No Man's Land (2010) Schilderij door Patrick Jannin

Acryl, 51,2x38,2 in
US$ 3.514,65
Prijs: Geen verzendkosten
Verkocht door Patrick Jannin
Beoordelingen van klanten (212)
Verzonden vanuit: Frankrijk
Tevreden of geld terug binnen 14 dagen.
Wereldwijde verzending
100% veilige transactie
Gratis retour
Verzonden door de verkoper: De verzending van dit kunstwerk wordt rechtstreeks door de verkoper afgehandeld. Douane niet inbegrepen.
  • Verpakking Alle kunstwerken worden verzonden met een premium carrier, zorgvuldig beschermd en verzekerd.
  • Tracking Opvolging van de levering tot aan de bezorging bij de koper. Er wordt een tracking nummer verstrekt zodat u het pakket in real-time kunt volgen.
  • Vertraging De meeste pakketten worden wereldwijd binnen 1 tot 3 weken geleverd (Schatting)
  • Douane niet inbegrepen De prijs is exclusief douanekosten. De meeste landen hebben geen invoerbelasting voor originele kunstwerken, maar het kan zijn dat u de verlaagde btw moet betalen. Douanekosten (indien van toepassing) worden bij aankomst berekend door het douanekantoor en worden apart in rekening gebracht door de vervoerder.
Artmajeur stelt alles in het werk om u de aankoop van authentieke originele werken tegen de meest eerlijke prijs te garanderen, of u volledig terug te betalen.
  • Volgbaar online certificaat van echtheid Echtheidscertificaten kunnen op elk moment online worden geverifieerd door de code van het kunstwerk te scannen.
  • Certificering van de Kunstenaarswaarde De experts bestuderen het werk en de carrière van een kunstenaar om een onafhankelijke en vetrouwbare gemiddelde waarde vast te stellen. De gemiddelde waarde stelt de kunstenaar in staat zich voor een bepaalde periode in een prijsklasse te plaatsen. Ook kan aan de deskundige gevraagd worden om een precieze schatting te geven voor een specifiek werk.
100% veilige transactie, Geaccepteerde Betaalmethoden: Creditcard, PayPal, Bankoverschrijving.
Beveiligde directe aankoop De transactie wordt gegarandeerd door Artmajeur: de verkoper wordt pas betaald als de klant het kunstwerk heeft ontvangen.
100% veilig betalen met SSL-certificaat + 3D Secure.
Gratis retour: Tevreden of geld terug binnen 14 dagen..
Retourzendingen Geaccepteerd 14 dagen Artmajeur is 100% toegewijd aan de tevredenheid van verzamelaars: u heeft 14 dagen de tijd om een origineel werk terug te sturen. Het werk moet in perfecte staat in de originele verpakking aan de kunstenaar worden teruggegeven. Alle in aanmerking komende artikelen kunnen worden geretourneerd (tenzij anders aangegeven).
Certificaat van echtheid inbegrepen
Dit kunstwerk verschijnt in 1 verzamelingen
  • Origineel Kunstwerk Schilderij, Acryl
  • Dimensies Hoogte 51,2in, Breedte 38,2in
  • Categorieën Schilderijen onder US$ 5.000 Dark-Fantasy
No Man’s Land, toile peinte lors d’une résidence que je fis à Paris en mai 2010 se veut être une réponse à Tant Qu’Il Y Aura Des Hommes, dont j’avoue n’avoir qu’un vague souvenir. Quoiqu’il en soit, tant qu’il y aura des hommes, il y aura de la vie, il y aura de l’espoir. J’avais été invité à faire cette résidence afin de préparer une exposition[...]
No Man’s Land, toile peinte lors d’une résidence que je fis à Paris en mai 2010 se veut être une réponse à Tant Qu’Il Y Aura Des Hommes, dont j’avoue n’avoir qu’un vague souvenir. Quoiqu’il en soit, tant qu’il y aura des hommes, il y aura de la vie, il y aura de l’espoir.
J’avais été invité à faire cette résidence afin de préparer une exposition sur le thème (N) Ayez (Pas) Peur. Il ne me restait plus, à moi, qu’à trouver ce qui m’effrayait le plus. Réponse immédiate : la guerre.
Mes parents l’ont connue, mon père a même participé après 45 à d’autres conflits de part le monde. Quant à moi je n’ai vécu que des luttes intérieures, des angoisses que j’ai su générer ma vie durant, sans faire trop d’effort il me faut bien l’admettre, pimentées ça et là de quelques traumatismes hérités de mes aïeux. Bref, tout est normal. Et l’âge aidant – l’art aidant ? – j’arrive de mieux en mieux à gérer ces luttes.
Enfin, pour information et en guise d’anecdote, j’ai achevé la toile un 8 mai. Y’a pas de hasard comme dirait l’autre.

