brakuje moralności i wymiar filozoficzny, który charakteryzował starszego mistrza. W prostych słowach: jak widać wpływ Bruegla u autora „Zimowego krajobrazu z wioską i łyżwiarzami na zamarzniętej rzece, myśliwi na pierwszym planie”? Jeśli spojrzymy zarówno na wspomniane arcydzieło, jak i na „Łowców na śniegu” Bruegla (1565), w obu kompozycjach widać obecność łyżwiarzy i myśliwych, tych drugich zawsze umieszczonych w widocznym miejscu na pierwszym planie. Ten sam schemat powtarza się w „Zimowym pejzażu z łyżwiarzami i pułapką na ptaki” (1565), stworzonym przez Pietera Bruegla Starszego. Pracę tę wyróżnia jednak, jak wskazuje tytuł, obecność pułapki na ptaki, gotowej przykuć całą uwagę widza. Tak naprawdę temat ten został wymyślony przez artystę, aby przekazać jasny przekaz moralny, podkreślając, jak życie ludzkie, podobnie jak życie ptaka, mija w beztrosce niewiedzy... Przejdźmy teraz do Złotego Wieku!
NEIGE SUR GLACEMalarstwo autorstwa Darnala
Złoty wiek
Historycznie rzecz biorąc, Złoty Wiek odnosi się do tego chwalebnego okresu trwającego od końca XVI wieku, rozkwitu na początku XVII wieku i kulminacji w 1672 roku. W tym czasie Holandia i pozostałe sześć prowincji Niderlandów północnych zostały ostatecznie wyzwolone spod panowania hiszpańskiego , co doprowadziło do powstania Republiki Zjednoczonych Prowincji. W tym kontekście niezależności politycznej nastąpił także wielki rozkwit artystyczny, skupiony przede wszystkim na uwiecznianiu scen rodzajowych, przebłysków życia zawodowego lub wolnego, mający na celu ujawnienie tożsamości nowej klienteli, należącej głównie do klasy średniej lub kupieckiej, cechów, stowarzyszenia i prywatni obywatele. Poprosili o prace przedstawiające życie codzienne, nie ignorując moralnych aspektów życia prywatnego.
PETITE REINE DES NEIGES (2023) Obraz Marie A Dubois
Mistrzowie na śniegu
W wyjaśnionym powyżej kontekście dzieła takie jak „Scena zimowa z łyżwiarzami w pobliżu zamku” (1615) Hendricka Avercampa, a także „Scena na lodzie w pobliżu miasta” (1615), także tego samego artysty, oraz „Holenderski Łyżwiarze na wiejskiej scenie” Jana Griffiera I ożywają. W pierwszym przypadku mamy okrągły obraz przedstawiający fantastyczny miejski widok, na którym ponownie pojawiają się postacie jeżdżące na łyżwach po zamarzniętych ulicach. Różnorodne postacie tworzą żywą i zróżnicowaną atmosferę. Jeśli chodzi o szczegóły historyczne, warto zauważyć, że jedna z sań jest ozdobiona szalejącym lwem, co prawdopodobnie nawiązuje do herbu Republiki Siedmiu Zjednoczonych Prowincji! Zakończmy drugim arcydziełem Hendricka Avercampa, podobnie charakteryzującym się wielością tematów, reprezentujących różne klasy społeczne zaangażowane w różną działalność, w tym tym razem kolf. Ciekawostka: kolf to holenderska aktywność rekreacyjna, która poprzedza współczesny golf! Wreszcie zimowe rozrywki namalował także Jan Griffier I, holenderski malarz i rytownik Złotego Wieku, specjalizujący się w malarstwie pejzażowym. Kontynuacją narracji są trzy prace artystów z Artmajeur...
