ONVERGETELIJKE JIJ (2024)Schilderij van Chantal Proulx
In het uitgestrekte universum van de kunst heeft de aanwezigheid van vrouwen een kronkelig en diep evolutionair pad gevolgd. Historisch gezien zijn vrouwen vaak uitgesloten van dominante artistieke kringen, waardoor hun bijdragen in marginale rollen werden gedegradeerd of tot anonimiteit werden beperkt. Pas de afgelopen eeuwen zijn vrouwelijke kunstenaars, door meedogenloze strijd voor emancipatie en erkenning, hun verdiende plek in de kunstwereld gaan opeisen.
De overgang van onduidelijkheid naar bevestiging is een uitdagende reis geweest, gekenmerkt door sociaal-culturele barrières die vrouwen ervan weerhouden hun talent vrijelijk te uiten. Academische beperkingen en beperkte toegang tot opdrachtgevers, ooit uitsluitend mannelijke voorrechten, waren belangrijke obstakels die de opkomst van vrouwen in de kunstwereld vertraagden. Vanaf de 20e eeuw wordt de bijdrage van vrouwen echter steeds breder erkend, deels dankzij de opkomst van vrouwenrechtenbewegingen, die een grotere gendergelijkheid hebben bevorderd.
Dankzij platforms als Artmajeur zijn we vandaag getuige van een steeds evenwichtiger en diverser representatie, waar vrouwelijke kunstenaars meesterlijk opereren in elk artistiek medium. Schilderkunst, beeldhouwkunst, fotografie, tekenen, collage, textielkunst en digitale kunst zijn slechts enkele van de terreinen waarop vrouwen een onuitwisbare stempel hebben gedrukt en nog steeds maken.
Op deze terreinen vertegenwoordigen de kunstenaars op Artmajeur een uitzonderlijk scala aan talenten, waarbij ze verschillende media verkennen en transformeren, en laten zien hoe kunst een krachtig instrument voor expressie en verandering kan zijn. Met elk werk dagen ze traditionele percepties uit en verbreden ze de horizon van wat mogelijk is, en bevestigen ze de cruciale rol van vrouwen bij het voortdurend definiëren en vernieuwen van het hedendaagse kunstlandschap.
We zijn nu klaar om het vrouwelijke perspectief te verkennen via verschillende media, waarbij we de werken van schilders, beeldhouwers, fotografen en andere kunstenaars op Artmajeur analyseren en vergelijken. Klaar voor de start, af!
Drie schilders die kunst herschrijven
Beginnend met de schilderkunst hebben we de unieke benadering van creativiteit onderzocht van drie uitzonderlijke kunstenaars, elk met een onderscheidende visie. Deze zelfde analyse zal worden uitgebreid naar beeldhouwkunst en fotografie, waar we diverse artistieke uitingen zullen verkennen via het werk van andere getalenteerde makers. Voor de andere disciplines – tekenen, collage, textielkunst en digitale kunst – selecteren we voor elke discipline één vertegenwoordiger, waarbij hun unieke impact wordt benadrukt.
SPIEGELEN (2023)Schilderij van Agnese Kurzemniece
WANNEER JE HOOFD IN DE WOLKEN IS (2023) Schilderij van Agnes Kurzemniece
Het schilderij van Agnese Kurzemniece , een kunstenaar die in Riga (Letland) woont en werkt, onderzoekt diepgaand het thema vrouwelijkheid binnen een veranderende, ‘expressionistische’ en surrealistische omgeving, door een intens persoonlijke, bijna symbolische lens. Aanvankelijk opgeleid aan de Janis Rozentāls Riga Art High School en later verfijnd in schilderkunst en grafiek aan de Kunstacademie van Letland, heeft Agnese de afgelopen jaren haar focus verlegd naar acrylschilderen, waarbij ze de thema's voortzette en ontwikkelde die in haar vroege grafische werken waren geïnitieerd.
Bij het analyseren van twee schilderijen van Agnese Kurzemniece, "Mirroring" (2023) en "When Your Head Is in the Clouds" (2023), komen duidelijke stilistische en thematische herhalingen naar voren die bijna het hele corpus van de werken van de kunstenaar kunnen synthetiseren.
