Nasza internetowa galeria sztuki zawiera największą kolekcję oryginalnych dzieł sztuki online, w tym ekskluzywny wybór dzieł peinture russe. moskow. moskou. autorstwa wschodzących i znanych artystów z całego świata. Artmajeur rzeczywiście oferuje miliony dzieł sztuki, takich jak obrazy, rzeźby i zdjęcia największych współczesnych artystów!
Kupuj bezpiecznie wszystkie dzieła sztuki, które kochasz na Artmajeur
Szukasz prac peinture russe. moskow. moskou. na sprzedaż ? Możesz bezpiecznie kupić obrazy o peinture russe. moskow. moskou. , a także rzeźby, fotografie czy rysunki: wszystkie Twoje zakupy są objęte naszą 14-dniową polityką zwrotów, bez zbędnych pytań! Prace prezentowane w galerii sprzedawane są w cenie gwarantowanej, z darmową wysyłką.
Znajdź obrazy i dzieła sztuki „peinture russe. moskow. moskou.” w pobliżu
Wyszukiwarka geograficzna na Artmajeur pozwala również znaleźć dzieła sztuki w pobliżu, dzięki czemu możesz wygodnie znaleźć oryginalne dzieła sztuki w swoim mieście, regionie lub dowolnej wybranej lokalizacji. Niektórzy sprzedawcy mogą również samodzielnie dostarczać paczki, jeśli ich studio znajduje się w pobliżu Twojej lokalizacji.
Uzyskaj niestandardowy wybór obrazów i dzieł sztuki
Doskonałym sposobem, aby Twój dom był jak najbardziej zindywidualizowany, jest niestandardowy wybór dzieł sztuki. Dzieła są dostępne w wybranych przez Ciebie tematach, rozmiarach, gatunkach, kształtach, stylach, motywach, kolorach i tematyce. Jeśli posiadasz kolekcję sztuki składającą się z setek obrazów malowanych ręcznie lub w inny sposób, możesz wybrać te, które najlepiej wyrażają Twoje zainteresowania.
Aby wybrać obrazy do swojej kolekcji, które pasują do Twoich upodobań i stylu, możesz skorzystać z opcji menu bocznego. Po prostu wybierając opcje, takie jak kolor, motyw, cena, temat, Twój wybór zostanie automatycznie zaktualizowany. Możesz także zapisać dowolne dzieła sztuki jako ulubione: pozwoli to zachować swoje ulubione do wykorzystania w przyszłości. Jeśli chcesz podzielić się swoimi dziełami sztuki z innymi, możesz również upublicznić swoje kolekcje, jest to kreatywny sposób na udostępnianie ulubionej sztuki innym miłośnikom sztuki, przyjaciołom, a nawet klientom.
Może być wiele dzieł sztuki związanych z peinture russe. moskow. moskou. : Niezależnie od tego, czy kupujesz online po raz pierwszy, czy już często kupujesz, znalezienie odpowiedniego dzieła online może być zarówno onieśmielające, jak i czasochłonne:
Nasz zespół doradców artystycznych jest tutaj, aby Ci pomóc: Artmajeur chce, aby kupowanie dzieł sztuki online było łatwe i bezpieczne. Wszystkie nasze dzieła sztuki są objęte 100% gwarancją zwrotu pieniędzy, dzięki czemu możesz czuć się całkowicie bezpiecznie podczas zakupów online.
Stworzyliśmy platformę, na której artyści mogą przesyłać swoje prace bezpośrednio na naszą stronę internetową, aby pomóc Ci znaleźć idealne dzieło. Przeglądaj tysiące grafik, rzeźb i obrazów najlepszych współczesnych artystów. Ceny wahają się od bardzo przystępnych cenowo dzieł sztuki po bardzo cenne przedmioty, w które można zainwestować, w zależności od rodzaju i wielkości szukanych dzieł sztuki oraz wymagań dotyczących przestrzeni. Niesamowite jest widzieć różnorodność oryginalnych dzieł sztuki dostępnych online. Artmajeur ma to wszystko, niezależnie od tego, czy szukasz pięknego i drogiego obrazu olejnego, czy mebla do swojego domu.
Sztuka konceptualna, często znana jako konceptualizm, to sztuka, w której podstawowa idea lub koncepcja jest ważniejsza niż produkt końcowy. Artyści konceptualni tworzyli prace i pisma między połową lat 60. a połową lat 70. XX wieku, które zasadniczo odrzucały konwencjonalne pojęcia sztuki.
