Συνέντευξη | Laurent Chevrollier: Έχω το δικό μου στυλ

Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε έργα τέχνης και να γίνετε καλλιτέχνης; (γεγονότα, συναισθήματα, εμπειρίες...)

Από όσο θυμάμαι, ήμουν στο νηπιαγωγείο όταν μου συνέβη αυτό. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που βρέθηκα μπροστά σε μια μεγάλη οθόνη και το καρτούν που προβλήθηκε κυριολεκτικά με καθήλωσε. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, νομίζω ότι πάντα ήθελα να δημιουργώ, να σχεδιάζω, να ζωγραφίζω... Ήταν απλώς ένα οποιοδήποτε καρτούν, ένα απλό εικονογραφημένο παιδικό τραγούδι. Από όσο θυμάμαι ενήλικες, πιστεύω ότι ήταν το "Ήταν ένα μικρό πλοίο". (γέλια) Η ιστορία είναι μάλλον γελοία, αλλά είναι αληθινή.
Εκείνη την εποχή, ο/η δάσκαλός/δασκάλα του σχολείου μου με θεωρούσε χαρισματικό/ή μαθητή/τρια και δεν συμμετείχα σε δραστηριότητες όπως οι άλλοι μαθητές. Μου ζητούσε μάλιστα μερικές φορές να ανέβω στη σκηνή μαζί της για να διδάξω. Δεν μου άρεσε και πολύ, με τρόμαζε. Τα πράγματα ήταν διαφορετικά σήμερα, και παρόλο που οι γονείς μου ανέφεραν τη συμπεριφορά της, το νηπιαγωγείο προστάτευσε τη δασκάλα, η οποία λίγα χρόνια αργότερα κατέληξε σε ψυχιατρική κλινική.
 Το σχέδιο ήταν πιθανώς ένας τρόπος για να προστατεύσω τον εαυτό μου, να βρω καταφύγιο ενώ οι άλλοι μαθητές εξασκούνταν σε δραστηριότητες στις οποίες δεν μου επιτρεπόταν να συμμετάσχω.

Ποιο είναι το καλλιτεχνικό σας υπόβαθρο, οι τεχνικές και τα θέματα με τα οποία έχετε πειραματιστεί μέχρι σήμερα;

Το καλλιτεχνικό μου ταξίδι είναι μάλλον χαοτικό επειδή, βλέπετε, έχω αχρωματοψία. Πάντα είχα τη φιλοδοξία να γίνω καλλιτέχνης, αλλά αυτή η ανωμαλία μου δημιούργησε πρόβλημα. Ίσως σήμερα όλα φαίνονται πιθανά, αλλά όταν ήμουν νεότερος μου φαινόταν περίπλοκο το γεγονός ότι το έργο μου μπορούσε να αναγνωριστεί γνωρίζοντας αυτό.
Παρόλο που με δέχτηκαν δύο φορές σε σχολή καλών τεχνών, κάθε φορά κατευθείαν στο δεύτερο έτος, μου φαινόταν ότι η αχρωματοψία θα με εμπόδιζε να πετύχω και ότι κάπως σφετεριζόμουν τη θέση μου σε αυτή τη σχολή. Έτσι δεν ακολούθησα.
Παρά το αδιέξοδο αυτό, δοκίμασα πολλές τεχνικές και ολοκλήρωσα επίσης ένα λογοτεχνικό απολυτήριο με εξειδίκευση στις πλαστικές τέχνες. Έτσι λοιπόν, έχω γνώσεις ιστορίας της τέχνης τις οποίες εμβάθυνα στο πανεπιστήμιο επειδή παρακολουθούσα μαθήματα χωρίς να είμαι εγγεγραμμένος. Εξασκήθηκα σε: γκουάς, ακρυλικό, ελαιογραφία, κόκκινη κιμωλία, κάρβουνο, κιμωλίες, παστέλ... Δοκίμασα πολλές τεχνικές.
 Αυτό που προτιμώ είναι οι καθαρές γραμμές και οι σαρωτικές πινελιές. Πάντα χτίζω τη δουλειά μου γύρω από ένα θέμα. Πρέπει να είναι ποικίλα, μερικές φορές ριψοκίνδυνα, οπότε δοκιμάζω όλες τις ιδέες που μου έρχονται στο μυαλό.

Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας διαφοροποιούν από άλλους καλλιτέχνες, καθιστώντας το έργο σας μοναδικό;

Καταρχάς, έχω το δικό μου στυλ. Είναι πολύ σημαντικό να έχετε το δικό σας γραφιστικό στυλ. Είναι το σήμα κατατεθέν του, είναι αυτό που συνδέει ένα έργο με τον δημιουργό του. Με μια απλή ματιά, οι δυο τους βρίσκονται σε αρμονία και βρίσκουν ο ένας τον άλλον. Είναι προφανές.
Έπειτα, δουλεύω πολύ πάνω στα θέματά μου. Προσπαθώ πάντα να είμαι συντονισμένος με την εποχή μας. Είναι σημαντικό η Τέχνη να διαδίδει την εμπειρία μας από τη ζωή. Η εποχή μας πρέπει να αντηχεί μέσα από τα έργα μας, όπως η ζωή του ζωγράφου αντηχεί μέσα από αυτά.
 Τέλος, υπάρχει κάτι στις συνθέσεις μου που συχνά περνάει για σουρεαλισμό επειδή αφηγούνται μια ιστορία. Όλα προσφέρουν μια εικονογραφική αφήγηση.

Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας;

Η ζωή.

Ποια είναι η καλλιτεχνική σας προσέγγιση; Ποια οράματα, αισθήσεις ή συναισθήματα θέλετε να προκαλέσετε στον θεατή;

Η καλλιτεχνική μου προσέγγιση έχει σαφώς περισσότερο ως στόχο το ενδιαφέρον παρά το ευχάριστο. Με ενδιαφέρει η αισθητική, αλλά πέρα από την τεχνική πλευρά, είναι δευτερεύουσας σημασίας. Το ότι έχω αχρωματοψία με αναγκάζει να σκέφτομαι διαφορετικά. Ο θεατής δεν βλέπει τον κόσμο όπως τον βλέπω εγώ, εκτός αν θεωρώ το χρώμα επουσιώδες. Προφανώς αναζητώ την αρμονία, αλλά είναι κάτι μοναδικό για μένα. Η προσέγγισή μου βασίζεται επομένως στην πνευματοποίηση της ζωγραφικής.

Ποια είναι η διαδικασία δημιουργίας των έργων σας; Αυθόρμητα ή με μια μακρά προπαρασκευαστική διαδικασία (τεχνική, έμπνευση από κλασικά έργα τέχνης ή άλλα);

Η δημιουργική μου διαδικασία είναι αρκετά απλή. Συνήθως αναπτύσσω την ιδέα και τη διαμορφώνω οπτικά στο μυαλό μου. Μπορεί περιστασιακά να κάνω ένα μικρό σκίτσο των κύριων γραμμών, αλλά είναι πολύ σπάνιο. Μερικές φορές χρειάζεται να τρέξω περίπου δέκα χιλιόμετρα για να εμβαθύνω στο θέμα μου και το σύμπαν να αναπτύσσεται. Μόλις ολοκληρωθεί η σύνθεση, προετοιμάζω το φόντο. Δεν είναι συστηματικό να τοποθετώ το θέμα μου στον καμβά μου. Μπορώ να οπτικοποιήσω το υπόβαθρό μου και να βρω κάτι ενδιαφέρον που θα χρησιμοποιήσω για να φτιάξω ένα πρώτο προσχέδιο και σε ορισμένες περιπτώσεις να καλύψω τα πάντα επειδή δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου. Δεν επιμένω σε μια κατεύθυνση αν δεν μου ταιριάζει. Δεν απαγορεύω στον εαυτό μου να συνθέτει αυθόρμητα ορισμένα στοιχεία. είναι μάλιστα πολύ συνηθισμένο. Κάθε στάδιο της ζωγραφικής χαρακτηρίζεται από στιγμές περισυλλογής και στοχασμού, απαραίτητες για την καλλιτεχνική μου επιτυχία.

Χρησιμοποιείτε κάποια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας; Αν ναι, μπορείτε να το εξηγήσετε;

Δεν χρησιμοποιώ κάποια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας εκτός από τη μνήμη μου. Σπάνια χρησιμοποιώ μοντέλο και γενικά παρατηρώ μόνο τα γενικά περιγράμματα. Η τεχνική μου είναι η παρατήρηση και ιδιαίτερα η μνήμη σχημάτων, χρωμάτων...

Υπάρχουν καινοτόμες πτυχές στο έργο σας; Μπορείτε να μας πείτε ποιες;

Το γραφιστικό μου στυλ με τις καθαρές γραμμές και τα λεπτά επάλληλα στρώματα που αλληλοσυνδέονται για ένα μοναδικό και συνεκτικό αποτέλεσμα. Αρκεί να κοιτάξεις τη γαλλική σημαία μου για να την αναγνωρίσεις.

Έχετε κάποια μορφή ή μέσο με το οποίο νιώθετε πιο άνετα; Αν ναι, γιατί;

Ζωγραφίζω σε καμβά επειδή μου είναι προφανές. Στο παρελθόν, ζωγράφιζα σε χαρτόνι, δεν είναι το ίδιο, είναι εύθραυστο. Ο καμβάς κρατάει καλά, μπορείτε να τον μετακινήσετε εύκολα, για να παρατηρήσετε το έργο σας σε έναν καθρέφτη και να το δείτε από μια νέα οπτική γωνία. Είναι βολικό και ασφαλέστερο. Η μορφή δεν έχει σημασία για μένα, αλλά παραδέχομαι ότι μου αρέσουν οι μεγάλες μορφές. υπάρχουν περισσότερα να πούμε.

