Donatella Marraoni, Het verlangen om haar verhaal te vertellen

Donatella Marraoni, Het verlangen om haar verhaal te vertellen

Olimpia Gaia Martinelli | 30 jul 2022 5 minuten gelezen 0 opmerkingen
 

Donatella Marraoni, een kunstenaar die voornamelijk bouwmaterialen gebruikt, creëert met als doel haar verhaal, haar verleden te vertellen, om te zetten in een picturaal verhaal in constante evolutie...

Wat heeft je ertoe aangezet om kunst te maken en kunstenaar te worden (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)?

De wens om mijn verhaal te vertellen, de noodzaak om het verlies van mijn vader te bezweren door met zijn materialen te werken, de herinneringen die ons binden uniek te maken met cement. Mijn vader was een bouwer en hij was het die me inschreef aan de Academie voor Schone Kunsten in Perugia. Aan hem heb ik veel te danken, aan hem ben ik de vrouw verschuldigd die ik ben.

Wat is je artistieke achtergrond, de technieken en onderwerpen waarmee je tot nu toe hebt geëxperimenteerd?

Ik gebruik bouwmaterialen: cement, zand, glaskwartsmortel, gips enzovoort. Dit alles ter ere van en ter nagedachtenis aan mijn vader.

Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars, waardoor jouw werk uniek is?

Mijn verhaal, mijn verhaal, mijn roots. Ik heb het over mezelf, over mijn leven.

Waar komt je inspiratie vandaan?

Van mijn vader en het verlangen om de leegte van zijn afwezigheid te vullen.

Wat is je artistieke benadering? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je bij de kijker oproepen?

Ik wil dat de fragmenten van mijn herinneringen er deel van gaan uitmaken, ze naar mijn wereld leiden en tegelijkertijd mijn schilderijen doen herleven met nieuwe energie, hun energie.

Wat is het proces van het maken van uw werken? Spontaan of met een lang voorbereidingsproces (technisch, inspiratie uit kunstklassiekers of andere)?

Ik heb de Academie voor Schone Kunsten gevolgd, de techniek en de studie komen daar vandaan. Maar het proces is altijd spontaan, schilderen komt altijd voort uit een idee, een gevoel, een nostalgie...

Gebruik je een bepaalde werktechniek? Zo ja, kunt u dit toelichten?

het basiselement is cement en continu experimenteren met verschillende bouwmaterialen.

Bevat je werk innovatieve aspecten? Kun je ons vertellen welke?

Ik geloof dat alles is gedaan in de kunstwereld, ook al blijven we experimenteren en zoeken naar nieuwe expressietalen. Op mijn kleine schaal zoek ik eenvoud in lijnen en vormen met vage, vuile en verwarde contouren. Ik heb het over emoties, fragmenten van herinneringen... emoties die een goede smaak achterlaten, maar ongrijpbaar zijn en daarom onbepaald.

Heb je een formaat of medium waar je je het prettigst bij voelt? Zo ja, waarom?

Ik heb geen favoriet formaat, elk medium kan ideaal zijn om een emotie te creëren en te imponeren.

Waar maak je je werken? Thuis, in een gedeelde studio of in je eigen studio? En hoe organiseer je in deze ruimte je creatieve werk?

In mijn atelier werk ik graag in verwarring, omringd door verschillende materialen en kleuren.

Brengt je werk je ertoe om te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat levert het u op?

Ik reis veel en ben erg nieuwsgierig. Kunstbeurzen en tentoonstellingen geven mij de mogelijkheid om nieuwe manieren te ontdekken om mezelf uit te drukken en het contact met andere kunstenaars is zeker heel belangrijk voor persoonlijke ontwikkeling en ook om mezelf uit te dagen.

Hoe zie je de evolutie van je werk en je carrière als kunstenaar in de toekomst?

Mijn werk evolueert voortdurend, ik weet niet waar het me precies zal brengen, maar ik weet dat ik dit werk zonder nadenken zal blijven doen. De toekomst zal, daar ben ik zeker van, een geweldige verrassing zijn.

Wat is het thema, de stijl of de techniek van je laatste artistieke productie?

Er zijn vier hoofdthema's... gezichten, natuur, vrouwen en herinneringen.

Ik wissel ze vaak af, ik spring graag van het ene onderwerp naar het andere, het vertegenwoordigt mijn persoon, de wervelwind van emoties die mijn hoofd vervuilt.

Kun je iets vertellen over je belangrijkste beurservaring?

Zonder twijfel de Biënnale van Florence, niet omdat het de belangrijkste was, maar zeker omdat het mijn eerste echte tentoonstellingservaring was. Ik draag in mijn hart de herinnering aan elke kunstenaar die ik heb mogen ontmoeten en met wie ik ideeën, dromen en projecten heb uitgewisseld.

Als je één beroemd kunstwerk uit de kunstgeschiedenis mocht maken, welke zou je dan kiezen? En waarom ?

De aardappeleters van de Nederlandse schilder Vincent van Gogh. Het gedimde licht, de harde trekken van de gasten, de duidelijk afgesleten handen door het harde werken, de representatie van een bescheiden gezin, van een bestaan van offers.

Als je één beroemde artiest (dood of levend) zou mogen uitnodigen voor een etentje, wie zou dat dan zijn? Hoe stel je voor dat ze de avond doorbrengen?

Hier is de keuze moeilijk... Ik zou Picasso zeker uitnodigen, niet alleen uit respect en bewondering voor zijn werk, maar ook om de man achter zijn werken, zijn wereld, te begrijpen. Ik lees veel over hem en niet altijd even prettig. Hier ben ik benieuwd naar meer. Of misschien zou ik Modigliani uitnodigen om een beetje te proeven van de waanzinnige liefde die hem verbond met zijn partner, of Rothko of Picasso. Eerlijk gezegd ben ik erg gefascineerd door de kunstenaars die aanwezig waren vanaf het einde van de 18e eeuw tot heden, ik voel dat ze dichtbij, eigentijds, modern zijn. Ik stel voor dat we de avond met elkaar over onszelf praten, over onze dromen, zeker in het gezelschap van een goede rode wijn. De avond werd afgesloten met een kaartspel tussen eenvoudige mensen... want achter elke artiest staat een persoon met zijn angsten, zijn verlangens en... zijn herinneringen.

Bekijk meer artikelen
 

ArtMajeur

Ontvang onze nieuwsbrief voor kunstliefhebbers en verzamelaars