Aby przekazać swoje pomysły, artyści konceptualni wybrali media i formaty, które najlepiej im odpowiadały. Doprowadziło to do powstania szerokiej gamy dzieł sztuki, które mogą przypominać wszystko, od przedstawień, przez pisanie, po przedmioty codziennego użytku. Artyści wykorzystali niewidoczne systemy, struktury i procesy, a także językowe, matematyczne i zorientowane na proces elementy umysłu, aby zbadać możliwości sztuki jako koncepcji i sztuki jako wiedzy. Niektóre dzieła sztuki konceptualnej, znane również jako instalacje, mogą być tworzone przez każdego, po prostu zgodnie z zestawem pisemnych instrukcji.
Kwestia zdolności artystycznych jest kluczową różnicą między sztuką konceptualną a bardziej „konwencjonalnymi” rodzajami tworzenia sztuki. Choć doświadczenie w posługiwaniu się tradycyjnymi mediami często odgrywa niewielką rolę w sztuce konceptualnej, trudno twierdzić, że pracom konceptualnym zawsze brakuje talentu lub że umiejętność ich tworzenia nie jest konieczna.
Powszechnie wiadomo, że twórcą sztuki konceptualnej był Marcel Duchamp. Chociaż termin „sztuka konceptualna” został ukuty dopiero w latach 60. XX wieku, korzeni tego ruchu można szukać w 1917 roku, kiedy to Marcel Duchamp kupił pisuar w sklepie hydraulicznym i wystawił go jako rzeźbę na otwartej wystawie rzeźby w Nowym Jorku. Jury zdyskwalifikowało pracę, ponieważ uznało ją za niemoralną i nie uznała za sztukę. Duchamp stworzył drogę dla sztuki konceptualnej poprzez eksplorację granic sztuki i krytykę świata sztuki. Później amerykański artysta Joseph Kosuth potwierdził znaczenie i teoretyczne znaczenie Duchampa dla nadchodzących „konceptualistów” w swoim eseju Art after Philosophy z 1969 roku, w którym stwierdził: „Cała sztuka (po Duchampie) jest konceptualna (z natury), ponieważ sztuka istnieje tylko konceptualnie. "
Członkowie ruchu Fluxus używali terminu „concept art” już od początku lat 60. XX wieku. Głównym celem ruchu było oderwanie się od ekskluzywności modernizmu i promowanie otwartej postawy wobec sztuki. Artyści zaangażowani w ruch Fluxus byli zainteresowani rozszerzeniem punktów odniesienia estetyki na wszystko, od przedmiotu po dźwięk lub akcję. Fluxus jest niewątpliwie jednym z wpływów sztuki konceptualnej, chociaż nie zawsze jest uważany za część tego ruchu. Był to znaczący nurt na równi z konceptualizmem, a jego praktyków często określa się mianem artystów konceptualnych.
Sztuka konceptualna powstała jako ruch w latach sześćdziesiątych, po części jako odpowiedź na formalizm, jak opisał go wtedy słynny nowojorski krytyk sztuki Clement Greenberg. Według Greenberga sztuka współczesna dążyła do ustanowienia fundamentalnej, formalnej natury każdego medium poprzez proces ciągłej redukcji i udoskonalania. Komponenty, które były w opozycji do tej natury, musiały zostać zminimalizowane. Na przykład zadaniem malarstwa było właściwe opisanie, jakim przedmiotem jest obraz i niczym więcej: co czyni go obrazem i niczym innym.
Inni, w tym wielu samych artystów, postrzegali sztukę konceptualną jako fundamentalne zerwanie z formalistycznym modernizmem typu Greenberga. Niektórzy sugerowali, że sztuka konceptualna rozszerzyła tę „dematerializację” sztuki, całkowicie eliminując konieczność posiadania rzeczy. Późniejsi artyści mieli taką samą niechęć do iluzji i preferowali sztukę, która jest samokrytyczna.
Pod koniec lat 60. stało się jasne, że zasady Greenberga dotyczące utrzymywania sztuki w ramach każdego medium i wykluczania zbędnych tematów przestały obowiązywać. Próbując podważyć galerię lub muzeum jako oprawę i arbitra sztuki oraz rynek sztuki jako właściciela i sprzedawcę sztuki, sztuka konceptualna również wystąpiła przeciwko komercjalizacji sztuki.
Głównym zmartwieniem pierwszego pokolenia artystów konceptualnych w latach 60. i wczesnych 70. był język. Chociaż używanie tekstu w sztuce nie było niczym nowym, dopiero w latach 60. artyści tacy jak Lawrence Weiner, Edward Ruscha, Joseph Kosuth, Robert Barry i Art & Language zaczęli tworzyć sztukę wyłącznie za pomocą języka. Artyści konceptualni używali języka zamiast pędzla i płótna i dali mu swobodę samodzielnego oznaczania, w przeciwieństwie do przeszłości, w której język był przedstawiany jako jeden z typów elementów wizualnych i podporządkowany całościowej kompozycji (jak kubizm syntetyczny). ).
