Waarom ben je kunst gaan benaderen en kunstenaar worden? (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)
Het draait waarschijnlijk allemaal om mijn moeder. Toen ik 4 jaar oud was, zag ze iets in mijn tekening dat anders was dan andere kindertekeningen en besloot dat ik kunstenaar zou worden. Vanaf dat moment begonnen reizen naar tentoonstellingen, musea, privé tekenlessen, abonnementen op kunsttijdschriften, wedstrijden, etc.. Toen ik 16 was, probeerde ik daaraan te ontsnappen, maar ze wendde zich tot professionele psychologen voor hulp... Ik had geen keus denk ik😉. En dat is waarschijnlijk wat ik het liefste doe.
Wat is je artistieke reis, technieken en onderwerpen waarmee je tot nu toe hebt geëxperimenteerd?
Op de universiteit zat ik in een klas met begaafde jongens, en hoewel ik altijd in de top drie zat, wist ik niet zeker of ik van schildersezelkunst kon leven, dus koos ik ervoor om ontwerper te worden. Eerst als modeontwerper, daarna opgeleid tot decorateur en later als behangontwerper en digitale muralist. Pas in de laatste 3 jaar heb ik besloten om al mijn aandacht te richten op schilderen en tekenen. Mijn ervaring als ontwerper komt zeker tot uiting in mijn werk: ik hou van details... kleur is belangrijk voor mij, maar misschien wel het belangrijkste is mijn visie op schoonheid, verteld door penseel en potlood. Misschien zijn er voor mij twee hoofdthema's - die van de natuur, zoals de zee, bomen, grassen, wortels en de mens op de achtergrond van de natuur met haar eeuwige existentiële vraag.
Wat zijn 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars, waardoor jouw werk uniek is?
Het is moeilijk te zeggen, omdat ik over het algemeen een realistische schilder ben... aan de ene kant hou ik van details, maar aan de andere kant kies ik voor eenvoud in verhalen. Tegelijkertijd denk ik dat het moeilijk is om mijn werk te verwarren met dat van andere kunstenaars, het heeft zijn eigen karakter. Het kan ook zijn in mijn keuze van onderwerpen en de manier waarop ik in olieverf schilder - op sommige plaatsen lijkt het op een groot grafisch werk met zoveel details erin. Er is een combinatie van egale kleur, detail en realisme.
Waar komt je inspiratie vandaan?
Van wandelen in het bos, graven in de tuin, boeken lezen en films kijken, muziek luisteren, Instagram en Facebook, praten met vrienden en persoonlijke ervaringen. Dit alles komt op de een of andere manier samen in mijn hoofd en er ontstaat een soort idee van toekomstig werk.
Wat is de bedoeling van je kunst? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je bij de kijker oproepen?
Ik wil mijn realiteitszin overbrengen: mijn wereld is van binnen al ingewikkeld genoeg, en ik zie dat de wereld buiten nog ingewikkelder en mooier is. Elke dag zie ik de levenden dood worden, maar hieruit wordt iets nieuws geboren. In zekere zin sta ik, hoewel ik niet in Japan ben geweest, dicht bij hun filosofie van natuuraanbidding. Ik zie mezelf als onderdeel van een groter natuurlijk systeem, veel groter dan de sociale realiteit. Tegelijkertijd word ik geraakt door vragen van het tijdelijke en het eeuwige, en ik zoek naar manieren om dit te begrijpen door middel van kunst.
Wat is het proces van het maken van uw werken? Spontaan of met een lang voorbereidingsproces (techniek, inspiratie uit kunstklassiekers of andere)?
Ik heb veel aan de hand van binnen, aan de buitenkant lijkt het absolute nietsdoen. En dan ga ik zitten en teken de compositie op. Meestal weet ik precies wat ik wil zien in het eindresultaat.
Welke technieken verkies je? Zo ja, kunt u dit toelichten?
Ik schilder graag grote werken in olieverf, omdat het een verbazingwekkend kneedbaar materiaal is met enorme mogelijkheden. En het stelt me in staat om het werk langzaam te doen.
Voor de tekeningen mix ik graag technieken, gebruik ik gouache en potloden. Gouache houdt niet van correcties maar het geeft een zeer matte afwerking en is de kleur die ik gebruikte toen ik een kind was, dus psychologisch heb ik meer vrijheid met deze werken.
Zijn er vernieuwende aspecten aan uw werk? Kun je ons vertellen welke?
Weet je, als ik naar hedendaagse kunst kijk, krijg ik de indruk dat een conservatief, meesterlijk uitgevoerd werk stilaan vernieuwend wordt.
Heeft u een formaat of medium waarmee u zich het prettigst voelt? Zo ja, waarom?
