Emotie in kaart brengen: Dana Schutz en de nieuwe taal van de schilderkunst

Emotie in kaart brengen: Dana Schutz en de nieuwe taal van de schilderkunst

Selena Mattei | 2 mei 2025 8 minuten gelezen 1 opmerking
 

Dana Schutz is een vooraanstaande Amerikaanse schilderes die bekendstaat om haar emotioneel intense, felgekleurde en surrealistische figuratieve werk dat de complexiteit, absurditeit en kwetsbaarheid van de menselijke ervaring onderzoekt. Haar gedurfde stijl, een mix van expressionisme en psychologisch realisme, heeft haar zowel lof als controverse opgeleverd en haar een belangrijke stem in de schilderkunst van de 21e eeuw gemaakt.

Belangrijkste punten

  • Dana Schutz is een Amerikaanse schilder die in Brooklyn, New York woont. Ze staat bekend om haar fantasierijke en emotioneel geladen figuratieve werk.
  • Zij wordt algemeen beschouwd als een van de meest invloedrijke Amerikaanse schilders van de 21e eeuw.
  • Schutz staat bekend om haar figuratieve, gebaarlijke stijl, gekenmerkt door opvallende kleuren, emotionele intensiteit en verhaalgedreven composities.
  • Haar werk combineert surrealisme, expressionisme en absurdistische elementen en toont vaak groteske of overdreven figuren.
  • In plaats van realisme schildert Schutz emotionele en psychologische waarheden, waarbij hij de kijker confronteert met thema's als kwetsbaarheid, chaos en de menselijke conditie.



Verdraaide waarheden: de rauwe kracht van het penseel van Dana Schutz

Dana Schutz (geboren 1976, Livonia, Michigan) is een Amerikaanse schilder die in Brooklyn, New York woont. Ze staat bekend om haar figuratieve, gebaarlijke werken die vaak beginnen met een specifiek onderwerp of een verhalend scenario.

Schutz wordt algemeen beschouwd als een van de meest invloedrijke Amerikaanse schilders van de 21e eeuw en wordt geprezen om haar gedurfde kleurenpalet, emotioneel geladen figuren en onverschrokken manier van verhalen vertellen. Haar werk combineert surrealisme, expressionisme en een eigentijdse absurdistische gevoeligheid, wat resulteert in verontrustende maar boeiende composities.

Schutz daagt zowel traditionele schildernormen als maatschappelijke verwachtingen uit. Haar figuren – vaak grotesk, overdreven en vervormd – belichamen kwetsbaarheid en rauwe emotie. In plaats van te streven naar realisme, schildert ze emotionele waarheden en dwingt ze de kijker om zich te verdiepen in de rommeligheid, humor en kwetsbaarheid van de menselijke ervaring.

Van fantastische scènes tot intense weergaven van emotionele toestanden, haar werk verzet zich tegen comfort. Door middel van vervorming en levendige kleuren onderzoekt Schutz thema's als identiteit, psychologische spanning en sociale dynamiek, wat zowel lovende kritieken als controverse oplevert.

Haar schilderij "Civil Planning" (2004), ooit onderdeel van de collectie van managementconsultant David Teiger en nu verbonden aan de Teiger Foundation, werd voor 2 miljoen dollar geveild op een veiling van Sotheby's in New York. Daarmee vestigde ze een record voor de kunstenaar.




De geboorte van Schutz' visie

De vroege schilderijen van Dana Schutz werden gekenmerkt door een rijke verbeelding en een experimentele geest. Tijdens haar studie aan Columbia University ontwikkelde ze "Frank from Observation" (2002), een fictief verhaal waarin zij de laatste schilder op aarde was en Frank, haar enige onderwerp, de laatste man. In deze serie onderzocht ze de handeling van observatie en creatie onder absurde, geïsoleerde omstandigheden.

Deze werken demonstreerden Schutz' unieke mix van fictie en figuratie en legden de basis voor haar carrière. Ze gebruikte een cartoonachtige maar psychologisch intense stijl die empathie uitlokte en tegelijkertijd een gevoel van surrealistische afstandelijkheid behield. Haar bereidheid om te schilderen vanuit verzonnen scenario's gaf haar vroege werk een frisheid en vrijheid die zelden te zien waren in de figuratieve schilderkunst van na het millennium.