Według brytyjskiego filozofa i teoretyka sztuki konceptualnej Petera Osborne'a zwrot ku lingwistycznym teoriom znaczenia zarówno w anglo-amerykańskiej filozofii analitycznej, jak i strukturalistycznej i poststrukturalistycznej filozofii kontynentalnej był jednym z wielu czynników, które wpłynęły na grawitację. w kierunku sztuki opartej na języku. Ta zmiana językowa „wspierała i legitymizowała” wybór ścieżki przez artystów konceptualnych. Według Osborne'a pierwsi konceptualiści byli pierwszym pokoleniem artystów, którzy ukończyli studia akademickie w dziedzinie sztuki. W późniejszym wykładzie publicznym Osborne stwierdził, że sztuka współczesna jest postkonceptualna. Jest to twierdzenie wysuwane w odniesieniu do ontologii produkcji artystycznej (a nie na poziomie opisowym stylu czy ruchu).
Niemiecki artysta Joseph Beuys (1921 -1986), działający w Europie i Stanach Zjednoczonych od lat 50. do początku lat 80., stał się znany ze swojej pracy w ówczesnej międzynarodowej sztuce konceptualnej i ruchach Fluxus. Obszerny dorobek Beuysa obejmuje zarówno tradycyjne media, takie jak rysunek, malarstwo i rzeźba, jak i zorientowaną na proces lub opartą na czasie sztukę „akcji”, której wykonanie sugeruje, jak sztuka może mieć leczniczy wpływ, gdy odnosi się do psychologicznych, społecznych czy kwestie polityczne (zarówno dotyczące artysty, jak i publiczności).
Joseph Kosuth (ur. 1945) to amerykański artysta konceptualny i teoretyk. W połowie lat 60. Joseph Kosuth był jednym z założycieli sztuki konceptualnej, która przekształciła się w znaczący ruch, który rozkwitł w latach 70. i nadal wywiera wpływ. Zbadał związek między ideami a obrazami i słowami używanymi do ich przekazywania i był pionierem w używaniu słów zamiast wszelkiego rodzaju obrazów wizualnych. Od lat 70. tworzył różne instalacje site-specific, które nadal badają, w jaki sposób ludzie doświadczają, rozumieją i reagują na słowa.
Sol LeWitt (1928 - 2007) był amerykańskim artystą konceptualnym i malarzem. Ze względu na swoją wiodącą rolę w ruchu konceptualnym zasłużył sobie na miejsce w annałach historii sztuki. Jego wiara w proces twórczy artysty odegrała kluczową rolę w przejściu od epoki nowożytnej do postmodernistycznej. Definicja sztuki konceptualnej przez LeWitta jako intelektualnego, pragmatycznego aktu zapewniła nowy aspekt pracy artysty, który znacznie różnił się od romantyzmu abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Dzieła LeWitta obejmowały rzeźbę, malarstwo i rysunek, a także praktycznie całkowicie konceptualne kreacje, które były jedynie koncepcjami lub składnikami procesu twórczego.
Robert Smithson (1938–1973) wywarł wpływ na więcej młodych artystów niż być może jakikolwiek inny członek grupy, która rozwinęła się w latach sześćdziesiątych. Był utalentowanym artystą i pisarzem, którego zainteresowania obejmowały fantastykę naukową, mineralogię i katolicyzm. Wczesne jego prace obejmowały kolaże i obrazy, ale wkrótce zwrócił się ku rzeźbie w odpowiedzi na minimalizm i konceptualizm wczesnych lat 60. Zaczął też przenosić swoją sztukę poza galerie i w krajobraz.
Damien Hirst (ur. 1965) to angielski artysta, ikona sztuki lat 90. i jeden z największych prowokatorów końca XX wieku, a także postać dzieląca współczesną historię sztuki. Charles Saatchi, magnat reklamowy, który dostrzegł potencjał w rozkładających się zwłokach zwierząt Hirsta i dał mu niemal nieograniczoną gotówkę na kontynuację, pomógł młodemu i zasadniczo nieznanemu artyście szybko i daleko awansować.
Temat śmierci dominuje w wielu utworach Hirsta. Zasłynął z prac, które przedstawiały zakonserwowane, okazjonalnie wycinane martwe zwierzęta w formaldehydzie, w tym rekina, owcę i krowę. Najbardziej znanym z nich był 4,3-metrowy rekin tygrysi zanurzony w formaldehydzie w szklanej gablocie zatytułowanej Fizyczna niemożliwość śmierci w umyśle żywej osoby.
