Τι σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε τέχνη και να γίνετε καλλιτέχνης; (γεγονότα, συναισθήματα, εμπειρίες...)
Η παρόρμηση να σχεδιάσω και να ζωγραφίσω ήρθε φυσικά σε πολύ μικρή ηλικία με το μικρό μου σετ μπογιάς και πάντα με ενθάρρυνε. Τεκμηρίωσα αυθόρμητα στιγμές, διαθέσεις και σκέψεις ως μέσο επεξεργασίας γεγονότων και το κάνω ακόμα και σήμερα.
Ποιο είναι το καλλιτεχνικό σου υπόβαθρο, οι τεχνικές και τα θέματα με τα οποία έχεις πειραματιστεί μέχρι τώρα;
Το καλλιτεχνικό μου υπόβαθρο αποτελείται από λαδομπογιές, κρύο κερί, γλυπτική και νέα στοιχεία πολυμέσων που συγχωνεύουν όλα τα ενδιαφέροντά μου σε ένα.
Τα θέματα κυμαίνονται από σύγχρονες αφηγήσεις έως αποτύπωση στιγμών που παραβλέπονται και ελαφρώς σουρεαλιστικές παρατηρήσεις που συνορεύουν με τον μαγικό ρεαλισμό.
Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας διαφοροποιούν από άλλους καλλιτέχνες, κάνοντας τη δουλειά σας μοναδική;
Οι πτυχές που κάνουν τη δουλειά μου μοναδική είναι:
Συχνά συνδυάζω μεταφορικές με αφηρημένες ή ψηφιακές πινελιές.
Εάν δεν μπορώ να βρω υλικό πηγής, εργάζομαι με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης, μπλέντερ ή σώματος για να παράγω με ακρίβεια τις ιδέες και την τοποθέτησή μου λόγω έλλειψης ζωντανών μοντέλων.
Η δουλειά μου περιλαμβάνει όλο και περισσότερο τη συγχώνευση χρωμάτων και γλυπτικών στοιχείων.
Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας;
Η έμπνευσή μου προέρχεται εξίσου από το παρελθόν (ιστορία της τέχνης, μάστερ, τεχνικές), στο παρόν (ειδήσεις, ψηφιακός κόσμος μας, συλλογική διάθεση) και πιθανά μελλοντικά (νέα τεχνολογία και κλιματικές αλλαγές).
Ποια είναι η καλλιτεχνική σας προσέγγιση; Ποια οράματα, αισθήσεις ή συναισθήματα θέλετε να προκαλέσετε στον θεατή;
Θεωρητικά, η καλλιτεχνική μου προσέγγιση είναι να προκαλέσω μια κατάσταση μυστηρίου, γρίφου και αρκετής πολυπλοκότητας ώστε να επιτρέψει στον θεατή να συλλογιστεί το έργο από τη δική του οπτική γωνία, να καταλήξει στο δικό του συμπέρασμα και να βρει κάτι νέο για να ανακαλύψει ξανά και ξανά.
Ποια είναι η διαδικασία δημιουργίας των έργων σας; Αυθόρμητη ή με μακρά προπαρασκευαστική διαδικασία (τεχνική, έμπνευση από κλασικά έργα τέχνης ή άλλη);
Η διαδικασία δημιουργίας περιλαμβάνει συνεχή έρευνα και σκίτσα προετοιμασίας που αρχειοθετούνται κάτω από δευτερεύουσες έννοιες και τελικά ενσωματώνονται σε μια σειρά (μεγάλη ή μικρή) την οποία θα μπορούσα να αναπτύξω αργότερα. Κάποια μικρά έργα έρχονται αυθόρμητα καθώς προσπαθώ να εξερευνήσω νέες τεχνικές ή υλικά, ενώ τα μεγάλα είναι λεπτομερώς λεπτομερή σε χρώμα, μορφή, εφαρμογή, δομή και τοποθέτηση και μπορεί να χρειαστούν μήνες πριν εκτελεστούν.
Χρησιμοποιείτε κάποια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας; αν ναι, μπορείς να το εξηγήσεις;
Η τεχνική της εργασίας μου περιλαμβάνει την επεξεργασία διαθέσεων ή εννοιών ως γρήγορα ψηφιακά σκίτσα και φωτογραφίες πηγής. Προχωρώ σε σκίτσα με μολύβι, αποδίδοντας τη σκηνή με λογισμικό για φωτισμό, φόντο και ακριβή χρωματική παλέτα.
Υπάρχουν καινοτόμες πτυχές στη δουλειά σας; Μπορείτε να μας πείτε ποιες;
Πιστεύω ότι η εργασία με την τεχνολογία συμβαδίζει πάντα με την τέχνη και η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για τη δημιουργία πολύ προσωπικών οραμάτων είναι ένα τέλειο όχημα, κάτι που μπορεί να απαιτούσε ατελείωτες επισκέψεις σε μια βιβλιοθήκη ή ώρες αναζήτησης στο διαδίκτυο για υλικό πηγής. Είναι μόνο ένα εργαλείο, καθώς η προσωπική φαντασία και οι χειρωνακτικές δεξιότητες εξακολουθούν να είναι απαραίτητες.
