Daisy Van Der Zijden, Rekin żarłacz biały , 2020. Ołówek / pastel na papierze, 29,7 x 21 cm.
Metaforyczne znaczenie rekina
Rekin jest rybą chrzęstną, należącą do ogromnego rzędu Selachimorpha , który jest prawdziwym weteranem mórz i oceanów, ponieważ zamieszkiwał te połacie słonej wody przez około czterysta milionów lat, czyli jeszcze przed nadejściem dinozaury. Ten drapieżnik wyróżnia się spośród innych mieszkańców morza charakterystycznymi cechami: średnim i dużym rozmiarem, pierwszą płetwą grzbietową, ostrym, wydłużonym pyskiem i przerażającym pyskiem ozdobionym piętnastoma rzędami zębów w każdej szczęce. To właśnie te cechy sprawiły, że wspomniana ryba stała się „przerażającym” symbolem siły, odwagi, energii, determinacji i działania, ale także ochrony własnych zasobów. Właściwie w odniesieniu do tego ostatniego punktu warto podkreślić, jak oszczędnie wykorzystuje się różne rzędy zębów zwierzęcia, ponieważ ryba używa tylko jednego na raz, co cyklicznie zmienia się wraz z tymi, które są za nim. Mówiąc metaforycznie, taka postawa zachęca, aby nie rozpraszać swojej energii i pozostawać skupionym na celu, dopóki nie zostanie on osiągnięty. W konsekwencji to zwierzę, często postrzegane wyłącznie jako przerażające i niebezpieczne, okazuje się dobrym przykładem postępowania, mającego na celu pozytywne i odpowiedzialne inspirowanie naszego podejścia do życia. Ponadto warto zauważyć, że drapieżnik jest w stanie tylko płynąć do przodu, co symbolizuje dyskretną odporność, mającą nas zachęcić do szybkiego, zdecydowanego i zdecydowanego działania pomimo trudności, stwarzając własne możliwości.
Elmar Magerram, Kinetyka oceanu , 2022. Rycina, druk cyfrowy na papierze, 60 x 63 cm.
Yann Comtat, Rekiny , 2022. Akryl na drewnie, 90 x 190 cm.
Rekin w sztuce starożytnej i średniowiecznej
Rekiny dominowały w wodach morskich przez setki tysięcy lat przed człowiekiem, który po zaoraniu często opisywał te zwierzęta, zarówno w pracach artystycznych, jak i literackich, przedstawiając je również jako groźne i przerażające drapieżniki. Jedna z najstarszych pisanych relacji w tym zakresie została przekazana nam przez Herodota w 491 rpne, w której opis burzy, która zatopiła około trzystu greckich statków biorących udział w pierwszej inwazji na Persję, opisuje rekiny jako wygłodniałe potwory morskie gotowe do pożarcia. jak najwięcej marianów, którzy wypadli za burtę. Taką opowieść wydają się też opowiadać obrazy, w szczególności jedno z najwcześniejszych przedstawień figuratywnych wspomnianych gatunków zwierząt, uwiecznione na ceramicznej misie z VIII wieku p.n.e., która znaleziona na wyspie Ischia (Włochy) przedstawia marynarzy walczący z dużym stworzeniem morskim, prawdopodobnie kojarzonym z wielkim białym rekinem. Kolejnym godnym uwagi znaleziskiem jest mozaika pochodząca z II wieku p.n.e., a mianowicie marinę z rybami, która zachowana w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Neapolu zawiera figury rekinów i torpedy, niewielkie gatunki rekinów zamieszkujących Morze Śródziemne.
Mozaika podłogowa polichromowana, IV. Bazylika Santa Maria Assunta: Akwilea.
Ilustracja na pergaminie Historia i powieść prawdziwa księcia Lyon de Bourges , XVI wiek. Biblioteka Narodowa Francji: Paryż
Mówiąc zamiast literatury z I wieku p.n.e., rekiny pojawiają się ponownie, by nawiedzać Morze Śródziemne, w La Naturalis history , traktacie Pliniusza Starszego, w którym z wielką precyzją opisano przerażającą interakcję między wspomnianą rybą a ludźmi tamtych czasów. Powtarzalność spotkań wspomnianych gatunków potwierdza polichromowana mozaika podłogowa z IV, która odnaleziona we wnętrzu bazyliki Santa Maria Assunta w Akwilei uwiecznia wśród różnych okazów ryb torpedę. Mówiąc z drugiej strony o średniowieczu, gwałtowne stosunki między ludźmi a rekinami dobrze oddaje ilustracja na pergaminie Historii i prawdziwych romansów księcia Lyonu de Bourges (XVI w.), epicki poemat zachowany w Biblioteka Narodowa Francji w Paryżu. Rzeczywiście, ta miniatura dobrze ilustruje zabobonną koncepcję drapieżników z tamtych czasów, zgodnie z którą rekiny były postrzegane jako rodzaj morskich diabłów, gotowych powstrzymać marsz krzyżowców w kierunku Ziemi Świętej.
Tony Rubino, Rekin pod wodą , 2022. Druk akrylowy / cyfrowy na płótnie, 40,6 x 61 cm.