Na "Frank from Observation" bouwde ze verder aan een oeuvre dat visuele overdrijving in evenwicht bracht met conceptuele zwaarte. Haar serie "Self-Eaters" uit 2004, met figuren die delen van zichzelf consumeren, was een metaforische verkenning van zelfdestructie, autonomie en artistieke productie – wat haar reputatie voor het gebruik van groteske beelden om existentiële thema's uit te drukken, versterkte.




Schilderen op de rand: chaos, humor en menselijke complexiteit

Naarmate Schutz' reputatie groeide, groeiden ook de ambitie en complexiteit van haar werk. Ze werd bekend om haar confrontaties met moeilijke emoties en taboeonderwerpen, altijd gefilterd door een uitgesproken schilderstijl – kleurrijk, gewelddadig en levendig. Haar doeken tonen vaak meerdere figuren die verwikkeld zijn in ambivalente relaties, en die persoonlijke, sociale en psychologische onrust verkennen.

Schutz schuwt het niet om trauma, ongemak of absurditeit af te beelden. Haar schilderij "Swimming, Smoking, Crying" (2009) bijvoorbeeld, toont een vrouw die de emotionele en fysieke uitersten van het leven multitaskt. Deze gelaagde scènes zijn bedoeld om innerlijke toestanden weer te geven als externe chaos – een kenmerk van Schutz' benadering van figuratie. Haar penseelvoering en kleurkeuze versterken de emotionele inhoud van elk werk.

Ondanks incidentele kritiek is Schutz trouw gebleven aan haar visie. In interviews benadrukt ze het belang van verbeeldingsvrijheid en het recht van de kunstenaar om zich met moeilijke onderwerpen bezig te houden. Haar carrière floreert op de rand van controverse en lof, en elke nieuwe serie werken bevestigt haar positie als een essentiële figuur in de voortdurende discussie over wat schilderkunst kan – en zou moeten – doen.




Opmerkelijke werken

Een van haar bekendste en meest besproken schilderijen is "Open Casket" (2016), een afbeelding van het misvormde gezicht van Emmett Till. Het werk, gemaakt voor de Whitney Biënnale van 2017, kreeg felle kritiek vanwege de manier waarop het raciale trauma's behandelde en vragen stelde over culturele representatie. Sommige critici en kunstenaars pleitten voor verwijdering, terwijl anderen Schutz' recht op artistieke expressie verdedigden. Het werk werd een bliksemafleider in debatten over ras, geschiedenis en kunst.

Ondanks de controverse is "Open Casket" een diepzinnig werk – emotioneel ingetogen vergeleken met haar gebruikelijke stijl, geschilderd in gedempte tinten en op een klein formaat. Schutz heeft uitgelegd dat het stuk niet bedoeld was om namens anderen te spreken, maar haar persoonlijke uiting van verdriet en afschuw. Deze gebeurtenis markeerde een keerpunt in haar carrière en toonde zowel de grenzen als de kracht van representatie in de hedendaagse kunst.

Andere opmerkelijke werken zijn onder meer "Face Eater" (2004), "How We Would Give Birth" (2007) en "Shaking Out the Bed" (2015). Elk schilderij presenteert een wereld waar de grens tussen verbeelding en realiteit vervaagt. Deze beelden zijn niet louter symbolisch; ze zijn performatief en nodigen de kijker uit in een ruimte waar emotie, geschiedenis en absurditeit botsen.




Tentoonstellingen en collecties

Dana Schutz was te zien in talloze prominente tentoonstellingen over de hele wereld. Haar vroege solotentoonstellingen in de Zach Feuer Gallery in New York markeerden haar entree in de commerciële kunstscene, terwijl deelname aan grote groepstentoonstellingen zoals de Biënnale van Venetië (2003, 2013) en de Whitney Biënnale (2017) haar institutionele erkenning versterkten. Haar solotentoonstelling "Imagine Me and You" in 2018 aan het Institute of Contemporary Art in Boston demonstreerde haar beheersing van schaal, verhaal en de expressieve kracht van schilderkunst.