Jako żyjący artysta Hirst stworzył historię we wrześniu 2008 roku, kiedy ominął swoje długoletnie galerie i sprzedał na aukcji całą swoją wystawę Beautiful Inside My Head Forever w Sotheby's. Aukcja pobiła rekord aukcji jednego artysty, zbierając 111 milionów funtów (198 milionów dolarów).
Walter de Maria (1935-2013) był amerykańskim rzeźbiarzem i artystą konceptualnym. Walter de Maria stworzył interaktywne instalacje rzeźbiarskie i zapewnił wsparcie koncepcyjne dla prac rzeźbiarskich na większą skalę, łącząc kilka grup praktyk artystycznych, które zyskały na popularności w latach sześćdziesiątych. W późniejszych pracach tworzył również połączenia między widzami a światem przyrody, włączając aspekty wizualne do samego środowiska lub integrując naturalne elementy z ustawieniami galerii. Jego najbardziej ambitne prace były bardzo duże, nie tylko pod względem wielkości fizycznej, ale także pod względem czasu trwania wystawy, z niektórymi trwającymi dziesięcioleciami zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.
Jenny Holzer (ur. 1950) to amerykańska artystka neokonceptualna. Jej praca koncentruje się przede wszystkim na przekazywaniu pomysłów i słów w miejscach publicznych i obejmuje wielkoskalowe instalacje, billboardy reklamowe, projekcje na budynkach i innych konstrukcjach oraz podświetlane wyświetlacze elektroniczne. Tekstowe grafiki Jenny Holzer można znaleźć w nieoczekiwanych miejscach: na koszulkach, billboardach, parkometrach i znakach LED (znak firmowy Holzer).
Artysta i działacz polityczny Holzer chce powstrzymać ludzi przed biernym konsumowaniem informacji z niekorzystnych źródeł. Ambicja i skala jej sztuki, która była prezentowana w miejscach publicznych na całym świecie, rosły wraz z jej reputacją. W swoim silnym cynizmie władzy Holzer wstępuje w szeregi antyautorytarystów w sztuce od początków modernizmu (będącego w istocie walką z tradycją) po XXI wiek.
Lawrence Weiner (1942 - 2001) był amerykańskim artystą konceptualnym i jednym z pionierów tekstu jako sztuki w epoce konceptualizmu. Jego użycie słów jest niezwykłe ze względu na poezję, ciekawy kontakt z prawdziwym światem oraz charakterystyczne, często żywe i często humorystyczne formy wizualne. Artysta z klasy robotniczej Weiner uważał swoje obrazy za zaproszenie widzów do ponownej oceny ich relacji z otaczającym ich światem, zwłaszcza z innymi ludźmi i systemami władzy.
„W sztuce konceptualnej pomysł lub koncepcja jest najważniejszym aspektem dzieła. Kiedy artysta używa konceptualnej formy sztuki, oznacza to, że wszystkie plany i decyzje są podejmowane z wyprzedzeniem, a wykonanie jest sprawą powierzchowną. Pomysł staje się maszyną, która tworzy sztukę”.
„Nowe materiały to jedna z największych bolączek sztuki współczesnej. Niektórzy artyści mylą nowe materiały z nowymi pomysłami”.
„Artyści uczą krytyków, co mają myśleć. Krytycy powtarzają to, czego uczą ich artyści”.
„W sztuce konceptualnej pomysł lub koncepcja jest najważniejszym aspektem dzieła”
„Wszystko może być sztuką. Sztuka to relacje między relacjami, a nie relacje między przedmiotami”.
„Cała sztuka (po Duchampie) jest konceptualna (z natury), ponieważ sztuka istnieje tylko konceptualnie”.
„Aby być artystą, trzeba mieć duże ego”.
„Muzea są dla zmarłych artystów. Nigdy nie pokazałbym swoich prac w Tate. Nigdy nie znalazłbyś mnie w takim miejscu.
„Myślę, że aby być prawdziwym minimalistą, sam powinieneś być prawie niewidoczny”.
„Każda dobra praca powinna mieć co najmniej dziesięć znaczeń”.
„Brak charyzmy może być śmiertelny”.
„Bycie szczęśliwym jest ważniejsze niż cokolwiek innego.”
„Wszystkie rzeczy są ze sobą delikatnie połączone”.
„Jesteś ofiarą zasad, według których żyjesz”.
„Jedyna sztuka, która mnie interesuje, to sztuka, której nie rozumiem od razu. Jeśli zrozumiesz to od razu, to naprawdę nie ma sensu, z wyjątkiem nostalgii.
Oryginalne dzieła sztuki, limitowane edycje i druki: Kup oryginalne dzieła najlepszych artystów z całego świataNasza internetowa galeria sztuki zawiera największą kolekcję oryginalnych dzieł sztuki online, w tym ekskluzywny wybór dzieł peinture russe. moskow. moskou. autorstwa wschodzących i znanych artystów z całego świata. Artmajeur rzeczywiście oferuje miliony dzieł sztuki, takich jak obrazy, rzeźby i zdjęcia największych współczesnych artystów!
