Bernard Frize is een Franse abstracte schilder die bekend staat om zijn verkenning van het proces van schilderen, waarbij hij zich richt op de mechanica van de creatie in plaats van het eindresultaat. Door persoonlijke expressie te elimineren en het medium en de techniek voorrang te geven, heeft Frize een unieke stijl gecreëerd die herhaling, toeval en levendige kleuren omarmt.
Biografie
Bernard Frize, geboren in 1949 in Saint-Mandé, Frankrijk, is een Franse kunstenaar die bekend staat om zijn diverse gebruik van materialen en technieken. Zijn benadering van schilderen brengt het terug tot de kern, waarbij esthetische zorgen en conceptuele verhalen worden geëlimineerd. In plaats daarvan benadrukt Frize een industriële, procesgedreven methode. Zijn werk omvat vaak onconventionele gereedschappen en materialen, soms vereist hij de hulp van assistenten om de gewenste resultaten te bereiken.
Frize ziet schilderen als een manier om harmonie te creëren tussen de natuur, de toeschouwer en het doek. Hij heeft verklaard dat zijn werken niet primair over het proces gaan, maar dat het proces zelf een belangrijk element is in het betrekken van de kijker, en een gelijktijdige ervaring biedt.
Zijn schilderijen zijn veelvuldig tentoongesteld in heel Europa, waaronder zijn opmerkelijke tentoonstelling Sans repentir in 2019 in het Centre Pompidou, samengesteld door Angela Lampe. Frize heeft zijn werk ook tentoongesteld in het Verenigd Koninkrijk en de VS. Hij wordt vertegenwoordigd door toonaangevende galerieën zoals Galerie Emmanuel Perrotin (Parijs, Miami), Simon Lee Gallery (Londen) en Galerie Nächst St. Stephan (Wenen). Hij verdeelt zijn tijd momenteel tussen Parijs en Berlijn.
Stijl, beweging en onderwerpen
Frize wordt geassocieerd met de abstracte en conceptuele kunststromingen. Zijn werken richten zich op het procedurele aspect van schilderen, waarbij hij vaak onconventionele hulpmiddelen zoals rollers en sponzen gebruikt om geometrische rasters, patronen en lijnen te creëren. Zijn gebruik van acryl en hars in kleurrijke, vloeiende composities weerspiegelt een spanning tussen controle en spontaniteit. Hoewel abstract, kunnen zijn werken landschappen of organische vormen oproepen, maar ze zijn nooit bedoeld om emotie of een persoonlijk verhaal over te brengen.
Over enkele beroemde werken
Bernard Frize werd eind jaren zeventig bekend om zijn schilderijen gebaseerd op een eenvoudig principe van all-over dekking, geïllustreerd door de iconische "Suite Segond"-serie (1980). In deze kleurrijke werken "schildert" de kunstenaar niet in de traditionele zin; in plaats daarvan verzamelt hij de gedroogde verfhuiden die zich vormen op het oppervlak van slecht afgesloten verfblikken en brengt deze willekeurig aan op het doek. In de jaren tachtig schilderde Frize alledaagse voorwerpen, vaak in de vorm van delicate stillevens (zoals "Stilleven met Delfts blauw", 1983). Halverwege de jaren negentig liet hij de figuratie echter varen ten gunste van een meer programmatische en procedurele abstractie, waarbij schilderen het resultaat werd van één of een reeks bewerkingen. De strikte toepassing van processen voor het bedekken van het doek en de mechanisatie van het gebaar van de kunstenaar elimineerden subjectiviteit en emotie, waardoor de schilder meer als een arbeider dan als een kunstenaar werd neergezet, waarbij Frize zelf soms de uitvoering van bepaalde werken delegeerde aan assistenten.
Ondanks de nauwgezette planning, probeert Frize's schilderkunst nog steeds toeval en ongeluk uit te nodigen, waarbij zijn primaire interesse ligt in de spanning tussen de uitvoering van een programma en de onvoorspelbaarheid of improvisatie die daarmee gepaard gaat (zoals opgemerkt door Jean-Pierre Criqui). Werken als "Suite au rouleau" (1993), "Suite automatique" (1996) en "Suite à onze" (2007) illustreren Frize's neiging om in series te werken. Binnen elke serie worden nieuwe procedures bedacht om het doek te bedekken (zoals schilderen tot de verf op het penseel op is), evenals vreemde, innovatieve hulpmiddelen om de verf aan te brengen (meerdere penseelstokken, het gebruik van de zijkant of rand van het penseel, enz.). In dit opzicht identificeerde de kunstenaar en theoreticus Patricia Falguières meer dan 180 categorieën om de verschillende operatie-acties te classificeren die Frize's werk vormen.
Tentoonstellingen en Kunstmarkt
Bernard Frize, een belangrijke figuur in de hedendaagse abstracte kunst, heeft een opmerkelijke reis afgelegd die gekenmerkt wordt door belangrijke tentoonstellingen. Zijn reis begon in 1988 met een tentoonstelling in het Museum of Modern Art in de stad Parijs, gevolgd door een andere in 1994 in de Chisenhale Gallery in Londen, waar hij erkenning begon te krijgen op het internationale toneel. In 1999 stelde hij zijn werk tentoon in de Kunstverein in St. Gallen en drie jaar later, in 2002, werd hij tentoongesteld in het SMAK in Gent en het Gemeentemuseum in Den Haag.
