Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε τέχνη και να γίνετε καλλιτέχνης; (γεγονότα, συναισθήματα, εμπειρίες...)
Η αρχή είναι πάντα στην παιδική ηλικία. Οικογενειακές εξορμήσεις στην ύπαιθρο, βόλτες στη φύση, στο δάσος, κατά μήκος του ποταμού, στα περίχωρα της πατρίδας μου, που βρίσκεται στα νότια, ανάμεσα σε φυσικούς χώρους, ερείπια μεγαλίθων, νεολιθικά ιερά, μοναστήρια, χωριά του παρελθόντος, που έχουν αιχμαλωτίσει τον ρομαντισμό της αρχαίας τοπικής αρχιτεκτονικής. Αυτές οι εμπειρίες, σε επαφή με την ομορφιά στις πιο αγνές της φυσικές μορφές, φαίνεται να είναι καθοριστικές για την ανάγκη μου να δημιουργήσω τέχνη – μια άλλη εκδήλωση ομορφιάς.
Ποια είναι η καλλιτεχνική σου εμπειρία, οι τεχνικές και τα θέματα που έχεις πειραματιστεί μέχρι τώρα;
Δοκίμασα τα πάντα. Στην αρχή δούλεψα με πιο ρεαλιστικές φόρμες και είδη όπως το τοπίο, το πορτρέτο και το παραστατικό. Αργότερα, έκανα αλλαγές στο είδος και το στυλ προς την αφαίρεση και τη συνειρμικότητα, προς τις μουσικές αισθήσεις και δονήσεις, που συνδέονται με την αφηρημένη και υποσυνείδητη αναδημιουργία αισθήσεων, συναισθημάτων και συναισθημάτων. Αναζητώντας άλλα κανάλια επικοινωνίας, έκφρασης και υποκειμενικής αντίληψης.
Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας ξεχωρίζουν από άλλους καλλιτέχνες, κάνοντας τη δουλειά σας μοναδική;
Δεν μπορούσα να τα προσδιορίσω πλήρως. Τα μάντεψα μάλλον διαισθητικά. Προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ειλικρινής, με μια ανοιχτή και προσανατολισμένη στον θεατή ευαισθησία που δημιουργεί μια αίσθηση αλήθειας και πραγματικότητας υποκειμενικών εμπειριών σε συναισθηματικό επίπεδο. Αυτό ακριβώς χτίζει τη μοναδική αυθεντικότητα κάθε καλλιτέχνη: να μπορεί να εκφράζει και να εκπέμπει το μοναδικό συναισθηματικό του DNA και να το μεταδίδει στον θεατή... Αν υπήρχαν τρεις πτυχές, τότε: ειλικρίνεια, ανοιχτός συναισθηματισμός, θετικές ενέργειες...
Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας;
Η επαφή μου με τη φύση, οι θετικές ενέργειες της καθημερινότητας, η επικοινωνία με τους ανθρώπους, η ιστορία της τέχνης, η φιλοσοφία και η μουσική... Αυτά είναι τα πλεονεκτήματα της ζωής στις επαρχίες, στο νότο, όπου η ζωή είναι πιο ήρεμη, πιο συνηθισμένη και μακριά από τη ζούγκλα των μεγαλουπόλεων. Παθιασμένος με τη μουσική, ζω 24 ώρες το 24ωρο στους ρυθμούς της ποικίλης μουσικής: τζαζ, έθνο, κλασική. Διαβάζω σύγχρονη ποίηση…
Ποια είναι η καλλιτεχνική σας προσέγγιση; Ποια οράματα, αισθήσεις ή συναισθήματα θέλετε να προκαλέσετε στον θεατή;
Να προκαλεί τις θετικές του ενέργειες, τα θετικά του συναισθήματα και τον διαλογισμό του. Παρά τη βία των τεταμένων και ανήσυχων κοινωνικών πλαισίων στα οποία εξελίσσεται ο πολιτισμός μας, που χαρακτηρίζεται από εντάσεις και συγκρούσεις. Να εστιάζετε πιο συχνά σε θετικές αισθήσεις, όνειρα, ονειροπολήσεις… όσο το δυνατόν περισσότερο…
Ποια είναι η διαδικασία δημιουργίας των έργων σας; Αυθόρμητη ή βασισμένη σε μια μακρά προπαρασκευαστική διαδικασία (τεχνική, εμπνευσμένη από κλασικά έργα τέχνης κ.λπ.);