Ca ne s’arrête pas là pour autant. Car cette peinture a généré dans sa réalisation même d’autres guerres, d’autres destructions.
Lorsque j’ai fait les premiers croquis, lorsque j’ai « pondu » ce projet, j’avais choisi comme titre Alice in No Man’s Land. Eprouvant depuis quelques temps déjà une certaine fascination pour l’ouvrage de Lewis caroll – je travaillais depuis deux ans sur le Lapin Blanc – je venais enfin d’entreprendre la lecture du célèbre livre dont ne me subsistaient que quelques souvenirs d’enfance. Et puis aussi Alice je la connaissais. Elle vivait dans un lointain Wonderland, un pays d’interrogations d’où j’étais à la fois présent et absent et au seuil duquel je rêvais.
Et dans ce projet la jeune fille qui tenait autant d’Alice que de Lolita – car elle n’était pas vraiment ingénue – se trouvait miraculeusement indemne au milieu d’un charnier sous un ciel de feu et de cendres. La vierge-putain était demeurée vivante et pure. Rien n’était alors tout à fait perdu. Il n’y a plus d’hommes ? Qu’importe puisqu’il s’agit d’un rêve, d’un Wonderland. L’espoir subsiste.
Oui mais. Et si ce n’étais pas un rêve ?
Sort-on indemne de ses propres cauchemars ?
Si cette Alice là est restée désirable jusqu’à la ceinture, jusqu’au niveau des organes de la reproduction, elle reste néanmoins environnée de cadavres à des stades plus ou moins avancés de décomposition. Donc s’il y a encore un espoir de reproduction, de vie, il ne viendra que du seul spectateur, et à condition qu’il puisse, et veuille bien, « pénétrer » dans cette toile.
Mais qui le voudrait ? Regardez-là bien cette vieille gamine. Même sa poupée a la gueule gangrénée. Le jouet blond, ange pourri, lève sa main en un geste de supplication que le feu de la guerre semble avoir figé depuis longtemps déjà. Et son regard de plastique ne fixe pas le sein nourricier de la jeune fille qui joue à la poupée, mais le ciel, ce ciel multicolore qui évoque plus la palette du peintre-démiurge qu’autre chose.
Et puis même si les hanches de la femme-enfant font encore illusion sous la robe blanc-cassé (souvenir de quelque chose de virginal), le ventre dessiné en creux ne peut à coup sûr plus rien recevoir. Donc plus rien donner.
Le mal est partout, quand bien même le mâle, lui qu’on dit semeur de trouble, n’est plus.

Alors ça y est, c’est fini ? C’est l’Apocalypse, enfin ? Déjà ?
Peut-être pas, car on voit derrière Alice qui prévoyante a revêtu son masque mortuaire se profiler deux ectoplasmes, de sexes opposés pourrait-on dire. En tout cas moi je le dis.
Qui sont-ils ? D’où viennent-ils ? Ca nul ne le sait. En tout cas ils sont là, pas menaçant du tout d’ailleurs puisque le plus froid des deux enveloppe la femme d’une gangue de boue glauque. Et puis si l’on regarde bien, il subsiste dans l’absence de barbelés à l’arrière-plan une issue, une porte.
Peut-être qu’on peut toujours rêver après tout.
Mais ça, ça n’est pas une raison pour ne plus avoir peur.

A Paris, le10 mai 2010
Patrick Jann!n
Automatisch vertaald
Volgen
Patrick Jannin, geboren in 1971, geeft ons, door middel van een overvloedig en omvangrijk oeuvre, een meest verontrustende visie op de wereld, of om de Freudiaanse uitdrukking te gebruiken, een van verontrustende[...]

Patrick Jannin, geboren in 1971, geeft ons, door middel van een overvloedig en omvangrijk oeuvre, een meest verontrustende visie op de wereld, of om de Freudiaanse uitdrukking te gebruiken, een van verontrustende vreemdheid. Deze aanbidder van schoonheid heeft in de loop der jaren een wereld opgebouwd, aan de rand van mode en artistieke stromingen, waarin de mens, gevallen en veroordeeld sinds het begin der tijden tot de eeuwige hel, schouder aan schouder wrijft - alsof hij niet langer kan voelen, als dat nodig is zijn, zijn lelijkheid en zijn laagheid - wezens van verbazingwekkende schoonheid, vrouwen met dierenkoppen of dieren met dromerige lichamen, godinnen rechtstreeks uit oude mythen, waarvan werd gezegd dat ze barbaren waren en vervolgens werden veroordeeld om in de hoofden van mannen een symbool te installeren van dood en existentiële leegte, een wraakzuchtige god, de leugengod. Wat de waarheid betreft, bij deze schilder wordt het heel eenvoudig gevonden, voor degenen die alleen weten hoe ze hun ogen moeten openen voor de wereld om hen heen, op de tak van de boom of onder het struikgewas van een equatoriaal bos, in de vorm van het hert of het roodborstje, de hyena of de zebra. Zoveel dierensymbolen, zoveel totems die het bestaan onderstrepen van degenen die ernaar streven hoger, verder en dieper te gaan, en alle dragers van dezelfde energie, allemaal mooi en lichtgevend, zelfs in hun duisternis en in hun wreedheid, want zoals de natuur maakte hen. Dus ja, zo kunnen we Jannins universum zien: een wereld met drie ingangen, waar elk medium (tekenen, fotografie en schilderen) zijn eigen vragen met zich meebrengt maar uiteindelijk ook HET antwoord: schoonheid. Schoonheid als zoektocht, schoonheid als bolwerk tegen de inherente domheid van de mens, schoonheid als lichtbron, noodzakelijk voor het leven zelf.

Bekijk meer van Patrick Jannin

Bekijk alle kunstwerken
Tekening | 78,7x11,4 in
US$ 326,68
Acryl op Canvas | 49,6x24,4 in
US$ 1.332,8
Inkt op Papier | 8,3x11,7 in
US$ 428,32
Tekening | 11,4x8,3 in
US$ 340,81

Artmajeur

Ontvang onze nieuwsbrief voor kunstliefhebbers en verzamelaars