In "Mirroring" is de figuur van een jonge vrouw die haar spiegelbeeld in een spiegel observeert duidelijk zichtbaar. Deze scène is doordrongen van serene rust, weergegeven door het gebruik van een "zacht" en harmonieus kleurenpalet dat de figuur zachtjes omhult met een subtiel licht, wat intimiteit en reflectie suggereert. Bovendien nodigt de compositie uit tot contemplatie, waarbij de peinzende en serieuze expressie van het onderwerp wordt benadrukt, volledig verzonken in zelfreflectie. Het schilderij roept ook elegantie en rust op, sensaties die worden veroorzaakt door het gecontroleerde gebruik van sobere tonen, die tot leven komen binnen een doordachte context.
Op dezelfde manier presenteert "When Your Head Is in the Clouds" een surrealistische sfeer, waarbij het gezicht van een vrouw, geplaatst tussen bewegende groene wolken, de kijker meeneemt naar een droomachtige wereld. De figuur, met haar langwerpige nek en serene uiterlijk, creëert ook een aura van mysterie en charme, en steekt af tegen een groene en roze achtergrond die bedoeld is om diepte aan het tafereel toe te voegen. Het hele visioen roept verwondering en verbazing op binnen de context van een denkbeeldig, etherisch landschap.
Uiteindelijk wordt het duidelijk dat beide werken het vermogen van Kurzemniece demonstreren om thema's gerelateerd aan vrouwelijke identiteit en zelfperceptie in verschillende contexten te onderzoeken, waarbij een stilistische samenhang behouden blijft die realisme combineert met surrealistische elementen. Terwijl 'Mirroring' innerlijke reflectie onderzoekt in een rustige en intieme setting, externaliseert 'When Your Head Is in the Clouds' dezelfde sensaties in een externe omgeving. Deze diversificatie van de setting stelt ons in staat na te denken over de ruimtelijke diversiteit, en laat zien hoe kunst kan dienen als brug tussen het echte en het surrealistische, het zichtbare en het onzichtbare.
TROPISCHE ZONSONDERGANG (2024)Schilderij van Nataliia Sydorova
THREADS (2024)Schilderij van Naoko Paluszak
We zijn nu aangekomen bij de vergelijking tussen twee abstracte schilderijen: "Tropical Sunset" (2024) van Nataliia Sydorova en "Threads" (2024) van Naoko Paluszak .
Wat betreft Nataliia Sydorova heeft de hedendaagse Oekraïense schilder een levendige weergave van een tropische zonsondergang op canvas weergegeven, met behulp van een explosie van oranje, roze en blauwe tinten. Dit olieverfschilderij weerspiegelt de inspiratie uit het werk van Gerhard Richter, waar rijke texturen en heldere kleuren samenvloeien om het warme licht van de zon op te roepen. Op dezelfde manier wordt Sydorova's aanpak sterk beïnvloed door artiesten als Mark Rothko en Cy Twombly, bekend om hun meesterschap in het manipuleren van gedurfde kleuren, zoals blijkt uit 'Tropical Sunset'. Bovendien is dit schilderij, naast het speelse kleuraccent, bedoeld om een goed humeur en inspiratie uit te stralen, waardoor de omgeving waarin het wordt geplaatst energetisch wordt getransformeerd.
Wat betreft de abstracte verkenning van Naoko Paluszak , de bekroonde Japanse kunstenaar die in de Verenigde Staten woont, haar werk is ingekapseld in 'Threads', een acrylwerk dat op innovatieve wijze de eigenaardigheden van het abstract expressionisme onderzoekt. Dit neemt de vorm aan van gekleurde lijnen, ingewikkeld met elkaar verweven maar duidelijk gevormd, waardoor een beeld ontstaat dat ons opvalt met zijn vermogen om intense emoties en herinneringen op te roepen, vaak verward en gevangen in ons onderbewustzijn. Over opleiding gesproken: Paluszaks achtergrond als grafisch ontwerper heeft haar kunst duidelijk verrijkt met een bijzondere emotionele dynamiek, soms bijna tastbaar.
Beide kunstenaars delen dus, terwijl ze in persoonlijke en verschillende stijlen werken, een voorliefde voor gedurfd kleurgebruik en een neiging tot abstractie, waardoor kijkers worden uitgenodigd de werken op een zeer persoonlijke manier te interpreteren. Terwijl Sydorova zich richt op een abstractie geïnspireerd door natuurlijke fenomenen, onderzoekt Paluszak de spanning tussen abstract en figuratief, waardoor vormen ontstaan die de traditionele visuele perceptie uitdagen.