Έχω δύο προσεγγίσεις. Το ένα είναι αυθόρμητο, χρησιμοποιώντας στιγμιαίες αισθήσεις, τρόμους, δονήσεις. Μοιάζει με τζαζ αυτοσχεδιασμούς, λίγο σαν jam session: ο μουσικός αρπάζει αυθόρμητα το όργανό του, ξεχνώντας τις νότες και την παρτιτούρα και χύνει την υποκειμενική συναισθηματική του στιγμή μέσα από τη φυσική στιγμή, ακτινοβολώντας την προς τον θεατή. Κάπως έτσι δουλεύω μερικές φορές: γρήγορα, με μια ανάσα, ρίχνω τη μπογιά ή την ακουαρέλα και ό,τι βγαίνει. Δεν διορθώνω αυτό που έκανα μετά. Αφήνω αυτό το ατελές, αλλά ειλικρινές... Τέτοιες είναι οι σειρές μου από μουσικά και αφηρημένα τοπία, ή οι ακουαρέλες μου. Η άλλη προσέγγισή μου είναι εννοιολογική: Έχω μια σκέψη, ένα συμπέρασμα, μια σημαντική λέξη ή φράση που θέλω να εκφράσω με μια μορφή που να τις απεικονίζει και να τις μεταδίδει όσο πιο άμεσα γίνεται… Μετά το σκέφτομαι, επιλέγω υλικό και τεχνική, κάνω σκίτσα, τεχνολογικά δείγματα… Ακολουθούν μερικές από τις φιλοσοφικές μου σειρές, καθώς και οι εννοιολογικές μου εγκαταστάσεις μεγάλου μεγέθους. Απαιτούν διαφορετική ανάλυση και αντίληψη…
Χρησιμοποιείτε κάποια συγκεκριμένη τεχνική στη δουλειά; Εάν ναι, μπορείτε να το εξηγήσετε;
Χρησιμοποιώ ποικίλες τεχνικές... Ολόκληρη η παλέτα της ζωγραφικής - ακουαρέλα, ακρυλικό, λάδι - δημιουργώ κολάζ, άλλοτε με άμμο, παλιές σανίδες 200 ετών, φυσικά ή ευρημένα αντικείμενα, άλλοτε σε μορφή εγκαταστάσεων. Χρησιμοποιώ επίσης όλες τις τεχνικές σχεδίασης , καθώς και τεχνικές γραφικών – χαρακτικά, λινοτυπίες, μονοτυπίες. Φτιάχνω επίσης το δικό μου χειροποίητο χαρτί, το οποίο επινόησα εγώ και το οποίο διαφέρει από τις παραδοσιακές συνταγές.
Υπάρχουν καινοτόμες πτυχές στη δουλειά σας; Μπορείτε να μας πείτε για αυτούς;
Έχω ήδη αναφέρει μερικά από αυτά. Χειροποίητο χαρτί επίσης… Δημιουργώ επίσης εγκαταστάσεις εκτυπώσεων, με τρύπες, ραφές, και κρεμασμένα από παραδοσιακά κουφώματα κάτω από γυαλί, σε φυσικά κλαδιά δέντρων – αιωρούμενα ελεύθερα στο διάστημα… Είμαι περίεργος καλλιτέχνης και η απόλαυση και το παιχνίδι με τα υλικά είναι στο επίκεντρο της δουλειάς μου. Δεν μου αρέσει η βαρεμάρα στο εργαστήριό μου... Και στη ζωή επίσης...
Έχετε κάποιο σχήμα ή μέσο με το οποίο αισθάνεστε πιο άνετα; Εάν ναι, γιατί;
Ανέφερα επίσης ότι δεν μου αρέσει η πλήξη στο στούντιο: Έχω έργα μικρά σαν σπιρτόκουτο, καθώς και εγκαταστάσεις μεγάλου μεγέθους – πάνελ 8,40/2,40 cm. Και όλες οι άλλες μορφές που μου προσφέρονται στον πάγκο εργασίας μου.
Πού παράγετε τα έργα σας; Στο σπίτι, σε κοινό εργαστήριο ή στο δικό σας εργαστήριο; Και σε αυτόν τον χώρο πώς οργανώνεις τη δημιουργική σου δουλειά;
Αυτό είναι ένα άλλο πλεονέκτημα της ζωής στην ύπαιθρο: έχετε άφθονο χώρο: ένα στούντιο γραφιστικής, ένα στούντιο ζωγραφικής, έναν κήπο με δέντρα, εγγύτητα στη φύση και το συμφωνικό τραγούδι των ξυπνητών... Ρομαντικό, δεν είναι; Φυσικά και αυτό έχει τα μειονεκτήματά του, όπως η απόσταση από την πολιτιστική και κοινωνική ζωή της μητρόπολης, για παράδειγμα... Κάποιες φορές, η έλλειψη επαφής με συναδέλφους, με τη συντεχνία...