Schutz' solotentoonstellingen in musea omvatten onder meer SITE Santa Fe (2005); het Rose Art Museum (2006), dat later reisde naar het Museum of Contemporary Art in Cleveland; de Douglas Hyde Gallery in Dublin, Ierland (2010); het Museo d'Arte Moderna e Contemporanea di Trento e Rovereto, Italië (2010); het Neuberger Museum of Art in Purchase, New York (dat in 2011 reisde naar het Miami Art Museum en het Museum of Contemporary Art Denver); het Hepworth Wakefield, Verenigd Koninkrijk (2013); het Kestnergesellschaft in Hannover, Duitsland (2014); het Institute of Contemporary Art, Boston (2017); en "Eating Atom Bombs" in het Transformer Station, Cleveland Museum of Art (2018).

Tentoonstellingen zoals "Eating Atom Bombs" (2020) hebben laten zien dat Schutz blijft reageren op hedendaagse angsten – politieke instabiliteit, persoonlijke isolatie en collectieve angst – zonder haar kenmerkende stijl te verloochenen. Met elk nieuw werk bevestigt ze haar rol als schilder die de wereld niet alleen weerspiegelt, maar deze ook opnieuw uitvindt door een fel verbeeldingsvolle lens.

Haar werk is ook te zien geweest in groepstentoonstellingen op locaties als de Biënnale van Venetië, de Biënnale van Praag, het MoMA PS1 in New York, het Museum of Modern Art in New York, het Whitney Museum of American Art, Moderna Museet in Stockholm, het New Museum in New York, Kunsthaus Zürich, Ballroom Marfa in Texas en Musée Rath in Genève.

Haar schilderijen zijn opgenomen in de permanente collecties van het Museum of Modern Art (MoMA), het Whitney Museum of American Art, het Solomon R. Guggenheim Museum, het Metropolitan Museum of Art, het Museum of Contemporary Art Los Angeles en het Los Angeles County Museum of Art.

Haar werk is internationaal vertegenwoordigd en bevindt zich onder andere in het San Francisco Museum of Modern Art, het Institute of Contemporary Art in Boston en het Tel Aviv Museum of Art. Dit onderstreept haar grote wereldwijde invloed en erkenning voor de hedendaagse kunst.


Veelgestelde vragen

Wie is Dana Schutz?

Dana Schutz is een vooraanstaande hedendaagse Amerikaanse schilderes die bekendstaat om haar emotioneel geladen, levendig gekleurde figuratieve schilderijen die vaak surrealistische, groteske of psychologisch intense onderwerpen verkennen.


Welke serie was haar doorbraak?

Haar doorbraakserie was "Frank from Observation" (2002), waarin ze een fictieve man schilderde - de laatste op aarde - met een mix van verbeeldingskracht, humor en schilderkunstige vaardigheden.


Welke thema's onderzoekt Dana Schutz vaak in haar kunst?

Schutz verdiept zich regelmatig in thema's als isolatie, lichamelijke transformatie, angst, absurditeit, sociale spanning en innerlijke emotionele toestanden, die hij allemaal weergeeft middels expressieve figuratie.


Waarom was haar schilderij "Open Casket" controversieel?

"Open Casket" (2016), een uitbeelding van Emmett Till, zorgde voor controverse omdat de film een zwart trauma liet zien door een blanke kunstenaar. Hierdoor ontstonden er bredere debatten over ras, representatie en artistieke verantwoordelijkheid.


Wat is de artistieke stijl van Schutz?

A: Haar stijl combineert expressief penseelwerk, levendige kleuren en vervormde of overdreven menselijke figuren. Ze is geïnspireerd op het Duitse expressionisme, surrealisme en hedendaags psychologisch realisme.


Bij welke belangrijke instellingen is haar werk te vinden?

Haar schilderijen zijn opgenomen in de permanente collecties van grote instellingen zoals het MoMA, het Whitney Museum, het Guggenheim Museum en het Museum of Contemporary Art in Los Angeles. Ze exposeert ook regelmatig in galerieën en op internationale biënnales.



Maakt Dana Schutz nog steeds nieuw werk?

Ja, Schutz blijft actief betrokken bij het produceren van nieuwe schilderijen en het internationaal exposeren ervan. Haar recente werk blijft met haar kenmerkende intensiteit reflecteren op actuele sociale en politieke angsten.

Gerelateerde artiesten
Bekijk meer artikelen
 

ArtMajeur

Ontvang onze nieuwsbrief voor kunstliefhebbers en verzamelaars