Elena Done: Schilderen is voor mij een natuurlijk verschijnsel

Wat inspireerde je om kunst te maken en kunstenaar te worden? (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)

Wat is schilderen voor mij? Schilderen is voor mij een natuurlijk gebeuren. Schilderen is voor mij een vooropgezet vermogen. Ik begon met tekenen vanaf de leeftijd van 2-3 jaar, dus tekenen is voor mij iets natuurlijks, en kunst maken is een zevende zintuig. Ik ging op mijn twaalfde naar een officiële kunstacademie, was daar een behoorlijk slimme student en droomde ervan mijn hele leven door te gaan met een kunststudie, maar tegen de tijd dat ik naar de kunstacademie ging, was het land waar ik woonde geruïneerd, niet alleen de regime, maar het systeem, de economie, de gevestigde orde, de modus vivendi. Dus ik heb een internationaal economie- en marketingdiploma behaald en daarna mijn postdoctorale master in psychologie. En ik vergat helemaal dat ik ooit een kunstenaar was.

Op een mooie dag werd mijn vader 75, en voor zijn verjaardagscadeau vroeg hij me om een schilderij te maken, niet alleen maar abstract, maar realistisch marineblauw. Ik heb al 25 jaar geen penselen meer in mijn handen gehad! Ik kocht kunstmaterialen en toen... begon er magie te gebeuren! Elke dag probeerde ik te schilderen, en dat ging goed, alsof mijn vingers het geheugen hadden… Dus nu kon mijn droom werkelijkheid worden en kreeg ik de kans om een kunstacademie te gaan studeren. Ik heb vrij laat de master Academisch Kunstonderwijs behaald, op 47-jarige leeftijd, werd meteen toegelaten tot de Union of Artist en direct daarna (letterlijk in een week) verhuisde ik naar Europa (via Groot-Brittannië naar Zuid-Spanje) .

Als gevolg van de persoonlijke ervaring met de verhuizing van Oost- naar West-Europa, van parelwitte kleurenpaletten uit het Noorden naar zuidelijke gedurfde schreeuwende uitbundige kleuren, werden zowel mijn identiteit als mijn artistieke taal blootgesteld aan een enorme transformatie. De hedendaagse cultuur, de hedendaagse kunsttaal en het rijke kunsterfgoed van Andalusië zijn nu opgenomen in mijn cultuurcode, en ik blijf deze bestuderen.

Wat is je artistieke achtergrond, de technieken en onderwerpen waarmee je tot nu toe hebt geëxperimenteerd?      

Mijn artistieke achtergrond is academisch realisme met een vleugje impressionisme. De percepties verschillen van land tot land. Ons werd geleerd het grijsachtig-blauw-zilveren lichtpalet te gebruiken, omdat het licht van de lucht gematigd en parelachtig was. We hebben geleerd om te voorkomen dat we met kleuren schreeuwen. Hier in Spanje is de lucht helderblauw, het groen kaal en de bloemen hebben energieke roze, rode en oranje strepen. De helderheid is alledaags en dus gerechtvaardigd . Dus nu gebruik ik alleen felle kleuren, dus mijn schilderijen geven je het gevoel dat je levend en energiek bent. Vroeger was ik vooral figuratief, nu voeg ik veel decoratief toe en wil ik naar abstractie gaan.

Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars, waardoor jouw werk uniek is?

Als kunstenaar onderzoek ik de verbinding tussen figuratieve en decoratieve kunst.  

Een figuur wordt gewoonlijk een gesloten, uitstekend, opvallend deel van het fenomenologische veld genoemd, en alles wat de figuur omringt is een achtergrond. Maar de verhouding tussen onderwerp en achtergrond is een dynamische verhouding. Wat momenteel verband houdt met de achtergrond kan na een tijdje het onderwerp worden, en wat het onderwerp was, kan de achtergrond worden. Decoratieve decoratieve elementen worden onderdeel van de compositie, van de plot, van het onderwerp.

Wat mij interesseert is de dialoog tussen realistisch weergegeven figuren en vormen en dynamische, abstracte of decoratieve achtergronden.

Dikke energieke, gepassioneerde streken van heldere, uitbundige kleuren.

Trillende en levendige lijnen van mijn silhouetten.

Waar komt jouw inspiratie vandaan ?

