The last fish in Iraq (2011) Sculpture par Moayed Joda
Pas à Vendre
Vendu par Moayed Joda
Licence numérique
Cette image est disponible pour téléchargement avec une licence
32,17 $US
128,68 $US
268,08 $US
Résolution maximale: 650 x 488 px
Téléchargez immédiatement après l'achat
Les artistes touchent leurs droits d'auteur à chaque vente
Vendu par Moayed Joda
Certificat d'authenticité inclus
-
Œuvre d'art originale
Sculpture,
- Dimensions Les dimensions sont disponibles sur demande
- Convient pour l'extérieur? Non, Cette œuvre ne peut pas être exposée à l'extérieur
DE LAATSTE VIS IN IRAK
“In het gebied van de Irakese moerassen, waar mijn grootvader geboren is, tussen de Tigris
en de Eufraat, ontstond ook de eerste menselijke beschaving.
Dit natuurgebied heeft duizenden jaren stand gehouden met een heel eenvoudige manier
van leven. De mensen woonden in hun rieten huizen, die dreven op het[...]
DE LAATSTE VIS IN IRAK
“In het gebied van de Irakese moerassen, waar mijn grootvader geboren is, tussen de Tigris
en de Eufraat, ontstond ook de eerste menselijke beschaving.
Dit natuurgebied heeft duizenden jaren stand gehouden met een heel eenvoudige manier
van leven. De mensen woonden in hun rieten huizen, die dreven op het water. Als het ware
varend tussen hemel en aarde.”
De oorlog heeft alle leven gedood. Mensen. Dieren. De aarde is vergiftigd door radio-activiteit.
De buurlanden van Irak hebben de bronnen van de moerassen afgesneden om ze
tot de laatste druppel water te laten verdwijnen.
“dit werk drukt de pijn uit die ik voel als ik mijn droom - dat de moerassen terug zouden leven
- zie te loor gaan voor mijn ogen.
De elementen in dit werk: vis, water, modder zijn de resonans van mijn persoonlijk geheugen,
maar ook van het geheugen van onze cultuur en van dat van de allereerste volkeren
van Irak.”
“In het gebied van de Irakese moerassen, waar mijn grootvader geboren is, tussen de Tigris
en de Eufraat, ontstond ook de eerste menselijke beschaving.
Dit natuurgebied heeft duizenden jaren stand gehouden met een heel eenvoudige manier
van leven. De mensen woonden in hun rieten huizen, die dreven op het water. Als het ware
varend tussen hemel en aarde.”
De oorlog heeft alle leven gedood. Mensen. Dieren. De aarde is vergiftigd door radio-activiteit.
De buurlanden van Irak hebben de bronnen van de moerassen afgesneden om ze
tot de laatste druppel water te laten verdwijnen.
“dit werk drukt de pijn uit die ik voel als ik mijn droom - dat de moerassen terug zouden leven
- zie te loor gaan voor mijn ogen.
De elementen in dit werk: vis, water, modder zijn de resonans van mijn persoonlijk geheugen,
maar ook van het geheugen van onze cultuur en van dat van de allereerste volkeren
van Irak.”