Twee stemmen in de wereld van de beeldhouwkunst
Nadat we de schilderkunst hebben verkend, duiken we nu in de wereld van de beeldhouwkunst, waarbij we de bijdrage van vrouwen benadrukken via het werk van twee getalenteerde beeldhouwers: Ielizaveta Portnova en Joanna Zakrzewska-Cholewa.
PLAISIR (2023) Sculptuur van Ielizaveta Portnova
AINSI VA LA VIE (2023) Sculptuur van Ielizaveta Portnova
Over Ielizaveta Portnova gesproken: we duiken in de wereld van een Oekraïense beeldhouwer die innovatie en experiment tot de pijlers van haar kunst heeft gemaakt. Portnova, woonachtig in Frankrijk, heeft de grenzen van de keramische kunst opnieuw gedefinieerd, door traditionele technieken te combineren met gedurfde en creatieve verkenningen. Haar vaardigheid in het vormgeven van klei met haar handen versmelt met het gebruik van oxiden, slips en glazuren om diepte en visuele complexiteit toe te voegen aan haar creaties, waarin vaak organische en anorganische materialen zijn verwerkt in een spel van ambiguïteit dat de percepties van het publiek uitdaagt.
Portnova's werken zijn ook diep geworteld in natuurlijke en archeologische inspiraties, waardoor een onderscheidend universum ontstaat dat texturen weerspiegelt die bedoeld zijn om te verwijzen naar gelaagde rotsen of geërodeerde fossielen, waardoor een intrinsieke kwetsbaarheid en onvoorspelbaarheid wordt gemanifesteerd die verwant is aan de grillen van de natuur.
Als we ons nu concentreren op de sculpturen "Plaisir" (2023) en "Ainsi Va La Vie" (2023), merken we een fascinerende thematische evolutie op die niet alleen de kunst van Portnova weerspiegelt, maar ook haar persoonlijke leven. Beide sculpturen werden oorspronkelijk in 2020 in Oekraïne gemodelleerd en na het uitbreken van de oorlog naar Frankrijk getransporteerd, wat een reis symboliseert, zowel fysiek als emotioneel. "Plaisir" is bedekt met emblemen met verzen van André Breton en de bladmuziek van Vivaldi, een eerbetoon aan Portnova's gelukkige herinneringen in Italië en een bevestiging van het leven door middel van artistieke creatie. Op dezelfde manier presenteert "Ainsi Va La Vie" een gezichtsloos lichaam, gekenmerkt door veranderingen en ontberingen, ook bedekt met verzen.
Bovendien kunnen we ons bij het observeren van de twee sculpturen voorstellen dat de ene de voortzetting is van de andere, alsof de figuur van 'Plaisir', aanvankelijk rechtop en beheerst, in een volgende beweging valt en draait om 'Ainsi Va La Vie' te worden. Deze visuele overgang tussen de werken suggereert een stroom van verhaal en vorm die vergankelijkheid en voortdurende transformatie benadrukt, sleutelelementen in Portnova's artistieke verkenning.
Ten slotte demonstreert de bovenstaande analyse niet alleen Portnova's technische beheersing, maar ook haar toewijding aan het onderzoeken van thema's als herinnering, verlies en hoop, waardoor een diepgaande dialoog tot stand komt tussen de kunstenaar, haar werk en het publiek. De kunst van Portnova nodigt kijkers uit om na te denken over persoonlijke en collectieve uitdagingen en biedt ruimte voor herkenning en catharsis.
CIRCUSACROBATEN, NR. V/VIII, HOOG 49 CM (2024) Sculptuur van Joanna Zakrzewska-Cholewa
NIEUW SPEL, NR. EA I/II (2022) Sculptuur van Joanna Zakrzewska-Cholewa
Over Joanna Zakrzewska-Cholewa gesproken, we komen een Poolse beeldhouwer tegen, geboren in 1976 en afgestudeerd aan de Academie voor Schone Kunsten in Krakau. Ze gebruikt voornamelijk brons en werkt met de verloren was-giettechniek om sculpturen te creëren die zich onderscheiden door hun zuiverheid en het materiële gewicht van het metaal.
