Από παιδί παρουσίαζα μια άτυπη προσωπικότητα, η οποία αποτυπωνόταν από νωρίς στους δημιουργικούς τομείς. Επίσης, σύχναζα σε παριζιάνικες βιβλιοθήκες και μουσεία πιο εύκολα από τους νέους της ηλικίας μου. Η ανησυχία μου για τη δικαιοσύνη και την ισότητα με ώθησε σε μακροχρόνιες σπουδές στη Νομική και στην κατάληψη δεκαπέντε ετών σε μια πολύ σοβαρή δημόσια απασχόληση. Αλλά κατάλαβα ότι η λογοτεχνία και η εικαστική τέχνη, στα οποία συνέχισα να αφιερώνω όλο τον απλήρωτο χρόνο μου, θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερο κοινωνικό αντίκτυπο. Ο θάνατος της γιαγιάς μου, ζωγράφος που με δίδαξε πολλά, ήταν το έναυσμα και επέτρεψα στον εαυτό μου να γίνει ο ίδιος.
Το έργο που κατασκευάζω διακρίνεται αμέσως για τη μεγάλη ποικιλία θεμάτων, τεχνικών, υποστηριγμάτων, ακόμη και τρόπων ζωγραφικής. Ενώ είναι σύνηθες να ακούς έναν νεαρό καλλιτέχνη να λέει ότι «θα βρει τελικά το στυλ του», εγώ συγκεκριμένα αρνούμαι να εγκλωβιστώ σε ένα στυλ. Αυτή την ελευθερία διεκδικώ, είναι η βάση της καλλιτεχνικής μου ταυτότητας. Δεν βλέπω κανένα νόημα να κάνω το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, και προφανώς να κάνω ό,τι έχουν ήδη κάνει άλλοι που ξέρω. Ωστόσο, η παρουσία της γραφής είναι αρκετά επαναλαμβανόμενη στη δουλειά μου. Δεν πιστεύω πραγματικά στη σημασία της διατήρησης της διάκρισης μεταξύ των τεχνών, αφηρημένης και εικονιστικής για παράδειγμα, αλλά και ζωγραφικής και γλυπτικής, ή ακόμα και της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών. Ελλείψει γραφής στον καμβά, οι τίτλοι, προσεκτικά επιλεγμένοι, είναι συχνά ενδεικτικοί μιας άλλης διάστασης του έργου. Τέλος, τα επιτεύγματά μου αναπόφευκτα φέρουν το σημάδι του ασυνήθιστου βλέμματός μου. Το χιούμορ, μερικές φορές σκοτεινό, κατέχει μια ουσιαστική θέση στον τρόπο που απευθύνομαι στον κόσμο.
Πυράω ό,τι ξύλο με κινεί. Αντίθετα, η καλλιτεχνική πρακτική μου επιτρέπει να υποστηρίξω αυτό το συναίσθημα. Δεν έχω τηλεόραση, tablet ή smartphone για να περιορίσω τις επιθέσεις των μέσων ενημέρωσης, αλλά τα κύρια νέα, καλά ή κακά, καταλήγουν πάντα να με φτάνουν. Η βασική μου έρευνα επικεντρώνεται στην παιδική ηλικία, τις σχέσεις, τη ζωή και τις παραλλαγές τους που είναι η μητρότητα, το πέρασμα του χρόνου, η εξαφάνιση, η μνήμη, το σώμα, η θηλυκότητα, η φύση. Η τέχνη μου προορίζεται να μαρτυρήσει.