Pierre Lamblin, Sharkypopv5 , 2022. Akryl / aerograf na aluminium, 23 x 48 cm.
Rekin w sztuce współczesnej i współczesnej
Historia rekinów w sztuce ciągnie się przez wieki z wielkim wigorem, o czym świadczą niektóre arcydzieła ułożone chronologicznie między narodzinami nowożytności a współczesnością, takie jak: Watson and the Shark Johna Singletona Copleya (1778), The Gulf Stream Winslowa Homera (1899/1906), Rekin z Headington (Bez tytułu) 1986 Johna Buckleya, Fizyczna niemożliwość śmierci w umyśle kogoś żyjącego Damiena Hirsta (1991) i Rekiny Michaela Mullera (2016). Badania figuratywne tych ikonicznych dzieł, mające na celu zbadanie wspomnianych zwierząt za pomocą stylów, kolorów, punktów widzenia, technik i zawsze odmiennych, prowadzone są również przez twórczość artystów Artmajeur, o czym świadczą prace Franka Kortana, Jean-Michela Garino i Christiana Lucasa.
Frank Kortan, Rekin żółty , 2016. Olej na drewnie, 70 x 60 cm.
Frank Kortan: Żółty rekin
Przyglądając się uważnie bogactwu detali w surrealistycznym malarstwie Franka Kortana, niemal spontanicznie próbujemy znaleźć powody, dla których portretowany w tej pracy legendarny gitarzysta Frank Zappa, kultowy amerykański gitarzysta, jest otoczony przez ożywione i nieożywione istoty, nakładające się na jego kapelusz. akcesorium, które okazuje się niezwykle ironiczne, a jednocześnie nieco przeładowane i zagmatwane. Wciąż poruszając temat wizerunku artysty, jego portret wyraźnie nawiązuje do kultowego zdjęcia wykonanego przez Michaela Ochsa, który uwiecznił go w Los Angeles w marcu 1979 roku w cylindrze w gwiazdy i paski. W tym dziwnym i wyartykułowanym kontekście, przedmiot naszego zainteresowania, a mianowicie rekin żółty, znajduje się w najwyższym punkcie nakrycia cylindra noszonego przez rockmana, reprezentując rodzaj kulminacji absurdu. Mówiąc zamiast historii sztuki, innym słynnym surrealistycznym rekinem jest Rekin w mojej wannie (2011) autorstwa Petera Saula, kultowego amerykańskiego artysty urodzonego w 1934 roku związanego z pop-artem, surrealizmem i ekspresjonizmem.
Christian Lucas, Pływanie zabronione , 2021. Akryl na płótnie, 100 x 100 cm.
Christian Lucas: Zakaz pływania
Ironiczny realizm malarstwa Christiana Lucasa z mocą uwiecznia całą agresywność rekina, który z wyobraźnią przelewa się na nieożywione, a co za tym idzie, nieożywione i „zachalające się” plastikowe kaczki, odporne na wszelkiego rodzaju terror. Tak jak przewidywano, historia sztuki pełna jest przykładów agresywnych rekinów, a zwłaszcza prac przedstawiających te drapieżniki z otwartymi ustami, prawdopodobnie dążących do celu zarówno „przestraszenia” widza, jak i pokazania całej przerażającej mocy powiedział zwierzę. Dobrze znanym przykładem tego gatunku jest z pewnością Bez tytułu (Bruce) (2014) Roberta Longo, amerykańskiego artysty, filmowca, fotografa i muzyka urodzonego w 1953 roku. Żarłacz biały jest jednym z głównych tematów fotorealistycznych rysunków mistrza węglem , część serii Perfect Gods, w której Longo rysuje kultowy motyw z rozwartą szczęką i ostrymi, wystającymi zębami o nieproporcjonalnych rozmiarach. Wreszcie, dzięki swojej ogromnej fizycznej i plastycznej obecności, praca nabiera niemal rzeźbiarskiej atrakcyjności, stając się ostatecznym symbolem terroru.
Jean-Michel Garino, Rekin jeden, 2020. Rzeźba na kamieniu, 28 x 34 x 12 / 4,00 kg.
Jean-Michel Garino: Rekin jeden
Posąg Jean-Michela Garino, wyrzeźbiony z bloku żółtego marmuru prowansalskiego, przedstawia rekina, temat, który okazuje się całkowicie zgodny z figuratywnym śledztwem francuskiego artysty, skupionym głównie na świecie zwierząt, uchwyconym w całym jego pięknie, symbolice i realizm. W rzeczywistości klocki są rzeźbione z całkowitym poszanowaniem osobliwości okazów, poprzez wyrafinowane i eleganckie formy, które są maksymalnie wzmocnione przez świetlistość materiału. Mówiąc o historii sztuki, w MET w Nowym Jorku zachowała się jedna z najstarszych rzeźb rekinów, a mianowicie Shark, dzieło z I-V wieku powstałe w wyniku artystycznej produkcji prekolumbijskiej kultury Tolita-Tumaco.
Olimpia Gaia Martinelli