De sculpturen "Circus Acrobats, No. V/VIII" (2024) en "New Game, No. EA I/II" (2022) duiken in haar werk en vormen uitstekende voorbeelden van haar artistieke benadering, terwijl ze thema's als beweging en beweging onderzoeken. evenwicht, weergegeven door de studie van de menselijke vorm. Wat 'Circus Acrobats' betreft, toont het werk figuren in een acrobatische handeling, waarbij de stijfheid van de pose en de harmonie van de vormen in brons zijn vastgelegd. Bovendien demonstreert dit beeldhouwwerk een vakkundige manipulatie van het metaal, waardoor een gevoel van dynamiek en lichtheid ontstaat ondanks het inherent zware materiaal.
Daarentegen verkent ‘New Game’ het evenwicht in een andere context, waarbij niet de interactie tussen menselijke figuren het tafereel domineert, maar eerder de verbinding tussen de mens en een geometrisch element, de ring. Dit werk drukt een dialoog uit tussen het lichaam en het object, waarbij wordt onderzocht hoe het fysieke evenwicht kan worden beïnvloed en behouden door externe structuren. De ring ondersteunt niet alleen de dynamiek van de figuur, maar integreert deze ook, wat een symbiose suggereert tussen de mens en zijn omringende omgeving, een vormenspel weerspiegelt dat de zwaartekracht uitdaagt en een moment van esthetische spanning en evenwicht vastlegt.
Beide sculpturen benadrukken dus beweging, niet alleen fysiek maar ook emotioneel en conceptueel, en nodigen de kijker uit om na te denken over de aard van ondersteuning en evenwicht in menselijke relaties en tussen de mens en zijn leefgebied. Op deze manier articuleert Zakrzewska-Cholewa visueel het belang van vertrouwen en evenwicht, zowel in interpersoonlijke als individuele contexten, en versterkt het het idee van interactie als een fundamenteel element voor harmonie en persoonlijke groei.
Visioenen van twee fotografen
We verdiepen ons nu in het vakgebied fotografie en benadrukken de impact van vrouwen aan de hand van het werk van twee verschillende fotografen: Valera Samarine en Mariska Karto.
SAMARINE VALERA SÉRIE OMBRES PHOTOGRAPHIE F19F (1999) Fotografie door Valera Samarine
SAMARINE VALERA SÉRIE OMBRES PHOTOGRAPHIE FN03F (1996) Fotografie door Valera Samarine
Valera Samarine is een ervaren fotograaf die alledaagse voorwerpen omzet in echte visuele openbaringen. Als ervaren docent en ingenieur heeft Samarine uitgebreide kennis ontwikkeld op het gebied van zwart-witfotografie en de grondbeginselen van compositie. Haar werken worden internationaal gewaardeerd en zijn opgenomen in tal van particuliere en openbare collecties en prestigieuze galerijen.
Een onderscheidend aspect van haar kunst komt tot uiting in de serie "Fourchettes", gemaakt tussen 1994 en 1999. Deze serie onderzoekt het gemeenschappelijke object van de vork met een scherp oog voor vorm en licht, dat doet denken aan het werk van André Kertész en zijn beroemde foto "The Fork". "(1928). Kertész, eveneens gevierd vanwege zijn vermogen om eenvoudige details tot meditatieve poëzie te verheffen, heeft veel fotografen beïnvloed en hen ertoe aangezet de verborgen schoonheid van het alledaagse te verkennen door het zorgvuldige gebruik van krachtig licht en dramatische schaduwen.
De twee gepresenteerde werken, die inderdaad deel uitmaken van de serie "Fourchettes", demonstreren het talent van Samarine in het vastleggen van de dualiteit en spanning tussen eenvoud en uitwerking. De eerste afbeelding toont een vork geprojecteerd op een gestreepte achtergrond, bedoeld om een spel van licht en schaduwen te creëren, waardoor geometrische en lineaire vormen worden geaccentueerd. De tweede foto daarentegen gebruikt schaduwen om de vork te transformeren in een object met een dubbele identiteit, waarbij het transformerende potentieel ervan wordt benadrukt door middel van fotografische abstractie.
WASDAG (2021) Fotografie door Mariska Karto
DIVA ATTACK (2017) Fotografie door Mariska Karto
Mariska Karto , geboren in Suriname en opgegroeid in Nederland, combineert een rijk cultureel erfgoed in haar werken dat zich uitstrekt van Zuid-Amerika tot Indonesië, van Afrika tot Nederland. Haar kunst weerspiegelt deze diversiteit door een unieke samensmelting van stijlen en thema's, waarbij een sterke neiging naar figuratieve kunst wordt getoond, weergegeven in menselijke vormen, geïntegreerd met kleuren, natuurlijke elementen en omgeving. Mariska beperkt zich niet tot het extern verkennen van deze esthetiek, maar duikt in het verhaal en verwijst ook naar het innerlijke mysterie van de afgebeelde personages.
