Ο Jesús Tejedor, εμπνευσμένος από την ανάγνωση ενός άρθρου, ενός βιβλίου ή ενός μουσικού κομματιού

Τι σας παρακίνησε να δημιουργήσετε τέχνη και να γίνετε καλλιτέχνης (γεγονότα, συναισθήματα, εμπειρίες;)

Αποφάσισα όταν ήμουν τεσσάρων ετών να αφοσιωθώ στην τέχνη. Έκανα ένα γυμνό που λογοκρίθηκε από την οικογένειά μου, ήθελα να καταλάβω γιατί η κίνηση ενός χεριού ή ενός ποδιού παραμόρφωσε την ανάγνωση και την παράσταση στο σχέδιο, το ενδιαφέρον και η περιέργεια τονίστηκαν από εκείνη τη στιγμή. Ένα αίσθημα εξέγερσης ίσως λίγο πρόωρο, αλλά παρόλο που το σχέδιο είχε σβήσει από τον πίνακα, υπήρχε ήδη μια κατανόηση των αναλογιών και των όγκων που ανακάλυψα αργότερα στην αιγυπτιακή τέχνη. Από την άλλη με ένα σχιστόλιθο και κιμωλία είχα την αίσθηση ότι έχω όλα τα παιχνίδια του κόσμου στη διάθεσή μου. Με τα χρόνια ο ιός της τέχνης γινόταν όλο και πιο παρών στη ζωή μου, οπότε δεν θα ήξερα αν επέλεξα ελεύθερα και συνειδητά να γίνω καλλιτέχνης.

Ποια είναι η καλλιτεχνική σας κατάρτιση, οι τεχνικές και τα θέματα με τα οποία έχετε πειραματιστεί μέχρι τώρα;

Άρχισα να σπουδάζω Καλές Τέχνες στη Σεβίλλη, τελείωσα στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης και έκανα διδακτορικά μαθήματα στη Σεβίλλη. Ειδικεύτηκα στις τεχνικές εκτύπωσης και στην έκδοση του Πρωτότυπου Γραφικού Έργου. Έχω πειραματιστεί με μια σειρά από τεχνικές και κλάδους, από ανάγλυφο μετάλλων, γλυπτική, φωτογραφία, φωτογραφικές και ακτινογραφικές διαδικασίες ανάπτυξης, κατασκευή ειδικών χαρτιών, τέχνες βιβλίων, γραφικά υπολογιστών...

Ποιες είναι οι 3 πτυχές που σας διαφοροποιούν από τους άλλους καλλιτέχνες και κάνουν τη δουλειά σας μοναδική;

Υποθέτω ότι αυτό που με ξεχωρίζει από άλλους καλλιτέχνες είναι η ίδια μου η ύπαρξη. Το εύρος είναι άπειρο και δεν θα ήταν δίκαιο να επισημάνω κάποια διαφορά με τους άλλους, οι αντιξοότητες της ζωής καθοδηγούν τη δουλειά μου και πιστεύω ότι το έργο του καλλιτέχνη πρέπει να είναι αντανάκλαση των εμπειριών και των εμπειριών του. Στην περίπτωσή μου, η άσκηση της τέχνης ανταποκρίνεται σε μια ανάγκη. Μαθαίνω από όλους τους καλλιτέχνες και τους μη καλλιτέχνες, είναι όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους, κάποιοι με ενδιαφέρουν περισσότερο από άλλους φυσικά, αλλά οι πτυχές της καλλιτεχνικής διαφοροποίησης είναι συχνά αποτέλεσμα περιστάσεων ζωής ή εξελικτικών διαδικασιών έξω από την πρακτική της τέχνης, αν και αυτή είναι η αντανάκλασή του.

Από πού προέρχεται η έμπνευσή σας;

Από την ανάγνωση ενός άρθρου, ενός βιβλίου, μουσική (τώρα ακούω Sibelius αλλά από αναγεννησιακά τραγούδια μέχρι κλασική μουσική, από φολκλόρ σε όλο τον κόσμο μέχρι τζαζ, από συμφωνικό ροκ έως πειραματικό), από την ηχητικότητα μιας λέξης, από αυτό που ζω στην καθημερινότητά μου, από την επιστήμη, από τον κινηματογράφο...