In mijn jeugd ben ik begonnen als miniaturist en iedereen voorspelde mijn roem in die richting. En toen moest ik werken aan grote tentoonstellingsmuren, en ik veranderde mijn kijk op mezelf. Nu werk ik graag met middelgrote stukken, maar ik zie een trend naar grotere formaten. Ik werk met roller, spons, grote kwasten, paletmes en op het einde schilder ik heel fijne details.
Waar produceer je je werk? Thuis, in een gedeelde of privé studio? En hoe is binnen deze ruimte uw productie georganiseerd?
Jarenlang huurde ik een kleine studio voor mijn oliewerk en toen realiseerde ik me dat ik mijn eigen ruimte wilde hebben, die noodzakelijkerwijs een tuin zou hebben. Dus kocht ik een tuinhuis op het platteland en richtte mijn atelier in in de voormalige garage. Daar kom ik elke dag naar mijn werk. Tijdens de pauzes ga ik de tuin in en in de zomer ga ik met mijn ezel naar buiten en schilder ik in de frisse lucht.
Brengt je werk je ertoe om te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor shows of tentoonstellingen? Zo ja, wat win je ermee?
Toen ik als behangontwerper werkte, bezocht ik elk jaar verschillende internationale designbeurzen in mijn vakgebied. Maar daar deed ik mee als onderdeel van een team. Vorig jaar nam ik voor het eerst met mijn eigen stand deel aan de kunstbeurs in Vilnius. Dit jaar ben ik begonnen met het bezoeken van kunstbeurzen in het buitenland. In de zomer bezocht ik Kopenhagen en in oktober ga ik naar Le Carrousel du Louvre in Parijs. Tot nu toe kijk ik alleen naar het niveau van artiesten en organisatie. Ik denk dat ik volgend jaar met mijn werken zal deelnemen aan een internationale kunstbeurs. Zelfs als je alleen als toeschouwer deelneemt, heeft het op een bepaalde manier nog steeds invloed op je creativiteit. Je ziet het werk van andere kunstenaars, analyseert het, ontdekt nieuwe tendensen en uitdrukkingswijzen. Het is verrijkend.
Hoe stel je je de evolutie van je werk en je figuur als kunstenaar in de toekomst voor?
Ondanks het feit dat ik heel veel van Litouwen houd, begrijp ik dat het een klein land is met beperkte middelen en om uit te groeien tot iets groters is het nodig om verder te gaan dan deze leuke en best gezellige wereld. Om eropuit te gaan, waar meer kansen zijn, diverse talenten en natuurlijk concurrentie. Omdat competitie ons als individuen aanspoort om sneller te rennen en verder te springen. Op dit moment heb ik mezelf bij elke klus een doel gesteld om mezelf een beetje te overwinnen, iets groters en moeilijkers te doen dan voorheen. Voor de nabije toekomst kan ik mijn werk zien in de grootste galerijen ter wereld.
Wat is het onderwerp, de stijl of de techniek van je laatste artistieke productie?
Ik ga door en ontwikkel het thema van het eeuwige en het vluchtige, met behulp van afbeeldingen van oude sculpturen die in bloeiende weiden zijn geplaatst; Ik speel een beetje met mythologie in een moderne interpretatie.
Kun je iets vertellen over je belangrijkste beurservaring?
Zie je, de belangrijkste tentoonstellingservaring was gerelateerd aan ontwerpwerk. Op het gebied van schilderen ben ik tot nu toe een beginnend kunstenaar 😊. Ik vind het leuk hoe ik me ontwikkel, hoe het volume en de kwaliteit van mijn werk toeneemt. Ik zou ook graag beeldhouwwerk of driedimensionale werken in mijn tentoonstellingen willen hebben. Ik denk dat dat voor mij ligt.
Als je een beroemd werk in de kunstgeschiedenis had kunnen maken, welke zou je dan kiezen? En waarom zou je ervoor kiezen?
Al sinds ik een kind was, dacht ik dat de grootste kunstwerken over religiositeit gingen. En dat is deels waar, maar religie als een systeem om mensen te managen is in sommige opzichten zeer inferieur aan het goed geoliede juridische systeem van burgerlijk bestuur. De existentiële vraag gaat nergens heen, zelfs niet in een zeer geordend leven. Ik zou willen dat mijn werken net zo invloedrijk zijn als de fresco's van Tintoretto, maar een nieuw gevoel van de menselijke wereld weerspiegelen, zonder al te veel pathos.
Als je een beroemde artiest (dood of levend) zou mogen uitnodigen voor een etentje, wie zou dat dan zijn? Hoe zou je hem/haar voorstellen om de avond door te brengen?
Ik vroeg Oscar-Claude Monet ten eten, las dat hij een fijnproever was en vroeg hem dan beleefd om me zijn tuin te laten zien. Ik heb veel favoriete artiesten, maar Monet staat met zijn levensstijl heel dicht bij mij en is de onbetwiste autoriteit.