Δεν κάνω καμία προπαρασκευαστική εργασία, από επιλογή. Ομοίως, προσπαθώ πάντα να ζωγραφίζω όσο πιο απλά γίνεται, μόλις το θέμα προσφέρεται γι' αυτό, ακόμα κι αν ξέρω ότι τα μάτια του σημερινού κοινού έχουν όρεξη για υπερρεαλισμό. Μου αρέσει πολύ η χειρονομιακή τέχνη και η παιδική τέχνη, στα μάτια μου ο αυθορμητισμός είναι ο μόνος τρόπος να είσαι αυθεντικός και να γεννάς συναίσθημα, καλό ή κακό. Θα μπορούσα να κάνω κάτι όμορφο ή συναινετικό, αλλά θέλω να κάνω κάτι αληθινό. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάντη σκέψη. Κρατάω ορισμένες ιδέες στο μυαλό μου για μήνες ή χρόνια μέχρι να νιώσω απόλυτα έτοιμος να «αναλάβω δράση» καλλιτεχνικά. Αλλά μόλις αγγίξω τον καμβά, είναι οριστικό. Κι ας σημαίνει να το πετάξω μετά: πολλή δουλειά, αλλά όλα προφανώς δεν με ικανοποιούν. Υπάρχει μόνο ένας καμβάς μέχρι σήμερα για τον οποίο έχω κάνει προπαρασκευαστικές εργασίες, με την έννοια ότι ζωγράφισα δύο πριν τον 3ο που κράτησα: είναι οι «Predators», με το δύσκολο θέμα της παιδοκρατίας.
Δεν έχω τίποτα να δείξω ή να δείξω. Παραδόξως, μέσα από τους πίνακές μου προσπαθώ να κάνω τον κόσμο να ακούει, όλα αυτά, με τον τρόπο του «Κραυγή» του Μουνκ. Θα ήθελα να βγάλω την ανθρωπότητα από τον λήθαργο στον οποίο μου φαίνεται κολλημένος, να την κάνω να νιώσει την ανάγκη να ζήσει πραγματικά.
Απολύτως οτιδήποτε μπορεί να είναι χρήσιμο για μένα, ειδικά επειδή δεν μου αρέσει να ταΐζω τις χωματερές: μπόρεσα έτσι να χρησιμοποιήσω αλάτι, ξύστρα μολυβιών, κλειδιά που χρησιμοποιούνται για να ξανασφίξουν τον καμβά, έναν καθρέφτη κ.λπ. Έχω ένα τεράστιο απόθεμα μικρών «θησαυρών», που έχουν σταχυολογήσει εδώ κι εκεί. Όταν δημιουργώ, πιάνω το εργαλείο που χρειάζομαι ανάλογα με την απόδοση και το χρώμα, μπορεί να είναι και μαρκαδόρος λάμδα! Είμαι πολύ περίεργος να δοκιμάσω νέα πράγματα και δεν έχω προκαταλήψεις. Το ακρυλικό χρώμα εξακολουθεί να είναι αυτό που χρησιμοποιώ περισσότερο, αν και μερικές φορές διαπιστώνω ότι δεν στεγνώνει αρκετά γρήγορα ακόμα!
Η κύρια δυσκολία μου είναι να κάνω γνωστή τη δουλειά μου. Δεν έχω τα δίκτυα από τα οποία μπορούν να επωφεληθούν άλλοι καλλιτέχνες, λόγω της κατάρτισης, του υπόβαθρου ή της αρχαιότητάς τους. Οι ανταλλαγές γύρω από τη δουλειά μου με απογοητεύουν.
Θα ήθελα πολύ να είναι έτσι! Τα ταξίδια και οι συζητήσεις τρέφουν το άνοιγμα που είναι απαραίτητο για κάθε καλλιτέχνη και για κάθε άνθρωπο γενικότερα.
Όταν μια επισκέπτης γέλασε όταν είδε έναν από τους πίνακές μου: απίστευτο, κατάλαβε το αστείο που περιείχε!
Αδύνατον να προβλέψω τις αναπόφευκτες τυχαίες ανακαλύψεις και τις τροποποιήσεις του περιβάλλοντος που θα αντανακλούν τη δουλειά μου. Ελπίζω μόνο να εκπλαγώ.
Συμμετέχω στην έκθεση Art Shopping από τις 22 έως τις 24 Οκτωβρίου 2021 στο Carrousel du Louvre στο Παρίσι. Η τρέχουσα μακροχρόνια δουλειά μου σχετίζεται με πολλούς πίνακες που σχετίζονται με τις ελευθερίες.
Georges Brassens: Η μουσική έχει μεγάλη σημασία στην εικαστική μου τέχνη. Θα έπαιζε κιθάρα, αυτό θα ήταν φανταστικό. Και παρεμπιπτόντως, θα προσπαθήσω να σχεδιάσω το πορτρέτο του!