Ποια είναι η καλλιτεχνική σας προσέγγιση; Ποια οράματα, αισθήσεις ή συναισθήματα θέλετε να προκαλέσετε στον θεατή;

Από πολύ μικρός, η τέχνη ήταν η θεραπεία μου. Προσπαθώ να έχω μια συγκεκριμένη ευγένεια; Χωρίς να δικαιολογεί τη σκληρότητα του να έρθει αντιμέτωπος με ένα έργο τέχνης με το οποίο πρόκειται να μοιραστεί τον ζωτικό του χώρο και που μπορεί να αμφισβητήσει τον παρατηρητή. Ελκυσμένος από την ομορφιά, είχα πάντα επίγνωση ότι η τέχνη έχει αποσπαστεί από αυτό το χαρακτηριστικό εδώ και αιώνες (σκέφτομαι τα συμβόλαια του Γκόγια ή την έξοδο ενός βλήματος), η ισορροπία προκαλεί αρμονία της ψυχής, από αυτή την άποψη είμαι πιο κοντά στην Chillida παρά στην Μιρό. Όπως οι περισσότεροι από τους συναδέλφους μου, αναζητώ έναν τρόπο να προκαλέσω έναν προβληματισμό για ένα γεγονός, μια πολιτική, μια κατάσταση του νου, που καλεί τον εμπλουτισμό του ατόμου. Η ομορφιά, η σύνθεση, ο ρυθμός, η αρμονία, η αντίθεση... είναι εργαλεία.

Ποια είναι η δημιουργική διαδικασία των έργων σας: αυθόρμητη ή με μακρά διαδικασία προετοιμασίας (τεχνική, έμπνευση από τα κλασικά της τέχνης ή άλλα);

Και τα δυο. Μια απλή χειρονομία με το πινέλο μπορεί να εξαπολύσει ένα τσουνάμι ιδεών. Σε μεγάλο βαθμό αναζητώ ένα θέμα, έναν τίτλο που να με πιάνει, μια λέξη για να ανακαλύψω ξανά, μια σύγκρουση ισχυρογνωμοσύνης, μια πολιτική διαφωνία... μπορεί να είναι μια άμεση απάντηση σε μια μελωδία ως διαδικασία έρευνας και τεκμηρίωσης. Η κληρονομιά του αυθεντικού γραφικού έργου που απαιτεί μήτρα και αντιστρέφει την εικόνα ως καθρέφτη έχει αναγκάσει μια αντανάκλαση και τον προγραμματισμό μεγάλου μέρους της δουλειάς μου, αλλά ήμουν πάντα προσεκτικός στον ανεπίσημο χαρακτήρα του Tapies, τον αυτοματισμό του Luis Gordillo ή τα σχέδια που κάνω κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής συνομιλίας.

Χρησιμοποιείτε κάποια συγκεκριμένη τεχνική εργασίας; Εάν ναι, μπορείτε να το εξηγήσετε;

Από τότε που ξεκίνησα με τις πρώτες μου εκθέσεις χρησιμοποιώ έμμεσες διαδικασίες. Αυτό σημαίνει ότι το έργο είναι κατά κάποιο τρόπο αρχικά σε διαφορετικό μέσο από αυτό στο οποίο εμφανίζεται. Το πρωτότυπο γραφικό έργο γίνεται με έμμεσες διαδικασίες. Στη ζωγραφική μπορεί να γίνει μονοτυπία με χαρτί που δεν υπερβαίνει τα 90 γρ. μη απορροφητικό όπως ένα θειικό στο οποίο εφαρμόζεται μελάνι με λίπος ή ακρυλικό με επιβραδυντικό στεγνώματος, μπορούμε να κάνουμε όσες παραλλαγές θέλετε στο χρώμα που εφαρμόζεται με ρολό. Έπειτα αυτό το φιμέ χαρτί τοποθετείται πάνω στον πίνακα σαν να είναι χαρτί ιχνηλασίας, η πίεση ενός εργαλείου ή τα δάχτυλα αφήνουν τα ίχνη. Προσωπικά χρησιμοποιώ αυτή τη διαδικασία με εργαλεία που έχω φτιάξει μόνος μου. Τα εργαλεία μου είναι εργαλεία πίεσης και η εκτύπωση θα εξαρτηθεί από την ποσότητα μελανιού στο θειωμένο χαρτί. Επίσης χρησιμοποιώ οξικά άλατα που μελανώνω με ρολό και είναι το στήριγμα του χαρτιού εργασίας, καμβάς, ξύλου, που χρησιμεύει ως χαρτί παρακολούθησης.