Haar foto's "Laundry Day" (2021) en "Diva Attack" (2017) belichamen op briljante wijze de stijl van de fotograaf en brengen een krachtige en sensuele representatie van vrouwelijkheid tot leven. ‘Laundry Day’ transformeert een gewoon huiselijk tafereel in een humoristische uitdrukking van vrouwelijke kracht, waarbij alledaagse voorwerpen de veerkracht en onafhankelijkheid van vrouwen symboliseren. Op dezelfde manier verwijst "Diva Attack" met lichtheid en een ietwat kitscherige smaak naar soortgelijke situaties en onderwerpen.
Beide werken presenteren weliswaar vrouwelijke figuren in posities die kwetsbaar of onderdanig lijken, maar zetten deze percepties omver met een intelligent gebruik van ironie en symboliek, waardoor de ware innerlijke kracht en veerkracht van vrouwen wordt onthuld. Met een mix van speelsheid en krachtige expressie legt Karto niet alleen het uiterlijk van haar modellen vast, maar dringt ze ook door in hun diepere essentie, waardoor elke foto wordt getransformeerd in een krachtige bevestiging van de kracht en schoonheid van vrouwen. Het wordt duidelijk dat haar werken vrouwelijkheid niet als zwakte beschouwen, maar als een krachtige bron van kracht, zelfs als deze verborgen of verborgen lijkt onder lagen van alledaagse contexten.
TOMATE NOIRE (2023Tekening door Sylvie Talon
Profiel van een tekenaar
Sylvie Talon is een autodidactische Franse kunstenaar, gespecialiseerd in potlood- en Oost-Indische inkttekeningen. Sylvie, geboren in 1962 in Bayonne, richtte haar atelier op in een klein dorpje met 200 inwoners op de grens tussen Landes en Gers, Frankrijk, waar ze de rust vindt die nodig is om zich te wijden aan schilderen en tekenen, haar al lang bestaande passie.
Haar werken, gekenmerkt door onberispelijk technisch meesterschap en delicate kleuren, onderzoeken het vrouwelijke leven in zijn dualiteiten, verwijzend naar dromen, ambities en prestaties. Sylvie's sensuele karakters, vaak afgebeeld in levitatie, omhullen de kijker in een dromerige sfeer en creëren een wereld van delicatesse en visuele intimiteit.
Een van haar meest recente werken, "Tomate Noire" (2023), is een prachtig voorbeeld van haar talent in het vastleggen van de unieke schoonheid van de natuur. Deze tekening, gemaakt met potlood op papier, stelt een prachtige zwarte tomaat voor, geplukt uit haar tuin. Ondanks de titel is de kleur van deze vrucht dieprood, weergegeven met een precisie die de buitengewone en originele vorm benadrukt en tot leven brengt in zijn sensualiteit.
Dit specifieke kenmerk van de vrucht doet denken aan het werk van Edward Weston, met name aan zijn 'Pepper No. 30', waarin het alledaagse object door middel van fotografische kunst wordt verheven tot een icoon van schoonheid en pure vorm. Op dezelfde manier heeft Sylvie Talon een eenvoudige tomaat tot een kunstwerk getransformeerd, waarmee het unieke karakter van natuurlijke vormen wordt gevierd.
EMANATIE 6 (2024)Collages van Annemarieke Van Peppen
Een artistieke visie op collage
Annemarieke van Peppen is een kunstenaar geboren in 1971 in Rotterdam en opgeleid aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede, waar zij zich specialiseerde in mode. Na haar studie reisde ze naar Indonesië, Australië en Maleisië, waar ze inspiratie opdeed en een persoonlijke artistieke stijl ontwikkelde. Haar werk omvat collages, installaties, impactvolle kunstprojecten, fotografie, sculpturen en kleding, met een constante zoektocht naar de menselijke essentie, zelfs in zijn complexiteit.
De serie 'Emanations', waarvan de bovenstaande collage deel uitmaakt, reflecteert op de term 'emanatie', wat betekent dat iets voortkomt uit een bron, zich manifesteert in nieuwe vormen, om de essentie van de menselijke ervaring te onderzoeken door het creëren van nieuwe identiteiten. Deze zijn bedoeld om de voortdurende zoektocht naar zelfontdekking en groei te symboliseren. Deze benadering fungeert als een spiegel voor de kunstenaar en nodigt uit tot introspectie en reflectie, en vertelt ook haar persoonlijke proces van heruitvinding en acceptatie met betrekking tot de constante stroom van verandering en evolutie.