Kupuj bezpiecznie wszystkie dzieła sztuki, które kochasz na Artmajeur
Szukasz prac peinture russe. moskow. moskou. na sprzedaż ? Możesz bezpiecznie kupić obrazy o peinture russe. moskow. moskou. , a także rzeźby, fotografie czy rysunki: wszystkie Twoje zakupy są objęte naszą 14-dniową polityką zwrotów, bez zbędnych pytań! Prace prezentowane w galerii sprzedawane są w cenie gwarantowanej, z darmową wysyłką.
Znajdź obrazy i dzieła sztuki „peinture russe. moskow. moskou.” w pobliżu
Wyszukiwarka geograficzna na Artmajeur pozwala również znaleźć dzieła sztuki w pobliżu, dzięki czemu możesz wygodnie znaleźć oryginalne dzieła sztuki w swoim mieście, regionie lub dowolnej wybranej lokalizacji. Niektórzy sprzedawcy mogą również samodzielnie dostarczać paczki, jeśli ich studio znajduje się w pobliżu Twojej lokalizacji.
Uzyskaj niestandardowy wybór obrazów i dzieł sztuki
Doskonałym sposobem, aby Twój dom był jak najbardziej zindywidualizowany, jest niestandardowy wybór dzieł sztuki. Dzieła są dostępne w wybranych przez Ciebie tematach, rozmiarach, gatunkach, kształtach, stylach, motywach, kolorach i tematyce. Jeśli posiadasz kolekcję sztuki składającą się z setek obrazów malowanych ręcznie lub w inny sposób, możesz wybrać te, które najlepiej wyrażają Twoje zainteresowania.
Aby wybrać obrazy do swojej kolekcji, które pasują do Twoich upodobań i stylu, możesz skorzystać z opcji menu bocznego. Po prostu wybierając opcje, takie jak kolor, motyw, cena, temat, Twój wybór zostanie automatycznie zaktualizowany. Możesz także zapisać dowolne dzieła sztuki jako ulubione: pozwoli to zachować swoje ulubione do wykorzystania w przyszłości. Jeśli chcesz podzielić się swoimi dziełami sztuki z innymi, możesz również upublicznić swoje kolekcje, jest to kreatywny sposób na udostępnianie ulubionej sztuki innym miłośnikom sztuki, przyjaciołom, a nawet klientom.
Może być wiele dzieł sztuki związanych z peinture russe. moskow. moskou. : Niezależnie od tego, czy kupujesz online po raz pierwszy, czy już często kupujesz, znalezienie odpowiedniego dzieła online może być zarówno onieśmielające, jak i czasochłonne:
Nasz zespół doradców artystycznych jest tutaj, aby Ci pomóc: Artmajeur chce, aby kupowanie dzieł sztuki online było łatwe i bezpieczne. Wszystkie nasze dzieła sztuki są objęte 100% gwarancją zwrotu pieniędzy, dzięki czemu możesz czuć się całkowicie bezpiecznie podczas zakupów online.
Stworzyliśmy platformę, na której artyści mogą przesyłać swoje prace bezpośrednio na naszą stronę internetową, aby pomóc Ci znaleźć idealne dzieło. Przeglądaj tysiące grafik, rzeźb i obrazów najlepszych współczesnych artystów. Ceny wahają się od bardzo przystępnych cenowo dzieł sztuki po bardzo cenne przedmioty, w które można zainwestować, w zależności od rodzaju i wielkości szukanych dzieł sztuki oraz wymagań dotyczących przestrzeni. Niesamowite jest widzieć różnorodność oryginalnych dzieł sztuki dostępnych online. Artmajeur ma to wszystko, niezależnie od tego, czy szukasz pięknego i drogiego obrazu olejnego, czy mebla do swojego domu.
Sztuka konceptualna, często znana jako konceptualizm, to sztuka, w której podstawowa idea lub koncepcja jest ważniejsza niż produkt końcowy. Artyści konceptualni tworzyli prace i pisma między połową lat 60. a połową lat 70. XX wieku, które zasadniczo odrzucały konwencjonalne pojęcia sztuki.
Aby przekazać swoje pomysły, artyści konceptualni wybrali media i formaty, które najlepiej im odpowiadały. Doprowadziło to do powstania szerokiej gamy dzieł sztuki, które mogą przypominać wszystko, od przedstawień, przez pisanie, po przedmioty codziennego użytku. Artyści wykorzystali niewidoczne systemy, struktury i procesy, a także językowe, matematyczne i zorientowane na proces elementy umysłu, aby zbadać możliwości sztuki jako koncepcji i sztuki jako wiedzy. Niektóre dzieła sztuki konceptualnej, znane również jako instalacje, mogą być tworzone przez każdego, po prostu zgodnie z zestawem pisemnych instrukcji.
