Malarstwo zatytułowany „Blue Bell Girls” autorstwa Jon Von, Oryginalna praca, Olej

Blue Bell Girls (1961) Malarstwo autorstwa Jon Von

Name: ARTMAJEUR
Brand: ARTMAJEUR
Rating: 4.9 (8711 reviews)

Nie na sprzedaż

Sprzedane przez Artmajeur

Zawiera certyfikat autentyczności

Ta grafika pojawia się w 2 kolekcjach

Oryginalna praca Malarstwo, Olej na Płótno

Klasyfikacja dzieł

Oryginalna praca

Oryginalne dzieła sztuki to wszelkie dzieła uważane za autentyczne, a nie kopie lub imitacje oryginalnych dzieł artysty. Oryginalne dzieła sztuki mogą być dowolnym rodzajem malarstwa, rzeźby, performance lub innych mediów. Istnieje wiele rodzajów oryginalnych mediów. Do mediów mieszanych należą farby olejne, akrylowe i akwarelowe. W przypadku obrazów warsztatowych, które świadczą o rzemiośle, atrybucja ta musi być bardziej zniuansowana. Choć z różnych powodów mogą być mniej wartościowe, reprodukcje i kopie miały ogromny wpływ na nasze doświadczenie. Docierają do szerszego grona odbiorców niż oryginały i działają jako tonik przeciwko utowarowienia. Oryginalna praca może również odnosić się do pierwszego dzieła, które zawsze poprzedza wszystkie pozostałe. Może również odnosić się do prototypu lub modelu, z którego można wykonać inne prace. Każda praca ma duże podobieństwa do oryginału.
Wymiary Wysokość 24in, Szerokość 19,7in
Kategorie Obrazy poniżej 5 000 USD Abstrakcyjna

Signée et datée en bas à gauche Vimenet 61, cette toile, exécutée à Cachan, fait partie d'une courte série dédiée aux Blue Bell Girls. Cette troupe de danseuse fondée par Margaret Kelly en 1932 aux Folies Bergères s'installe après la guerre au Lido de Paris. C'est probablement à la suite d'une découverte de ce spectacle que Jean[...]

Jon Von

Francja

Élève de l'École des Beaux-Arts de Tours (1er Prix Conté des Beaux-Arts de France) puis de celle de Paris de 1931 à 1934. Sous la protection d'Édouard Vuillard de 1934 à 1939, pour qui il effectue le report aux carreaux de la fresque commandée au maître par la SDN en 1938, "la Paix protectrice des Muses". Voyage aux États-Unis en 1947-1948. Prix Abd-el-Tif de peinture (1952-1954) qui occasionne un séjour en Algérie de deux ans (un catalogue raisonné sur cette période, publié fin 2014, recense plus de 300 œuvres). Proche du sculpteur Jean Carton, il fréquente aussi Chaïm Soutine ou Fernand Léger et se lie à la bohème parisienne (frères Prévert, Django Reinhardt, Henri Crolla, Maurice Baquet, Alexandre Trauner, Paul Grimault). Exigence humaine et intransigeance artistique sont les deux principes qui le guident dans son évolution, dont la période algérienne consacre sa nature indépendante. Celle-ci s'affirme dans la période la plus productive (1952-1985), où priment les recherches sur la lumière et le mouvement qui le font alterner des approches figuratives et abstraites. Il expose avec des artistes connus (de Picasso à Lapoujade ou Lapicque). Les compositions se diffractent ou se réordonnent selon une abscisse mystérieuse, engendrant des tonalités chromatiques chaleureuses, comme le notait le poète Maurice Fombeure. Les sujets conservent, par leur intimisme, la trace de l'héritage nabis. Retiré en Touraine en 1981, son œuvre a tendance a évolué vers un certain art brut (galets, pierres, coquillages, bois, os altérés ou modifiés). Œuvre picturale, graphique, sculpturale libre, elle renouvelle les codes classiques. Elle figure dans plusieurs musées (Centre Georges-Pompidou, Musée des Beaux-Arts d'Alger, Musée des Beaux-Arts de Tours, Musée d'art et d'histoire de Narbonne, Musée de Royan, Musée de la bande dessinée d'Angoulême).