CENTRAL PARK SNOW 8 (2017)Zdjęcie: Ken Lerner
Ken Lerner: Śnieg w Central Parku 8
Do tej pory przywykliśmy do skojarzeń śniegu z łyżwami, co w kontekście wybranej przeze mnie sztuki współczesnej zostanie odłożone na bok, aby zaprezentować wariacje, w których sztuka figuratywna ukazywała najbielszą porę roku. Zdjęcie Kena Lernera ukazuje nam Central Park (Nowy Jork), głównie pokryty śniegiem, gdzie niektóre postacie w grubych ubraniach są rozproszone, niektóre stoją, a inne spacerują, prawdopodobnie zmierzając w stronę szczytu podłoża fotograficznego. Aby połączyć motyw flamandzki z motywem artysty Artmajeur, pomyślałem o kilku znanych miejscach, w których można jeździć na łyżwach w amerykańskiej metropolii, takich jak lodowisko Rockefeller Center Ice Skating Rink, Bank of America Winter Village w Bryant Park Rink i oczywiście Wollman Rink w Central Parku! W tym momencie możemy sobie wyobrazić inną wersję tego samego ujęcia, bardziej zbliżoną do tych autorstwa wspomnianych mistrzów. Byli równie znani z eksploracji zimowego krajobrazu nawet bez łyżwiarzy, co widać w pracach słynnego Bruegla, który stworzył także „Rzeź niewiniątek”, „Pokłon Trzech Króli w zimowym krajobrazie” i „Spis ludności w Betlejem.”
SLOW ACCEPTANCE (2022) Obraz Coralie Huon
Coralie Huon: Powolna akceptacja
Do tej pory zapominaliśmy o najprostszej rzeczy: zatrzymaniu się i obserwacji krajobrazu, spokojnego, cichego i nieruchomego, co rzeczywiście można osiągnąć, kontemplując obraz artysty Artmajeur, pozbawiony zamętu i roztargnienia generowanego przez działalność człowieka. Spokój ten nabiera jednak głębszego znaczenia, jakie nadaje już sam tytuł dzieła, który artysta starał się wyjaśnić poprzez kilka towarzyszących mu wersetów:
Po długiej i ciężkiej wspinaczce,
Spokój i cisza
Chwila spokoju
Zawieszony w sercu
Oprócz spokoju i bezruchu, innymi słowami-kluczami w poezji są „długa i żmudna wspinaczka”, mająca przypominać nam, jak życie przypomina górę, ponieważ zawsze jest wspinaczka, ale jednocześnie jest chwila na zatrzymanie się , cieszyć się krajobrazem, zadowalając się tym, co do tej pory omówiliśmy. Mówiąc trochę o artystce, francuska malarka Coralie Huon eksplorowała różne techniki, stosując głównie figuratywne podejście, a wszystkie miały na celu wyrażenie jej pragnienia przekształcenia narracji wizualnych w namacalne i urzekające doświadczenia. Przejawia się to przede wszystkim w gatunku pejzażu, szczególnie w krajobrazie górskim, któremu przypisuje przemieniającą moc, doskonale nadającą się do połączenia z twórczą inspiracją.
NAD RZEKĄ I PRZEZ Las (2022) Obraz Tammy Gauthreaux
Tammy Gauthreaux: Nad rzeką i przez las
Co by się stało, gdybyśmy namalowali śnieżny zimowy krajobraz, przerywany jedynie małą, zamarzniętą rzeką, ale niedostępny dla ludzi jeżdżących na łyżwach? Kto mógłby wypełnić tę nieobecność, odczuwaną przez płótno w obliczu braku większej dynamiki, a także utraty bogatej różnorodności kształtów i kolorów? Artystka Artmajeur, która odpowiada na nasze pytania, chciała „zaradzić” temu brakowi, zastępując łyżwiarzy dynamiką kilku kolorowych piłek, schodzących od góry do dołu obrazu, co przypomina swego rodzaju zejście ze szczytów górskich do doliny. Artysta wyjaśnia jednak intencję tych zamarzniętych kul, ujawniając, że rzeczywiście schodzą z lodowego zbocza, aby przemierzać smaganą wiatrem, zimną leśną ścieżkę. Do tych wyjaśnień malarz dodaje pytanie, zastanawiając się, dokąd ostatecznie powędrują kule. Nie będąc w stanie odpowiedzieć na swoje pytanie, spekuluje, że podobnie jak Czerwony Kapturek kule mogą nawet być w drodze do domu babci...
Olimpia Gaia Martinelli