Υπάρχουν καινοτόμες πτυχές στη δουλειά σας και μπορείτε να μας πείτε ποιες είναι αυτές;

Ο Δρ στην Ιστορία της Τέχνης Andrés Luque Teruel στο βιβλίο του «Vigencia de las vanguardias en la pintura sevillana» λέει: «Ο Jesús Tejedor αντιπροσωπεύει μια από τις πιο καινοτόμες και δημιουργικές αφηρημένες τάσεις της στιγμής...». Αυτό το σχόλιο αναφερόταν στο έργο που παρουσιάστηκε στο Espace Herault στο Παρίσι, στο οποίο το χρώμα ήταν το φυσικό χρώμα κάθε στοιχείου: ξύλο, χαλκός, μπρούτζος, κασσίτερος, κηροζίνη, κερί, γυαλί ... συνέθεταν τα έργα που έμοιαζαν λοξά σε Tapies και Millares. Αργότερα, η κηροζίνη και το κερί ήταν παρόντες στην υλοποίηση της σειράς Gaël, που εκτέθηκε στη Galería La barbería στη Σεβίλλη, όπου ο έλεγχος θερμοκρασίας μου επέτρεψε να συνθέσω σε χαρτί (πριν μάθω τα βιβλία μελισσών του José María Sicilia). Λίγο καιρό αργότερα, επεξεργάστηκα μια σειρά από «δάση» σε χαρτί μεγάλου μεγέθους (οικολογικού λόγου) με την τεχνική του κολάζ, η επαναχρησιμοποίηση με την άδεια των καλλιτεχνών που συμμετείχαν, μου επέτρεψε να οικειοποιηθώ τις γλώσσες τους και να τις τροποποιήσω για να τις προσαρμόσω το έργο που προτείνεται στην γκαλερί Concha Pedrosa στη Σεβίλλη. Η χρήση ψηφιακών εκτυπώσεων φωτιζόμενων με το χέρι, η ανακύκλωση και η συνεχής αναθεώρηση όσων είχαν παραχθεί προηγουμένως.

Έχετε κάποιο σχήμα ή μέσο με το οποίο αισθάνεστε πιο άνετα;

Ναι, χαρτί. Είναι ένα μέσο που προσαρμόζεται, δέχεται όλες τις πιθανότητες, από impasto μέχρι διαφάνειες, από ρετούς ή μετάνοια, στη φρεσκάδα της χειρονομίας, μπορεί να πληγωθεί και να χαϊδευτεί, μπορεί να είναι άκαμπτο και τραχύ ή ευέλικτο και απαλό. Μπορεί να βρεθεί παντού, μπορεί να κατασκευαστεί στο χέρι και καλά προστατευμένο μπορεί να διαρκέσει για αιώνες.

Πού παράγετε τη δουλειά σας: στο σπίτι, σε ένα κοινό στούντιο ή στο δικό σας στούντιο; Και σε αυτόν τον χώρο πώς οργανώνεις τη δημιουργική σου δουλειά;

Αυτή τη στιγμή έχω ένα μικρό στούντιο. Η τρέχουσα δουλειά μου είναι συνέπεια αυτού του περιορισμού που με αναγκάζει να είμαι όσο το δυνατόν πιο ακριβής στην επιλογή των στηρίξεων, στην επίσημη υλοποίηση, στην αποθήκευση.