De “magie van Andalusië”, kleurrijke bloemen, tropische tuinen, stoffen van flamencodansers, specerijen uit Marokko… Ik woon in Marbella, Malaga, Andalusië…het uiterste zuiden van Spanje. Op sommige dagen kun je de Afrikaanse kust aan de overkant van de zee levendig zien. Gekenmerkt door de botsing van culturen in een regio die sinds de prehistorie bewoond werd door Fenicische, Punische en Romeinse nederzettingen, met latere Visigotische, Byzantijnse en islamitische aanwezigheid, ligt de stad Marbella in een sleutelregio in de geschiedenis van de Middellandse Zee. Zon 300 dagen per jaar, zee, oceaan en bergen, en blauwblauwe lucht... De echte definitie van het paradijs.

Ik ben mezelf gaan identificeren met de term 'Paradijs', van een idealistische weergave van 'Paradijs' tot een alledaagse perceptie van kleinere 'paradijzen' van mijn helden en hun dromen.

Op 350 meter van mijn huis ligt een plaats genaamd Heaven Beach, vlakbij een gebied genaamd Paraíso.

Mijn artistieke concept zou zich kunnen concentreren rond het idee om een visuele representatie van een persoonlijk paradijs te creëren. Mijn schilderijen kunnen een weerspiegeling zijn van de schoonheid, vreugde en positiviteit die volgens mij mogelijk is in het leven met de hulp van onze hemelse curatoren, geloof en een positieve instelling.

Wat is jouw artistieke aanpak? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je bij de kijker oproepen?

Mijn levensconcept, zowel als een artistiek concept, is gericht op het idee van het manifesteren van dromen en verlangens.

Ik inspireer mensen om te geloven in de kracht van positief denken, het volgen van een droom en de mogelijkheid om hun eigen persoonlijke paradijs te creëren. Mijn schilderijen kunnen dienen als herinnering dat alles mogelijk is als iemand wil groeien en bereid is er moeite voor te doen.

Mijn artistieke concept is een viering van het leven, positiviteit en het geloof in wonderen. Mijn schilderijen brengen energie en geluk bij mensen thuis en dienen als een bron van inspiratie en motivatie voor degenen die ze bekijken.

Wat is het proces van het maken van uw werken? Spontaan of met een lang voorbereidingsproces (technisch, inspiratie uit kunstklassiekers of andere)?

Ik maak veel schetsen, van een kleine schets van het idee tot een grotere met silhouetten, en dan begin ik met componeren. Het componeren neemt de meeste tijd in beslag. Hoewel we hebben geleerd om à la prima te schilderen – meteen op het doek, teken ik het liefst met de vuist. Dan is het tijd voor lagen, lagen olie, 4,5,6 lagen, de primaire lagen zijn dun, en dan maak ik deegachtige pasteuze lagen, waarbij ik veel oliesubstantie op het canvas breng.

Gebruikt u een bepaalde werktechniek? Zo ja, kunt u dit uitleggen?

Ik schilder met dikke pasteuze streken om elk schilderij dieper en ‘tastbaarder’ te maken. Textuur is belangrijk voor mij, ik kan maar liefst 7 lagen aanbrengen met als doel diepte te creëren, deze diepte drukt een unieke persoonlijkheid uit en de uitstraling van een levend wezen. Dit betekent ook dat elke keer dat je naar mijn schilderij kijkt, je verschillende facetten zult zien: - een glimp van licht en kleur…….waar het in mijn ogen allemaal om draait.

Zijn er vernieuwende aspecten in uw werk? Kunt u ons vertellen welke?

Na een korte periode in Spanje ontwikkelde ik mijn eigen stijl, gebaseerd op de fundamentele principes van academisch realisme en het toevoegen van decoratieve, collage-achtige elementen aan de schilderijen. Ik noem deze stijl Wonderbaarlijk Realisme. Ik werk met figuren maar gebruik abstracte technieken en decoratieve elementen. Elk schilderij is een combinatie van leven en artefacten. Mijn wonderbaarlijke realisme Het is geen fantasie, het is geen fictie, het is een combinatie van een zeer originele figuratieve en magische decoratieve context allemaal samen. Ik laat figuratieve en decoratieve kunst samensmelten en vertaal figuratieve beelden naar het abstracte.

Heeft u een formaat of medium waar u het meest vertrouwd mee bent? zo ja, waarom?

Olie is mijn heerlijke medium.