Wat betreft "Emanations 6" bevat de collage een grijswaardenportret dat bestaat uit talloze kleine stukjes textielvezel die op een houten oppervlak zijn gelijmd. De afzonderlijke delen van het werk zijn zorgvuldig gerangschikt om een samenhangend en gedetailleerd beeld van iemands gezicht te vormen, met bijzondere aandacht voor toongradaties en texturen om een realistische weergave te bereiken. Bovendien creëert de overlappende stof een uniek en gestructureerd oppervlak dat de visuele diepte en complexiteit van het portret verbetert. Ten slotte is het duidelijk dat het werk elementen van traditionele portretkunst combineert met hedendaagse collagetechnieken, wat de vaardigheid van de kunstenaar laat zien in het manipuleren van materialen om emoties en betekenissen op te roepen.
VAASSAMENSTELLING VI'24 (2024)Textielkunst van Milena Paladino.
Textielinnovatie door vrouwen
Milena Paladino , geboren in 1985 in Polen, studeerde af in kunstgeschiedenis aan de Adam Mickiewicz Universiteit in Poznan voordat ze naar Italië verhuisde om haar passie voor kunst na te streven. Haar zoektocht naar het ideale expressieve medium bracht haar ertoe zich te specialiseren in textielwerken, waarbij gebruik werd gemaakt van de punch-needle-techniek.
Haar creaties worden gekenmerkt door eenvoudige en delicate composities die vorm en proporties onderzoeken door middel van stillevens. Geleid door de zoektocht naar essentie en formele zuiverheid streeft Milena naar heldere harmonie en proportie, resulterend in minimalistische en sensuele werken. Door te werken met natuurlijke stoffen zoals wol of alpaca, geeft Milena haar werken een sterke visuele impact en een tactiele kwaliteit, waardoor kijkers meerdere zintuigen kunnen bevredigen.
Op dezelfde manier is "Vase Composition VI'24" (2024) een voorbeeld van Paladino's kunst, waarbij een combinatie van figuren en materialen wordt gevormd waarbij het textielarrangement op innovatieve wijze textuur en kleur onderzoekt. In deze context creëert de punch-naaldtechniek, samen met natuurlijke materialen, een oppervlak dat opnieuw rijk is aan visuele en tactiele variaties.
DEEP SOUL 138 (2023)Digitale kunst door Laurence Verney
De digitale toekomst is vrouwelijk
Laurence Verney is een Franse kunstenaar geboren in 1962, wiens artistieke universum vandaag de dag tot uiting komt in digitale kunst. Verney brengt graag illusies tot leven, dus het materiaal, de textuur, de diepte, de beweging en het contrast in haar werken genereren een expressieve kracht die betekenis geeft aan haar beelden en de verbeelding stimuleert. In die zin speelt ook de mysterieuze kwaliteit van licht een rol, die in staat is diepe emoties op te roepen en pracht en vibratie te schenken aan de onderzochte onderwerpen.
Over illusie gesproken: Laurence Verney vindt inspiratie in de optische kunst van Victor Vasarely, maar ook in de abstractie van Pierre Soulages, de zwart-witfotografie van Edward Weston en de kortstondige beelden van grote steden gemaakt door Ernest Pignon-Ernest en JR. Deze meesters beïnvloeden haar creatieve onderzoek, dat eveneens geïnspireerd is door de spontaniteit van street art.
Het digitale kunstwerk "Deep Soul 138" (2023) is een combinatie van gemanipuleerde digitale fotografie, door AI gegenereerde beelden en 2D-fotomontages op aluminium. Het is gemaakt om de essentie van de menselijke ervaring te onderzoeken door het gebruik van ingewikkelde texturen en lichtspelletjes, bedoeld om een bijna tastbaar werk te creëren. Het afgebeelde gezicht komt uit een etherische sluier tevoorschijn en brengt een gevoel van diepte en introspectie over, terwijl de digitale manipulatie en het gebruik van materialen als aluminium een eigentijds beeld creëren dat traditie en innovatie kan samensmelten.
Olimpia Gaia Martinelli
| ArtMajeur Magazine