Η δουλειά σας απαιτεί να ταξιδέψετε για να γνωρίσετε νέους συλλέκτες, να επισκεφθείτε εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι σας φέρνει;
Ναι, ταξιδεύω, στις γύρω μεγάλες πόλεις, μερικές φορές σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και πολιτιστικά κέντρα. Η δουλειά μου μου επιτρέπει να συναντήσω γκαλερίστας και συλλέκτες. Έτσι πληρώνω τους λογαριασμούς μου… Με την τέχνη… Η ανάπτυξη διαδικτυακών γκαλερί σε όλο τον κόσμο, που συντόνισε τον δρόμο της τέχνης και της επικοινωνίας στον τομέα μας, ήταν πολύ επωφελής τα τελευταία δέκα χρόνια. Η αγορά τέχνης έχει μετατοπιστεί στο διαδίκτυο και πλέον υπάρχει ανεξάρτητα από τις φυσικές γκαλερί. Όταν το σκέφτομαι, τα έργα μου είναι παρόντα σε κάθε ήπειρο, ακόμη και στους πιο απομακρυσμένους προορισμούς όπως η Νέα Ζηλανδία, η Αυστραλία, οι χώρες της Νότιας Αμερικής, οι ΗΠΑ, η Ασία-Κίνα, η Σιγκαπούρη, η Μαλαισία… παντού… Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους συλλέκτες σας όπου κι αν βρίσκεστε και σε πραγματικό χρόνο… Ο κόσμος της τέχνης έχει εξελιχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια, και αυτή είναι μια εξαιρετική λύση για όλους εκείνους που αγαπούν τον καλλιτέχνη και την τέχνη.
Πώς φαντάζεσαι την εξέλιξη της δουλειάς σου και της καριέρας σου ως καλλιτέχνη στο μέλλον;
Ακολουθώντας τις διάφορες κατευθύνσεις μου και δουλεύοντας σκληρά στο διαδίκτυο, το μέλλον βρίσκεται σε διαδικτυακές γκαλερί όπως η Armaj eu r. Παραδόξως, συνεργάζομαι μαζί σας από τη δημιουργία σας, πριν από περισσότερα από δώδεκα χρόνια. Έχετε αλλάξει το σχεδιασμό σας, την ιδέα σας, το λογισμικό σας και τη μέθοδο εργασίας σας πολλές φορές και με θετικό τρόπο. Είστε πλέον μια από τις βασικές προσωπικότητες στην παγκόσμια αγορά τέχνης. Και αυτό δεν είναι κομπλιμέντο, είναι η αλήθεια.
Ποιο είναι το θέμα, το στυλ ή η τεχνική της τελευταίας σας καλλιτεχνικής παραγωγής;
Στο εργαστήριό μου κάθε μέρα είναι διαφορετική. Δουλεύω σύμφωνα με τη διάθεσή μου εκείνη τη στιγμή. Βέβαια, μερικές φορές έχω εντολές που πρέπει να εκτελώ με πειθαρχία και συγκέντρωση, αλλά πάντα με αγάπη και ενέργεια. Γενικά, η δουλειά ενός καλλιτέχνη είναι αρκετά απαιτητική, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά: απαιτεί καλή σκέψη, αλλά και καλή φυσική κατάσταση...
Μπορείτε να μας πείτε για τη σημαντικότερη εμπειρία σας στην έκθεση;
Πέρυσι, οργάνωσα μια ατομική έκθεση σε έναν αμυντικό πύργο του 15ου αιώνα, ο οποίος έχει γίνει μουσείο στην πόλη μου. Έχει πέντε επίπεδα και οι πρώην χώροι διαβίωσης των στρατιωτών –για ύπνο, πλύσιμο και άμυνα– έχουν γίνει εκθεσιακοί χώροι, ο καθένας με διαφορετική αρχιτεκτονική, ύψος και φωτισμό. Καμινάδες είναι λαξευμένες στους πέτρινους τοίχους, προσφέροντας πολυάριθμες δυνατότητες τακτοποίησης, ανάρτησης και συνδυασμού των εκθεμάτων. Ένας αυθεντικός πλούτος που ένα συνηθισμένο δωμάτιο, ακόμη και με τέλειους τοίχους και φωτισμό, δεν θα μπορούσε να προσφέρει. Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία για μένα και το κοινό. Και συγκινητικό… Σκέφτομαι να οργανώσω μια άλλη έκθεση εκεί σύντομα…
Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο ιστορίας της τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Και γιατί;
Είναι πολλά... Δεν θα τολμούσα να πω... Πραγματικά... Προτιμώ να συγκεντρώνομαι στις κατευθύνσεις μου... Και ελπίζω να καταφέρω να κάνω το «διάσημο έργο μου» μια μέρα.
Αν μπορούσατε να καλέσετε κάποιον διάσημο καλλιτέχνη (ζωντανό ή νεκρό) σε δείπνο, ποιον θα επιλέγατε; Πώς θα του προτείνατε να περάσει το βράδυ;
Υπάρχουν πολλά άλλα. Με ποιον δεν θα ήθελα να κουβεντιάσω με ένα ποτήρι κρασί, τον Χουάν Μιρό, τον Πικάσο, τον Πόλοκ, τον Κρίστο, τον Σεζάν, τον Βαν Γκογκ, φυσικά... Ταπιέ, Κίφερ, Ρίχτερ, Χιρστ... Θα μπορούσα να αναφέρω ολόκληρη την ιστορία της τέχνης; Θα μιλούσα επίσης με συγγραφείς, ποιητές, συνθέτες – Hesse, Umberto Eco, Chopin, Bach… Και πάλι, ο κατάλογος θα ήταν μακρύς…
Olimpia Gaia Martinelli
| ArtMajeur Magazine
