Eugenio López Alonso: Hij bezit nu een collectie van 3.000 werken

Eugenio López Alonso: Hij bezit nu een collectie van 3.000 werken

Selena Mattei | 19 dec 2023 9 minuten gelezen 0 opmerkingen
 

Eugenio López Alonso, de enige erfgenaam van het Jumex-vruchtensappenimperium, wordt algemeen erkend als beschermheer van de kunsten. Zijn stichting sponsort genereus tentoonstellingen van hedendaagse kunst in Mexico, Latijns-Amerikaanse kunstcursussen aan hogescholen en kunstscholen in de Verenigde Staten...


Wie is Eugenio López Alonso?

Eugenio López Alonso, de enige erfgenaam van het vruchtensapfortuin van Grupo Jumex, een van de zeer succesvolle nationale ondernemingen van Mexico, is voorzitter van Fundación Jumex Arte Contemporáneo. Hij is ook een opmerkelijke verzamelaar van hedendaagse kunst.

Zijn betrokkenheid op het gebied van het verzamelen van hedendaagse kunst in Mexico begon eind jaren negentig, met een focus op het promoten van hedendaagse kunstpraktijken en het voeden van hun groei. In 1994 was hij medeoprichter van de Chac Mool Gallery in Los Angeles, samen met kunstadviseur Esthella Provas. In 2001 richtte hij Fundación Jumex op, een non-profitorganisatie met steun van Grupo Jumex, een bedrijf opgericht door zijn vader, Eugenio López Rodea. Zijn voornaamste doel was het creëren van een permanente kunstcollectie die toegankelijk was voor het publiek. De oprichting van Museo Jumex in 2013 versterkte de invloed van López binnen de mondiale culturele sfeer verder.

De bijdragen van López komen tot uiting in zijn voortdurende steun aan verschillende musea in Mexico, waaronder hun educatieve programma's, kunstgerelateerde publicaties en de beurzen en beurzen die door Fundación Jumex worden toegekend aan curatoren en kunstenaars die postdoctorale studies in het buitenland volgen.

Momenteel is López bestuurslid voor verschillende instellingen in Mexico, waaronder Museo Tamayo Arte Contemporáneo, Museo de Arte Moderno en Patronato de Arte Contemporáneo (PAC). In de Verenigde Staten is hij bestuurslid van het New Museum of Contemporary Art in New York en het Museum of Contemporary Art, Los Angeles (MOCA). Zijn interesse in hedendaagse Latijns-Amerikaanse kunst leidde tot de oprichting van het JUMEX FUND bij MOCA. López heeft ook steun verleend aan tentoonstellingen en publicaties bij instellingen als het Metropolitan Museum of Art en het Museum of Modern Art in New York, The Moore Space in Miami, en het Los Angeles County Museum of Art (LACMA) en het Hammer Museum in Los Angeles.


Een verzameling van 3.000 werken

Eugenio López Alonso's reis naar het verzamelen van kunst begon pas halverwege de jaren negentig en uiteindelijk presenteerde hij zijn aanwinsten in een ruimte aan de rand van Mexico-Stad, op het terrein van een Jumex-sapfabriek. Tegenwoordig bezit hij een uitgebreide collectie van 3.000 kunstwerken, met bekende kunstenaars als Doug Aitken, Olafur Eliasson en Gabriel Orozco. Veel stukken uit zijn collectie worden regelmatig uitgeleend voor tentoonstellingen over de hele wereld of worden tentoongesteld in het Museo Jumex, een museum ontworpen door David Chipperfield in de wijk Polanco in Mexico-Stad, dat López in 2013 opende.


Een met kunst gevuld huis in Californië

Eugenio López heeft zijn tijd lange tijd verdeeld tussen Mexico-Stad en Los Angeles, en hoewel de eerste zijn geboorteplaats is, heeft de laatste een speciaal plekje in zijn hart. Twintig jaar geleden kocht hij, omdat hij meer ruimte nodig had om zijn steeds groter wordende kunstcollectie te huisvesten, een mid-century woning van 7.500 vierkante meter in Beverly Hills. Dit laaghangende huis, oorspronkelijk ontworpen door architect Wayne McAllister in 1957, heeft stenen muren van Palos Verde en ligt op een weelderig landgoed van een hectare. López herinnert zich: "Op het moment dat ik binnenkwam, had ik het gevoel dat dit mijn huis zou worden." Vervolgens schakelde hij Marmol Radziner, bekend om zijn werk aan modernistische huizen, in om toezicht te houden op de renovaties. Het bedrijf introduceerde verbeteringen zoals kalkstenen werkbladen in de badkamers en slaapkamers en terrazzovloeren in de entree en de woon-eetkamer. Buiten voegden ze een opvallend zwembad in vrije vorm toe, net onder een terras, met een heldere, geometrische lelievijver - toevoegingen die naadloos harmoniëren met het oorspronkelijke ontwerp van McAllister.

