HOTEL # 85. From the series: FILM NOIRE (2021) Fotografia autorstwa Marta Lesniakowska

Ta i inne moje fotografie hoteli z cyklu "Film noire" jest osadzona na jednym z najstarszych toposów kulturowych homo viator i ma czytelną genezę freudowską: dialoguje z różnymi kodami kulturowymi i artystycznymi, które są wytwarzane przez figurę hotelu. Przede wszystkim z fotografią modernistyczną i jej specyficznym, przetworzonym estetycznie widzeniem miasta. Po drugie, z modernistycznym kinem z nurtu kammerspiele (Friedrich Wilhelm Murnau, 1924), oraz film noire i jego kulturą fotosów filmowych. W moim „pamiętającym spojrzeniu” powstaje międzyobrazowy dialog z tamtymi obrazami, wytwarzając sieć/konstelację znaczeń związanych z figurą hotelu jako przestrzenią psychoanalitycznią, naznaczoną w szczególny sposób doświadczeniem podróży, samotności, obcości, zagubienia; miejsca i świadka zbrodni z powieści detektywistycznej i filmów kryminalnych / film noire. Minimalistyczny kadr z neonem nieczynnego hotelu zbudowany został z geometrii, światła i środków filmowych wypracowanych w niemieckim ekspresjonizmie, a definiowanych jako styl film noire: tzw. niska tonacja/niski klucz oświetleniowy (low key), czyli wizualny efekt obrazu o ciemnej skali szarości, wynikający z tego twardy kontrast czerni-bieli, światła dającego mroczny obraz „ciemne na ciemnym” z przewagą cieni, wreszcie stosowanie diagonali (linii ukośnych) w kompozycji pola obrazowego. Tak zorganizowany kadr determinuje psychofizjologię recepcji, ewokując negatywne emocje, smutek, dezaprobatę, dramatyzm itp. Styl film noire, użyty w tej fotografii (a także innych moich pracach) transmediuje więc z tamtą modernistyczną tradycją, by pytać, jak i dlaczego rezonują one w dzisiejszej fotografii metamodernistycznej, która uprawiam. (ml)

This, and my other photographs of hotels in the 'Film noire' series, is grounded in one of the oldest cultural topos of the homo viator and has a clear Freudian genesis: it dialogues with the various cultural and artistic codes that are produced by the figure of the hotel. First of all with modernist photography and its specific, aesthetically transformed vision of the city. Secondly, with modernist cinema from the kammerspiele movement (Friedrich Wilhelm Murnau, 1924), and film noire and its culture of film stills. In my 'remembering gaze', an inter-image dialogue with those images is created, producing a network/constellation of meanings related to the figure of the hotel as a psychoanalytic space, marked in a particular way by the experience of travel, loneliness, alienation, loss; a place and witness to the crime of the detective novel and crime films / film noire. The minimalist frame with the neon sign of a disused hotel was constructed using geometry, light and cinematic means developed in German Expressionism and defined as the style of film noire: the so-called low tonality/low key lighting (low key), i.e. the visual effect of an image with a dark grey scale, the resulting hard contrast of black and white, light giving a dark image of 'dark on dark' with the predominance of shadows, and finally the use of diagonals (diagonal lines) in the composition of the pictorial field. The frame thus organised determines the psychophysiology of reception, evoking negative emotions, sadness, disapproval, drama, etc. The style of film noire used in this photograph (as well as in my other works) thus transmediates with that modernist tradition, in order to ask how and why they resonate in the present-day metamodern photography that I practice. (ml)

Collector's photography, b / w. Digital print on Hahnemuhle Photo Rag Baryta 315g (semi-flash), archival paper, acid-free. reference number on the reverse, dated 2021. Format 40x40 cm in the image light, with 50x50 cm frame. Not glued, Without damages. Certificate of Authenticity. Ref. archive file: L1130850.DNG