Έχετε ένα σχήμα ή μέσο με το οποίο αισθάνεστε πιο άνετα; αν ναι, γιατί;
Τα χρώματα λαδιού και ο πηλός είναι τα τυπικά μέσα μου, αλλά πάντα ψάχνω για νέα στηρίγματα, βρίσκω ότι το πλαίσιο tondo (στρογγυλό) δημιουργεί συχνά μια νέα προοπτική όταν προσεγγίζεις σύγχρονα θέματα ή ίσως το φουτουριστικό Alupanel σε ένα κλασικό είδος όπως η νεκρή φύση. Μια συγχώνευση παρελθόντος και παρόντος που είναι ένας αγωγός στη δουλειά μου.
Πού παράγετε τα έργα σας; Στο σπίτι, σε κοινό εργαστήριο ή στο δικό σας εργαστήριο; Και σε αυτόν τον χώρο πώς οργανώνεις τη δημιουργική σου δουλειά;
Αν και στο παρελθόν έχω μοιραστεί και νοικιάσει ιδιωτικά στούντιο, αυτή τη στιγμή προτιμώ να εργάζομαι σε ένα στούντιο στο σπίτι. Η εύκολη πρόσβαση στην παρατήρηση, τροποποίηση, σχεδιασμό και εργασία σε έναν προσωπικό, ιδιωτικό χώρο χωρίς περισπασμούς αποτελεί πλεονέκτημα. Τελικά, η γλυπτική μάλλον θα χρειαστεί να καταλάβει το γκαράζ και όχι μόνο...
Η δουλειά σας σας οδηγεί στο ταξίδι για να γνωρίσετε νέους συλλέκτες, για εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι σας φέρνει;
Αυτή η χρονιά ελπίζουμε να οδηγήσει σε ξεσπάσματα σε νέες εκθέσεις, συνεργασίες και εκθέσεις. Αυτήν τη στιγμή ενδιαφέρομαι να συμμετάσχω στο SIAC Avignon.
Πώς φαντάζεσαι την εξέλιξη της δουλειάς σου και της καριέρας σου ως καλλιτέχνη στο μέλλον;
Θα ήθελα να φανταστώ τη δουλειά μου να επεκτείνεται σε νέα σχήματα όπως λιθόχρωμα, μεταλλικά γλυπτά και μεγάλα κομμάτια, να συνεργάζομαι με συμβούλους τέχνης, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και να βρίσκω αντιπροσώπευση εδώ στη Γαλλία και στο εξωτερικό.
Ποιο είναι το θέμα, το στυλ ή η τεχνική της τελευταίας σας καλλιτεχνικής παραγωγής;
Η τελευταία σειρά είναι μια σαρδόνια άποψη για το σύμπλεγμα της Κασσάνδρας, που αφορά σύγχρονα ζητήματα σε μια περιορισμένη δροσερή παλέτα, συνδυάζοντας ελεύθερα ένα μείγμα ρεαλισμού, αφαίρεσης, ψηφιακής αισθητικής και γλυπτικής. Μια ανάλαφρη προσέγγιση σε βαριά θέματα.
Μπορείτε να μας πείτε για τη σημαντικότερη εμπειρία σας στην έκθεση;
Η πρώτη μου έκθεση για το φεστιβάλ Lumière στο Βανκούβερ ήταν μια σημαντική αποκάλυψη για το πόσο εκτιμάται παγκοσμίως η τέχνη και η ευκαιρία να γνωρίσω ελεύθερα καλλιτέχνες και το ευρύ κοινό ήταν πραγματικά ξεχωριστή.
Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο στην ιστορία της τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Και γιατί ?
Χωρίς αμφιβολία, θα έπρεπε να επιλέξω το «The Raft of the Medusa» του Théodore Géricault. Είναι ο βασικός πίνακας που ενσωματώνει όλα όσα φιλοδοξώ:
Σκοτεινή, δραματική, σύγχρονη αφήγηση, ιστορική, κολοσσιαία, μυστηριώδης, αλληγορική, δυναμική σύνθεση και εντυπωσιακά ζωγραφισμένη. Με τον Ντελακρουά ως έναν από τους χαρακτήρες! Πραγματικά σε τραβάει και δεν σε αφήνει να φύγεις.
Αν μπορούσατε να καλέσετε έναν διάσημο καλλιτέχνη (νεκρό ή ζωντανό) σε δείπνο, ποιος θα ήταν; Πώς θα του προτείνατε να περάσει το βράδυ;
Το απόλυτο δείπνο θα ήταν με τον Michelangelo Merisi (Caravaggio). Θα έπρεπε να ανάβει δραματικά τα κεριά με ένα τζάκι που βρυχάται, ένα μοναστηριακό τραπέζι στρωμένο με ένα βακχικό σμοργκάσμπορντ από φαγητό και κρασί, όπου θα εμβαθύνω στις εμπνεύσεις, τη διαδικασία και τις απατεώνες ζωής του. Αν και νομίζω ότι μάλλον θα έφερνα μαζί μου σπρέι πιπεριού για κάθε περίπτωση…