Vance Burke Design speelde een rol bij de inrichting van de woning en selecteerde voornamelijk moderne Europese ontwerpen met ingetogen afwerkingen en zachte bekleding. Deze meubels bestaan naast een steeds veranderende weergave van pop-, minimalistische en conceptuele kunst. In de woonkamer trekt een roestvrijstalen sculptuur van Charles Ray van een naakte figuur, die eruitziet alsof hij zijn schoen vastmaakt, de aandacht onder een spectaculaire zwarte Serge Mouille-kroonluchter. De mediaruimte toont werken van Jeff Koons en een beeldhouwwerk van Rosemarie Trockel, geplaatst naast een ligbed uit de midden van de eeuw, een walnoot-en-kopertafel van Luisa en Ico Parisi, en nog een Mouille-lamp.

Deze residentie, erkend als een van de belangrijkste feestlocaties van de stad, is uitgegroeid tot een ontmoetingsplaats voor de internationale kunstscene. Tijdens de kunstbeurzen in LA in februari kun je een Oscar-winnende acteur tegenkomen die zich mengt met een opkomende Angeleno-kunstenaar, tekeningen maakt bij het zwembad en later samen met andere gasten rond de vuurplaats in de zogenaamde geheime tuin, gelegen beneden Olifantensculptuur van Jeff Koons.

López' niet aflatende toewijding aan kunst is nog steeds even sterk als toen hij zijn eerste stuk verwierf: een schilderij van de Mexicaanse kunstenaar Roberto Cortázar uit 1992. Hij wisselt zijn kunstwerken regelmatig af tussen zijn woonplaatsen in Los Angeles en Mexico-Stad. Dit laatste is een modernistisch paleis van 16.000 vierkante meter dat een transformatie heeft ondergaan door ontwerper Luis Bustamante. Hoewel de grotere residentie meer kunstwerken kan huisvesten en grotere bijeenkomsten kan organiseren, straalt het een donkerdere en mogelijk meer formele sfeer uit. Bovendien mist het het zachte Californische zonlicht dat door uitgestrekte glaspanelen filtert, waardoor werken als Donald Judds "Amber Stack" bij de ingang en Ed Ruscha's schilderij "Virtue" boven het bed van López worden verlicht, twee stukken die nooit zijn verplaatst.

López reflecteert: "De beste momenten van mijn leven heb ik in dit huis in Los Angeles beleefd", voordat hij er gekscherend aan toevoegt: "Mexicanen zullen me haten omdat ik dit zeg."


Museum Jumex

López verwierf werken van zowel lokale als internationale kunstenaars terwijl hij voortdurend het perspectief van zijn verzamelaar uitbreidde en stelde zich de oprichting van Fundación Jumex voor, samen met een team van kunstprofessionals. Hun doel was om de hedendaagse kunst te verdedigen door middel van veelzijdige programma's die collectiebeheer, onderwijs, onderzoek en het bieden van ondersteuning aan kunstenaars en musea omvatten.

Op 3 maart 2001 vond de formele oprichting van Fundación Jumex Arte Contemporáneo plaats, met onschatbare steun van de heer Eugenio López Rodea en mevrouw Isabel Alonso de López. De collectie van López maakte zijn eerste openbare tentoonstelling in de Galería Jumex, een ruimte van 15.000 vierkante meter ontworpen door Gerardo García, gelegen op het terrein van de Grupo Jumex-sapfabriek in Ecatepec. Terwijl sommige sectoren van de kunstgemeenschap verrast waren door de locatie van de galerie in een industriegebied aan de rand van Mexico-Stad, geloofden López en zijn team dat deze experimentele ruimte de ontwikkeling van hedendaagse kunst in Mexico verder zou bevorderen.

Als aanvulling op hun visie richtte de stichting een bibliotheek op met een eerste collectie van 3.000 titels over hedendaagse kunsttheorie en -praktijk. Deze stap was bedoeld om een alomvattend referentiekader te bieden voor hedendaagse kunst, dat verder reikt dan tentoonstellingen, kunstenaars, kunstwerken en verzamelaars. Het doel was om een nieuw publiek, onderzoekers en critici te cultiveren met goed geïnformeerde perspectieven op hedendaagse kunst.

Gedurende de eerste tien jaar heeft Fundación Jumex zich stevig gevestigd als een particuliere non-profitorganisatie die steun verleende aan curatoren en kunstenaars die sindsdien erkenning hebben gekregen in de nationale en internationale kunstwereld. Ondanks de trouwe aanhang die de Ecatepec-galerie had opgebouwd, voelde Eugenio López de behoefte om een verdere stap te zetten in het delen van zijn passie voor hedendaagse kunst met een breder publiek.

