Stanislav Bojankov, kunst als een intieme en intuïtieve persoonlijke reis

-Ik kan me mijn eerste gevoelens met betrekking tot kunst niet herinneren. Dit was in mijn vroege jeugd. Het enige wat ik weet is dat schilderen, kunst maken, me altijd plezier en een speciaal gevoel van persoonlijke volheid heeft gegeven, en mijn leven met een speciale betekenis en inhoud heeft gevuld. Ik heb geen andere artiesten in mijn familie, dus dit was voor veel mensen een vreemde keuze.

-Het is moeilijk te zeggen, omdat het creëren en beleven van kunst speciale intieme processen zijn die op hun eigen, individuele kaart en persoonlijk spoor gaan, en in die zin is elke kunstenaar een afzonderlijk universum, onvergelijkbaar met enig ander artistiek universum. En daarom is het vergelijken van artiesten moeilijk en misschien wel onmogelijk. De meeste artiesten voelen intuïtief hun kracht en volgen hun eigen authentieke persoonlijke pad. En ik denk dat dat de manier is om te gaan.

-Van overal-Ik word geïnspireerd door de natuur, seizoenen, menselijke relaties en communicatie, muziek, kunst, maar vooral emoties en gevoelens in de context van ons dagelijks leven. Ik ben ook geïnspireerd door de artefacten uit mijn Bulgaarse cultuur en geschiedenis - veel archetypen en symbolen die door de geschiedenis van de Europese beschaving gaan - van primitieve kunst, via het Grieks-Romeinse tijdperk, Byzantijnse kunst en Ottomaanse cultuur - artefacten waarvan mijn land zeer rijk.

-Ik werk volledig gewijd aan spontaniteit en kortstondige expressie, gefascineerd door het moment en de sensatie van creatie, gericht op het gebaar van de hand... Dit is voor mij de echte weg die emotionele oprechtheid en voorrang geeft en zijn authentieke artistieke sporen nalaat. Ik kan mijn werken niet bedenken en ontwerpen. Ik ga gewoon zitten en begin... Zonder te repareren...

-Ik wil dat mijn werken de kijker vullen met positieve, emotioneel zuivere energieën en intellectuele boodschappen. Ik wil dat ze diep kunnen denken en een sterke expressiviteit hebben. Dit zijn de vruchten van de goede magie van de schepping.

-Ik heb mijn technologische ontdekkingen en favoriete materialen. Ik hou van zowel standaard acryl- of waterverfschilderijen als experimentele genres - ik gebruik soms verschillende reliëfs, collages, monotypes, maar ook zand en andere alternatieve natuurlijke materialen. Ik maak mijn eigen handgeschept papier voor mijn gravures.

-Ik werk meestal in medium formaten, maar ik heb ook veel miniatuurwerken. Ik heb ook grote schilderijen - bijvoorbeeld tot tien meter groot. En het zijn allemaal mijn favoriete formaten omdat ze verschillende mogelijkheden bieden voor artistieke expressie. Ons werk gaat gepaard met een grote hoeveelheid fysiek zwaar werk, hoe vreemd het voor anderen ook mag lijken.

-Verschillende - zoals bij elke persoon - alledaagse problemen met betrekking tot verschillende alledaagse dingen, mensen, situaties, familie. Onlangs heeft de Covid-pandemie het normale leven, onze sociale banden en het normale functioneren van de hele beschavingsstructuur in al zijn dimensies en manifestaties vernietigd - het culturele leven, sport, politiek, zaken. Dit is een enorme en vreemde levenservaring die onze generatie is overkomen. En een deel van ons werk houdt verband met het opnieuw creëren van deze ervaringen.

-Ik werk in mijn eigen atelier - Ik schilder elke dag, luister naar muziek, lees boeken, laad mezelf intellectueel en emotioneel op. En dit is een belangrijke upgrade in de context van artistiek pad en expressie. De sfeer van de studio is voor mij erg belangrijk in het creatieproces, het is zoiets als een persoonlijke kathedraal, vol emoties, energieën en positieve vibes.

-Soms reis ik... Hoewel de belangrijkste en belangrijke reis gerelateerd is aan de verbeelding, emoties, gevoelens, inspiraties. Nieuwe plekken, mensen en situaties verrijken en verfrissen altijd hun eigen gevoelens, die later omslaan in creativiteit.

-Ik heb veel onderscheidingen, en elk van hen is een belangrijk onderdeel van mijn reis. Maar er zijn 2 prijzen die voor mij bijzonder belangrijk zijn - dit is de Grote Prijs voor Jonge Kunstenaar van de Biennale voor Grafische Vormgeving in Varna, Bulgarije (1993), die ik ontving toen ik student was aan de Academie in Krakau (Polen), en die me de vleugels gaf die ik nodig had. aan elke jonge kunstenaar die angstig het pad van de kunst betreedt, evenals de twee Pollock-Krasner Foundation Grants in New York, die ik in 2003 en 2007 ontving en die mijn concepten en ontwikkeling als kunstenaar een beslissende upgrade gaven.

-Nog steeds mijn persoonlijkheid, leven, mijn dagelijks leven volledig vervullen en zin en positiviteit geven op mijn pad.

-Nu werk ik aan een project - een groot conceptueel schilderij, met afmetingen van 840/240 cm, en is opgebouwd uit veel afzonderlijke modules. Zoiets als een schilderinstallatie, geheel opgebouwd uit alternatieve natuurlijke materialen, zand, carbonpapier, kant-en-klare objecten. Het is volledig geïnspireerd op het drama van de pandemische ervaringen en emoties van de afgelopen jaren. Zoiets als een conceptuele iconostase of altaar. Ik ben van plan om het in het voorjaar in een galerie aan een publiek te laten zien. Natuurlijk, als de pandemische situatie het toelaat...

- Dit zijn "Wit vierkant op een wit doek" van Kazimir Malevich en "Dames van Avignon" van Pablo Picasso. Dit zijn meesterwerken die de basis vormen van de ontwikkeling van alle moderne en hedendaagse kunst, veranderd niet alleen de vorm, filosofie, maar ook perceptie en denken in ons beroep.

-Ik zou zeker Jackson Pollock uitnodigen, met wie we graag een paar liter whisky zouden drinken. Dit is natuurlijk een grap, want in het echte leven drink ik niet, maar ik zou hem gezelschap houden. Ik zou ook met Miro praten, evenals met Christo en Jean-Claude.