Kwestia zdolności artystycznych jest kluczową różnicą między sztuką konceptualną a bardziej „konwencjonalnymi” rodzajami tworzenia sztuki. Choć doświadczenie w posługiwaniu się tradycyjnymi mediami często odgrywa niewielką rolę w sztuce konceptualnej, trudno twierdzić, że pracom konceptualnym zawsze brakuje talentu lub że umiejętność ich tworzenia nie jest konieczna.
Powszechnie wiadomo, że twórcą sztuki konceptualnej był Marcel Duchamp. Chociaż termin „sztuka konceptualna” został ukuty dopiero w latach 60. XX wieku, korzeni tego ruchu można szukać w 1917 roku, kiedy to Marcel Duchamp kupił pisuar w sklepie hydraulicznym i wystawił go jako rzeźbę na otwartej wystawie rzeźby w Nowym Jorku. Jury zdyskwalifikowało pracę, ponieważ uznało ją za niemoralną i nie uznała za sztukę. Duchamp stworzył drogę dla sztuki konceptualnej poprzez eksplorację granic sztuki i krytykę świata sztuki. Później amerykański artysta Joseph Kosuth potwierdził znaczenie i teoretyczne znaczenie Duchampa dla nadchodzących „konceptualistów” w swoim eseju Art after Philosophy z 1969 roku, w którym stwierdził: „Cała sztuka (po Duchampie) jest konceptualna (z natury), ponieważ sztuka istnieje tylko konceptualnie. "
Członkowie ruchu Fluxus używali terminu „concept art” już od początku lat 60. XX wieku. Głównym celem ruchu było oderwanie się od ekskluzywności modernizmu i promowanie otwartej postawy wobec sztuki. Artyści zaangażowani w ruch Fluxus byli zainteresowani rozszerzeniem punktów odniesienia estetyki na wszystko, od przedmiotu po dźwięk lub akcję. Fluxus jest niewątpliwie jednym z wpływów sztuki konceptualnej, chociaż nie zawsze jest uważany za część tego ruchu. Był to znaczący nurt na równi z konceptualizmem, a jego praktyków często określa się mianem artystów konceptualnych.
Sztuka konceptualna powstała jako ruch w latach sześćdziesiątych, po części jako odpowiedź na formalizm, jak opisał go wtedy słynny nowojorski krytyk sztuki Clement Greenberg. Według Greenberga sztuka współczesna dążyła do ustanowienia fundamentalnej, formalnej natury każdego medium poprzez proces ciągłej redukcji i udoskonalania. Komponenty, które były w opozycji do tej natury, musiały zostać zminimalizowane. Na przykład zadaniem malarstwa było właściwe opisanie, jakim przedmiotem jest obraz i niczym więcej: co czyni go obrazem i niczym innym.
Inni, w tym wielu samych artystów, postrzegali sztukę konceptualną jako fundamentalne zerwanie z formalistycznym modernizmem typu Greenberga. Niektórzy sugerowali, że sztuka konceptualna rozszerzyła tę „dematerializację” sztuki, całkowicie eliminując konieczność posiadania rzeczy. Późniejsi artyści mieli taką samą niechęć do iluzji i preferowali sztukę, która jest samokrytyczna.
Pod koniec lat 60. stało się jasne, że zasady Greenberga dotyczące utrzymywania sztuki w ramach każdego medium i wykluczania zbędnych tematów przestały obowiązywać. Próbując podważyć galerię lub muzeum jako oprawę i arbitra sztuki oraz rynek sztuki jako właściciela i sprzedawcę sztuki, sztuka konceptualna również wystąpiła przeciwko komercjalizacji sztuki.
Głównym zmartwieniem pierwszego pokolenia artystów konceptualnych w latach 60. i wczesnych 70. był język. Chociaż używanie tekstu w sztuce nie było niczym nowym, dopiero w latach 60. artyści tacy jak Lawrence Weiner, Edward Ruscha, Joseph Kosuth, Robert Barry i Art & Language zaczęli tworzyć sztukę wyłącznie za pomocą języka. Artyści konceptualni używali języka zamiast pędzla i płótna i dali mu swobodę samodzielnego oznaczania, w przeciwieństwie do przeszłości, w której język był przedstawiany jako jeden z typów elementów wizualnych i podporządkowany całościowej kompozycji (jak kubizm syntetyczny). ).