Zijn visie leidde tot het concept van het creëren van een museum, dat het lokale publiek gemakkelijker toegang zou bieden tot de werken van wereldwijd befaamde hedendaagse kunstenaars. In samenwerking met zijn team vertrouwden ze de Britse architect David Chipperfield toe met het ontwerpen van het museum - de eerste opdracht van de architect in Latijns-Amerika.

Museo Jumex opende zijn deuren op 19 november 2013 met de missie om de gevoeligheden en het kritische denken van zijn diverse bezoekers te stimuleren.


Interview met Eugenio López Alonso

Gedurende een periode van twaalf jaar, beginnend in 1994, leidde u de galerie voor hedendaagse kunst Chac Mool in Los Angeles, samen met Esthella, die nog steeds uw kunstadviseur is. Hoe heeft deze ervaring jouw reis als verzamelaar gevormd?

Elk kunstwerk dat de galerie sierde, werd iets waar ik geen afstand van kon doen.

Kunt u uw herinnering delen aan het eerste belangrijke kunstwerk dat u aanschafte?

Het was een stuk van Robert Motherwell dat ik in 1995, toen ik nog maar 26 jaar oud was, bij Sotheby's kocht voor $ 160.000. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik ergens een oprechte passie voor voelde.

Vertel ons over je kunstopleiding. Hoe heeft u uw kennis over kunst opgedaan?

Ik verdiepte me in de kunstwereld door musea te bezoeken en met mensen in contact te komen, waarbij ik vaak curatoren, verzamelaars en galeriehouders benaderde om vragen te stellen en te leren. Ik heb mijn vader ooit verteld dat ik op weg was naar Dallas om fabrieksmachines te inspecteren, terwijl ik in werkelijkheid op weg was naar het openingsevenement van de Menil Collection in Houston.

Hoe heeft u uw criteria voor het doen van kunstaankopen bepaald?

Mijn leidende principe is altijd geweest om kunstwerken te verwerven die echt met mij resoneerden. Ik herinner me levendig een moment waarop ik een Brice Marden-stuk wilde kopen, maar mijn vader had een budgetlimiet van niet meer dan $ 300.000 gesteld. Ik was vastberaden en enthousiast en hield vol: "Ik wil het, ik wil het, ik wil het." Uiteindelijk heb ik het veiliggesteld voor $ 260.000.

Wat was voor u de aanleiding om de stichting op te richten?

De inspiratie om de stichting op te richten kwam tijdens mijn bezoek aan Saatchi's kunstcollectie in Londen in 1995. Ik dacht bij mezelf: "Ik kan iets soortgelijks doen in Mexico" - het idee om mijn kunst met het publiek te delen, vergelijkbaar met collecties als de IBM Collection, de Europese collectie van Chase Manhattan Bank en DuPont.

Kunt u uw voorkeuren op het gebied van kunstgenres delen?

Ik heb een diepe genegenheid voor abstract expressionisme en pop-art.

Heb je een favoriete artiest?

Cy Twombly heeft een speciaal plekje in mijn hart. Met trots kan ik zeggen dat ik zes Twombly-kunstwerken bezit. Het is een gevoel dat moeilijk onder woorden te brengen is, maar er is iets aan zijn esthetiek dat anders is dan al het andere dat ik ooit heb gezien. Het lijkt vaak op het spontane krabbelen van een kind, en dat unieke karakter is werkelijk boeiend.

Je verkoopt niet vaak kunstwerken. Hoe kijk jij aan tegen degenen die kunst vooral als een investering zien?

Sommige mensen benaderen kunst met een mentaliteit die vergelijkbaar is met die van de aandelenmarkt, maar kunst mag niet gelijkgesteld worden met de aandelenmarkt. Er is daar een ontkoppeling. Zeker, er is spanning als je ziet hoe het werk van een kunstenaar voor miljoenen wordt verkocht, en je voelt je misschien intelligent en opgewonden, alsof je een briljante investering hebt gedaan. Dat is echter niet de essentie ervan. Ik heb veel kunstwerken verworven die ik nog steeds koester, en hun waarde is niet significant veranderd. Toch blijft mijn liefde voor hen onveranderd.

Je verdeelde je tijd tussen Los Angeles en Mexico. Wat trekt jou steeds terug naar deze plekken?

De gelukkigste momenten van mijn leven hebben zich in deze woning afgespeeld. Ik ben diep verbonden met Mexico; het is mijn blijvende passie. Los Angeles is echter mijn geboorteplaats. Er is geen andere plek in mijn leven waar ik me meer op mijn gemak en comfortabel voel.


Gerelateerde artiesten
Bekijk meer artikelen

Artmajeur

Ontvang onze nieuwsbrief voor kunstliefhebbers en verzamelaars