Ik ben erg blij met olieverf, ik heb acryl verschillende keren geprobeerd – nee, het is niet van mij. Ik voel me ook op mijn gemak met tekenen met potlood en inkt. Wat betreft canvassen geef ik de voorkeur aan portretoriëntatie 130x100, 116x90. Ik denk erover om grotere werken te doen, maar het is zo lastig om ze in een auto af te leveren. Het formaat gaat dus over bruikbaarheid. Ook zijn de prijzen voor het verzenden van de kunstwerken zo sterk gestegen, dat je nu moet denken… om 90x90 te doen en een redelijke verzendofferte te hebben, of om het grotere canvas te produceren en de ontevredenheid van de klant tegemoet te komen met een bezorgprijs.

Waar produceer je je werken?

Thuis, in een gedeelde werkplaats of in je eigen werkplaats? En hoe organiseer je in deze ruimte je creatieve werk? Ik werk op een groot overdekt terras in mijn appartement. Dankzij het prachtige weer in Costa-del-Sol kan ik het hele jaar door buiten werken, en met natuurlijk licht. Brr, ik ben zo blij dat ik niet meer hoef te bevriezen in donkere kunstlessen, noch elektrisch licht hoef te gebruiken. Ik ben zo dankbaar voor wat mij is overkomen tijdens mijn immigratie, dat ik elke dag met een glimlach op mijn gezicht mijn 'studio' binnenstap, en werken een wonderbaarlijke onderneming wordt.

Brengt uw werk u ertoe te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat levert het je op?

Ja, ik moet reizen om deel te nemen aan kunstbeurzen. Als je in een dorp woont, ver weg van de rockende kunststeden, moet je reizen. Hoewel ik er geen zin in heb, ben ik een gelukkige kluizenaar, dus geef ik er de voorkeur aan dat mijn favoriete online kunstgalerijen alle verkopen voor mij doen.:).

Hoe stelt u zich de evolutie van uw werk en uw carrière als kunstenaar in de toekomst voor?

Integriteit - Erkenning - Vraag. Ik ben van plan een gestage stroom binnenkomende bestellingen te vinden. Wat de toekomst betreft, ben ik voortdurend bezig met mijn strategische kunstcarrière en het doel is om de verkoop op kunstveilingen te bereiken.

Wat is het thema, de stijl of de techniek van je nieuwste artistieke productie?

Dit is de serieuze van de schilderijen “Vazen met hulpmiddelen” binnen mijn stijl van Prachtig Realisme. Een ‘vaas met hulpbronnen’ is een hypnosetechniek waarmee iemand een zogenaamde bron van vitale hulpbronnen kan creëren en deze kan raadplegen als dat nodig is. In dit geval is het visuele symbool van de bron een vaas. In feite is het een krachtig anker voor positieve momenten in iemands leven, waarvan hij de herinneringen indien nodig kan gebruiken als psycho-emotionele voeding.

Ik geloof dat kunst de geest moet verheffen. Ik wil mijn zomerparadijs delen met mijn publiek, om hun realiteit te verschuiven naar de levendige, kleurrijke wereld waarin ik leef.

Kunt u ons vertellen over uw belangrijkste beurservaring?

Ik denk dat deze tentoonstelling nog moet komen! Eerlijk gezegd was ik verbaasd over mijn tentoonstelling in Estepona in het gemeentehuis 2 jaar geleden. Mensen kwamen het Casa de las Tejerinas binnen en … bleven, ze renden niet, maakten geen foto’s of selfies, ze stapten nauwgezet van het ene schilderij naar het andere en brachten tijd door voor elk kunstwerk. Zoals we dat in musea doen. Ik was zo vereerd, zo ontroerd!

Als je een beroemd werk uit de kunstgeschiedenis had kunnen maken, welk werk zou je dan kiezen? En waarom?

Gustav Klimt. Het meisje, 1913 . Het schilderij raakt verschillende onderwerpen uit het menselijk leven, zoals liefde, seksualiteit en regeneratie, die in cyclische vorm worden weergegeven. De jurk van de maagd met zijn vele spiralen van blauw en paars duidt metaforisch op vruchtbaarheid, voortdurende verandering en de evolutie van het universum . Het heeft realistisch weergegeven silhouetten en modernistische decoratieve ornamenten; het zit vol symboliek en levendige kleuren.

Als je een beroemde kunstenaar (dood of levend) zou kunnen uitnodigen voor een diner, wie zou dat dan zijn?

Hoe zou je hem voorstellen de avond door te brengen? Pablo Ruiz Picasso natuurlijk! In Malaga, zijn geboortestad, in een traditioneel wijnrestaurant. Ik zou hem willen vragen hoe hij erin slaagde zo commercieel succesvol te zijn terwijl hij gedurende zijn hele leven van stijl en thema veranderde, en toch de herkenbare Picasso bleef.