In 2003 was zijn werk het onderwerp van een retrospectief in het Museum of Modern Art in de stad Parijs, wat een keerpunt in zijn carrière markeerde. Zijn stukken werden opgenomen in de Pinault Collection en in 2006 werden ze gepresenteerd op de tentoonstelling "Where Are We Going?" in Palazzo Grassi in Venetië, wat zijn invloed op de taal van picturale abstractie versterkte.
Na enkele jaren werd hij in 2015 geëerd met een tentoonstelling in de Akademie der Künste in Berlijn. In 2019 herbekeek het Centre Pompidou zijn werk met de tentoonstelling "Sans repentir", waarmee hij zijn positie als leider in de vernieuwing van de abstractie verstevigde.
Gedurende zijn hele carrière heeft Bernard Frize gespeeld met zijn identiteit, soms door ervoor te kiezen zijn biografie aan te passen, terwijl hij de kunstwereld bleef boeien met zijn creaties. Tegenwoordig woont en werkt hij tussen Parijs en Berlijn, en zijn werk is aanwezig in talloze prestigieuze collecties wereldwijd.
Kunstenaars geïnspireerd door zijn perspectief
Bernard Frize's procedurele benadering van schilderen kan van invloed zijn geweest op talloze hedendaagse kunstenaars, met name degenen die geïnteresseerd zijn in het snijvlak van toeval en controle. Kunstenaars als Liam Everett, die ook de materialiteit en het proces van schilderen onderzoeken, kunnen inspiratie putten uit Frize's methode.
Openbare collecties met werken van Bernard Frize:
- Museum modernere Kunst , Wenen, Oostenrijk
- Kunstmuseum , Bazel, Zwitserland
- Essl-museum , Klosterneuburg, Oostenrijk
- MUHKA (Museum voor Hedendaagse Kunst), Antwerpen, België
- SMAK , Gent, België
- Ars Aevi (Museum voor Hedendaagse Kunst), Sarajevo, Bosnië en Herzegovina
- Musée d'art contemporain , Montreal, Canada
- Kunstmuseum , St. Gallen, Zwitserland
- Kunstmuseum , Zürich, Zwitserland
- Tate Gallery , Londen, Verenigd Koninkrijk
- Kunstmuseum Bonn , Bonn, Duitsland
- Museum Frieder Burda , Baden-Baden, Duitsland
- Museum gegenstandsfreier Kunst Landkreis Cuxhaven , Duitsland
- Museum für Moderne Kunst , Frankfurt-am-Main, Duitsland
- Städel Museum , Frankfurt-am-Main, Duitsland
- Museum Morsbroich , Leverkusen, Duitsland
- MNAM Centre Georges Pompidou , Parijs, Frankrijk
- Musée d'art moderne de la Ville de Paris , Parijs, Frankrijk
- Musée départemental de Rochechouart , Rochechouart, Frankrijk
- Carré d'art, Musée de Nîmes , Nîmes, Frankrijk
- Musée des Beaux-arts de Toulon , Toulon, Frankrijk
- Musée d'Art moderne de Saint-Étienne , Saint-Étienne, Frankrijk
- Musée de Dôle , Dôle, Frankrijk
- Espace de l'art concret , Mouans-Sartoux, Frankrijk
- Caisse des Dépôts et Consignations , Parijs, Frankrijk
- Fond National d'Art Contemporain , Parijs, Frankrijk
- Fond Régional d'Art Contemporain Auvergne , Clermont-Ferrand, Frankrijk
- Fond Régional d'Art Contemporain Basse-Normandie , Caen, Frankrijk
- Fond Régional d'Art Contemporain Bourgogne , Dijon, Frankrijk
Deze instellingen bieden onderdak aan een verscheidenheid aan werken van Frize, die zijn bijdragen aan de hedendaagse kunst wereldwijd tonen.
Andere bronnen om te verkennen over Bernard Frize
- Catalogus algemeen de la BnF.
- "Een kunstenaar en een dichter ontdekken de schoonheid van eenzaamheid." The New York Times, 25 september 2015. ISSN 0362-4331.
- Mun-Delsalle, Y.-Jean. "Voor Bernard Frize gaat kunst over het vermijden van keuzes en persoonlijke expressie." Forbes.
- Frize, B. Bernard Frize: Size Matters . Actes Sud, Nîmes, 1999.
- Frize, B., Grosse, K., Serra, R. "Parkett nr. 74", Parkett , 2005.
- Peppiatt, M., Peterson, JA Art Plural: Stemmen van hedendaagse kunst , Gatehouse, 2013.
- cda (17 juni 2019). "[Flash Expo] Bernard Frise, Sans repentir in het Centre Pompidou." Connaissance des Arts (in het Frans).
Het werk van Bernard Frize daagt traditionele ideeën over schilderen uit door de hand van de kunstenaar uit het proces te halen en zich te richten op de mechanica van de creatie. Zijn abstracte, procesgedreven stijl heeft hem tot een belangrijk figuur in de hedendaagse kunst gemaakt. Zijn nalatenschap ligt in zijn vermogen om de handeling van het schilderen opnieuw te definiëren, waarbij hij zowel kijkers als kunstenaars inspireert om verder te denken dan het canvas en naar de systemen van creatie die ten grondslag liggen aan het uiteindelijke werk.
Selena Mattei
| ArtMajeur Magazine