Πού παράγετε τα έργα σας; Στο σπίτι, σε ένα κοινό εργαστήριο ή στο δικό σας εργαστήριο; Και σε αυτόν τον χώρο, πώς οργανώνετε το δημιουργικό σας έργο;

Δουλεύω στο σαλόνι μου. Αφιέρωσα ένα γραφείο στη ζωγραφική μου, ώστε να είναι πάντα διαθέσιμη. Θα ήθελα να κάνω ένα εργαστήριο, αλλά δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί, ίσως κάποια μέρα σύντομα.

Απαιτεί η δουλειά σας να ταξιδεύετε για να συναντήσετε νέους συλλέκτες, για εμπορικές εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι σας προσφέρει;

Δυστυχώς, δεν έχω παρακολουθήσει ή ταξιδέψει σε καμία εμπορικές εκθέσεις ή εκθέσεις όπου θα είχα εκθέσει πρόσφατα.

Πώς φαντάζεστε την εξέλιξη του έργου σας και της καριέρας σας ως καλλιτέχνης στο μέλλον;

Δεν μου αρέσει και πολύ να προβάλλω τον εαυτό μου σε ένα φουτουριστικό ιδανικό. Φαντάζομαι ότι τα έργα μου θα βρουν το κοινό τους και ότι θα μου επιτρέψουν να λανσαριστώ ως επαγγελματίας. Έχω επίγνωση ότι έχω ακόμα πολλά να πετύχω και ότι πρέπει να καταβάλω προσπάθειες για να κοινωνικοποιηθώ μέσω της Τέχνης για την Τέχνη μου.

Ποιο είναι το θέμα, το ύφος ή η τεχνική της τελευταίας καλλιτεχνικής σας παραγωγής;

Τελείωσα δύο πίνακες την ίδια μέρα. (γέλια) Θα μιλήσω για τη «Γοργώ Μέδουσα». Διάλεξα αυτό το θέμα επειδή αποφάσισα να κάνω μια σειρά άρθρων για τη μυθολογία. Μέσα από αυτόν τον πρώτο πίνακα ήθελα να αποκαταστήσω την αλήθεια για τη Μέδουσα.
Συχνά απεικονιζόμενος ως τερατώδης στον κινηματογράφο και αρκετά καλός για να σε κάνει να χάσεις το μυαλό σου, τα γραπτά του Οβίδιου περιγράφουν μια πολύ διαφορετική μυθολογική πραγματικότητα: η Μέδουσα, την οποία ερωτεύτηκε ο Ποσειδώνας, βιάστηκε από αυτόν, και η Αθηνά, την οποία λάτρευε, την τιμώρησε από ζήλια μεταμορφώνοντάς την σε γοργόνα. Τίποτα δεν είναι πιο άδικο και ήθελα να του αποδώσω δικαιοσύνη.
 Η Μέδουσα λοιπόν εγκαταλείπει τη σπηλιά της και αφήνει πίσω τα θύματά της για να επιστρέψει στις χώρες του παρελθόντος της και να αποκαλυφθεί στον δακρυσμένο θεατή. Τόνισα τη δύναμή της και την κακοποίηση που υπέστη μέσα από τα κυματάκια στο τοπίο. Επίσης, τοποθέτησα σχήματα σύννεφων ανάμεσα στους βράχους για να τονίσω τη μυθολογική πτυχή και να παίξω με την πραγματικότητα των τόπων.

Μπορείτε να μας πείτε για την πιο σημαντική σας εμπειρία από την έκθεση;

Δυστυχώς, δεν έχω προσωπική εμπειρία από κάποια πρόσφατη έκθεση που να μπορεί να έχει κάποιο ενδιαφέρον.

Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο στην ιστορία της τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Και γιατί;

«Αντίπολις ή η χαρά της ζωής» του Πικάσο. Είναι εξαιρετικά απλό. Είναι ταυτόχρονα εκπληκτικό και ανεπιφύλακτο. Αποπνέει τη χαρά της ζωής, είναι εκπληκτικό. Λατρεύω.

Αν μπορούσες να καλέσεις οποιονδήποτε διάσημο καλλιτέχνη (νεκρό ή ζωντανό) σε δείπνο, ποιος θα ήταν; Πώς θα του προτείνατε να περάσει το βράδυ;

Θα προσκαλέσω τον Ρενέ Μαγκρίτ και θα του προτείνω να περάσει το βράδυ μαζί μου για να μιλήσουμε για τον πίνακά του «Η προδοσία των εικόνων».
Λατρεύω αυτόν τον πίνακα, είναι εξαιρετικός αλλά δεν έφτασε σε ολόκληρο τον πληθυσμό, είναι λυπηρό. Δίνουμε πολύ εύκολα πίστη σε «ψεύτικες» ιδέες στις μέρες μας.
 Θα του ζητούσα να με βοηθήσει να βρω μια άλλη ιδέα για να καταπολεμήσω αυτές τις «ψεύτικες αλήθειες».