Według brytyjskiego filozofa i teoretyka sztuki konceptualnej Petera Osborne'a zwrot ku lingwistycznym teoriom znaczenia zarówno w anglo-amerykańskiej filozofii analitycznej, jak i strukturalistycznej i poststrukturalistycznej filozofii kontynentalnej był jednym z wielu czynników, które wpłynęły na grawitację. w kierunku sztuki opartej na języku. Ta zmiana językowa „wspierała i legitymizowała” wybór ścieżki przez artystów konceptualnych. Według Osborne'a pierwsi konceptualiści byli pierwszym pokoleniem artystów, którzy ukończyli studia akademickie w dziedzinie sztuki. W późniejszym wykładzie publicznym Osborne stwierdził, że sztuka współczesna jest postkonceptualna. Jest to twierdzenie wysuwane w odniesieniu do ontologii produkcji artystycznej (a nie na poziomie opisowym stylu czy ruchu).
Niemiecki artysta Joseph Beuys (1921 -1986), działający w Europie i Stanach Zjednoczonych od lat 50. do początku lat 80., stał się znany ze swojej pracy w ówczesnej międzynarodowej sztuce konceptualnej i ruchach Fluxus. Obszerny dorobek Beuysa obejmuje zarówno tradycyjne media, takie jak rysunek, malarstwo i rzeźba, jak i zorientowaną na proces lub opartą na czasie sztukę „akcji”, której wykonanie sugeruje, jak sztuka może mieć leczniczy wpływ, gdy odnosi się do psychologicznych, społecznych czy kwestie polityczne (zarówno dotyczące artysty, jak i publiczności).
Joseph Kosuth (ur. 1945) to amerykański artysta konceptualny i teoretyk. W połowie lat 60. Joseph Kosuth był jednym z założycieli sztuki konceptualnej, która przekształciła się w znaczący ruch, który rozkwitł w latach 70. i nadal wywiera wpływ. Zbadał związek między ideami a obrazami i słowami używanymi do ich przekazywania i był pionierem w używaniu słów zamiast wszelkiego rodzaju obrazów wizualnych. Od lat 70. tworzył różne instalacje site-specific, które nadal badają, w jaki sposób ludzie doświadczają, rozumieją i reagują na słowa.
Sol LeWitt (1928 - 2007) był amerykańskim artystą konceptualnym i malarzem. Ze względu na swoją wiodącą rolę w ruchu konceptualnym zasłużył sobie na miejsce w annałach historii sztuki. Jego wiara w proces twórczy artysty odegrała kluczową rolę w przejściu od epoki nowożytnej do postmodernistycznej. Definicja sztuki konceptualnej przez LeWitta jako intelektualnego, pragmatycznego aktu zapewniła nowy aspekt pracy artysty, który znacznie różnił się od romantyzmu abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Dzieła LeWitta obejmowały rzeźbę, malarstwo i rysunek, a także praktycznie całkowicie konceptualne kreacje, które były jedynie koncepcjami lub składnikami procesu twórczego.
Robert Smithson (1938–1973) wywarł wpływ na więcej młodych artystów niż być może jakikolwiek inny członek grupy, która rozwinęła się w latach sześćdziesiątych. Był utalentowanym artystą i pisarzem, którego zainteresowania obejmowały fantastykę naukową, mineralogię i katolicyzm. Wczesne jego prace obejmowały kolaże i obrazy, ale wkrótce zwrócił się ku rzeźbie w odpowiedzi na minimalizm i konceptualizm wczesnych lat 60. Zaczął też przenosić swoją sztukę poza galerie i w krajobraz.
Damien Hirst (ur. 1965) to angielski artysta, ikona sztuki lat 90. i jeden z największych prowokatorów końca XX wieku, a także postać dzieląca współczesną historię sztuki. Charles Saatchi, magnat reklamowy, który dostrzegł potencjał w rozkładających się zwłokach zwierząt Hirsta i dał mu niemal nieograniczoną gotówkę na kontynuację, pomógł młodemu i zasadniczo nieznanemu artyście szybko i daleko awansować.
Temat śmierci dominuje w wielu utworach Hirsta. Zasłynął z prac, które przedstawiały zakonserwowane, okazjonalnie wycinane martwe zwierzęta w formaldehydzie, w tym rekina, owcę i krowę. Najbardziej znanym z nich był 4,3-metrowy rekin tygrysi zanurzony w formaldehydzie w szklanej gablocie zatytułowanej Fizyczna niemożliwość śmierci w umyśle żywej osoby.
Jako żyjący artysta Hirst stworzył historię we wrześniu 2008 roku, kiedy ominął swoje długoletnie galerie i sprzedał na aukcji całą swoją wystawę Beautiful Inside My Head Forever w Sotheby's. Aukcja pobiła rekord aukcji jednego artysty, zbierając 111 milionów funtów (198 milionów dolarów).