Η δουλειά σας σας οδηγεί στο ταξίδι για να γνωρίσετε νέους συλλέκτες, σε εκθέσεις ή εκθέσεις; Αν ναι, τι κερδίζετε από αυτό;

Κάποιες εκθέσεις στο εξωτερικό με οδήγησαν να γνωρίσω συλλέκτες, καλλιτέχνες και πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους στην πολιτική, στα μέσα ενημέρωσης και στην εκδοτική δύναμη. Αυτό που κερδίζετε είναι φίλοι ή τουλάχιστον μια καλή στιγμή για ενδιαφέρουσες συζητήσεις.

Ποιο είναι το θέμα, το στυλ ή η τεχνική της τελευταίας σας καλλιτεχνικής παραγωγής;

Μικτή τεχνική σε ξύλο (ακρυλικό, λάδι) σε αφηρημένο στυλ (δεν είμαι σίγουρος αν η δουλειά μου μπορεί να χαρακτηριστεί αφηρημένη, αν και δέχομαι την ευκολία που παρέχει ο όρος). Ο τίτλος θα οριστεί αυτή τη φορά όταν ολοκληρωθεί η εργασία, το θέμα: Διωνυμικά.

Μπορείτε να μας πείτε για τη σημαντικότερη εμπειρία σας στην έκθεση;

Υποθέτω ότι η πιο σημαντική ήταν μια από τις πρώτες μου εκθέσεις στην Αντιπροσωπεία Πολιτισμού του Επαρχιακού Συμβουλίου της Σεβίλλης το 1990, ένα παλιό παλάτι με ρωμαϊκές στήλες, όπου παρουσίασα το βιβλίο μου Andalucía Sueño y Realidad, ένα βιβλίο υψηλής βιβλιοφιλίας σε πρωτότυπα γραφικά έργο, και είχε μια αρκετά συνεπή κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, ήταν το πρωτόκολλο δώρο της Χούντας της Ανδαλουσίας (Κυβέρνηση της Ανδαλουσίας) με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Έκθεσης της Σεβίλλης το 1992 στους προέδρους και τους πρεσβευτές που προσκλήθηκαν από πολλές χώρες. Ήταν σημαντικό γιατί ήταν μια αλυσίδα γεγονότων που με οδήγησαν να γνωρίσω τον σύντροφό μου.

Αν μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα διάσημο έργο ιστορίας τέχνης, ποιο θα επιλέγατε; Και γιατί?

Δύσκολη απάντηση σε μια απλή ερώτηση. Μου έχουν κάνει πολλές φορές τέτοιες ερωτήσεις: Ως ζωγράφος, ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα; Ποιος είναι ο καλύτερος καλλιτέχνης στον κόσμο; Μετρώντας με, ποιος είναι ο αγαπημένος σας πίνακας; Συγγνώμη, δεν το έχω τελειώσει ακόμα. Υποθέτω ότι ένας πίνακας που θα ήθελα να κάνω είναι η «Θέα στον κήπο της βίλας Μεδίκων στη Ρώμη» του Ντιέγκο Βελάσκεθ. Το θεωρώ μάθημα ζωγραφικής, απλό και αποτελεσματικό. Ή τις άτιτλους συνθέσεις του Rothko ή την «Αψίδα της υστερίας» του Louis Bourgeois ή «The Triumph of Death» του Pieter Brueghel the Elder.

Αν μπορούσατε να καλέσετε έναν διάσημο καλλιτέχνη (ζωντανό ή νεκρό) σε δείπνο, ποιος θα ήταν; Πώς θα προτείνατε να περάσετε το βράδυ μαζί τους;

Θα χρειαστείτε τις Βερσαλλίες για να τα φιλοξενήσετε όλα! Υποθέτω ότι ο Olafur Eliasson ή ο Ai Weiwei ή ο Luis Gordillo ή ο Joel-Peter Witkin ή ο Joseph Kosuth ή ο Pedro Cabrita Reis; Από τα ιστορικά η λίστα είναι πολύ μεγάλη. Όσον αφορά το δείπνο, ελπίζω να με προσκαλέσετε σε ένα καλό εστιατόριο...