Walter de Maria (1935-2013) był amerykańskim rzeźbiarzem i artystą konceptualnym. Walter de Maria stworzył interaktywne instalacje rzeźbiarskie i zapewnił wsparcie koncepcyjne dla prac rzeźbiarskich na większą skalę, łącząc kilka grup praktyk artystycznych, które zyskały na popularności w latach sześćdziesiątych. W późniejszych pracach tworzył również połączenia między widzami a światem przyrody, włączając aspekty wizualne do samego środowiska lub integrując naturalne elementy z ustawieniami galerii. Jego najbardziej ambitne prace były bardzo duże, nie tylko pod względem wielkości fizycznej, ale także pod względem czasu trwania wystawy, z niektórymi trwającymi dziesięcioleciami zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.
Jenny Holzer (ur. 1950) to amerykańska artystka neokonceptualna. Jej praca koncentruje się przede wszystkim na przekazywaniu pomysłów i słów w miejscach publicznych i obejmuje wielkoskalowe instalacje, billboardy reklamowe, projekcje na budynkach i innych konstrukcjach oraz podświetlane wyświetlacze elektroniczne. Tekstowe grafiki Jenny Holzer można znaleźć w nieoczekiwanych miejscach: na koszulkach, billboardach, parkometrach i znakach LED (znak firmowy Holzer).
Artysta i działacz polityczny Holzer chce powstrzymać ludzi przed biernym konsumowaniem informacji z niekorzystnych źródeł. Ambicja i skala jej sztuki, która była prezentowana w miejscach publicznych na całym świecie, rosły wraz z jej reputacją. W swoim silnym cynizmie władzy Holzer wstępuje w szeregi antyautorytarystów w sztuce od początków modernizmu (będącego w istocie walką z tradycją) po XXI wiek.
Lawrence Weiner (1942 - 2001) był amerykańskim artystą konceptualnym i jednym z pionierów tekstu jako sztuki w epoce konceptualizmu. Jego użycie słów jest niezwykłe ze względu na poezję, ciekawy kontakt z prawdziwym światem oraz charakterystyczne, często żywe i często humorystyczne formy wizualne. Artysta z klasy robotniczej Weiner uważał swoje obrazy za zaproszenie widzów do ponownej oceny ich relacji z otaczającym ich światem, zwłaszcza z innymi ludźmi i systemami władzy.
„W sztuce konceptualnej pomysł lub koncepcja jest najważniejszym aspektem dzieła. Kiedy artysta używa konceptualnej formy sztuki, oznacza to, że wszystkie plany i decyzje są podejmowane z wyprzedzeniem, a wykonanie jest sprawą powierzchowną. Pomysł staje się maszyną, która tworzy sztukę”.
„Nowe materiały to jedna z największych bolączek sztuki współczesnej. Niektórzy artyści mylą nowe materiały z nowymi pomysłami”.
„Artyści uczą krytyków, co mają myśleć. Krytycy powtarzają to, czego uczą ich artyści”.
„W sztuce konceptualnej pomysł lub koncepcja jest najważniejszym aspektem dzieła”
„Wszystko może być sztuką. Sztuka to relacje między relacjami, a nie relacje między przedmiotami”.
„Cała sztuka (po Duchampie) jest konceptualna (z natury), ponieważ sztuka istnieje tylko konceptualnie”.
„Aby być artystą, trzeba mieć duże ego”.
„Muzea są dla zmarłych artystów. Nigdy nie pokazałbym swoich prac w Tate. Nigdy nie znalazłbyś mnie w takim miejscu.
„Myślę, że aby być prawdziwym minimalistą, sam powinieneś być prawie niewidoczny”.
„Każda dobra praca powinna mieć co najmniej dziesięć znaczeń”.
„Brak charyzmy może być śmiertelny”.
„Bycie szczęśliwym jest ważniejsze niż cokolwiek innego.”
„Wszystkie rzeczy są ze sobą delikatnie połączone”.
„Jesteś ofiarą zasad, według których żyjesz”.
„Jedyna sztuka, która mnie interesuje, to sztuka, której nie rozumiem od razu. Jeśli zrozumiesz to od razu, to naprawdę nie ma sensu, z wyjątkiem nostalgii.
Kupuj sztukę, którą podziwiasz! Bez ryzyka, bez zbędnych formalności! Tylko na Artmajeur! Kup swoje jedyne w swoim rodzaju kreacje, których nie możesz znaleźć gdzie indziej! Więcej możliwości:
Najbardziej istotne | Nowsze
Artmajeur
Newsletter
Otrzymuj nasz wybór najlepszych dzieł sztuki bezpośrednio na swoją skrzynkę e-mail!
